ความคิดเห็นที่ 1 ตั้งแต่ผมเกิดมา 19 ปี จำความได้ ผมมีเวลาอยู่กับพ่อแม่ น้อยมากๆ ครับ ครอบครัวผมทำธุรกิจส่วนตัวระดับกลางๆ ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้พ่อกับแม่ ทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาให้ผมเลยตั้งแต่เด็ก พวกเขาปล่อยผมให้ อยู่กับ อา ซึ่งเจ้าระเบียบมาก อานึกจะ ด่า ว่า ตีผมอย่างไรก็ได้ ทำให้ผม เคยโกรธและเกลียดอาอยุ่เหมือนกัน ผมคิดว่า ถ้าเขารักผมจริง เขาต้อง ไม่ทำแบบนี้กับผมสิ แต่ทุกครั้งที่ อา รุนแรงกับผมไม่ว่าจะด้วยวาจา หรือการกระทำ อาจะย้ำเสมอว่า  นี่คือ ความรัก ที่อามีให้ผม สักวันผมจะรู้ ผมไม่เคยเชื่ออาเลย จนวันนึง มีเหตุให้อาต้องย้ายออกจากบ้านผมไป แต่ผมก็ยังฝังใจมาตลอดกับการกระทำของอา กับ พี่ชายผมก็เช่นกัน มันช่างแตกต่าง  พี่ชายผม เสียคนมาตั้งแต่เด็ก ทั้งติดยา สูบบุหรี่กินเหล้า สำมะเลเทเมาไปวันๆ หนังสือไม่ยอมเรียน อากลับไม่เคยยุ่ง ไม่พูดกับพี่ชายผมเลย ไม่ดุด่าว่าตี อะไรสักนิด แต่อาบอกว่า เป็นเพราะ อาเกลียดพี่ชายผม จนแทบตัดญาติขาดมิตรกัน ด้วยความที่ผมยังเด็กมากตอนนั้น จึงยังไม่เข้าใจว่า แท้จริงแล้ว ความรัก เป็นอย่างไรกันแน่?  อย่างไหนเขาถึงจะเรียกว่ารัก? คำถามนี้ วนเวียนอยู่ในหัวผมมากขึ้นทุกวัน ทุกวัน...  ผูกติดอยู่กับ ความคิดที่ว่า อาไม่รักผม พ่อแม่ไม่รักผม รักพี่ชายมากกว่า ในครอบครัว ไม่มีใครรักผมเลยสักคน...  ผมไม่อยากรู้คำตอบ ไม่อยากรู้เลย... จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วทำไมผมจึงคิดว่า พ่อแม่ไม่รักผม? ตั้งแต่เด็กๆ ผมจำได้ว่า พี่ชายผมได้ทุกสิ่งที่เค้าต้องการ แต่ผมไม่เคยได้ ไม่ว่าของสิ่งนั้น จะราคาแพงแค่ไหน พ่อแม่ผมก็จะให้ทุกอย่าง  จะขอ เงินมากแค่ไหน พ่อแม่ก็ยอมให้ ทั้งๆที่รู้ว่า ให้ไปแล้ว เค้าก็เอาไป ซื้อยา ซื้อบุหรี่กินเหล้า เที่ยวเตร่กับเพื่อน แต่กับผม  พ่อแม่ไม่เคยให้ อะไรเลย ทั้งๆที่ผม ความประพฤติตรงกันข้ามกับพี่ชายทุกอย่าง การเรียนผมก็ได้เกรด 3 up มาตลอดไม่เคยตก มันทำให้ผมท้อและ คิดอยู่เสมอว่า พ่อแม่ไม่รักลูกชายคนเล็กอย่างผม  ผมดีแค่ไหนก็ไม่รัก ยิ่งเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม และมีอยู่วันนึง แม่กำลังนั่ง คุยกับพี่ชาย และเพื่อนพี่ชาย  พูดถึงพฤติกรรมเหลวแหลกของพี่ชาย แม่ร้องไห้หนักมาก ผมแอบดูอยู่ จนมีประโยคนึงที่แม่พูดออกมา มันทำให้ผมคิดมาก และจำฝังใจ แม่พูดกับพี่ชายว่า "เราน่ะ เป็นลูกที่แม่รักมากที่สุด เพราะเป็นลูกคนแรก" ผมได้ยินแล้ว อึ้ง น้ำตาไหลทันที ผมวิ่งออกมาจากตรงนั้น ไปนอนร้องไห้ ซุกหมอน สมองมันคิดไปต่างๆนานา ด้วยความที่ยังเด็ก ว่า ทำไมแม่พูด ยังงั้น แม่รักเราไม่เท่าพี่ชาย พี่ชายเป็นลูกคนแรก เค้าเลยรักพี่มากกว่าเรา ประกอบกับการที่ พี่ชายผม ได้ในทุกสิ่งที่ผมไม่เคยได้ ถึงเค้าจะแย่ แค่ไหน แม้แต่ไปเรียนเมืองนอก เค้าก็ยังได้ไป ผมไม่เคยได้อะไรเลย ผมน้อยใจมากกับเรื่องวันนั้น และเรื่องที่ผ่านๆมา ทั้งอา ทั้งแม่ ไม่มีใคร รักผมเลยสักคน  แล้วผมจะเป็นเด็กดีไปทำไม ผมทำตัวแบบพี่ชาย ไม่ดีกว่าหรือ? จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อผมอายุประมาณ 9 หรือ 10 ขวบได้ ผมก็ยังไม่เปลี่ยนความคิด จนเมื่ออายุได้ประมาณ 14 ธุรกิจครอบครัว ผม ประสบสภาวะขาดทุน ซึ่งสะสมมาตั้งแต่วิกฤติเศรษฐกิจปี 2540 จน ถึงจุดต่ำสุด พ่อกับแม่ต้องขายบ้านทิ้ง ขายที่ดิน ทรัพย์สินสารพัดเพื่อ นำมาแก้ปัญหากิจการ และประคับประคองครอบครัวให้อยู่รอดต่อไปได้ สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายลงไปอีก จากที่ครอบครัวเรา มีกันแค่ 4 คน ปกติ ก็แทบจะไม่ได้พร้อมหน้ากันอยู่แล้ว พ่อกับแม่ก็ออกทำงานต่างจังหวัด ตลอด พี่ชายก็ไปมั่วสุมอยู่ที่ไหนไม่รู้  ผมเป็นเด็กที่เกิดมาบนกองเงิน กองทองก็จริง แต่ผมไม่เคยมีความสุขเลย ไหนจะเรื่องพ่อแม่ไม่มีเวลาให้ ไหนจะความลำเอียงที่ผมเห็น  มีพี่ชายก็ไม่ได้เรื่อง ไม่เป็นลูกที่ดีแล้ว ยังมาแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากผมอีก  พอมาเจอกับปัญหาเศรษฐกิจ ยังงี้ ทุกอย่างแย่หนักกว่าเดิม  พ่อแยกออกจากบ้านไปอยู่คนละที่ แต่ก็ยังติดต่อมาตลอด  แม่ต้องทำงานหนักมากขึ้น พี่ชายก็เหมือนเดิม ส่วนผมก็ต้องเรียนหนัก  มันเครียดไปหมด ชีวิตมันตันรอบด้านจริงๆ... แล้วผมจะอยู่อย่างไรต่อไป ในเมื่อตอนนี้ ทั้งเงินทองและความอบอุ่น ผมก็ไม่มีเลยสักอย่าง... มีแต่คำดูถูกเหยียดหยามจากคนรอบข้าง ถึง สถานะที่ตกต่ำของตระกูล และความไม่เอาไหนของพี่ชาย... อายุยังไม่ถึง 15 ผมต้องทนกับความกดดันสูงขนาดนี้ซะแล้ว.. จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่หลังจากนั้นมา บางสิ่งบางอย่างก็เปลี่ยนไป ในทางที่ดีขึ้น ถึงพ่อกับแม่จะแยกกันอยู่ ทำงานหนักกว่าเดิม จนไม่มีเวลาให้ผมไปเลย แต่ผมรู้สึกได้ว่า ท่านทั้งสองติดต่อกับผมมากขึ้นๆ อะไรที่ผมอยากได้ แต่ขอแล้วไม่เคยได้ เค้าก็หามาให้ผม โดยที่ผมไม่ได้ขออีกเลยสักครั้ง ท่านคงดูจาก ความจำเป็นทางการศึกษา และความต้องการของวัยรุ่น ตามอายุ  คอมพิวเตอร์ โน๊ตบุ๊ค โทรศัพท์มือถือ เครื่องดนตรี คอร์สเรียน พิเศษ ทุกอย่างทั้งที่จำเป็นหรือไม่จำเป็น ท่านหามาให้ผมเอง โดยที่ผม ไม่เคยบอกเลยว่าอยากได้ แต่ท่านรู้ดีอยู่แล้ว ว่าผมชอบอะไรบ้าง ความรู้สึก ความคิดที่ผมเคยมี ว่า พ่อกับแม่ไม่รักผม ลำเอียงไม่รักเท่า พี่ชายแย่ๆ เริ่มลดน้อยลง ไม่รู้เพราะผมได้ในทุกอย่างที่ผมอยากได้ แล้วหรือเปล่า แต่ก็มีญาติพี่น้อง เพื่อนๆ และคนรอบข้างเคยบอกผม ว่า  เขาไม่ต้องการให้ผมรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป  เขาจึงมอบสิ่งของ ทุกอย่างที่ผมอยากได้ให้ เพื่อหวังว่าจะชดเชย ทดแทนเวลาที่ไม่ได้ อยู่ด้วยกัน   แม้ว่า ทรัพย์สินเราจะเหลือน้อยลงมาก จนติดลบ มีหนี้สินค่อนข้างมาก แต่เขาก็ยัง ให้ผม   แม้เขาจะไม่เคยมีเวลาให้ตัวเอง มีเวลาให้ลูก และ ไม่สามารถซื้อสิ่งใดเป็นรางวัลให้ตัวเองยามแก่เฒ่าได้แล้วก็ตาม ผมยังคง ตั้งหน้าตั้งตา เรียนหนังสือต่อไป  ถึงใครจะดูถูกเหยียดหยาม ว่าตกต่ำยังไง ผมก็ไม่สนใจ รู้แต่เพียงว่า  เราต้องทำหน้าที่ให้ดี ดีที่สุด เท่าที่ กำลังใจ และ กำลังกายของผม จะทำได้... จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สถานการณ์ครอบครัว ยังคงทรงๆ มา  ที่แน่ๆ มันยังไม่ดีขึ้น และบางเวลา มันดูแย่หนัก เพราะปัญหาเรื่อง เงินๆทองๆ ที่เริ่มจะขาดมือ แม่ผม เริ่มอารมณ์ร้อนมากขึ้น จากที่แม่เป็นคนอารมณ์ดี  บางครั้งแม่ แสดงอาการหงุดหงิด โมโหอะไรก็มาลงที่ผม ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำอะไรให้ พี่ชายผมยังคงใช้เงินเป็นเบี้ย ทำตัวเหมือนเคย แต่แม่ก็ยังดีกับพี่ชาย เหมือนเดิม บางทีพี่ทำผิดอะไร แม่กลับมาลงที่ผม จนความคิดเดิมๆว่า แม่ลำเอียงจริงๆ กลับมาอีก พอมาถึงวันแม่ ปี 2549 ครูให้เขียน การ์ดถึงแม่ ส่งไปที่บ้านตัวเอง เป็นคะแนน ผมก็ทำ ผมจำได้ว่า ผมไม่เคยให้อะไรแม่เลย ปกติผมจะ กอดแม่บ้าง ถึงวันแม่ก็กราบแม่ มีดอกมะลิให้เป็นปกติ  การ์ดใบนี้ จะเป็นใบแรก และเป็นของชิ้นแรกจริงๆ ที่ผมจะได้มอบให้แม่ เมื่อการ์ดไปถึงบ้าน ผมเห็นแล้วว่า แม่ได้รับ แม่เปิดอ่าน แต่ดูท่าทางไม่ ดีใจอะไรเลยสักนิด และก็พับเก็บมันไป  แม่คงไม่สนใจมันจริงๆ... จนมาวันนึง มีเหตุให้ผมต้องไปเปิด ตู้เซฟของครอบครัว เพื่อจะเอา หลักฐานบางอย่างไปสมัครเรียน แม่บอกที่ซ่อนกุญแจให้ผม  เมื่อผม เปิดตู้เซฟเพื่อค้นหาของ  ผมถึงกับ อึ้ง... ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวผม  รูปถ่ายตั้งแต่ผมเกิด ประกาศนียบัตรรางวัล ทุกใบที่ผมเคยได้รับ รูปที่ผมถ่ายกับแม่ แม้จะน้อยใบ แต่แม่ก็เก็บไว้ อย่างดีหมด  เมื่อผมค้นไปเรื่อยๆ  สิ่งที่ทำให้ผม กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ คือ การ์ดใบนั้น...   แม่เก็บใส่ซองไว้ดีมากๆ  ข้างหลังการ์ด มีลายมือแม่ เขียนไว้ว่า "นี่คือของขวัญที่มีค่าที่สุด สำหรับแม่" ผมน้ำตาไหล ปล่อยโฮออกมา  การ์ดใบเดียว ของชิ้นเดียวที่ราคาน้อยนิด ที่ผมให้ แม่เก็บไว้อย่างดี และบอกว่า มันเป็นของที่มีค่าที่สุด ผิดกับผม ของราคาแพงหลายอย่าง ที่แม่ให้บางชิ้น ผมไม่ค่อยดูแลมันเท่าที่ควร จนเหมือน ปล่อยปะละเลยไปด้วยซ้ำ ทั้งๆที่ครั้งนึง อยากได้ใจแทบขาด ใกล้จบแล้วครับ... จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:37:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 การ์ดใบนั้น ทำให้ผม เปลี่ยนความคิดเดิมๆไปสิ้นเชิง  ข้อความที่แม่เขียน ไว้ ผมจำมาจนทุกวันนี้  มันทำให้ผมรู้ว่า จริงๆแล้ว พ่อแม่ รักผมแค่ไหน ถึงปัจจุบัน ฐานะของครอบครัวจะยังไม่ดีขึ้นนัก ถึงผมจะยังไม่ได้อยู่ พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวเลย จนจะ 20 ปีแล้ว แต่ผมก็มีความสุข ดี กับความรักที่แท้จริง  ความรักที่ผมอยากรู้มาตลอดว่ามันเป็นอย่างไร มาวันนี้ คำถามเดิมๆ ความคิดเก่าๆ หมดไป เหลือแต่ ความตั้งใจ ที่จะ เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นหลานที่ดีของอา เป็นน้องที่ดีของพี่ชาย ทุกวันนี้ พี่ชายเริ่มดีขึ้นแล้ว ถึงเค้าจะไม่เคยแสดงออกว่า เค้ารักน้องอย่างผม แถมยังขโมยของผมไปประจำ แต่ผมก็รักพี่  และพี่ก็คงรักผมเหมือนกัน... มาถึงวันนี้ผมมั่นใจกับ คำว่า "รัก" แล้วครับ จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อยากจะฝากทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน  (ถึงจะน้อยนิด T^T) ว่า บางเวลา เราอาจจะคิดว่า พ่อกับแม่ลำเอียง ไม่รักเรา รักเราน้อยกว่าพี่น้อง คนอื่น แต่ไม่จริงหรอกครับ พ่อแม่ทุกคน รักลูกเท่ากัน ห่วงใยลูกทุกคน เหมือนกัน แต่การแสดงออก อาจจะต่างกัน เพราะลูกแต่ละคน มีวุฒิภาวะ ต่างกัน เพศต่างกัน และดื้อรั้นมากน้อยต่างกัน ทำใหดูเหมือน เค้าไม่ สนใจเรา เค้าเบื่อเรา แต่จริงๆแล้ว เค้ารัก และสนใจเรา มากกว่าตัวเค้าเอง ลูกคือทุกสิ่งทุกอย่างของพ่อกับแม่ ตั้งแต่เกิดมาครับ  อย่าไปคาดหวัง มาก ว่าจะต้องได้ทุกอย่างที่ขอจากพ่อแม่ หรือ เค้าจะต้องแสดงออก กับเรายังงี้ ต้องให้สิ่งนี้ๆ  เพราะเค้าให้เรามาตลอดแล้วทั้งชีวิต... อยากบอกพ่อกับแม่เหลือเกินว่า ผมรักพวกเค้ามากที่สุด... จะตั้งใจเรียน ทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวเราอบอุ่น กลับมามีฐานะ มีความสุขด้วยกันเหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง... จบแล้วครับ ^^  ขอบคุณมากครับที่ติดตามอ่าน ถึงจะยาวไปหน่อย 555 จากคุณ : ceobank - [ 13 ธ.ค. 51 23:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาปาดดด..เพื่อให้รู้ว่า อ่านอยู่นะคะ ^^~ แก้ไข...ปาดไม่ทัน จบซะแล้ว >,< ขอบคุณจขกท.สำหรับกระทู้ดีๆก่อนนอนนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 23:43:24 จากคุณ : พระจันทร์อ้วน - [ 13 ธ.ค. 51 23:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 F5 รอค่ะ :) อ่าว มองไม่เห็นเหมือนกันค่ะ เพิ่งมองดู ว่าจบไปแล้ว หุหุ >.< แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 23:46:22 จากคุณ : gals-pon - [ 13 ธ.ค. 51 23:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น้ำตาคลอ จากคุณ : dinGa_bOw - [ 13 ธ.ค. 51 23:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีใจกับ จขกท. ด้วยนะคะ ที่ค้นพบความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว อ่านจบแล้ว คืนนี้จะไปนอนกอดแม่ทั้งคืนเลยค่ะ :) จากคุณ : gals-pon - [ 13 ธ.ค. 51 23:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กระทู้ดีๆก่อนนอน ขอบคุณคับ ^^ จากคุณ : Mr.Tsunami - [ 14 ธ.ค. 51 00:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีใจกับ จขกท  ครับ น้องได้ทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วครับ  น้องเป็นเด็กดี ที่ ไม่เพิ่มภาระให้กับ พ่อแม่ ก็ถือว่าเป็นลูกที่ประเสริฐแล้วนะครับ  จำไว้ครับ และอีกอย่างหนึ่ง  ทำตัวเป็นเสา ยึดหลักให้ครอบครัวด้วย เมื่อถึงเวลาที่ พ่อแม่ต้องการเราด้วยนะครับ พี่เชื่อว่าน้องทำได้แน่นอนครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : BIZZARE - [ 14 ธ.ค. 51 00:18:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ยอมรับว่าเคยรู้สึกน้อยใจ ว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน แต่พอเราโตขึ้นมา อะไรหลายๆอย่างจะทำให้เรา ได้เข้าใจว่า...      "ไม่มีรักใดยิ่งใหญ่และยืนยงพร้อมจะอยู่เคียงข้างเราได้เสมอเท่ารักของพ่อและแม่" ถึงวันนี้ทรายก็ได้เข้าใจมันแล้วค่ะ ดีใจและรู้สึกดีมากๆที่จขกท.เป็นคนดีอย่างนี้ ^-^ จากคุณ : SaRaY - [ 14 ธ.ค. 51 00:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยเรา... ขอบคุณค่ะสำหรับกระทู้ดีๆ จากคุณ : จุ๊จุ๊_อย่าเอ็ดไป - [ 14 ธ.ค. 51 00:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดีใจที่สังคมไทยมีคนดีดีอย่างน้องอีกคนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ลูกแพร แช่อิ่ม - [ 14 ธ.ค. 51 00:33:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รักแท้คือพ่อแม่คะ!!~ ^^ จากคุณ : ZakUrA_mO - [ 14 ธ.ค. 51 00:34:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วถึงกับน้ำตาไหลพราก เพราะแอบอู้จากการอ่านหนังสือสอบมาเปิดห้องโต๊ะเครื่องแป้ง 555+ งั้นกลับไปอ่านหนังสือก็ได้ T^T เพื่อป๊าม๊า จากคุณ : เด็กหญิงแก้มตัวน้อยๆ - [ 14 ธ.ค. 51 00:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เพื่อนหนูค่ะ เพื่อนหนู 5555 ;p แอบน้ำตาคลอด้วย T^T จากคุณ : 60chicz! - [ 14 ธ.ค. 51 00:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราเอง ก็คิดว่าแม่เรารักลูกไม่เท่ากันแน่นอน เราเป็นคนโต กับน้องสาวอีกคน ทุกครั้งที่แม่จะทำอะไรให้กิน ก็มักจะพูดเสมอว่า "ทำให้น้องกิน" "มันชอบเก็บไว้ให้มัน" -*- ได้ยินบ่อยมาก แต่ถึงยังไง เราก็มั่นใจว่าพ่อเรารักเรามากกว่าน้องล่ะนะ เพราะเราอยากได้อะไรก็ได้ (ปกติก็ไม่ค่อยจะอยากได้อะไรหรอก) แต่ก็รู้สึกว่าขอได้ง่ายกว่าน้อง หรืออาจจะเพราะว่าน้องยังเด็กนะ ---------------- ซึ้งมากๆเลยค่ะ แอบน้ำตาซึม หุหุ ปล.กำลังนั่งทำการ์ดวันปีใหม่ ให้เพื่อนเลย แฮนเมด จากคุณ : Fuya - [ 14 ธ.ค. 51 00:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วซึ้งจังเลยคะ จากคุณ : Conch - [ 14 ธ.ค. 51 00:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ให้กำลังใจจขกท.นะคะ เป็นเสาหลักของครอบครัวแทนพี่ชาย แล้วพ่อแม่จะภูมิใจค่ะ จากคุณ : เปรียวฝ้าย - [ 14 ธ.ค. 51 00:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกคนมากนะครับ ^^ ที่ติดตามอ่าน แม้จะดึกแล้ว สัญญาครับว่า จะเป็นคนดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่ ของสังคม ไม่นอกลู่นอกทาง  จะตั้งใจเรียนเพื่ออนาคต >< ถึงทุกวันนี้ ทรัพย์สินจะน้อยลง แต่สิ่งที่เพิ่มขึ้นมา คือ ความรัก ความรู้สึกดีๆ ที่ผมมีให้คนในครอบครัว และคนรอบข้าง มันเป็น กำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ที่ทำให้ผม มีแรงสู้ต่อไปครับ ขอบคุณห้องแป้งด้วยนะครับ ที่ให้ผมได้นำเรื่องราวมาแบ่งปัน หลังจากที่ แอบอ่านห้องนี้ เพื่ออัพเกรดหนังหน้าตัวเองมานาน 555+ ขอบคุณทุกคนด้วยครับ ^^ สำหรับเคล็ดลับความงามร้อยพัน จากคุณ : ceobank - [ 14 ธ.ค. 51 00:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านคห.5 น้ำตาปริ่มเลยคะ จากคุณ : Smiling Sky - [ 14 ธ.ค. 51 00:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 น้ำตาไหล เพราะเราก็คิดเสมอๆว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน จากคุณ : กุ้งแห้ง_ตัวอ้วน_พุ่งป่อง - [ 14 ธ.ค. 51 01:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เค้าร้องให้ อ่า จากคุณ : All~Dente - [ 14 ธ.ค. 51 01:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เค้าก็ร้องนะ จากคุณ : arlene - [ 14 ธ.ค. 51 01:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เอากิ๊ฟไปเลยค่าาาา คุณเขียนได้ดีมาก ๆ เลยนะ อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ รู้สึกได้เลยว่าคุณเป็นคนที่จิตใจดีมาก ๆ เลย รู้จักการให้อภัย ถ้าเป็นเราก็คงเก็บความโกรธ ความเกลียด ทิ้งมันไม่ลงแน่ ขอให้คนดี ๆ แบบคุณเจอแต่สิ่งดี ๆ นะคะ โชคดีค่ะ ^^ จากคุณ : arra - [ 14 ธ.ค. 51 01:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เค้าร้องด้วย แล้วจะรู้ว่าไม่มีใครรักเราเท่าพ่อกับแม่อีกแล้ว จากคุณ : นู๋กำไร - [ 14 ธ.ค. 51 01:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แม่เก็บไว้อย่างดี และบอกว่า มันเป็นของที่มีค่าที่สุด ผิดกับผม ของราคาแพงหลายอย่าง ที่แม่ให้บางชิ้น ผมไม่ค่อยดูแลมันเท่าที่ควร จนเหมือน ปล่อยปะละเลยไปด้วยซ้ำ ทั้งๆที่ครั้งนึง อยากได้ใจแทบขาด .............................................................................................. อ่านแล้วนึกถึง  ตัวเอง  ที่บางครั้งก็หลงลืม อะไรที่สำคัญสำคัญ  ในชีวิตไป เพราะมัวแต่ไปสนใจอย่างอื่น(ที่หลงคิดว่า มันสำคัญกับชีวิตเราแล้ว) และไม่ได้สนใจสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของตัวเอง คือ พ่อ แม่ ครอบครัวเท่าที่ควร ของมีค่ามากมาย  เงินทอง  ที่พ่อแม่สรรหามาให้  เราก็ไม่ได้สนใจที่จะใช้มันให้เกิดประโยชน์อย่างที่สุด   และปล่อยปะละเลยเหมือนกันค่ะ............ไม่ได้นึกถึงคุณค่า ของมันเลย ทั้งๆที่รู้ว่ามันมาจากความรัก   และความตั้งใจจากพ่อแม่มากแค่ใหน อ่านกระทู้คุณแล้วเหมือนเตือนสติค่ะ    บางครั้งเรื่องแบบนี้ ก็มองข้ามไปเหมือนกัน   ขอบคุณ จขกท มากๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 51 01:56:20 จากคุณ : lovekubnisz - [ 14 ธ.ค. 51 01:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ซึ้งอ่ะ จขกท.เป็นลูกที่ยอดเยี่ยมจริงๆ จากคุณ : zatoshi_kung - [ 14 ธ.ค. 51 02:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เห็นคุณ ceobank ในห้องสยามบ่อย ๆค่ะ จะบอกว่าเราชอบและเห็นด้วยหลายๆ คห ที่คุณตอบ ^^ อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ ^^ อยากให้ทุกท่านที่ได้อ่าน ได้เข้าใจพ่อแม่มากขึ้นนะคะ ^^ จากคุณ : สวยบนดอย - [ 14 ธ.ค. 51 02:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อู้งานมาอ่าน อ่านแล้วคิดถึงพ่อแม่และพี่สาวที่สุดเลย จากทู้ด้านล่างอ่านเรื่องปู่ ก็คิดถึงปู่น้ำตาไหลไปรอบนึงแล้วT~T ว่าแล้วก็ชะแว้บไปทำงานต่อดีกว่า555 ขอบคุณเรื่องดีๆจากจขกท.นะคะ จากคุณ : iamrainbow - [ 14 ธ.ค. 51 02:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ได้ใจไปเต็มๆ จากคุณ : Right or Wrong..? - [ 14 ธ.ค. 51 02:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แอบน้ำตาคลอเหมือนกันค่ะ เปนเด็กดีของพ่อแม่นะคะน้อง ^^ จากคุณ : PopMizi - [ 14 ธ.ค. 51 06:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านถึงเรื่องการ์ด ก็ร้องไห้เหมือนกัน โชคดีมากที่ จขกท. เป็นคนดี และไม่เกเร ออกนอกลู่นอกทาง เราว่าเรื่องรักลูกไม่เท่ากันเนี่ย บางทีมันก็มีอยู่บ้างในแต่ละครอบครัว แต่เราว่าเพราะคำว่า "รัก" มีความหมายเป็นอินฟินิตี้ พ่อแม่อาจจะรักลูกคนโตมากกว่าน้องๆ เพราะเป็นลูกคนแรก พ่อแม่อาจจะรักลูกคนกลางมากกว่าคนโตและคนเล็ก เพราะเป็นห่วงกลัวใครๆว่าหมาหัวเน่า ยิ่งเป็นลุกชายคนเดียวอาจจะดูเป็นห่วงมากกว่า พ่อแม่อาจจะรักลูกคนเล็กมากกว่าพี่ๆ เพราะน้องยังเด็กกว่าต้องดูแลมากกว่า และอาจจะอยากทำอะไรๆให้ลูกคนเล็ก เพื่อทดแทนสิ่งที่ไม่ได้ทำให้ลูกที่เหลือ จากคุณ : jejeejajar - [ 14 ธ.ค. 51 07:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 37 น้ำตาไหลด้วย เราก็เคยเป็น แต่ต่อไปนี้จะไม่งี่เง่าอีกแล้ว จขกท เอา ไปเลยค่ะ จากคุณ : bunnygirl - [ 14 ธ.ค. 51 10:27:24 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดีใจด้วยค่ะที่ในที่สุด คุณก็พบว่า....แม่เค้ารักคุณมากแค่ไหน เราสิ....จนป่านนี้....แม่เค้ายังทำเหมือนว่าเราเป็นอากาศธาตุอยู่เลย.... เฮ้อ.............................เรื่องมันเศร้า จากคุณ : KaNaR_ThE_CaT - [ 14 ธ.ค. 51 10:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 39 น้ำตาคลอเลย น่าดีใจแทน จขกท. ที่มีลูกรู้จักคิดแบบนี้ค่ะ พ่อแม่รักลูกเท่ากันทุกคนนั่นแหละค่ะ แต่อาจจะห่วงและแสดงออกไม่เท่ากัน เพราะพ่อแม่คิดว่า จขกท สามารถเอาตัวรอดได้เลยไม่ต้องห่วงมากแบบพี่ชายไง  น่าภูมิใจนะ ที่ตัวเองไม่เป็นภาระเพิ่มให้ท่าน (เราว่าพ่อแม่ก็ต้องภูมิใจในตัวคุณมากๆเหมือนกัน^^) ตอนเด็กๆเวลาทะเลาะกัน แม่จะชอบพูดว่า รอเธอโตมีลูกเมื่อไหร่ เธอจะเข้าใจว่าแม่รู้สึกยังไง ตอนนี้เข้าใจแล้ว ไม่ต้องรอจนมีลูกเลย เราว่าแค่ลำพังหาเงินส่งเสียให้ลูกทุกคนได้เรียนจบสูงๆก็ไม่ใช่ง่ายแล้ว ไหนยังจะมีเรื่องอื่นอีกหยุมหยิม ยิ่งลูกหลายคนก็ยิ่งมีห่วงมาก ยิ่งพิมพ์ยิ่งคิดถึงพ่อกับแม่ T^T ใครที่ได้อยู่กับพ่อแม่พร้อมหน้า รู้ไว้นะคะ คุณโชคดีมาก รักท่านให้มากๆค่ะ จากคุณ : YUKIss - [ 14 ธ.ค. 51 11:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ซึ้งง น้ำตาไหลเลยยย จากคุณ : หญิงมุก - [ 14 ธ.ค. 51 11:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาร้องไห้ตอนเจอการ์ดด้วยคน ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอันน่าประทับใจค่ะ Love is all around... จากคุณ : Therarayn - [ 14 ธ.ค. 51 11:59:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาซึ้งกับความรักของ คุณceobank อยากจะบอกว่า ทุกคนคงเคยมีประสบการณ์อย่างนี้เหมือนกัน แต่ไม่ว่าอย่างไร วันเวลาได้ผ่านไป...ทุกคนจะเข้าใจความรักของคนเป็นพ่อ-แม่...นึกน้อยใจได้แต่ว่าอย่านาน..อย่าโทษพ่อ-แม่..อย่าโกรธ เพราะท่านทั้งสองคงทุกข์ใจยิ่งกว่าเรา จากคุณ : Gigirlo - [ 14 ธ.ค. 51 12:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้วซึ้งมาก ๆ เลยค่ะ ขอให้ได้เป็นกระทู้แนะนำนะคะ จากคุณ : ภาพฟ้า - [ 14 ธ.ค. 51 13:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 44 น้ำตาไหลเลย T-T ตอนเปิดเจอการ์ดในเซฟอะค่ะ จากคุณ : MaiMiKoZa - [ 14 ธ.ค. 51 13:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 45 น่ารักมากเลย คุณลูก เป็นเด็กดีแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ จากคุณ : จีน่าเอง - [ 14 ธ.ค. 51 13:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จุกอยู่ที่คอเลยค่ะ น้ำตาไหล โดยไม่ต้องบีบ หลายๆๆบ้านคงเป็นเช่นเดียวกัน เราคิดมาตลอดว่าเป็นลูกผู้หญิงคนโต แม่ไม่รักเราเท่าน้องชายคนโต แต่จริงแล้ว แม่ทุกคนก็รักลูกทั้งนั้นแหละ จากคุณ : mee_vingt - [ 14 ธ.ค. 51 13:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 47 / ฮึกๆ น้ำตาคลออออ กิ๊กเป้นลูกคนเดียว จำได้ว่าม่าม๊ากิ๊กโหดมาก เพราะกิ๊กทั้งดื้อทั้งซน ใครก็เอาไม่อยู่ อากงมาอุ้มก็ดิ้นจนอากงล้มขาหัก อาโกวมาเลี้ยงก็ทำเค้าไปแอบร้องไห้ กิ๊กโดนตีทู้กวัน ตีจนไม้แขวนเสื้อหัก ไม้เมตรหักคามือประจำ ตอนเด็กๆคิดว่าป๊าม๊าไม่รัก จนมีเหตุการณ์หลายอย่างๆที่กิ๊กเจอ ถึงได้รู้ว่าความรักที่พ่อแม่มีให้เราไม่มีอะไรมาเปรียบได้จริงๆค่ะ คิดทีไรน้ำตาไหลทุกที อยากให้น้องๆ หลายๆคนที่คิดว่าพ่อแม่ไม่รัก อยากให้เข้าใจท่านมากๆนะคะ อย่าทำให้ท่านเสียใจ เพราะเมื่อเราโตขึ้นเราจะเข้าใจว่าที่ท่านทำทุกอย่าง ก็เพื่อแก้วตาดวงใจดวงน้อยๆของพวกท่านค่ะ จขกท. เป็นเด็กดีมากๆเลยค่ะ ขอชื่นชมจากใจ ^^ จากคุณ : gig_gigg - [ 14 ธ.ค. 51 14:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอชื่นชมด้วยคนค่ะ ถ้ายังไม่มีแฟนจะขอสมัครเป็นแฟนด้วยเลยนะเนี่ย คนดีๆแบบนี้หายาก ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ส้มสีแดง - [ 14 ธ.ค. 51 14:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ซาบซึ้ง จากคุณ : najung - [ 14 ธ.ค. 51 14:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ร่วมด้วย ช่วยโหวตคร๊าา จากคุณ : 60chicz! - [ 14 ธ.ค. 51 15:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆนะคะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย T^T จากคุณ : หนมปังช็อกโก้ - [ 14 ธ.ค. 51 17:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โหวตให้กับกระทู้ดีดีครับ จากคุณ : stevyboy26 - [ 14 ธ.ค. 51 20:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เคยมีประสบการณ์อย่างนี้เหมือนกัน พอโตขึ้นก็เข้าใจค่ะ โหวตให้นะคะ อยากให้เป็นกระทู้แนะนำ แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 51 20:53:09 จากคุณ : stylezeed (style-z) - [ 14 ธ.ค. 51 20:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ซึ้งมากๆเลย น้ำตาคลอเลยค่ะ แต่ก่อนก็เคยคิดเหมือนกันแต่ว่าพอโตขึ้นก็ไม่คิดแล้ว พ่อกับแม่รักเรามากกว่าตัวท่านเองอีก เรายังจะเอาอะไรนักหนาเนอะ จากคุณ : ichigo_chan - [ 14 ธ.ค. 51 21:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อิจฉาแบ้งอะ ได้กิฟจากพี่กอฟท์  กี๊ดดดดดด 555 (นอกเรื่องที่สุด) จากคุณ : 60chicz! - [ 14 ธ.ค. 51 21:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 56 น้ำผึ้งเห็นด้วยจ้ะ ความรักจากครอบครัวเป็นสิ่งจีรังและมีค่ามากๆๆๆ จากคุณ : น้ำผึ้งเดือนสิบสาม - [ 14 ธ.ค. 51 22:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านเสร็จแล้วซึ้งจนน้ำตาไหล เลยให้ไปเต็มๆ 3 คะแนน แม่คงภูมิใจที่มีลูกอย่างคุณ ขอให้คุณรักท่านมากๆ ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่รักลูก อยากให้ลูกๆทุกคน รู้ไว้ ถึงเค้าจะไม่แสดงออก จากคุณ : yimyimjung (yimyimjung) - [ 14 ธ.ค. 51 22:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แอบร้องไห้เลยฮะ ซึ้งจัง เราก็เป็นเด็กที่คิดว่าแม่ชอบไม่รักเรา แม่ชอบเย็นชา คงเห็นว่าเราโตแล้วมั้ง (อายุเท่าเจ้าของกระทู้เลย หุหุ) รัก ของ พ่อ แม่ ยิ่ง ใหญ่ กว่า ฟ้า กว้าง กว่า ทะ เล จะรักพ่อแม่ให้มากกว่าเดิมฮะ ขอบคุณนะที่เตือนสติ เอาไปเลย 3 คะแนน จากใจดวงน้อยๆ อิอิ จากคุณ : sasuke_hikaru - [ 14 ธ.ค. 51 23:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ซึ้งมากเลยอ่า จากคุณ : little_jam - [ 15 ธ.ค. 51 00:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เราก็รักครอบครัวเราที่สุด จากคุณ : หมูเปรี้ยว (mupriawka) - [ 15 ธ.ค. 51 10:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 61 >< โอ้ มีผู้ติดตามเยอะเกินคาด ประทับใจมากครับ ที่จริงยังมีอีกมากนะครับ สำหรับสิ่งที่พ่อและแม่ทำให้ผมรู้ว่า ท่านรักผม มากแค่ไหน แม้จะได้เอ่ยเป็นคำพูดออกมาหรือไม่ก็ตาม แต่สัมผัสได้ ตลอดชีวิตผม และผมไม่มีวันลืม ส่วนตัวแล้ว ยังมีเรื่องราวอีกมากครับ เกี่ยวกับชีวิตของผม ครอบครัว ความรัก การศึกษา ผู้หญิง อีกมากมายที่อยากจะเล่าครับ >< ไว้จะมาเขียนอีกครับ ตอนนี้อยู่ในช่วงสอบ mid term  ขอตัวไป อ่านหนังสือก่อนนะครับ ป.ล   นี่ผมทำสาวๆเสียน้ำตากันหรอนี่ T^T   give หมดแล้ว จึงไม่สามารถให้ทุกคนได้นะครับ >< แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 51 17:10:53 จากคุณ : ceobank - [ 15 ธ.ค. 51 13:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ซึ้งมากเลยค่ะ ฮือๆ จากคุณ : จุ๊กกุ๊กจัง - [ 15 ธ.ค. 51 14:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 63 รู้สึกดีจังเลยค่ะ สายสะดือเรา  ฟันน้ำนมซี่แรกที่หลุด ปอยผมแรกที่ตัด  แม่ก็เก็บไว้ในกล่องอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้น  เวลางอนๆ ก็เคยคิดเหมือนกัน ว่าแม่ไม่รัก  รักน้องมากกว่า >///< พอโตขึ้นมาถึงได้เข้าใจว่า ความรักมันวัดเป็นปริมาณหรือมูลค่าไม่ได้จริงๆค่ะ จากคุณ : ~SeaSandStar~ - [ 15 ธ.ค. 51 14:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ซึ้งค่ะ แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลย จากคุณ : เจ้าหญิงทาโร่ - [ 15 ธ.ค. 51 14:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ^ ^ ^ ^ ทำซึ้งเลย......T^T จากคุณ : belleja - [ 15 ธ.ค. 51 14:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 66 รู้จักแบงก์มาก็นาน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนละเอียดอ่อนขนาดนี้นะน้องแบงก์ อิอิ จากคุณ : OtteR - [ 15 ธ.ค. 51 14:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เคยเป็นเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้โตและเข้าใจแล้ว รักของใครก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่ารักของพ่อกับแม่ค่ะ - - - จากคุณ : Jazzyinlove - [ 15 ธ.ค. 51 15:11:06 ]

ความคิดเห็นที่ 68 น้องเราก็บอกว่า พ่อแม่รักเรามากกว่า อยากได้อะไร พ่อแม่ก็ให้ พอพ่อรู้ว่าน้องคิดอย่างนี้ พ่อเลยอธิบายว่า ของที่พ่อให้ มันต้องขึ้นอยู่กับ เวลา และ ความจำเป็น พี่เค้าจำเป็นต้องใช้ก่อน ก็ย่อมได้ก่อน ใช่ว่าถึงเวลาที่ตัวต้องได้ แล้วไม่ได้ซะเมื่อไหร่ จากคุณ : ladystrawberry - [ 15 ธ.ค. 51 16:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ซึ้งจิงๆ อ่ะนะ มีแอบน้ำตาซึมนิดนุงอ่ะ จากคุณ : gayko - [ 15 ธ.ค. 51 16:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 70 น้ำตาไหลเลยค่ะ อ่านเรื่องเกี่ยวกับแม่ๆ ทีไร เป็นแบบนี้ทุกที ขอให้จขกท ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดนะค่ะ จากคุณ : nooswu - [ 15 ธ.ค. 51 17:41:18 ]

ความคิดเห็นที่ 71 รักพ่อกับแม่มากที่สุดค่ะ จากคุณ : หนิง (New_JFC) - [ 15 ธ.ค. 51 18:02:09 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แม่เราเสียไปแล้วเมื่อปลายปีก่อน เราเคยไปรื้อๆ ขอตรงช่องหัวเตียงแม่ เจอการ์ดกระดาษวันแม่ ที่พันทิพเคยให้สมาชิก เลือกภาพ แล้วใส่ที่อยู่ เขียนเมสเสจสั้นๆ ถึงแม่ แล้วจะส่งทางไปรษณีย์ให้แม่รับ แม่เรายังเก็บการ์ดที่ทำจากกระดาษเอสี่ธรรมดา พับทบธรรมดา ข้างหน้าปริ๊นส์ลายสี และข้อความสั้นๆ ที่เราเขียนไว้อยู่เลย เห็นแล้วอึ้ง ว่าของที่ดูไม่มีค่า ไม่มีราคาสำหรับเรา แต่แม่เรายังเก็บไว้ เพราะเป็นของที่เราให้เขา รักแม่เสมอ จากคุณ : tormay - [ 15 ธ.ค. 51 19:02:24 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ร้องออกมาแบบกลั่นไม่อยู่จริงๆ ตอนอ่านเรื่องการ์ด จากคุณ : mOnapOrn - [ 15 ธ.ค. 51 19:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เพิ่งมาเจอ.....เป็นกำลังใจ ให้ จขกท นะคะ จากคุณ : lunlaby - [ 15 ธ.ค. 51 19:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เราก็คล้ายๆจขกท.นะคะ แต่ทุกวันนี้ก็กล้าพูดได้เต็มปากเลยว่า คุณแม่ของเรารักลูกไม่เท่ากันจริงๆ เรื่องของเราอาจจะไม่จบอย่างสวยงามเหมือนเรื่องนี้ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราทำใจได้แล้ว อย่างไรเราก็รักท่าน เพราะท่านเป็นแม่ของเรา แต่อ่านเรื่องนี้แล้วเศร้ามาก อยากให้เกิดกับเราบ้างจัง แต่...คงไม่มีทางหรอกคะ จากคุณ : คุณยายริสซี่ - [ 15 ธ.ค. 51 19:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ภูมิใจแทนคุณพ่อคุณแม่จังเลยค่ะ มีลูกชายที่น่ารักอย่างนี้^_^ จากคุณ : petite elle - [ 15 ธ.ค. 51 19:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 77 จขกท ทำเราร้องไห้เลย เราเคยคิดแบบนี้ตอนเด็กๆ เราคิดมาตลอดว่าแม่รักน้องชายมากกว่า เพราะตอนเด็กๆ ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่ เราจะโดนดู โดนตีอยู่คนเดียวตลอดเลย ด้วยความที่ว่าเราเป็นพี่ เราจึงค่อนข้างจะหมั่นไส้น้องในตอนนั้น เรานี่เป็นพี่ที่ไม่ดีเลย แหะแหะ ช่วงที่เรากับน้องเรียนมหาลัย เราเรียนไม่ไกลบ้านเท่าไหร่ ได้อยู่บ้าน ไม่ต้องไปอยู่หอเหมือนน้อง เราแบบว่าอยู่บ้านจะกินอะไรก็ได้กิน อยากได้อะไรก็ได้ จนเรามานั่งคิดเองว่า เออ มันไม่ใช่เลยอ่ะ สิ่งที่เราคิด แม่รักลูกเท่ากันทั้งสองคนเลยจริงๆตอนนั้นเราคิดไปได้งัยว่าแม่รักน้องมากกว่า แถมแสดงกิริยาที่ไม่ดีกับแม่อีกต่างหาก มานั่งคิดๆดูตอนนี้เราสงสารน้องมากกว่า ไปอยู่หอ กินไม่อิ่มหนำสำราญเหมือนเรา กลับมาบ้านทีงี้ผอมเลย ตอนนี้เเลยรู้สึกรัก+สงสารน้องเราเพิ่มขึ้นมากๆ ช่วงม.6 ด้วยความที่ยังเป็นวัยรุ่นอ่ะ เราเคยทำให้แม่เสียใจถึงกับร้องไห้ถึง2ครั้งเลย เป็นเรื่องที่เราจำจนตายแน่ๆกับเรื่องนี้ ซึ่งคิดว่า มันทำร้ายจิตใจคนที่เป็นแม่อย่างที่สุด  แม่บอกว่า แม่อาจจะโกรธนะที่หนูทำตัวแบบนี้ แต่ว่าแม่ไม่เกลียดหนูหรอกลูก แม่รักหนูมากนะ หนูรู้ไว้ด้วย วันนั้นเราสองคนนั่งกอดคแบแม่ร้องไห้ บอกกับแม่ว่า ต่อไปนี้หนูจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกแล้ว หนูสัญญา นี่ขนาดพิมพ์อยู่เรายังร้องไห้เลย เราคิดว่าแม่คงไม่ให้อภัยเราแล้ว แต่ไม่ใช่เลย มันกลับตรงกันข้าม แม่ลืมเรื่องนั้นและไม่พูดถีงมันอีกจนทุกวันนี้ ตอนนี้เราพยายามเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่เหลืออีกวิชาเดียวก็จะเรียนจบ อยากให้แม่ได้ภูมิใจมากๆ แม่จะได้หายเหนื่อยซักที ความรักของแม่มันยิ่งใหญ่เหลือเกิน ยากที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูด ในวันที่เราต้องการอ้อมกอดจากใครซักคนนึง แม่เนี่ยแหละ จะกอดเราได้อย่างสนิทใจ และไม่ต้องมีคำพูดใดๆนอกจากอ้อมกอดนั้นจะปลอบใจได้ดีที่สุดนอกจากอ้อมกอดที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักจากแม่ของเราเองค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 51 20:01:30 จากคุณ : Anna_Molly - [ 15 ธ.ค. 51 19:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เราคนนึงที่ตอนนี้ก็อายุเท่าๆกับ จขกท. และเรื่องก็คล้ายๆกัน เมื่อก่อนเราก็คิดว่าทำไมแม่เราถึงรักพี่ชายเรามากกว่า เพราะว่าครอบครัวเราเป็นคนจีนรึเปล่า ที่พ่อแม่มักจะรักคนโตมากกว่า แต่พอตอนนี้เราเรียนมหาลัย เราต้องอยุ่หอ ตั้งแต่นั้นมาเรารู้เลยว่าท่านรักเรามาก เพราะพ่อกะแม่เราจะคอยโทรมาถามว่าทำไรอยุ่ กินข้าวยัง อาทิตย์นี้จะกลับบ้านมั้ย ทั้งที่เมื่อก่อนตอนอยุ่ที่บ้านเราไม่เคยรู้เลยว่าท่านห่วงเรามากขนาดนี้ ปล. ขอบคุณ จขกท. ที่นำเรื่องนี้มาให้อ่านนะค่ะ จากคุณ : smile_yimchan - [ 15 ธ.ค. 51 20:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ตอนที่เราเป็นลูกเราก็รู้สึกว่าพ่อแม่รักน้องมากกว่า  ต่อมาเมื่อเราได้เป็นแม่ เราก็รู้คำตอบว่า พ่อแม่รักลูกทุกคน  เราเก็บสะดือ ฟันน้ำนม ป้ายชื่อ สายรัดข้อมือโรงพยาบาล เสื้อตัวแรก ผ้าห่อตัว ฟิลม์อัลตร้าซาวน์ เก็บไว้หมดเลยค่ะ สิ่งที่อยากได้คือขอให้ลูกๆเป็นคนดีเท่านั้นเองค่ะ จากคุณ : Love to be me - [ 15 ธ.ค. 51 20:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คุณ จขกท น่ารักมากๆค่ะ จากคุณ : Cho Radcliffe - [ 15 ธ.ค. 51 21:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 81 สู้ๆๆนะคะ จากคุณ : raphadin - [ 15 ธ.ค. 51 21:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 82 จากคุณ : คุณอาผู้น่ารัก - [ 15 ธ.ค. 51 21:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 83 อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ วันหนึ่งที่เราได้เป็นลูกก็ยังไม่เข้าใจหัวอกของพ่อแม่ แต่พอมาวันหนึ่งที่เราได้เป็นพ่อแม่ เราก็เริ่มเข้าใจ เมื่อตอนที่มีลูกคนแรก เราก็คิดว่าจะมอบความรักและทุกสิ่งที่หามาได้ทุ่มเทให้กับเขา และคิดว่าชาตินี้จะไม่สามารถรักใครได้เท่านี้อีกแล้ว แต่พอมีลูกอีกคนถึงได้เข้าใจว่า ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก ไม่มีวันหมด จริงๆ ขอบคุณนะคะสำหรับข้อความดี คุณเป็นคนดี รักษาความดีเอาไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : มนเกรซ - [ 15 ธ.ค. 51 21:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ปีใหม่นี้กลับบ้านนอกหาแม่ดีกว่า เป็นห่วงจัง จากคุณ : แป้งเปียกรสแซ่บ - [ 15 ธ.ค. 51 21:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อ่านแล้วน้ำตาไหล เคยรู้สึกน้อยใจอย่างที่ จขกท เป็นเหมือนกัน แต่พอโตขึ้นมาเรื่อยๆก็ค่อยๆเข้าใจบางอย่างทีละนิดๆ จากคุณ : UnHuB - [ 15 ธ.ค. 51 22:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆแบบนี้นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : applewhite - [ 15 ธ.ค. 51 23:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 87 จขกท ใจร้าย มาทำให้เขาร้องไห้ซะงั้น จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE - [ 16 ธ.ค. 51 00:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 88 น้ำตาซึมเหมือนกัน ทำให้ได้คิดอะไรหลายๆอย่าง   ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆ ในวันนี้นะคะ จากคุณ : ทานตะวันสีฟ้า - [ 16 ธ.ค. 51 09:04:02 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เข้ามาอ่านแล้วน้ำตาไหลครับ ผมไม่เคยได้รับความรู้สึกอะไรอย่างนี้เลย เพราะว่าผมไม่มีแม่ี หรือไม่....แม่อาจจะลืมไปแล้วว่าเคยมีลูกอย่างผมอีกคน จากคุณ : เจ้าชายโดดเดี่ยว - [ 16 ธ.ค. 51 09:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 90 T^T อ่านแล้วคิดถึงแม่จังเลย... จากคุณ : พุ ด ดิ้ ง จั ง ถั ง น้ำ ! ! ~ - [ 16 ธ.ค. 51 09:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ยินดีด้วยสำหรับรักแท้ที่ค้นหาจนเจอค่ะ.. ไม่ได้ไกลตัวเลย อยู่ใกล้ๆนี้เอง จากคุณ : ลูกแม่ดอกบัว - [ 16 ธ.ค. 51 10:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ซึ้งมากๆเลยค่ะ จากคุณ : ราตรีสีชมพู - [ 16 ธ.ค. 51 11:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อ่านแล้วซึ้งค่ะ  ไม่มีใครรักเราเท่ากับพ่อและแม่ จากคุณ : จักรวาลกับตู้เย็น - [ 16 ธ.ค. 51 13:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ร้องไห้เลย ซึ้งมาก ๆ ดีใจกับ จขกท. ด้วยนะคะที่่ได้รับรู้ความรักที่ท่านมีให้ ยังไงก็ ตอบแทนท่านให้มาก ๆนะคะ จากคุณ : SaOsY - [ 16 ธ.ค. 51 15:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 95 โหวตให้ละกัน จากคุณ : Luna is da Moon - [ 16 ธ.ค. 51 15:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 96 น้ำตาคลอเลย ซึ้ง จากคุณ : supergaye - [ 16 ธ.ค. 51 16:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 97 T_T น้ำตาคลอเหมือนกัน ซึ้งมากเลยโดยเฉพาะตอนพูดถึงการ์ด จากคุณ : ตะกิ๊ว - [ 16 ธ.ค. 51 16:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านแล้วน้ำตาคลอ ย้ำๆๆ!! น้ำตาคลอจริงๆค่ะ ซึ้งเกิ๊น จากคุณ : ChOcOliSm (ChOcOliSm) - [ 16 ธ.ค. 51 16:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ขอบคุณนะคะ ทีเขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน ต่อมน้ำตาแตกเลย อยากให้ทุกๆครอบครัวเข้าใจกัน จากคุณ : คริสตัลสีชมพู - [ 16 ธ.ค. 51 16:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 100 อ่านแล้ว จุกๆอึ้งๆ TT^TT '' ซึ้งค่ะ... พ่อแม่ เท่านั้น ที่รักเราที่สุด.. จากคุณ : ตะวันมุ้งมิ้ง - [ 16 ธ.ค. 51 17:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 101 น้ำตาคลอด้วย เป็นกระทู้ที่ดีจริงๆค่ะ จากคุณ : laper - [ 16 ธ.ค. 51 18:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 102 รักแท้มีอยู่จริงคับ จากคุณ : LoverinBangkok - [ 16 ธ.ค. 51 20:12:58 ]

ความคิดเห็นที่ 103 จิตใจคุณมีภูมิต้านทานสูงจังค่ะ ขอให้รักษาความสวยงามนี้ตลอดไปนะคะ อ้อ โชคดีในการสอบด้วย จากคุณ : eccetera - [ 16 ธ.ค. 51 20:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เราเองก็เข้าใจและรู้สึกตัวเมื่อตอนที่เราอกหักครั้งใหญ่เมื่อสองเดือนที่ผ่านมา แม่โทหาเราแทบทุกวัน เพราะกลัวเราเหงา กลัวเราคิดสั้น พ่อไม่เคยพูดถึงมันอีกเลย เมื่อเจอหน้าเรา ที่ผ่านมาเราเองก็ไม่เคยหันกลับมาคิดถึงท่านในเวลาที่เรามีความสุขเลย แต่ตั้งแต่ตอนนั้น เราสัญญากับตัวเองแล้วว่า เราจะให้ความสำคัญกับครอบครัวก่อน"คนอื่น" ต้นเดือนกุมภากะว่าจะพาท่านไปเที่ยว โบนัสปลายปีให้ท่านหมดเลย ถึงแม้จะไม่สามารถทดแทนได้ทั้งหมดที่เลี้ยงดูเรามา แต่เราจะพยายามทำตัวเองให้ดี ๆ เพราะเราคิดว่า ถ้าเรามีชีวิตที่ดี ยืนได้ด้วยตัวเอง นั่นก็จะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพ่อกับแม่ค่ะ จากคุณ : ฤาความรักจะไม่หวนคืน - [ 16 ธ.ค. 51 21:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 105 คห.5 ทำเราร้องไห้ จากคุณ : xjko - [ 16 ธ.ค. 51 21:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านแล้วน้ำตาไหล  รู้สึกเหมือนชีวิตปัทงัยไม่รุ  หุหุ จากคุณ : Pattamas - [ 16 ธ.ค. 51 22:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 107 น้ำตาคลอเลย  ไม่ใีครรักเรา เท่าพ่อแม่หรอกคะ จากคุณ : PiNK CuTe - [ 16 ธ.ค. 51 22:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เราน้อยใจอยู่บ่อยๆ แต่พอโตขึ้นเราก็อาจจะเข้าใจอะไรมากขึ้น อยากเข้าใจความรัก แบบคุณ จขกท ได้บ้างจัง (:* จากคุณ : สาวนิสต้า (caez_nista) - [ 16 ธ.ค. 51 23:28:30 ]

ความคิดเห็นที่ 109 Good story จากคุณ : eurasianbrown - [ 16 ธ.ค. 51 23:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 110 นึกถึงคำของพี่โน้ต อุดมเลยค่ะ อ่านทีเดียวยังจำไว้จนถึงตอนนี้ พ่อแม่ไม่ใช่ยาคูลย์ ควรรีบกตัญญูก่อนหมดอายุ เหมือนจะตลกนะคะ เอาเข้าจริงไม่ตลกเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีค่ะ จากคุณ : better in time - [ 17 ธ.ค. 51 00:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 111 อ๊า น้ำตาไหลเลยอ้ะ (><) จากคุณ : นู๋กระต่ายน้อย - [ 17 ธ.ค. 51 03:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ดีใจด้วยนะคะ  อ่านแล้วมีความสุขไปด้วย จากคุณ : LiLLa_JoY - [ 17 ธ.ค. 51 05:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เง่อ  จขกท.ทำเอาเราน้ำตาคลอเลยอ่ะ พี่ก็เคยมีความคิดแบบนี้  แต่พอโตขึ้นความคิดก็เปลี่ยนไป ไม่มานั่งสนใจว่าเค้าจะรักเรามากน้อยแค่ไหน แต่จะพยายามทำดี  ทำอะไรต่อมิอะไรให้เค้ามากขึ้น ไม่ได้หวังให้เค้ามารักเรามากขึ้น  แต่มีความสุขที่ได้ทำอะไรให้เค้า จากคุณ : nomadic - [ 17 ธ.ค. 51 09:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 114 แงซึ้ง โฮกก เข้าใจหัวอกคนเป็นน้องเล็กเหมือนกันค่ะ ตอนเราเด็กๆ อยากได้อะไรไม่ค่อยได้ แต่พี่ชาย  ได้แต่ของแพงๆ  ตอนนั้นก็น้อยใจ แต่ตอนนี้ถึงได้รู้ว่า พ่อแม่เขาจัดให้เราตามควาเหมาะสมมากกว่าค่ะ พอเราโตจนพอจะรักษาของได้แล้ว เขาก็ถึงซื้อของที่มีราคาให้ เพื่อที่เราจะได้เก็บรักษาได้ไงคะ พอไปคุยกับพี่ชาย มันก็บ่นว่า พ่อแม่รักเรามากกว่า สรุปว่าลูกชอบคิดไปเองค่ะ จากคุณ : Pootalayw - [ 17 ธ.ค. 51 09:29:00 ]

ความคิดเห็นที่ 115 Thankyou for sharing your story na ka Just keep doing your best na ka I'm sure your parents are really proud of you ka จากคุณ : T-berry - [ 17 ธ.ค. 51 10:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 116 น้องเป็นผู้ชายที่เห็นคุณค่าของความรักมากค่ะ ความรักหาได้รอบๆตัวเรา มองหาง่ายๆ เพียงเปิดใจ เราจะเจอความรัก จากคุณ : buabudsabong - [ 17 ธ.ค. 51 11:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ดีใจด้วยค่ะที่คุณคิดได้ ไม่น้อยใจพ่อ-แม่เหมือนที่ผ่านมา ขอให้ตั้งใจเรียนให้มากๆเพื่อเป็นหลักของครอบครัวต่อไป ช่วยกู้สถานการณ์ครอบครัวให้ดีขึ้นนะคะ คุณพ่อคุณแม่จะได้หายเหนื่อย ปล. โหวตกระทู้ให้นะคะ จากคุณ : ลิเลียน - [ 17 ธ.ค. 51 15:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ขอบคุณเรื่องราวดีดีนะคะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย จากคุณ : หมวยทอนาโด - [ 17 ธ.ค. 51 16:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 119 น้ำตาจะไหล YY จากคุณ : เด็กหญิงใส่รองเท้าส้นสูงสีแดง - [ 17 ธ.ค. 51 19:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ซึ้งค่ะ จขกท เป็นคนดีนะคะ ที่ไม่เสียคน จากคุณ : เกด (Cutekate79) - [ 17 ธ.ค. 51 20:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ชื่นชมจขกท.ครับ ที่คิดได้ตั้งแต่ตอนนี้ บางคนอายุมากแล้วยังคิดไม่ได้เลยก็มี ขอให้โชคดี สู้ ๆ ครับ จากคุณ : supertarokung - [ 17 ธ.ค. 51 22:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 122 อ่านแล้วชอบมากค่ะ :)) คุณแม่เอ๋เองก็เป็นแบบที่คุณ จขกท ว่านะคะ เอ๋ก็พึ่งมารู้เมื่อไม่นานมานี้เองว่าที่คุณแม่ไม่ค่อยสนใจพี่ชายคนกลางเท่าพี่ชายคนโตกับเอ๋ เป็นเพราะเค้าเห็นว่าพี่คนกลางเค้าเอาตัวรอดได้ดีกว่าพี่คนโตกะเอ๋น่ะค่ะ ^^" เลยต้องทุ่มความสนใจมาทางพี่คนโตกับเอ๋มากกว่า แต่ก็ไม่ได้รักใครมากหรือน้อยไปกว่ากันเลย ^^ จากคุณ : น้องเอ๋ - [ 18 ธ.ค. 51 00:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 123 โห อ่านจบแล้วร้องไห้เลยค่ะ อายเพื่อนที่ทำงานจัง ขอบคุณ จขกท. นะคะที่นำเรื่องดี ๆ มาฝาก อยากบอกว่าไม่มีใครรักเรา เท่า พ่อกับแม่เราจริง ๆ นะ จากคุณ : นางสาวสายเสมอ - [ 18 ธ.ค. 51 08:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เคยคิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ... มีพี่ชายที่ไม่ได้เรื่องสักนิดเหมือนกันค่ะ และทุกวันนี้ ก็คิดเหมือนเจ้าของกระทู้เช่นกัน... ขอบคุณค่ะ ที่เอามาให้อ่าน และได้ย้อนระลึกถึงวันเก่าๆ... จากคุณ : chubbmind - [ 18 ธ.ค. 51 10:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ซึ้งดีครับ ^^ เอา give ไปเลย จากคุณ : ted_t1987 - [ 18 ธ.ค. 51 11:25:22 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่และครอบครัวของเราเลย ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีนะคะ จากคุณ : k_antony - [ 18 ธ.ค. 51 11:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อ่านแล้วเกือบจะร้องไห้ เพราะเราก็คิดอย่างนั้นกับแม่เหมือนกัน แต่ลึกๆเราก็รู้ว่าแม่รักเรามาก เพียงแต่แม่แสดงออกไม่เป็นเท่านั้นเอง จากคุณ : 5 u e d * - [ 18 ธ.ค. 51 14:42:59 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เพิ่งได้อ่านค่ะ อาจช้าไปหน่อย อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ เพราะเราเป็นคนที่อ่อนไหวเรื่องแม่มากๆ เพราะเราโตมากับแม่ ของเรานะก็เคยน้อยใจค่ะที่พ่อไม่รักเรา คือแม่ของเราพาเราหน๊มาจากพ่อตั้งแต่เราสองขวบอ่ะค่ะ เราไม่เคยเจอพ่อเราเลย แต่แม่ก็ไม่เคยบอกเราว่าพ่อเราไม่ดี แม่มักจะเล่าแต่เรื่องดีๆเสมอมา แต่เราก็ไม่เคยถามแม่ซักทีว่าทำไมถึงพาเราหนีมา เพราะมองตาแม่เราก็รู้แล้วว่าแม่ไม่อยากตอบ จนเมื่อเกือบสองปีมาแล้วเรามีโอกาสได้ไปเมกาจึงลองไปถามๆหาพ่อดู เพราะเราไปพักกับเจ้านายเก่าของพ่อ ลุงเค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ติดต่อกับพ่อเรามาห้าปีแล้ว แต่เดี๋ยวเค้าจะลองหาให้ ในตอนนั้นเราได้รู้ว่าพ่อมีลูกใหม่กับผู้หญิงคนใหม่ ทำให้เราเสียใจมาก ในใจคิดเลยว่าทำไมทำแบบนี้ล่ะ แม่ไม่เห็นมีใครใหม่เลย ที่ไม่เคยตามหาเรากับแม่เพราะเหตุผลนี้ล่ะสิ จากนั้นไม่นานพอเรากลับมาไทย เราก็ได้รับข่าวว่าพ่อเรา...เสียแล้ว(มะเร็ง) เราได้ติดต่อญาติทางพ่อไป เพราะแม่บังคับ...แม่บอกว่ายังไงเราก็เป็นลูกหลานของเค้า แม่อยากให้เราได้เจอพวกเค้า พอเราได้เจอน้อง(ต่างแม่) ของเราแล้ว เรารู้สึกรักเค้าอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ เค้าไม่มีแม่เพราะแม่เค้าทิ้งไป เค้าอยู่กับพ่อมาตลอดแต่ตอนนี้เค้าไม่มีทั้งพ่อและแม่เราสงสารเค้ามาก แต่เราไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำยังไงเราถึงจะสนิทกับเค้าได้ เพราะถึงยังไงเค้าก็เป็นน้องของเรา ทุกวันนี้เราและญาติทางพ่อก็ยังติดต่อกันเสมอ แต่ไม่บ่อยนักเพราะทุกคนต่างมีภาระของตัวเอง  มีสิ่งนึงที่เราอยากบอกพ่อเราที่สุดว่า...เรารักเค้า ป้าเราบอกว่าพ่อรักเรามาก รูปของเราเค้าเอาติดตัวไว้ตลอดเวลา จนวินาทีที่เค้าไม่มีแม้แต่ลมหายใจ เราหวังไว้เสมอว่าพ่อคงจะรักเราบ้างก็พอแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวที่เราเหลืออยู่คือแม่กับน้า ที่ดูแลเราอย่างดีมาตลอด เราเลยตั้งใจไว้เสมอว่าเราจะทำทุกอย่างเพื่อท่านทั้งสอง ที่เล่ามานี้เพราะว่าอ่านของคุณจขกท.แล้วอดไม่ได้อยากเล่ามาก อยากให้ทุกคนระลึกไว้เสมอว่าพ่อแม่รักเราแม้ว่าเค้าจะได้เลี้ยงดูเรามาหรือไม่ก็ตาม และความรักจากพ่อแม่คือรักแท้...รักแท้ที่ทุกคนใฝ่ฝันนั่นแหละค่ะ "พ่อแม่ไม่ได้รักเรา...เพราะเราดี แต่เรา ดี...เพราะท่านรักเรา" ....จริงมั้ยเอ่ย??? จากคุณ : ตามหาฝัน ณ ดินแดนแห่งนางฟ้า (ตามหาฝัน ณ ดินแดนแห่งนางฟ้า) - [ 18 ธ.ค. 51 14:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เราอ่านแล้วน้ำตาไหลเลย อ่านแล้วนึกภาพออกเลย ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ พ่อแม่ต้องแบกรับอะไรมากมาย ไม่ค่อยมีเวลาให้เรา แต่ก็...รัก...เราอยู่ดี จากคุณ : Charming barbie - [ 18 ธ.ค. 51 15:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 130 น่ารักมากเลยจ๊ะแบงค์ พี่ตามมาอ่านค่ะ ดีใจค่ะ ที่น้องแบงค์ ถึงแม้จะอายุจะไม่มากมาย แต่เข้าใจอะไรได้มากมายขนาดนี้ ซึ่งแปลกกับเด็กบางคนซึ่งวัยเดียวกัน กลับไม่เข้าใจและมองไม่เห็นเหมือนที่แบงค์มองค่ะ จากคุณ : Super เมีย - [ 18 ธ.ค. 51 15:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ซึ้งอ่าา น้ำตาคลอเลย อ่านแล้วนึกย้อนถึงเรื่องที่ตัวเองเคยทำพ่อแม่เสียใจ คิดถึงแล้วถ้าย้อนเวลาได้มันไม่น่าจะทำเลยจริงๆ ปล ชอบตรงท่อนนี้มากๆค่ะ "ลูกคือทุกสิ่งทุกอย่างของพ่อกับแม่ ตั้งแต่เกิดมาครับ  อย่าไปคาดหวัง มาก ว่าจะต้องได้ทุกอย่างที่ขอจากพ่อแม่ หรือ เค้าจะต้องแสดงออก กับเรายังงี้ ต้องให้สิ่งนี้ๆ  เพราะเค้าให้เรามาตลอดแล้วทั้งชีวิต..." แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 51 16:51:24 จากคุณ : KUMALATTE - [ 18 ธ.ค. 51 16:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 132 อ่านความเห็น #5 แล้วน้ำตาแตกเลย ให้ใจเลยค่ะ จากคุณ : คิดถึงแม่ (ชอบลองของ) - [ 18 ธ.ค. 51 18:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ซึ้งมากค่ะน้อง จากคุณ : Let's go to the beach - [ 18 ธ.ค. 51 18:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ขนลุก น้ำตาคลอ อธิบายไม่ถูกค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงส้มเช้ง - [ 18 ธ.ค. 51 20:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อ่านกระทู้นี้แล้วนำ้ตาไหลเลย เมื่อก่อนก็เคยคิดว่าแม่รักน้องคนเล็กมากกว่าเหมือนกัน เพราะว่าแม่ทำอะำไรๆให้ทุกอย่าง โตแล้วข้าวยังต้องป้อนเลย (แต่ก็ไม่ถึงกับน้อยใจอะไรมากมาย แค่เอาไว้พูดเวลาน้อยใจเฉยๆ) แต่กับเราต้องทำอะไรเองทุกอย่างตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กๆต้องไปอยู่กับยายช่วงนึง (เวลาน้อยใจก็ชอบเอาตรงนี้มาอ่างว่าแม่ไม่รัก จริงๆก็เข้าใจความจำเป็นอะนะ) จริงๆแล้วแม่ก็ไม่ค่อยสนใจอะไรเรามากเท่าไหร่ เพราะว่าตัวเองเป็นคนมีความรับผิดชอบ ไม่มีอะไรน่าห่วง เคยทะเลาะกับจนแม่ร้องไห้เหมือนกัน ก็เรื่องน้อยใจไร้สาระ พอทะเลาะแล้วก็ชอบเอาเรื่องพวกนี้มาพูดให้ช่ำใจ ตอนนี้ต้องมาอยู่คนเดียวทำให้รักครอบครัวมากขึ้นโตขึ้น ตอนนี้ก็คุยกับแม่แทบทุกวัน จากคุณ : หลานสาวชาวนา - [ 19 ธ.ค. 51 04:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 136 คนดีจะกลั่นกรองความคิดดีๆออกมาครับ จขกท. อดทนและอภัย มากเลยครับ ^^" จากคุณ : innoLife - [ 19 ธ.ค. 51 16:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ซึ้งจัง อ่านแล้วคิดถึงพ่อกับแม่เลยค่ะ จากคุณ : immeasurable191 - [ 19 ธ.ค. 51 18:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 138 อ่านแล้วซึ้ง น้ำตาคลอ คุณ จขกท. เป็นผุ้ใหญ่มากมายค่ะ อายุ 14-15 สามารถคิดเรื่องราวต่างๆ ได้มากมาย ตอนนั้นเรายังโดดหนังยาง เรียนเล่นขำๆ ไปวันๆ อยู่เลยอ่ะ -__-" รักพ่อกับแม่มากๆ เช่นกันค่ะ จากคุณ : @ri - [ 20 ธ.ค. 51 00:17:19 ]

ความคิดเห็นที่ 139 เรื่องราวเจ้าของกระทู้น่ารักจังค่ะ @^ . ^@ ขอบคุณที่มาโพสเรื่องดีๆให้ได้อ่านนะคะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 20 ธ.ค. 51 01:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 140 อ่านแล้วน้ำตาพุ่ง เคยมีความรู้สึกอย่างนี้เหมือนกันตามประสาเด็ก  ตอนนี้โต(แก่)แล้วและได้รู้แล้วว่าพ่อแม่รักเรามากแค่ไหน จำได้ว่าเงินเดือนซองแรกให้พ่อแม่ทั้งซอง  เพิ่งมารู้จากแม่ว่าพ่อเก็บใส่เซฟไว้ทั้งซองจนทุกวันนี้ ประสบการณ์สอนให้รู้ว่า  ผู้คนนอกบ้านที่แสดงออกว่ารักเรานักหนา  ไม่เท่าเศษเสี้ยวความรักที่ไม่แสดงออกของพ่อแม่แม้แต่น้อย จากคุณ : teaa - [ 20 ธ.ค. 51 13:52:26 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เส้าเหมือนกันคะ น้ำตาไหล แต่ยังไงเราก็ยังน้อยใจจัง เงินไม่มีแม่ไม่รัก จากคุณ : UrbAnGalZ - [ 20 ธ.ค. 51 14:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 142 เขียนน้อย แต่ลึกซึ้ง กินอารมณ์ มากครับ จากคุณ : ปูเทียมไก่ชุบ - [ 20 ธ.ค. 51 15:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 143 น้ำตาไหล แล้วค่ะ อ่านแล้วทำให้เปลี่ยนความรู้สึกว่า พ่อแม่ ไม่รักเรา ไปเลย ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : joitsu - [ 20 ธ.ค. 51 18:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ร้องไห้เรยอ่ะ ^^~ จากคุณ : Escobar - [ 20 ธ.ค. 51 19:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 145 เราก็เคยเขียนจดหมายบอกรักแม่ แบบว่าเขียนจากใจเลย เพราะปกติไม่เคยบอกแม่เลย แม่เราอ่านแล้วร้องไห้เลย เราว่าความรักจากพ่อแม่เป็นความรักที่จริงทีสุด จากคุณ : เพื่อเธอตลอดไป - [ 20 ธ.ค. 51 20:01:04 ]

ความคิดเห็นที่ 146 อ่านแล้วขนลุกเลยครับ ซึ้ง ยังไงพ่อแม่ก็รักเราเสมอ จากคุณ : kratipnoi - [ 20 ธ.ค. 51 21:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 147 เข้าใจทั้ง2ฝ่ายเลยค่ะ  ซึ้งมากๆ จากคุณ : M@y_Merry - [ 20 ธ.ค. 51 23:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ตอนแรกนึกว่าเรื่องเราเองนะเนี้ย ตอนเด็กๆเราชอบคิดว่าแม่รักพี่ชายมากกว่า จนเราโต พ่อแม่อดทนกัดฟันส่งเสียเราเรียนจนจบด้วยน้ำพักน้ำแรง ทำงานอดทนสารพัด เราถึงรู้ว่า แม่รักเรามากแค่ไหน อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : A Princess - [ 21 ธ.ค. 51 07:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 149 ซึ้งมากเลยค่ะ จากคุณ : no6kiez - [ 21 ธ.ค. 51 14:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ร้องไห้เลยอ่ะ T_T จากคุณ : hotjoke - [ 21 ธ.ค. 51 15:28:02 ]