"เนี่ยมาดูสิมาดู พวกดาราหน้ากล้อง อยากเป็นกันนักดาราหน้ากล้อง โถ่พวกชอบขโมยของ" คำพูดจากพนักงานรักษาความปลอดภัยหญิงแห่งร้านวัตสันสาขาห้างพาต้าที่เรามักจะได้ยินอยู่บ่อยๆ เวลาที่เราแวะเข้ามาซื้อของ (บังเอิญเหรอ แล้วทำไมสายตาของเธอถึงต้องมาประทับอยู่บนหน้าเราล่ะ)
หลายต่อหลายครั้งที่เราแวะเข้ามาซื้อของในร้านวัตสันสาขานี้ พนักงานรักษาความปลอดภัยท่านนี้จะมาปรากฏกายอยู่ในระยะระนาบเดียวกันกับเราเสมอ สายตาจะจดจ้องมองทุกกิริยาของเรา (ทำไมเหรอคุณ แค่เราอ่านฉลาก อ่านสรรพคุณมันแปลกนักหรือไง)
แรกๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่มันชักบ่อยเทียบเป็นร้อยละแปดสิบได้เลยกับเวลาที่เราเข้าร้านมาและจะมีเจ๊คนนี้มายืนคุมข้างๆ
ล่าสุดบ่ายวันนี้เอง เราเข้าไปซื้อน้ำยาล้างคอนแทคเลนส์กับน้ำยาบ้วนปากกำลังก้มอ่านนู่นนี่นั่นไปตามประสาผ่านไปไม่ถึงสองนาทีที่เราเข้าร้านมา เรารู้สึกได้ถึงกระแสลมที่พัดผ่านหลังเรา เราจึงมองตาม แน่นอนจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก แม่หัวหน้าแห่งปฏิบัติการ Egle Eye นั่นเอง มองเราอยู่ตลอดเวลาจนเรารู้สึีกไม่ดี ใจอยากจะหันไปถามว่ามองอะไร แต่ก็ยังห้ามใจเอาไว้
สักพักใหญ่เจ๊ยามท่านนี้ก็ถูกเพื่อนพนักงานในร้านเรียกให้ไปช่วยทำอะไรสักอย่าง เราก็รู้สึกว่าความตึงเครียดหายไป ขณะที่เราเดินไปจ่ายเงิน แม่ยามคนดีก็เดินกลับมาพร้อมกระดาษเอ4 หลายแผ่น แล้วก็พูดเชิญชวนเพื่อนๆ พนักงานขึ้นว่า "เนี่ยมาดูสิมาดู พวกอยากดัง พวกดาราหน้ากล้อง อยากเป็นดาราหน้ากล้องกันนัก พวกหัวขโมย" (เอาจริงๆ นะรูปพวกเนี้ย พนักงานในร้านต้องดูกันไม่ต่ำกว่าคนละสามสี่รอบ แล้วถ้าเจ๊แกไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงอะไร จะหยิบมาเพื่อ) ตอนนั้นเรารู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัวเลยนะ เราเริ่้มมั่นใจแ้ล้วล่ะว่าเขาต้องคิดว่าเราขโมยของร้านเขาแน่ๆ
และคำพูดดังกล่าวนี้เราได้ยินมาไม่ต่ำกว่าห้าหกครั้ง แรกๆเราไม่คิดอะไรเลยนะ แต่นี่เป็นครั้งที่ทำให้เรารู้สึกได้เลย
ทำไมเขาต้องมาพูดในเวลาที่เราเข้ามาซื้อของ
ทำไมต้องมาพูดข้างๆ เราให้เราได้ยิน
ทำไมคนในร้านมีตั้งเยอะแยะคุณไม่ไปเฝ้าเขาบ้าง
ทำไมไม่ถามเรา หรือเปิดโอกาสให้เราได้ชี้แจงบ้าง
เราซื้อของที่วัตสันสาขานี้บ่อยมาก เพราะว่าเป็นทางขึ้นรถตู้กลับบ้านเวลาเราไปเรียน และบ่อยครั้งที่เราเข้าไปต้องมียามคนนี้มายืนดูเราเสมอ สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราต้องคิดต่อไปก็คือ ถ้าเจ๊แกคิดว่าเราเป็นขโมยป่านนี้พนักงานในร้านวัตสันหลายๆ คนก็ต้องคิดแบบนั้นแน่ๆ
กระดาษเหล่านั้นเราคาดว่าคงเป็นรูปของขโมยที่พิมพ์มาจากกล้องวงจรปิดในร้าน ใจหนึ่งเราอยากจะถามแล้วหยิบกระดาษเหล่านั้นมาดูตามคำเชิญชวนของแม่ยาม แต่เราก็คิดว่าจะกลายเป็นว่าเราร้อนตัวหรือเปล่า
เราอยากจะบอกแม่ยามผู้ตามติดชีวิตเราท่านนั้นเหลือเกินว่า เราไม่เคยอยากได้ของของคนอื่น ทุกอย่างที่เรามีในวันนี้เราได้มาจากแรงกายและปัญญาของเรา เราเองก็ร่ำเรียนมามากคงไม่ทำอะไรให้เสียภาคภูมิใจที่เรามีต่อตัวเองหรอก คุณเองก็ไม่เคยรู้จักเราแต่ทำไมต้องแสดงเจตนาที่ไม่ดีกับเราด้วย เราอยากให้คุณลองคิดสักนิดนะว่าถ้าคุณโดนแบบนี้บ้างจะรู้สึกอย่างไร เมื่อต้องอยู่ในสถานะที่ตัวเองไม่ได้กระทำ
แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 52 20:24:04
จากคุณ :
ลมรำเพยพัด 
- [
17 มี.ค. 52 20:23:09
]
ยามในวัตสันสาขาพาต้า คล้ายจะตราหน้าลูกค้าว่าเป็นหัวขโมย
