ความคิดเห็นที่ 1 น่ารักมากค่ะ  ขอบคุณนะคะ จากคุณ : นางฟ้าแห่งความโชคดี เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 06:44:52

ความคิดเห็นที่ 2 ดีจังเลยค่ะเรื่องนี้คงสอนใจและเปลี่ยนทัศนคติของ จขกทและคนอีกหลายคน ได้นะคะ  ว่า......... อย่าตัดสินคนที่ความอัปลักษณ์ (เกิดมาไม่เคยพูดถึงใครว่าอัปลักษณ์เลยค่ะ ใครที่หน้าตาดีเราชื่นชม ใครที่หน้าตาไม่ดีเว่อ เขาก็เป็นคนค่ะ อัปลักษณ์เราเอาไว้ใช้กับสัตว์ประหลาด ที่น่ากลัวๆน่ะ) อย่ามองคนที่ยี่ห้อกระเป๋า (ไม่เคยสนใจเลยว่าใครจะใช้กระเป๋าอะไร ถ้าของใครสวยก็ชื่นชม ไม่ก็เฉยๆ มันก็แค่กระเป๋าค่ะ) เราก็เป็นคนอ่อนไหวกับเรื่องพ่อแม่และลูก ไม่ได้ร้องไห้แค่ตอนที่เขาทำไม่ดี แต่แอบน้ำตาไหลเวลาที่พวกเขาทำความดีมากมาย ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องนี้ คนที่ทำตัวไม่ดีกับพ่อแม่อ่านแล้วจะได้ตาสว่างสักที เพราะถ้าไม่มีพวกท่าน เราทุกคนก็ไม่มีทางมีชีวิตอย่างที่กำลังเป็นแน่นอน (ต่อให้ท่านไม่เลี้ยงดูก็เถอะ) โชคดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 53 06:59:43 จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 06:58:52

ความคิดเห็นที่ 3 จขกท มีอะไรดีๆ มาฝากแต่เช้าเลยนะค่ะ จากคุณ : หัวใจของฉันเป็นสีฟ้า เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 07:58:59

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพสาวแบบแรกที่ จขกท. เล่าให้ฟัง เราก็เจอบ่อยค่ะ .... ก็นะ ... ส่วนสวคนที่สอง เธอไม่ได้มีอะไรเลิศเลอแบบสาวคนแรก ... แต่ความงามของเธอ เปล่งประกายออกมาจากจิตใจ ... นี่หล่ะ ความต่างของคน ไม่ใช่ที่เมคอัพ เสื้อผ้า กระเป๋า จากคุณ : KinkyVans เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 08:24:50

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ แต่ของแบบนี้ก็ต้องบอกว่ามาจากการเลี้ยงดูด้วยนะค่ะ บางทีพ่อแม่เองนั่นแหล่ะ ที่ไม่ได้สอนให้ลูกรู้จักมีสัมมาคารวะ อะไรควรไม่ควร แต่เมื่อโตแล้ว คนดีก็ควรมีความคิดว่าอะไรดีอะไรชั่ว อะไรถูกหรือผิด ของแบบนี้มันมาจากหลายๆ ปัจจัยจริงๆ ค่ะ ขอเริ่มต้นที่ธรรมะในบ้านกันก่อนเลยดีกว่าค่ะ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่สังเกตุและนำข้อคิดดีๆ มาให้นะค่ะ น่ารักมากจริงๆ ค่ะ จากคุณ : ~KyoKo~ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 08:58:03

ความคิดเห็นที่ 6 อ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้เหมือนกันค่ะ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล.. ถ้าเราเจอเหตุการณ์แบบยัยลูกคนแรก เราคงจิตตกไปเลยเหมือนกันอ่ะ เสียดายเงินที่เอาไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆ มาใส่เนอะ ไม่ได้ทำให้เธอดูมีคุณค่าขึ้นมาซักนิดเลย จากคุณ : รักแรกฝังใจ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 09:48:24

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบจัง พ่อแม่ไม่ใช่ยาคูลท์ รีบกตัญญูก่อนหมดอายุ จากคุณ : vnv เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 10:31:46

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบจัง มีะไรให้คิดเยอะเลย^^ จากคุณ : AppLeInSep~ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 12:18:34

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบความเห็นที่ 1 ค่ะ เราคิดเหมือนคุณ ฮิมาวาริซซัง ชอบวิธีบอกทางอ้อมของคุณด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : แอร์เก๋า เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 12:30:00

ความคิดเห็นที่ 10 น้ำตาซึมเลยค่ะ เราเกลียดผู้หญิงแบบยัยคนแรกมากเลยค่ะ พวกสาว ๆ ไฮโซโลว์ income หิ้วเป๋าเก๊ ตวาดพ่อแม่ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 53 12:59:25 จากคุณ : norikaten เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 12:57:03

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเรื่องเล่าที่ดีค่ะ เราก็คิดว่าตัวเองเป็นแบบที่ 2 แต่ว่าแอบคิดเหมือนคุณฮิมาวาริซซังเช่นกันค่ะ จากคุณ : naipaporn เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 12:59:05

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านตรงแม่ลูกคู่แรกจบแล้วอุทานในใจ..อุ๊ย ตายละ..เฮ้อ..เป็นไปได้ เราเองบางทีก็เผลอทำกิริยาแย่ๆ ไม่รู้แม่จะน้อยใจมั่งมั๊ย เวลาแม่ถามอะไรมากๆ เราก็จะ"แม่ถามอะไรนักหนาเนี่ย"....แ่ต่นึกย้อนไปก็รู้สึกผิดเลย ...ก็ตอนเด็กๆ ที่เราช่างถาม ถามโน่นถามนี่ แม่ไม่เห็นจะรำคาญเลย ตอบเราได้หมดทุกคำ เราโดนแม่ดุก็เสียใจ ร้องไห้ แม่โดนลูกดุก็คงรู้สึกไม่ต่างกันหรอกนะ จากคุณ : แจ๋ว อู่70 เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 15:03:42

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ ชอบชื่อเจ้าของกระทู้จังเลย จากคุณ : sumo_ja เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 15:15:19

ความคิดเห็นที่ 14 น้ำตาซึมเหมือนกัน ผู้หญิงดูแลตัวเองให้ดูดี ก็ควรจะดูแลจิตใจ กิริยามารยาทของตัวเองให้ดูดีด้วย จากคุณ : berry shortcake เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 16:18:33

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องที่ดีมากจริงๆค่ะ จากคุณ : jejeejajar เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 17:07:10

ความคิดเห็นที่ 16 เวลาดูรายการที่ชอบพาไปดูชีวิต คนแก่ที่ลูกหลานทิ้ง อะไรงี้ พวกแบบ วงเวียนชีวิต เราจะรีบเปลี่ยนช่องเลย เราทนดูไม่ได้ มันรู้สึกว่าทำไม ไม่นึกถึงตอนพ่อแม่เลี้ยงเราบ้าง พอเราโต ทำงานมีเงิน กลับไม่เคยนึกถึง แถมบางที มีลูก โยนลูกกลับไปให้พ่อแม่เลี้ยงอีกน่ะ แล้วบางครั้ง ตัวเองก็หนีไปเลย ทิ้งหลานไว้เป็นภาระให้ตาให้ยาย ที่แก่มากๆ แม้แต่ตัวแกเองก็แทบจะดูแลไม่ไหวแล้ว รึไม่ก็กลับมาหา พ่อแม่ เพื่อขอแบ่งสมบัติของตัวเอง พอได้แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย ทุกครั้งที่เราเปิดไปเจอรายการพวกนี้ เราจะคิดอยู่เสมอว่า พ่อแม่เราจะไม่มีวันเป็นแบบนี้หรอก ถึงแม้ว่าบางครั้งเราอาจจะโมโหพ่อแม่ ที่ว่าเรา ดุ ด่า หรือตีเรา แต่ท่านก็คือพ่อแม่ จะให้เราทิ้งไปมีความสุขคนเดียวไม่ได้หรอก สำหรับครอบครัว เราถือเป็นเรื่องหลักเสมอ เรื่องเงิน หรือฐานะมาทีหลัง (ถ้ากับคนอื่นก็อาจจะเป็นเรื่องหลักก็ได้นะเงินน่ะ 555) ผิดกับญาติเราบางคน ที่พอเห็นว่า เราไม่มีเงิน จน กลับค่อยๆ ถอยห่างออกไป รังเกียจ แต่พอเรามีเงิน เค้าก็เข้ามาหาเรา เงิน แมร่งงงง เป็นสิ่ง มหาอำนาจ จริงๆ ทำให้ชีวิต พลิก !!! เลยทีเดียว ปล.ที่พูดมาเนี่ย มันก็มาจากเรื่องจริงอ่ะแหละ เลยอยากเอามาเล่าระบายความในใจนิดๆ 555 แอบนอกประเด็นอ่ะ 555 จากคุณ : กะรุ้งกะริ้ง เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 17:13:13

ความคิดเห็นที่ 17 หลายคนชอบมองคนที่ภายนอก ใครสวย ดูดี ก็คิดว่าเค้าดีไปหมด เมื่อก่อนมีงานโรงเรียน ก็จะชวนแม่ไป แม่บอกไม่อยากไปหรอก แม่กลัวหนูอายเพื่อน แม่เรา อ้วน เดินไม่ค่อยไหว เวลาเดินเดี๋ยวนี้ต้องใช้ไม้เท้าช่วย เวลาไปไหน คนจะมอง เราก็เลยบอกแม่ว่า "แม่... หนูมีแม่ทำไมหนูต้องอายเพื่อน หนูไม่เห็นอาย แล้วแม่จะอายทำไม" จนถึงตอนนี้เราก็ไม่เคยอายเลยที่แม่เป็นแบบนี้ จากคุณ : ~บุลภรณ์~ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 17:43:32

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนเด็ก  รบกับแม่น่าดู  ประมาณมวยคู่เอกของบ้าน ผ่านมานาน.....กว่าจะคิดได้.....ยังไงก็....แม่ แต่ที่โชคดีที่สุด.......เวลาที่เราจะทำอะไรให้แม่.... ไม่ต้องยกมือพนม...จุดธูป  บอกกับรูปแม่...... จากคุณ : ap aquarium เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 17:59:37

ความคิดเห็นที่ 19 เจอบ่อยค่ะ ที่ชอบตะคอกคนแก่เนี่ย (จะพ่อแม่ อากงอาม่าหรืออะไรก้เถอะ) ว่าเดินเร็ว ๆ หน่อย รอตอนตัวเองแก่ก่อนเหอะ เดินเร็วกว่านี้ให้ได้แล้วกัน ไม่เหมือนตอนเราหนุ่ม ๆ สาว ๆ เอาใจเขามาใส่ใจเราค่ะ สังขารเขาไม่ไหวแล้ว อย่าเป็นลูกหลานทรพีกันให้มากนัก บาปจะกินหัววววว จากคุณ : storm_lunasea เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 19:23:01

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ค่ะ เราไม่ได้ตัดสินใครจากความอัปลักษณ์ ยังไม่มีประโยคไหนบอกเลยว่า คนอัปลักษณ์เป็นคนดีหรือไม่ดี และคนสวยเป็นคนดีหรือไม่ดี เราเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนนึง ที่สวยก็บอกว่าสวย ไม่สวยก็บอกว่าไม่สวย นอกเหนือไปจากนั้น เราชอบสังเกตคนค่ะ ชอบมองดูว่าใครไปไหนและเค้ากำลังจะทำอะไรต่อไปบ้าง เราบอกว่าใครอัปลักษณ์ และบอกว่าใครสวย แต่เรายังไม่ได้ตัดสินเค้าว่าเป็นคนยังไงจ้า อย่าเพิ่งตัดสินเรานะจ๊ะ เหมือนกับคนสวย ที่มีทั้งสวยแล้วก็ใจดีเยอะเหมือนกัน ไม่ใช่เฉพาะสวยแล้วใจร้ายนะ ... .. . เขียนเรื่องที่ไปเจอมาให้อ่านกัน อยากให้สาวๆหนุ่มๆห้องแป้ง ทั้งดูดี แล้วก็ ใจดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 53 20:11:57 จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:09:05

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วซึ้งใจมากเลยค่ะ ดูคนที่หน้าตาไม่ได้จริงๆ โหวตให้ค่ะ จากคุณ : แก้วซัง (kaewsung) เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:12:16

ความคิดเห็นที่ 22 sensitive กับเรื่องพวกนี้เหมือนกัน เวลาจะพูดอะไรกับพ่อแม่ให้คิดก่อนพูดกันนะคะ บางเรื่อง ถ้าเราได้คิดก่อนพูด มันจะไม่ออกจากปากเราไปทำร้ายจิตใจท่านเลยค่ะ เราก็เคยเห็นค่ะ เพื่อนใกล้ตัวเรานี่เองค่ะ พูดกับพ่อแม่ก็ตะคอก (อาจจะด้วยความเคยชิน) รีบพูดรีบวาง ตัดรำคาญ คุยกันยังไม่ถึง 30 วินาทีเลย แต่พอพูดกับแฟนนี่ มี คะ ขา ทุกคำพูด เสียงอ่อน เสียงหวาน กำลังคิดว่าถ้ามันห่วงพ่อแม่ได้ซักครึ่งนึงของที่มันห่วงแฟนมัน คงได้กุศลตั้งเท่าไหร่แล้ว บางครั้งเข้าใจนะ ที่อยู่ด้วยกันทุกวันก็เกิดความเคยชิน เราก็เป็นเหมือนกัน ที่พ่อแม่จะต้องเป็นที่รองรับอารมณ์เราตลอดเวลา เวลาไหนอยากเล่าก็มาเล่า เวลาไหนเหนื่อยก็ไม่พูดด้วย หรือพูด้วยก็หงุดหงิดใส่ แต่ถ้าเราฝึกการรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเองบ่อยเข้า เหตุการณ์แบบนี้จะน้อย่ลงจนถึงไม่มีเลย เพราะทุกครั้งที่เราจะพูดอะไร เราจะมีสติกับตัวเอง คิดถึงผลกระทบถึงสิ่งที่เรากำลังจะพูดออกไป ก็จริงอ่ะเนอะ เวลาเราพูดกับเจ้านายเนี่ย สุภาพอย่างกับอะไร เพราะคิดว่าเราอยู่ได้เพราะเค้า แล้วพ่อแม่เราล่ะ เราเกิดมาไม่ได้เลยถ้าไม่มีเค้าทั้งสอง เป็นผู้มีพระคุณมาตลอดชีวิต แต่กับอีแค่คำพูดดี ๆ ทำไมเรามีให้เค้าไม่ได้ หรือกับเพื่อนร่วมงาน ที่คำนึงถึงความรู้สึกของเพื่อนร่วมงาน แต่ไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกของพ่อแม่ตัวเองเลย ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกคนทำดี สร้างกุศลกับพระในบ้านของเรากันให้มาก ๆ นะคะ เราไม่ต้องไปทำบุญข้างนอก นั่งรถไปหลาย ๆ ชั่วโมงหรอกค่ะ แค่ดูแลพ่อแม่ของเราให้ดี มีความสุขก็ได้กุศลสูงสุดเป็นไหน ๆ แล้ว ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะคะ จากคุณ : ยัยลีลี เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:18:26

ความคิดเห็นที่ 23 เราก็เคยเจอค่ะ ลูกสาวพูดกับแม่ไม่ดีๆเนี่ย เราฟังแล้วก็เอือม- - สมัยนี้!!! ดูคนที่ภายนอกไม่ได้จริงๆ จากคุณ : พุงกี@arch15 เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:36:18

ความคิดเห็นที่ 24 ดีใจมากค่ะที่ จขกท เอาเรื่องดีๆแบบนี้มาแบ่งปัน เราเป็นคนอ่อนไหวเรื่องครอบครัวมากค่ะ เพราะรักคุณแม่มาก ท่านเลี้ยงเรามาคนเดียวเลย ครอบครัวสำคัญที่สุดนะคะ จากคุณ : mamarinอยากสวย เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:37:51

ความคิดเห็นที่ 25 และกระเป๋าที่เราใช้ไปทำงานโรงงานทุกวันๆก็สะพายย่ามราคาถูกๆ ไม่ก็กระเป๋าของแถมที่ไปจิ๊กเพื่อนมาอีกทีนึงค่ะ ไม่เคยตัดสินใครถ้ายังไม่เห็นการกระทำของเค้า เพียงแต่ชอบมองคนเท่านั้นเอง มองแบบ เออ ... เนอะ คนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นแบบนี้ คนนี้เดินสวยนะ คนนี้เดินชนคนอื่นทำไมเนี่ย จะรีบร้อนไปไหนน๊อ??? -_-' จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 20:58:45

ความคิดเห็นที่ 26 อยากรู้จังว่าลูกสาวคนแรกที่เดินกระชากแม่ เวลาเธอเห็นลูกคนอื่นที่ทำกิริยาแบบนี้กับบุพการีเธอจะรู้สึกอะไรบ้างไหม บางทีเธออาจจะมัวแต่ห่วงสวยจนไม่เคยสังเกตุสิ่งรอบตัวก็ได้เนอะ แต่ก็แอบเห็นด้วยกับคห.5เหมือนกันนะคะ เห็นแม่บางคนที่มีลูกเล็กๆเอาแต่ดุด่าตีลูกไม่มีการใช้เหตุผลพูดคุยเลย โตขึ้นเด็กก็ซึมซับเอาแต่ความหยาบกระด้างเหมือนกัน จากคุณ : YUKIss เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 21:00:40

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ คิดถึงพ่อกะแม่จังเลยง่ะ จากคุณ : สวยอย่างแรงนิ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 21:11:06

ความคิดเห็นที่ 28 วันจันทร์ที่ 11 นี้แม่เราก็จะผ่าตัดโรคหมอนรองกระดูกกดทับเส้นประสาทค่ะ แม่ชอบนั่งทำอะไรนานๆ เช่น ช้อนลูกน้ำ ,เปลี่ยนน้ำอ่างปลา แล้วมาหนักก็เพราะตกบันไดในบ้าน เวลาไปไหนที่ต้องเดินนานๆอย่างเดินโลตัสยังงี้..ก็จะบ่นเมื่อยและเดินกระเผลกเหมือนกัน...แต่เราไม่ตะคอกแม่หรอกนะ กลัวแม่อายและเราก็อายด้วย ที่จะพูดไม่ดีกับแม่ แต่ก็มีบ้างที่แอบคล้องแขนแม่ให้เดินเร็วๆ...แต่แม่ก็จะบอกอย่าเร่งซี่ แม่ปวดขา เฮ้อ อ่านเรื่องนี้แล้ว คิดได้ว่า ต้องทำดีกับแม่ให้มากขึ้นและก็ดูแลแม่ให้มากกว่านี้ด้วยล่ะ T_T รักแม่จัง จากคุณ : แจ๋ว อู่70 เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 21:30:33

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณจขกท มากคะ เราเองเปนคนชอบสังเกตคนเหมือนกัน โดยเฉพาะ เช้าๆต้องนั่งรถเมล เวลาเห็นคนที่นั่งลุกขึ้นให้คนแก่ หรือว่ารถที่วิ่งมาหยุดให้คนข้ามถนนไปก่อนแล้วมันรู้สึกอารมณ์ดียังไงไม่รู้ เหมือนเปนความสุขเล็กๆ ท่ามกลาง ควันท่อไอเสีย (ได้บรรยายกาศไปอีกแบบ) จากคุณ : เหมียวโย่ว เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 21:59:19

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณสำหรับกระทู้นี้ค่ะ ทำให้ย้อนนึกถึงวันเก่า ๆ ที่เราชอบอารมณ์เสียใส่พ่อกับแม่ ทั้ง ๆ ที่รู้นะว่ามันไม่ดี นรกกินหัวชัด ๆ แต่อารมณ์ตอนนั้นมันห้ามตัวเองไม่อยู่จริง ๆ ค่ะ   พออารมณ์เสียใส่ ไม่กี่นาทีเราก็สำนึกได้นะ ได้ในตอนนั้นเลย แต่พอมีเหตุการณ์ให้โมโหอีก ก็ทำอีก ไม่รู้เราเป็นอะไรเหมือนกัน ตอนนี้ใจเย็นขึ้นมากแล้ว เพราะท่านก็แก่แล้ว เค้าไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดชีวิต ซักวันท่านคงจากเราไป คิดแค่นี้ทำให้เรารักพ่อกะแม่มากขึ้นค่ะ จากคุณ : สุดยอดบะก๊วยเต๊ด เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 22:12:59

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณทุกคนเช่นกันนะคะ ปกติเวลาเราตั้งกระทู้แล้วได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำเนี่ย โดนด่าตลอด เจริญๆทั้งนั้น เพราะมุมมองแปลกๆขวางโลกของเรา ฮ่ะๆๆ ... .. . ปีใหม่แล้ว ก็ทำดีกับพ่อแม่ บุพการีคนที่เลี้ยงดูเรามาให้มากๆนะคะ จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 23:44:03

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบเรื่องแบบนี้จัง จากคุณ : สลัดผักรวม เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 23:46:42

ความคิดเห็นที่ 33 สงสัยเฉย ๆ ว่ากระเป๋ามันเกี่ยวอะไรด้วย จากคุณ : castellano เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 02:12:29

ความคิดเห็นที่ 34 อธิบายเพื่อขยายความเรื่องกระเป๋าให้คุณความเห็น 33 ที่สงสัยนะคะ สำหรับความเห็นโดยส่วนตัวของเราแล้ว ถ้าเกิดว่าให้เราเลือกสะพายกระเป๋า เราเลือกที่สะพายกระเป๋าถูกๆ โนเนม ไม่มียี่ห้อและราคาอะไร มากกว่าของก๊อบค่ะ ไม่ก็ของตามตลาดนัดไม่ซ้ำใคร แต่มีสไตล์เป็นของตัวเอง ของจริงที่ไม่มีราคาค่างวดแต่ไม่ไปลอกเลียนแบบของแพงๆก็มีเยอะแยะ ย้ำนะคะ ความเห็นส่วนตัวจ้า นานาจิตตัง ใครจะคิดอะไร ใช้อะไร ยังไง ไม่มีใครว่าค่า บางครั้งก็อดสงสารคนที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ไม่ได้ เค้าไม่เคยรู้เลยกับหลายๆคนที่ไม่ได้พบเจอสื่อเยอะอย่างเราๆ ว่าบางลายมันก๊อบมาแล้วก็ถูกเอามาหลอกขายให้ ก็มีนะ บอกว่าของแท้แต่เอามาขายถูกๆคืนกำไรลูกค้า บางคนเห็นว่าสวยก็ใส่ นั่นก็ไม่ว่ากัน ... .. . เราน่ะเป็นคนชอบสังเกต คนอื่น สัตว์อื่น ของสิ่งอื่น มันเลยดูทั้งหมด ดูทุกอย่างไงคะ แต่ไม่ได้มองอย่างเสียมารยาทนะ ทำเป็นมองผ่านๆน่ะ ดูชุดบ้าง กระเป๋าบ้าง รองเท้าบ้าง แต่งหน้า ทำผม เครื่องประดับต่างๆ คนนั้นแต่งตัวแมชท์กันจัง เหมือนจะเสื้อตามเจเจแต่ว่าแต่งแล้วเข้ากับชุดเค้า เข้ากับหุ่นเค้า ดูดีน่ามอง คนนี้ใส่ยีนส์ diesel แต่ไหงเดินไม่สวยเลยว๊า??? คนโน้นทั้งตัวแต่งตัวได้เห่ยมากแต่พอเดินไปซื้อน้ำขวดข้างทาง แล้วพูดกับแม่ค้ายิ้มแย้มแจ่มใส เออ น่ามองแฮะ!!! คนนู้นแต่งหน้าสวยเนอะ กรีดตาได้กริ๊บมาก แต่พอหันไปพูดกับเพื่อน ในรถไฟฟ้า เฮ้ย กุ อิ ... อิ ... นั่น โน่น นี่ ล้งเล้ง ... ไม่น่ามองนะคะ น้องๆวัยเรียนวัยใส สัตว์นานาชนิดออกมาจากปากน้องโลดแล่นบนรันเวย์ กันให้รึ่ม เราก็พูดค่ะ พูดหมดแหละ สัตว์นานาชนิดแต่ไม้ได้พูดในที่สาธารณะ ที่มีคนหมู่มาก ให้เกียรติเพื่อน เกรงใจคนร่วมทางบ้าง บ่อยครั้งเราก็แต่งตัวไม่แมทช์กันมันก็มีพลาดกันได้ เฮ่อๆๆ จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 02:34:18

ความคิดเห็นที่ 35 ว้าวววววววววววววว จากคุณ : ga_tan_u เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 03:42:25

ความคิดเห็นที่ 36 หนูจะเดินเป็นเพื่อนพ่อ . . . อบอุ่นหัวใจจริง ๆ คะ  ขอบคุณมากนะคะ ^________^ จากคุณ : lithop เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 06:22:24

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากค่ะ สำหรับเรื่องเล่าดีๆ จากคุณ : BonnyGem เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 09:40:03

ความคิดเห็นที่ 38 เข้ามาอ่านอีกรอบ กระทู้นี้ดีค่ะ ส่งเสริมสถาบันครอบครัว แม้ จขกท จะมีมุมมองสอดแทรกเรื่องแฟชั่นและความสวยความงามอยู่บ้าง (ก็สาวห้องแป้งนี่เน๊อะ สนใจเรื่องความงามแฟชั่น เป็นเรื่องธรรมดา) แต่เราติดใจข้อความที่ว่า "เห็นมั้ยคะ ถ้าการกระทำและคำพูดของเราดีงามออกมาจากใจเราจริงๆ จากหน้าตาอัปลักษณ์นี่สวยขึ้นมาทันตาเห็นเลย" ถ้าเราเป็นคนที่รักพ่อแม่คนนั้นมาอ่านคงเสียใจ เราว่าคำนี้มันแรงไปค่ะ เปลี่ยนเถอะ อย่าไปเอ่ยถึงใครว่า อัปลักษณ์ อีกเลย และขอโทษหากความคิดเห็นของเรามันไม่เข้าพวก และถึงแม้ จขกท จะชี้แจงว่าไม่เคยตัดสินใครที่ความสวย หรือความอัปลักษณ์ แต่เราว่าก็ไม่สมควรใช้คำนี้กับผู้หญิงคนนั้น(หรือคนอื่นๆ)อยู่ดีค่ะ เราอาจคิดมากไป แต่เรารู้สึกว่า ผู้หญิงทุกคน แค่ไม่มีใครชมว่าสวย ก็บั่นทอนความมั่นใจมากพอ แล้วบางทียังมีคนตำหนิว่าเราไม่สวย ร้ายแรงไปจนถึง ขี้เหร่ นี่ก็มากเกินไปแล้ว ถ้าเกิดมีคนพูดถึงโดยใช้คำว่าอัปลักษณ์อีก ต่อให้มีคนชมว่าเป็นคนดี แค่ไหน มันก็อดเสียใจไม่ได้ ขอร้องล่ะ อย่าใช้คำคำนี้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเลย เราชื่นชมคนทำความดีค่ะ ชื่นชมคนคิดดีเช่นกัน จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 10:05:50

ความคิดเห็นที่ 39 เห็นภาพเลย เมื่อวานก่อนก็เพิ่งไปโรงพยาบาลมาเหมือนกัน ก็เห็นคู่แม่ลูก หลายคู่ มีแม่-ลูกสาวคู่หนึ่ง พอออกจากห้องตรวจก็พยุงจูงแม่เดินมาอย่างดี สายตาอาทรแม่ เห็นแล้วก็นึกชื่นชมในใจ ยิ้มๆให้กับภาพนั้น ซักพัก มี แม่ กะ ลูกสาว เดินออกมาจากห้องตรวจฉับๆๆ  แม่เดินขโยกเขยกตามมาห่างๆ ลูกก็หยุดเดิน หันมาท้าวสะเอว มองแม่ ทำหน้าเบื่อๆ เราก็เฮ้ย อะไรเนี่ย.....แบบว่าไม่อยากจะคิดต่อว่าลูกจะว่าอะไรแม่เค้าไหม  เพราะเราเลือกจะหันหน้าหนีจากภาพนั้น โดยส่วนตัว แม่เราก็เข่าเสื่อม เดินไม่ค่อยไหว  แต่เราก็อยากจะพาท่านไปเที่ยวนั้น เที่ยวนี้บ้าง  เวลาไปเที่ยวเราก็จะเดินคล้องแขนแม่เลย แล้วก็พาเดินช้าๆ  บางทีกลับเป็นแม่ซะทีที่อยากเดินเร็วๆ อาจจะเป็นเพราะแม่กลัวเราจะรำคาญ   เราก็บอกแม่ว่าไม่ต้องรีบ  เดี๋ยวเจ็บขาหรอก....แม่เค้าก็ยิ้มๆ จากคุณ : sukie_moo เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 10:13:24

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆค่ะ เราสัญญาว่าจะทำตัวให้ดีที่สุด  เพื่อพ่อแม่ค่ะ จากคุณ : ความสวยงามคือความสุข (BeautyDiet) เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 10:41:40

ความคิดเห็นที่ 41 พ่อ ค่อยๆเดิน หนูไม่รีบ หนูจะเดินเป็นเพื่อนพ่อ น้ำตาไหลเลยอ่ะ.... T T หน้าตากับจิตใจ ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน เวลาจะพิสูจน์ทุกอย่าง ว่าใครดีจริง จากคุณ : ในบัดดล เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 10:56:51

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่มีพ่อให้เดินด้วยแล้ว T_T  ...... เมื่อวันอังคาร .. ดูรายการ ตี10 ที่ น้องฝนมาร้องเพลงกับแม่ ที่ตาบอดอ่ะค่ะ ร้องไห้ น้ำตาท่วมห้องเลย .. น้องเค้าน่ารักมากก .. ไม่เคยอายที่พ่อ แม่ตาบอดเลย.. แล้วมาซึ้งกับคำพูดอาจารย์เชนว่า... สำหรับพ่อ แม่น่ะ ทุกวันเป็นวันลูกเสมอ แต่สำหรับเราหละ ซึ่งเป็นลูก   มีวันใหนบ้าง ที่เป็นวันแม่ ถ้าไม่ใช่ 12 สิงหา.. แล้วก็คำพูดอีกหลายประโยคที่เรียกน้ำตา..... ตอนเช้าตื่นมาโทรหาแม่ บอกว่า คิดถึง แล้วก็รักแม่มากๆๆ .... .... จากคุณ : tea_lamon เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:05:10

ความคิดเห็นที่ 43 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ วัว เจ้าปัญหา ไม่ต้องไปดูเรื่องอื่น ที่ประทับใจอาจารย์มากที่สุด คือ วัว... ตอนนั้น อาจารย์เป็นพันตรี เป็นอนุศาสนาจารย์ กองทัพบก สอนเรื่องศาสนาและศีลธรรม ให้ทหารทั่วประเทศ เหนือสุด ถึงเชียงราย เชียงใหม่ ใต้สุด ถึงปัตตานี คราวหนึ่ง ไปสอนที่โคราช ค่ายสุรนารี มีทหารมาก ต้องสอนหลายวัน วันนี้ พอสอนเสร็จ เจ้านายมาบอกว่า ผมเตรียมรถจี๊ปไว้ให้อาจารย์คันหนึ่ง พร้อมสิบโท คนขับ เผื่ออาจารย์จะไปวัด ไปคุยกับท่านเจ้าคุณ หรือ จะไปชมภูมิประเทศ รอบเมืองโคราชก็ได้ ผมเติมน้ำมันมาให้ เต็มถัง เรียบร้อย เชิญอาจารย์ตามอัธยาศัย ก็เลยบอกกับสิบโทคนขับว่า บ่ายนี้ ออกนอกโคราช ไปชมภูมิประเทศกัน เขาก็ขับพาไปปักธงชัย ไปถึงโน่น 4 โมงเย็น มีคนเอาวัวมาเลี้ยงข้างถนน เป็นฝูง ๆ ขับไปได้สักพัก มีวัวฝูงหนึ่ง กำลังข้ามถนน ประมาณ 30 ตัว เดินเป็นแถว รถ ก็ไปไม่ได้ คนขับรถ เขาอยากจะเอาใจอาจารย์ ก็ขับรถเข้าไปใกล้ ๆ เร่งเครื่อง แล้วบีบแตร แป๊น แป๊น แป๊น วัว มันกลัวตาย มันรีบกระโดด กระโดด กระโดด วิ่งข้ามไปอย่างรวดเร็ว แต่มีอยู่ตัวหนึ่ง ยืนขวางถนนนิ่ง ไม่กระโดด อาจารย์ก็ก้มลงไปดู ทำไมตัวนี้ ไม่กระโดด เห็นลูกมัน ลูกตัวเล็ก ๆ เพิ่งคลอด ยืนพิงอยู่ที่ขา ตอนอยู่ที่คอก ลูกยังอยู่ในท้อง เพิ่งมาคลอด ตอนเดินกินหญ้าอยู่ข้างถนนนี่เอง แม่วัวตัวนี้ ก็กลัวตาย อยากกระโดด แต่รู้ว่า ถ้าตัวเองกระโดด ลูกจะไม่กระโดดตาม ลูกเพิ่งเกิดใหม่ ยังไม่ได้เข้าโรงเรียน ยังไม่รู้ว่า รถยี่ห้อไหน ทับตาย ทับไม่ตาย ยืนเซ่อซ่าอยู่อย่างนี้ เสร็จแน่ หมาตายวันละกี่ตัว ข้างถนน ลูกวัว ตัวใหญ่กว่าหมานิดเดียว มันจะเหลือ หรือ? แม่วัว ยืนขวางอยู่ ไม่ยอมกระโดด คนขับรถ ขับจี้เข้าไปใกล้มันอีก อาจารย์เอามือตบหลังคนขับรถ บอกว่า เบรก เบรก ไม่ต้องเข้าไปใกล้ “นับถือน้ำใจมัน” แม่วัว มันรักลูก ยอมตายแทนลูก ยืนขวางรถ ยอมให้รถชน พอรถอาจารย์จอด แม่วัวมันหันมาค้อน ทำตาโต ๆ เหมือนกับบอกว่า “ถ้าใจดำอำมหิตนัก ก็เชิญเลยซิ แม่ตัวนี้ จะยอมตายแทนลูก” ทับแม่ตัวนี้ให้ตายก่อน จึงค่อยเอาชีวิตลูก ดู “น้ำใจแม่” ในนาทีนั้น มันชัดเจน “อันชนกชนนีนี้รักเจ้า เทียมเท่าชีวา ก็ว่าได้” อ๋อ แม่นี่ รักลูกเท่าชีวิตจริง ๆ นะ นี่ขนาดสัตว์เดรัจฉาน แม่วัว มันยังรักลูกเท่าชีวิต หรือ ยิ่งกว่าชีวิต แล้วแม่อาจารย์เป็นคน จะรักอาจารย์มากมายขนาดไหน ภาพของแม่ ลอยมาให้เห็นเต็มตา สะเทือนใจ “น้ำตาไหล” เห็นหรือยัง ความรักของแม่ รักลูกยิ่งชีวิต ไม่เห็นตัวอย่าง ไม่สะเทือนใจ จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:14:49

ความคิดเห็นที่ 44 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ พระอรหันต์ แม่ คือ พระอรหันต์ของลูก เป็นพระอรหันต์ ยังไง พระอรหันต์ คือ ผู้มีจิตใจอ่อนโยน มุ่งแต่จะอนุเคราะห์ชาวโลก ให้พ้นจากความทุกข์ ความลำบาก พ้นหุบเหวแห่งความหายนะ พ้นจากความเป็นทาสของกิเลสตัณหา น้ำใจของพระอรหันต์ ที่มีต่อปวงชน บริสุทธิ์หมดจดฉันใด น้ำใจของพ่อแม่ ที่มีต่อลูก ก็บริสุทธิ์หมดจดฉันนั้น พ่อแม่ ให้กำเนิด และอุปการะเลี้ยงดูเรามา เป็นสิบปี ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จนโตป่านนี้ อาหาร เสื้อผ้า เงินทอง แรงกายแรงใจ ที่ทุ่มเทให้เรานั้น ลองประเมินออกมาเป็นตัวเลขซิ ว่า มันเป็นเท่าไร ประมาณได้ไหม ประมาณไม่ได้ เพราะมันมากมาย เกินกว่าจะประมาณ จะตีค่า เป็นเงิน เป็นทอง ตีให้สูงเท่าไร ก็ไม่อาจทัดเทียม สมน้ำสมเนื้อ กับพระคุณอันยิ่งใหญ่ของแม่ได้ น้ำใจของแม่ ที่มีต่อลูก ห่วงใย อยากให้ลูกประสบความสำเร็จ ได้ดิบได้ดี มีหน้ามีตา ทัดเทียมคนอื่น พ่อแม่ทนทุกข์ เพื่อให้ลูกเป็นสุข พ่อแม่ทนร้อน เพื่อให้ลูกเย็น พ่อแม่ทนหิว เพื่อให้ลูกอิ่ม ยอมเสียน้ำตา เพื่อรอยยิ้มของเรา นี่แหละ น้ำใจของพระอรหันต์ ที่มีต่อลูก จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:17:16

ความคิดเห็นที่ 45 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ ครูคนแรก ของลูก แม่ คือครูคนแรก ของลูก เรา อยู่ใกล้แม่ อยู่ในอ้อมกอดของแม่ มากกว่า พ่อ แม่ สอนเราตั้งแต่ แรกเกิด ตอนเราเกิด แม่สอนอะไรครับ สอนให้เรา ดูดนม เอานมใส่ปาก แล้วเอานิ้วค่อย ๆ เขี่ยริมฝีปาก ดูดลูก ดูด เราถึงรอดตาย เพราะ ดูดนมเป็น นั่ง นอน ยืน เดิน พูด แม่คือผู้สอนให้เราทั้งนั้น ดี ไม่ดี ถูกไม่ถูก ควรทำ ไม่ควรทำ กิริยามารยาท ความคิด ความอ่าน แม่ เป็นคนสอน สอนอาชีพ สอนให้ช่วยตัวเอง เอาตัวรอดจากภัยอันตราย สอนให้รักษาชีวิต ครูธรรมดา เขาสอนเฉพาะ ในหลักสูตร แต่พ่อแม่ ในหลักสูตร นอกหลักสูตร สอนหมด สอนทุกเรื่อง สอนทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ ไม่มีตารางสอน เจอเรื่องอะไรตรงหน้า ก็หยิบมาสอน ไม่จำกัดเวลาสอน ก่อนนอน ยังอบรมเราอีก ครู อาจารย์ทั่วไป เขาสอนเรา เขายังมีเงินเดือน แต่พ่อแม่ ไม่มีเงินเดือน นอกจากไม่ได้รับเงินเดือนตอบแทนแล้ว ยังต้องเสียเงินให้ลูกศิษย์อีก จะหาดูอาจารย์ที่ไหน ยิ่งใหญ่เท่าพ่อแม่ ไม่มี พ่อแม่ ไม่ได้ผูกขาดความเป็นครูต่อลูกไว้เพียงผู้เดียว ยังใจกว้าง ส่งลูกไปศึกษาหาความรู้จากครูคนอื่นด้วย จบหลักสูตรในเมืองไทย แล้วยังส่งไปเรียนเมืองนอก จนจบปริญญาโท ปริญญาเอก นี่ เห็นหรือยัง พระคุณแม่หนา หนักเพี้ยง พสุธา พระคุณแม่ ยิ่งใหญ่ เท่าแผ่นดิน ยิ่งใหญ่จริง ๆ จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:18:30

ความคิดเห็นที่ 46 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ ยืมเงินเพื่อน ทีนี้ ลองกลับมาดูตัวเองบ้าง หลักสูตรวิปัสสนา คือ การมองตัวเอง รู้จักตัวเอง หาข้อบกพร่องของตัวเอง เวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อน เพื่อนเลี้ยงข้าวเรามื้อหนึ่ง เราต้องเลี้ยงเพื่อนตอบไหม ต้องเลี้ยง เพราะถ้าไม่เลี้ยง เพื่อนมันไม่คบ เรายืมเงินเพื่อนมาร้อยหนึ่ง เราต้องคืนเพื่อนไหม เราต้องคืน ถ้าไม่คืน เพื่อนไม่คบ แล้วต้องคืนเท่าไร บางครั้ง ต้องคืน 120 ต้องให้ดอกเพื่อนด้วย เราเป็นหนี้ใคร เราต้องใช้หนี้ คนไม่ใช้หนี้ ไม่ใช่คนดี ใครมีบุญคุณต่อเรา เราต้องทดแทนบุญคุณ คนที่ไม่รู้คุณคน ไม่ตอบแทนคุณผู้มีพระคุณ ไม่ใช่คนดี ลูกทุกคน ลองหลับตา แล้วคิดย้อนหลัง ด้วยใจเป็นธรรม พระคุณของแม่ ที่มีต่อเรา ยิ่งใหญ่ขนาดไหน ท่านมีบุญคุณต่อเรา มากมายขนาดนี้ เราเคยทดแทนบุญคุณท่านบ้างหรือยัง เรายืมเงินท่านมา 100 บาท เราใช้คืนท่าน 5 สตางค์ถึงหรือยัง แล้วเราคิดว่า เราจะใช้คืนท่านเมื่อไร จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:19:29

ความคิดเห็นที่ 47 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ เอาเตี่ยมาเลี้ยง ผู้จัดการธนาคารคนหนึ่ง มาปฏิบัติธรรม วันสุดท้าย ออกมาพูดเปิดใจ บอกว่า อาจารย์ครับ ผมภูมิใจว่า ผมนี่เป็นยอดกตัญญู ผมเอาเตี่ยมาเลี้ยง เตี่ย อยู่กับผม แต่พอปฏิบัติธรรมแล้ว ฟังคำบรรยายของอาจารย์แล้ว ผมถึงรู้ว่า “ผมนี่ยังเลวมาก ครับ” ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ เลวยังไง เอาเตี่ยมาเลี้ยง ก็ดีแล้วนี่ เตี่ยมาอยู่กับผมจริง ตอนเช้า แต่งตัวเสร็จ ผมนั่งกินอาหารเช้ากับ ลูก เมีย กินกาแฟเสร็จ ก็เดินผ่านเตี่ย ไปทำงาน กลับจากธนาคาร ก็เดินผ่านเตี่ย ไปคุยกับลูก กับเมีย ไม่ได้คุยกับเตี่ยสักคำ ผมมาประชุมที่กรุงเทพฯ โทรศัพท์ไปบ้าน ที่ต่างจังหวัด เตี่ยมารับโทรศัพท์ ผมบอกว่าไงรู้ไหม ขอพูดกับติ๋มหน่อย เตี่ยดีใจ วิ่งมารับโทรศัพท์ แทนที่จะถามเตี่ยว่า สบายดีหรือ ไม่มีสักคำ จะพูดกับติ๋มเท่านั้น ใจจืดจริง ๆ วันหยุดเสาร์ – อาทิตย์ มีเวลาว่าง ผมจะเดินผ่านเตี่ย ไปเล่นกับหมา ให้อาหารหมา จับหมาอาบน้ำ เป็นห่วงเป็นใยหมา พูดคุยกับหมา โดยไม่เคยพูดคุยกับเตี่ยสักคำ เตี่ยนั่งน้ำตาไหล เห็นหมา สำคัญกว่าเตี่ย ปล่อยเตี่ยให้นั่งพิงเสา เป็นตาแก่ที่ไร้ค่าคนหนึ่ง ผมไม่เคยถามเตี่ยสักคำ ว่า เตี่ยสบายดีหรือ ผมนี่ เลวจริง ๆ ครับ เมื่อก่อน ไม่เคยเห็น นึกว่าเป็นคนดี หลังจากปฏิบัติธรรมนี่ จึงมองเห็นความเลวของตัวเอง ผมเลวมากครับ อาจารย์ กลับไปบ้านคราวนี้ ต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่ ต้องมีเวลาให้เตี่ยมากขึ้น สาธุ อาจารย์ชื่นใจที่สุดในชีวิต จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:20:42

ความคิดเห็นที่ 48 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ สัตว์เดรัจฉาน เรามองดูเรื่องวัวกันต่อ พอรถอาจารย์ จอด เห็นว่า ไม่เป็นอันตรายแล้ว แม่วัว ก็ค่อย ๆ ชวนลูก เดินข้ามถนนไป แม่วัวยอมสละชีวิต ยืนขวางรถ เพื่อช่วยชีวิตลูก ถามว่า เมื่อลูกวัวตัวนี้โตขึ้น มันจะกตัญญูพ่อแม่มันยังไงบ้าง กตัญญูยังไงครับ ตอบแทนยังไงครับ ไม่ได้ตอบแทน ลูกวัว เป็นสัตว์เดรัจฉาน คุณธรรม มีน้อย มีบ้าง แต่ไม่ยิ่งใหญ่เท่าคน พูดได้ว่า เกือบจะไม่มีเลย โดยพฤติกรรมของมัน ลูกวัว เป็นสัตว์เดรัจฉาน พอโตขึ้นมาหน่อย ก็เลิกกินนม วิ่งเล่น วิ่งไป วิ่งมา เอาลำตัวไปถูไถแม่มันเล่น แล้วก็เดินจากไป ลืม แม่ของมัน เราก็สรุปว่า ตกลง ลูกวัว สู้ลูกคนไม่ได้ ใช่ไหมครับ ใครเห็นด้วย กรุณายกมือ ส่วนใหญ่ เห็นด้วย แต่ อาจารย์ว่า ไม่แน่ ที่ว่าไม่แน่ ก็เพราะว่า อาจารย์มั่นใจ 100 เปอร์เซ็นต์ และรับรองว่า เจ้าสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ เมื่อมันโตขึ้นแล้ว มันจะไม่เถียงแม่ มันจะไม่ตวาดแม่ มันจะไม่กระแทกจากกระแทกสิ่งของใส่แม่ มันจะไม่กระทืบเท้าใส่แม่ และที่สำคัญ :-)เดรัจฉานตัวนี้ มันจะไม่ขยี้หัวใจแม่ จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:21:57

ความคิดเห็นที่ 49 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ เก่งกว่าแม่ เห็นไหมครับ สัตว์เดรัจฉาน ถึงแม้มันจะไม่แทนคุณ แต่ มันก็จะไม่ทำให้แม่มันต้อง น้ำตาไหล อีกสักตัวอย่างหนึ่งนะครับ ผู้จัดการหญิง จบปริญญาโท แม่ จบ ป.4 ตอนนี้เรามีปริญญา มีงานทำ หน้าที่การงานใหญ่โต นึกว่าตัวเอง เก่งกว่าแม่ แม่มาเตือน ด้วยความเป็นห่วง เราเป็นเจ้าเป็นนายคนแล้ว ระวังนะลูก อย่าทำอย่างนั้น นะลูก อย่าทำอย่างนั้น นะลูก ระวังไอ้นี่ นะลูก หลีกเลี่ยง ไอ้นั่นนะลูก ลูกสาวทำยังไงรู้ไหมครับ ตวาดแม่ พูดอยู่นั่นแหละ พูดแล้วพูดอีก ขยันพูดจริง ไม่รู้จะพูดไปถึงไหน รำคาญจะตายอยู่แล้ว น่าเบื่อจริง กระแทกแฟ้มโครม ใส่หน้าแม่ เป็นไงครับ น่ารักไหม ตอนนี้ กำแหง คิดว่า ตัวเองเรียนสูง จบปริญญาโท เป็นผู้จัดการ ตำแหน่งใหญ่โต คิดว่า ตัวเองเก่งกว่าแม่ เถียงแม่ ตวาดแม่ แม่เสียใจ น้ำตาไหล พูดเสียงสั่นเครือว่า “ถ้าไม่ใช่ลูกแม่ แม่ไม่สอน” วันสุดท้าย มานั่งสารภาพทั้งน้ำตา บอกว่า หนูเลวมาก ถ้าไม่มาปฏิบัติธรรม ไม่รู้ ความเลวของตัวเอง ใหญ่ขนาดนี้ มองไม่เห็น หนูชั่วเหลือเกินอาจารย์ ลูกที่รักครับ ขึ้นชื่อว่า พ่อแม่ ย่อมเห็นลูกเป็นเด็กอยู่ร่ำไป ไม่ว่าลูกจะโต มีเหย้ามีเรือน มียศ มีตำแหน่ง มีหน้ามีตาในสังคม จบปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก บางที เป็นอาจารย์สอนคนด้วยซ้ำ ในสายตาของพ่อแม่ ก็ยังมองว่าเป็นเด็ก เป็นลูกของแม่เสมอ คอยเตือน คอยสอนอยู่ร่ำไป คำสอนของพ่อแม่ มีค่าเสมอ แม้คำสอนบางคำ บางตอน จะปะปนออกมากับถ้อยคำที่ฟังดูหยาบคาย ภายใต้สีหน้าบึ้งตึง ก็ยังคงเป็นคำสอนอันประเสริฐ เพราะกลั่นมาจากใจที่ปรารถนาดีของท่าน การสอนคน ไม่ใช่ว่าทำกันได้ง่าย ๆ ไม่รัก ไม่เมตตา ไม่ปรารถนาดีจริง ๆ ไม่มีใครอยากสอนให้เมื่อยปากหรอก แต่สำหรับพ่อแม่แล้ว ท่านไม่เคยเบื่อหน่าย ย่อท้อ ต่อการสอนลูก เพราะ ท่านอยากให้ลูกประสบความสำเร็จ ได้ดิบได้ดี เป็นเจ้าเป็นนายคน และที่สำคัญ อยากให้ลูกมีความสุข ลูก ๆ ทุกคน ลองนึกภาพดู คนที่ขาดพ่อ ขาดแม่ หรือ คนที่พ่อแม่ไม่เอาใจใส่อบรมดูแล อนาคตเป็นอย่างไร เป็นเด็กเกเร ไม่มีการศึกษา ด้อยความคิด ไม่มีมารยาท สุดท้าย อนาคตก็ฝากไว้กับสิ่งเสพติด ติดคุก ติดตะราง หมดอนาคต ลูก ๆ ทุกคนในที่นี้ นับว่าโชคดีที่สุด ที่มีทั้งพ่อและแม่ คอยอบรมสั่งสอน จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:23:01

ความคิดเห็นที่ 50 (บางส่วน)จากหนังสือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ พ.อ. (พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน เรื่อง สมคิด ลวางกูร เขียน ______________________________________________________ บัณฑิตของพระพุทธเจ้า คนที่มาปฏิบัติวิปัสสนาแล้ว จะเกิดปัญญา จะเห็นตัวเอง ให้คะแนนตัวเองได้ จะเห็นว่า ตัวเองผิดอะไร เลวอะไร แล้วเกิดความสะเทือนใจ ร้องไห้ เริ่มรู้สึกตัว เป็นอันว่า ใครที่เห็นความชั่ว ความบกพร่องของตัวเอง ที่ทำไว้กับผู้มีพระคุณสูงสุด คือ คุณพ่อ คุณแม่ นอกจากไม่ตอบแทนคุณท่านให้คู่ควรแล้ว เราเคยกระแทก เคยดุ เคยตวาดท่านเหมือนเป็นคนใช้ กี่ครั้ง เคยเถียง เคยทะเลาะ เคยกระทืบเท้าใส่ท่าน จนทำให้ท่านต้องน้ำตาตก กี่ครั้ง เคยขยี้หัวใจแม่ มาแล้วกี่ครั้ง จำได้ไหม วันนี้ ยังไม่สาย ยังขออโหสิกรรมกับท่านได้ เมื่อออกจากปฏิบัติธรรมแล้ว เอาดอกไม้ธูปเทียน ไปกราบเท้าขอขมาท่าน ที่บ้าน จะเป็นมงคลต่อชีวิต ลบล้างอัปมงคลที่ทำมา จิตใจของผู้ปฏิบัติธรรม จะใสสะอาด ความชั่วต่าง ๆ ที่เคยทำ จะผุดขึ้นมาให้เห็น เมื่อเห็นแล้ว รู้แล้ว รีบแก้ไขเสีย ตอนนี้ลูกเห็นตัวเอง ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ไม่ต้องบอก ลูกเห็นความผิดของตัวเอง เกิดปัญญาจากการภาวนา ลูกเข้าห้องน้ำ ล้างเอง พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า คนพาล ที่รู้ว่า ตัวเองเป็นพาล คนนั้น กำลังจะเป็นบัณฑิต ตัวเรา เลว ถ้ารู้ว่า ตัวเองเลว นั่นแหละ ลูกกำลังจะเป็นบัณฑิต กำลังจะรับปริญญาจากพระพุทธเจ้า ใครที่เข้าถึงแสงธรรมนี้แล้ว เขาจะได้พบกับ ชีวิตใหม่ จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:28:24

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้วเข้าใจเลย เราถึงได้คอยบอกน้องสาว และตัวเองไว้ตลอด ว่าท่านเป็นผู้มีพระคุณต่อเรา อย่าลืมเด็ดขาด บางที เราอาจจะเผลอเรอ ลืมตัว กระทำกิริยา หรือพูดไม่ดีใส่ แล้วก็มานั่งเสียใจทีหลัง เพราะฉะนั้น ก่อนจะพูด หรือแสดงกิริยาใดๆ ต่อพ่อแม่เรา ให้คิดไว้ตลอด ว่า ถ้าเราพูดดีกับพ่อแม่คนอื่นๆ ได้ เราก็ต้องทำแบบนั้นต่อพ่อแม่เราเหมือนๆ กัน เราเคยเห็นผู้หญิงบางคน กับพ่อแม่แฟน พูดจาคะขา ไพเราะมาก เอาอกเอาใจสารพัด แต่เวลาคุยกับพ่อแม่ตัวเอง กลับตะคอกใส่ ทำเสียงรำคาญเห็นแล้วไม่ชอบเลย >_< เกลียด จากคุณ : Nickky เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:30:18

ความคิดเห็นที่ 52 อยากเล่าให้ฟัง ตอนสมัย ม ปลายเพิ่งเริ่มมีแฟน ชอบคุยโทรศัพท์กับแฟนทีละนานๆในห้องนอน คิดว่าไม่มีใครได้ยิน วันนึงแม่ถามเรื่อง ญาติที่เราสนิท รุ่นเดียวกัน แม่ถามละเอียดยิบ เลยตอบแม่ไปว่า *หนูเคยบอกแม่หลายครั้งแล้วนะ ไม่รู้แล้ว แม่อยากรู้เรื่องเค้าทำไมนักหนา* คือแบบไม่อยากอธิบายมาก แต่น้ำเสียงปกตินะคะ ไม่กล้าแรง แม่พูดกลับมา... *เออ ทีคุยกับแฟนเป็นชั่วโมง ไม่เห็นเบื่อเหมือนคุยกับแม่* แล้วแม่ก็เดินไป....เรายินคิดอยู่ไม่ถึง 5นาที ร้องไห้เลย เราไปขอโทธแม่ แม่ก็น้ำตาคลอค่ะ รู้สึกผิดมาก ไม่คิดว่า คำพูดแค่นี้ จะทำร้ายจิตใจเค้าได้ ...................รักแม่รักพ่อให้มากๆนะคะ.......อ้อ ต้องแสดงออกด้วยนะคะว่ารัก............... จากคุณ : แดดอ่อนอ่อน เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:34:11

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่เหมือนที่บ้านเลย ต้องรีบไปดึงแขนให้เดินช้าๆหน่อย แถมเดินไม่ค่อยดูตาม้าตาเรือ วันก่อนไปห้างเดินกลับบ้าน เรากับน้องก็ช่วยเค้าถือของ เจ้เล่นเดินตัวปลิวพริ้วแบบนำหน้าไปโลดๆอ่ะ เจอถนนเป็นหลุม สะดุดเกือบล้ม เราก็เห็นแล้วร้องเสียงหลงเลย เลยโดนเราว่า เดินไม่ระวัง แถมไม่เจียมสังขารอีก แก่ขนาดนี้เดี้ยงแล้วไม่ใช่อยากจะซ่อมแล้วมันซ่อมง่ายๆนะ โกรธนะเนี่ย ยังมีการหันกลับมาเถียงเราอีกว่าก็เคยชิน ไม่ทันดู แถมมีหัวเราะอีกต่างหากด้วย ปล่อยไม่ค่อยได้เลย คนแก่สมัยนี้ดื้อมาก สงสัยกรรมจะตามทัน แม่เราก็ว่ายายเราดื้อ 5555 จากคุณ : b-b-boe เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 12:08:37

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านแล้วน้ำตาไหล คิดถึงคุณยาย เราเองก็พาคุณยายไปหาหมอบ่อย ๆ ค่ะไปเป็นเพื่อนคุณน้า คุณยายเราแก่มากแล้ว เราพยายามทำทุกอย่างให้ดีเพื่อจะได้ไม่ต้องเสียใจเวลาที่ท่านจากไป และท่านเพิ่งเสียไปไม่นานค่ะ พวกเราทุกคนไม่มีใครมานั่งบ่นว่า เสียดายยังไม่ได้ทำนั่น ทำนี่ให้ท่าน เพราะทุกคนดูแลคุณยายเป็นอย่างดี จากคุณ : กีกี้ที่รัก เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 12:59:32

ความคิดเห็นที่ 55 กระทู้นี้ดีนะครับ  เหนื่อยใจก็กลับมาอ่าน  จรรโลงใจดีครับ จากคุณ : PandaMAN7777777 เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 13:19:32

ความคิดเห็นที่ 56 หนูต้าให้หัวใจ 3 ดวงเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยได้อยู่กะพ่อแม่เลย ทำให้เวลาคุยกันเจอกัน หนูต้าต้องน่ารักกะท่านให้มากที่สุดค่ะ จากคุณ : หนูต้าผู้น่ารักน่าค้นหา (TARH2O) เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 13:54:04

ความคิดเห็นที่ 57 ชื่นชมกับน้องคนที่ 2 ค่ะ เห็นด้วยว่า คำพูดที่อ่อนหวาน ทำให้เกิดกำลังใจมากมายกับบุพการีที่แก่เฒ่า แต่สำหรับลูกสาวคนแรก เรากลับคิดคล้ายกับความเห็นที่ 5 บางทีอาจเป็นความเคยชินกันในครอบครัวมากกว่า ลูกสาวคนนี้อาจไม่พูดจาอ่อนหวาน แต่ก็ยังมีจิตใจมาดูแล พาแม่ไปหาหมอ เรามีเพื่อนคนนึงที่พูดจา ชั้นชั้น เธอเธอ กับแม่ตลอด แต่มีแม่เป็นหนึ่งในใจเสมอ ด้วยอยู่ใกล้ชิด เปิดเผยกันทุกเรื่อง เหมือนเพื่อนกัน พูดจากันไม่อ่อนหวานไพเราะ แต่รู้กันว่ารักกันมากมาก เพื่อนเคยบอกเราว่า ถ้าเราเป็นลูกสาวของแม่ แทนตัวเอง แม่เพื่อนคงรักเรามาก เพราะเราพูดจาดี ถนอมน้ำใจกับแม่ตัวเองตลอด (แม่เราดุค่ะ ถ้าพูดไม่เพราะไม่สมควร) แต่เราว่าคำพูดไม่สำคัญเท่าการกระทำหรอก จากคุณ : นัวนัว เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 14:19:39

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วรู้สึกได้ทั้งดีและไม่ดีเลยค่ะ... ไม่ดีก้อตรงที่ลูกคนแรกอ่ะ... แต่พอลูกคนที่สองเนี้ย ซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ.... จากคุณ : nu_masana เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 14:39:48

ความคิดเห็นที่ 59 หนูมิโกะก็พูดไม่ดีกับคุณแม่บ่อย โดยเฉพาะเวลาสอนใช้ คอม คุณแม่จะเข้าใจช้ามากๆ และใช่เม้าไม่เก่ง เราเป็นคนใจร้อน และไม่ชอบสอนคน(เวลาสอนคนอื่นด่าเป็นชุดเลยถ้าพูดแล้วไม่เข้าใจ ชั่วว่ะ) พอคุณแม่ไม่เข้าใจก็จะเสียงดัง โอ้ยแม่ สอนไปแล้ว คิดเอาเอง !!!!!!!!!!!! เฮ้ย ตรูนิชั่วจริง  จะไม่ทำละ สัญญา จากคุณ : หนูมิโกะ เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 16:41:44

ความคิดเห็นที่ 60 คำโบราณว่าไว้ "หญิงอัปลักษณ์ มักน้ำใจงาม" ผมไม่ชอบคำว่าอัปลักษณ์นัก เพราะฟังดูรุนแรงเกินไป แต่นี่เป็นคำพูดของคนโบราณจริงๆ ครับ จากคุณ : phi 1.618 เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 17:41:13

ความคิดเห็นที่ 61 ชอบอ่ะ หยุด ความ เลว ที่ ไล่ ล่า คุณ ฮ่ะๆๆ ถูกใจ ให้กิฟท์โลด!!! จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 20:28:32

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านกระทู้นี้แล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ขอบคุณคุณเจ้าของกระทู้และคุณ lovely beagle มากๆนะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : ZheRin เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 21:01:11

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านแล้วย้อนมองตัวเอง... เสียใจกับการกระทำตอนนี้มากอ่ะ... ขอบคุณที่ทำให้คิดได้ค่ะ จากคุณ : idearka เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 21:04:29

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ชฎาแหลม เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 22:19:34

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณนะคะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย คิดถึงพ่อกับแม่ขึ้นมาเลยค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงน้ำแข็งใส เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 00:48:00

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องของคนในครอบครัวมากค่ะ สำหรับบ้านเรา อ่านแล้วคิดถึงปาป๊ามาก อ่านแล้วคิดถึงปาป๊าจัง ปาป๊าเราก็ประมาณนี้แหละค่ะเป็นอัมพฤกษ์และเป็นถุงลมรัดปอดอารมณ์ว่าอดีตสูบบุหรีจัดมากแล้วหักดิบ ซึ่งเป็นวิธีที่ไม่ควรทำเพราะจากที่พองจะฟีฟลงปิดรูปอดได้ ตอนป๊ายังอยู่ป๊าเป็นคนชอบไปทำบุญมากค่ะ แต่เวลาจะไปป๊าจะมีอุปกรณ์เยอะมาก เขาก็จะแบบไม่ค่อยอยากไปไหนแต่บ้านเราจะเป็นประเภทไปเหอะป๊าไปไหว้พระกัน อุปกรณ์ของป๊าก็จะมีรถเข็นกับถังอ๊อกซิเจนใบเล็กแล้วก็แบบกลางๆพอใส่ติดรถไว้ เรามีหน้าที่ขับรถพอถึงที่ก็รีบลงไปแบกรถเข็นแล้วก็ถังอ๊อกซิเจนใส่รถพี่สาวก็จะคอยประครองป๊าไว้กับแม่เพราะป๊าตัวใหญ่ ยังจำได้ว่าสงกรานต์พาป๊าไปที่สนามหลวงป๊าอยากไหว้พระพุทธสิหิงต์  เราให้ที่บ้านลงแล้วรอเพราะรู้ว่าพี่สาวเราเข็นไม่ไหวแน่ พอหาที่จอดรถได้ก็พยายามจะเข็นป๊ามาก แต่มันเป็นดินและค่อนข้างชื้นดินจึงเป็นดินยุบๆไม่แข็งตัว เข็นลำบากจนป๊าบอกว่าไม่ต้องก็ได้ป๊าเดินไหว แต่เรากับพี่ไม่ยอมเพราะแค่เดินไม่กี่ก้าวป๊าก็หอบแล้วเรากับพี่ออกแรงผลักกันคนละข้าง   ผลักกันไปเข็นกันไปจนไปถึงเหนื่อยแต่ก็มีความสุขทั้งบ้านพยายามพาป๊าไปทุกที่เพราะเราไม่รู้เลยว่าเวลาของป๊าเหลืออีกมากแค่ไหน ลำบากแค่ไหนก็จะพาไป ถ้าใครสักคนในบ้านเข้าโรงบาล บ้านเราทั้งบ้านที่เหลือเหมือนย้ายไปอยู่โรงบาลกันทั้งบ้าน จนวันที่เราจะรับปริญญาพป๊าเราก็พยายามมากมาร่วมงานกับเราทั้งวันถังอ๊อกซิเจนก็ไม่พอ กลับมาก็เหนื่อยหอบอีก  เรามีความสุขมากแต่หลังจากนั้นไม่กี่วันป๊าก็จากไป  เรานอนเฝ้าอยู่หน้าห้องICUสามคืนนอนไม่หลับแต่คืนสุดท้ายกลับหลับแล้วได้ยินเสียงป๊าเรียกชื่อ สุดท้ายป๊าก็จากเราไป เดี๋ยวนี้เราเห็นใครที่ดูแลพ่อแม่เราจะชื่นชมและยิ้มให้เขา  เพราะเราเชื่อว่าลูกที่กตัญญูคือลูกที่คอยดูแลพ่อแม่ทั้งยามสุขและยามทุกข์ จากคุณ : daniel_melody เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 01:29:28

ความคิดเห็นที่ 67 กระทู้นี้ได้กิ๊ฟจากเราไปเพียบเลย ขอบคุณนะคะที่เอามาเล่าให้ฟัง จากคุณ : devilyee เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 01:55:21

ความคิดเห็นที่ 68 ชอบกระทู้นี้นะคะ คนที่มีพ่อและแม่จงภูมิใจและรักท่าน เอาใจใส่ท่านให้มากนะคะ มีคนอีกหลายคนที่ไม่พ่อหรือแม่หรือไม่มีทั้งสองท่านเลย เขาน่าสงสารนะคะ อยากมีแต่ไม่มี แต่คนที่มีกลับไม่เอาใจใส่ดูแลท่านเหมือนมองไม่เห็นสิ่งที่ตนมีอยู่ว่ามีค่า จะรู้ตัวก็มักจะสายเกินไปเสมอ แล้วจะมานั่งคร่ำครวญว่า **เสียดายตอนท่านอยู่ไม่ได้ตอบแทนพระคุณ** ตอบแทนท่านเราเองไม่ต้องทำอะไรให้มันเว่อร์หรือเกินที่เราจะทำได้หรอกนะคะ  แค่รักท่านให้เท่ากับที่รักตัวเราเอง ดูแลและถามไถ่บ้าง ให้ท่านอุ่นใจที่มีลูกอย่างเรา ไม่ทำให้ท่านเสียใจทั้งกายและใจเท่านี้ก็ถือว่าดีแล้วล่ะคะ การไม่ทำให้บุพการีเดือดร้อนหรือกังวลไม่สบายใจ ก็ถือว่าเราตอบแทนท่านอย่างหนึ่งค่ะ เราเองก็ไม่มีแม่ค่ะ ยังแอบอิจฉาคนที่ีแม่เลยนะคะ อยากกอดแม่สักครั้งก็ทำไม่ได้ รักพ่อแม่กันมากๆนะคะ จากคุณ : Chocolate for_Love เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 02:09:19

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วกดโหวตให้แทบไม่ทัน ให้ 3 กิ๊ฟเลยคับ จากคุณ : siwarut เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 07:47:04

ความคิดเห็นที่ 70 เจ้าของกระทู้อยู่แถวนั้นเหรอ เราเองเรียนที่ มศว องครักษ์ ตอนปีหนึ่งจ้าตอนนี้อยู่ที่ กทม แล้ว เห็นด้วยอย่างยิ่งและซึ้งด้วย แอบตลกคนแรกที่บอกว่าชาเนลปลอม จขกท พูดถึงนิสัยแบบนีันึกถึงเพื่อนเราเลย เวลามันคุยกับแฟรพูดเพราะมาก เวลากับ แม่มันขู่ เลวมากๆ จากคุณ : the_coup06 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 10:18:50

ความคิดเห็นที่ 71 เพื่อนสนิทเลยค่ะ เวลาคุยกับพ่อกับเเม่จะห้วนมากเเล้วน้ำเสียงเเข็งกระเเทกกระทั้นจนเราเเบบ เฮ้ยบุพการีนะเว้ยย มันจะพูดเเบบ "เออๆ...ก็เดี๋ยวก็กลับเเล้วไง เเม่จะบ่นทำไมเนี่ย เออๆๆ" เเล้วก็วางสายหน้าตาเฉย ไอ้เราก็กระอักกระอ่วน พูดให้มันดีๆกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไง(วะ) พอบอกมัน มันก็บอกว่า "หืม ลองมาคุยกับเเม่เอง เเล้วจะรู้ ขี้บ่นมาก" อืม ก็ขี้บ่นจริงๆ เเต่ก็นะ พ่อเเม่เรามีเเค่คนเดียวในโลก หาใหม่อย่างเเฟนก็ไม่ได้ อีกคนก็เวลาอารมณ์เสียนี่เอาเลย มีวะมีโว้ย สงสารพ่อเเม่มัน ก็เข้าใจว่าที่บ้านเป็นอย่างนั้น มันก็บอกว่าพ่อเเม่มันไม่สนใจหรอก เเต่มันก็เป็นเรื่องของจิตสำนึกนั่นเเหละ หรือเค้าเลี้ยงกันมาเเบบนั้นก็ไม่รู้ จะให้ดีอย่าทำไม่ดีกับพ่อเเม่เลยดีกว่า เคยทำพ่อร้องไห้ครั้งนึง ทุกวันนี้นึกถึงเรื่องนี้ทีไรยังเสียใจทุกที สงสารพ่อ จากคุณ : เด็กหญิงใบบัว เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 11:03:33

ความคิดเห็นที่ 72 อืม... อ่านแล้วสงสารหญิงอ้วนดำคนนั้นมากกว่าอ่ะ ถึงจะเป็นคนดีแค่ไหน แต่ก็ยังอุตส่าห์มีคนเอาไปเรียก(ลับหลัง)ว่า "อัปลักษณ์" แรงจังค่ะ.. ขอโทษที่เห็นต่าง... จากคุณ : คนดีผีคุ้ม เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 17:05:10

ความคิดเห็นที่ 73 ซึ้ง ขอบคุนนะคะ ^^ จากคุณ : white_valentine เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 17:57:42

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณค่ะคุณ จขกท. ^^ จากคุณ : หนมปังช็อกโก้ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 20:21:09

ความคิดเห็นที่ 75 ใช่เลยค่ะ ดูคนดูที่น้ำใจใช่ใบหน้า จากคุณ : ปลาทองใส่แว่น เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 20:21:34

ความคิดเห็นที่ 76 ขอพูดคำเดียวค่ะ "ซึ้ง" มากๆ T T จากคุณ : Lawliet เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 22:08:19

ความคิดเห็นที่ 77 ขออนุญาตเจ้าของกระทู้โพสต์ลิ้งค์ไว้เผื่อใครอยากอ่านเต็มๆนะคะ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ http://larndham.org/index.php?/topic/24205-%E0%B8%AB%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93/page__st__52 จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 22:49:58

ความคิดเห็นที่ 78 โอเคจ้า เราจะเข้าไปอ่านอย่างด่วนเลย เนื้อความดีมากๆ ขอบคุณคุณ lovely beagle มากๆเลยค่ะ ใจดีอ่ะ จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 23:52:42

ความคิดเห็นที่ 79 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 21:18:20

ความคิดเห็นที่ 80 อย่าว่าแต่จูงเดินเลยค่ะ เราพาพ่อไปหาหมอ เราไม่ยอมให้พ่อเดินเลย เพราะเรารู้ว่าเค้าปวดขามาก เราให้นั่งรถเข็นแล้วเราเข็นเอง ในโรงบาลจุฬา ถ้าใครเคยไปจะนึกออกว่าต้องเข็นไกลแค่ไหน พ่อเราหนัก70 เราหนักไม่ถึง50 พาพ่อไปหาหมอเป็นปี ตอนนี้ท่านจากเราไป2ปีแล้ว เราไม่เคยนึกเสียใจเลย เพราะเราได้ตอบแทนและทำหน้าที่ลูกอย่างถึงที่สุดแล้ว รักพ่อนะคะ จากลูกสาวของพ่อ จากคุณ : QueenCat เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 21:42:24

ความคิดเห็นที่ 81 คนหน้าตาดีมักจะคิดว่า คนสวยทำไรก้อดูดี มั้งคะ ก้อนะ... ทำไม่ดีจะมาหวังให้คนอื่นชื่นชมได้ไง เด๋วนี้เหมือนคนเราจะมีสามัญสำนึกน้อยลงนะคะ จากคุณ : cutey_sweet เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 09:25:39

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านของเจ้าของกระทู้ และของเพื่อนๆ คนอื่น แล้ว ซึ้งจัง คิดถึงแม่ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 11:30:08

ความคิดเห็นที่ 83 โดนค่ะ เราว่าคนที่สวยจากข้างใน ประทับจิตประทับใจนานกว่า ที่สวยแค่ภายนอกนะคะ จากคุณ : รันดาติกาหรัง เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 14:28:38