แว๊บมาจากห้องศาลาจ้า ขอตอบจากประสบการณ์ที่เคยประสบด้วยตัวเอง แล้วกันนะ ....
เรากับเค้าก็คบกันประมาณสีปีได้ค่ะ ช่วงแรกก็ ok. คบหาดูใจกันไปเรื่อย ๆ ...
ด้วยความที่เค้าเป็นเด็กกิจกรรม และชอบหางานทำช่วงว่างจากการเรียนด้วย
ซึ่งเราก็ไม่ว่าอะไร เพราะหมายถึงเค้ารู้จักคิด หัดที่จะทำงาน ทำให้เห็นค่าของเงิน ก็ให้เค้าทำค่ะ ...
เรื่องก็เริ่มจากงานเค้านี่แหละ คือจากโทรหาตลอด คุยกันตลอด ก็กลายเป็นไม่ว่าง ปิดเครื่อง (ตามสเต็บเป๊ะ ๆ) ...
ด้วยความที่ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้มาก่อน และเราก็ยังไม่เอะใจอะไร แต่ก็มีทะเลาะกันบ้าง เค้าก็บอกว่าไม่ได้มีใคร
ก็ยังโง่ที่จะเชื่อ ....
นับวันเราก็รู้สึกว่ายิ่งห่างจากเค้าเรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่ยังคุยกันอยู่ เจอกันเป็นปกติ ...
จนวันนึงเราอดไม่ได้ พอดีเรามีเบอร์ที่เค้าทำงานเค้าอยู่ และเรารู้จักกับพี่ที่ทำงานเดียวกับเค้า ก็ลองเลียบ ๆ เคียง ๆ ถาม
คำตอบทำเอาเราช็อค เสียสูญไปเยอะเหมือนกัน คือเค้ามีใครอีกคน ซึ่งคนนี้เค้าพาไปทำงานด้วย
บางวันก็ตามติดเค้าแจ ไม่ยอมปล่อยให้ไปไหนเลย ...
เราทั้งจุก เสียใจ ร้องไห้ หลังจากนั้นเราตัดสินใจเลิกกับเค้าไปเลยอ่ะ คือไม่อยากโดนสวมเขาแบบเดิมอีก
(เพราะถามแล้วเค้าปฎิเสธตลอด) ...
จากนั้นเราเลือกที่จะหายไปจากชีวิตเค้า เลือกตัดการติดต่อ ลบเบอร์โทรทิ้งทั้งหมด ทั้งเบอร์ส่วนตัวและที่ทำงาน
คือจะเจ็บก็ให้สุด ๆ ไปเลยละกัน ตอนนั้นคิดแบบนี้จริง ๆ ค่ะ ....
เค้าก็หายไปช่วงนึง ส่งเมลล์มาหาเรา เราก็เฉย ไม่ตอบ บล็อคไว้ด้วยค่ะ มีครั้งนึงเป็นวันรับปริญญาเค้า
เค้าติดต่อมาเชิงบังคับให้เราไปให้ได้ ...
เราเจ็บนะ มาก ๆ อ่ะ กลั้นใจถามว่าแล้วให้เราไปในฐานะไหนล่ะ คนของพี่จะรู้สึกยังไง เค้าก็เงียบ ไม่ตอบ ...
แต่ก็เซ้าซี้ได้ระยะนึง แล้วเราก็ไม่ตอบ ไม่ติดต่อ ไม่รับโทรศัพท์ ไม่ถามอะไรทั้งสิ้น ....
ยอมรับเรื่องครั้งนี้เราเจ็บมาก ๆ ค่ะ คือจะสอบก็ไม่มีกะจิตกะใจอ่านหนังสือ
ตาบวมไปเรียนทุกวัน ดีที่ว่ากลับตัวทัน ไม่งั้นคงจะแย่กว่านี้แน่ ๆ ....
ตอนนี้ผ่านมาสี่ปีแล้วอ่ะ คิด ๆ ดู ถ้าเค้าไม่นอกใจ ไม่มีคนอื่น เราก็คงไม่เจอคนนี้ ไม่เปิดใจให้กับคนนี้ คนปัจจุบันที่เราคบอยู่ ...
ประมาณ ยังไงก็ขอบใจ ที่ทำให้ชั้นได้เจอกับคนดี ๆ อ่ะค่ะ (อารมณ์เพลง ยังไงก็ขอบใจ ของโดม เป๊ะ ๆ เลยล่ะค่ะ) ...
เรื่องของเราก็ประมาณนี้แหละ เป็นประสบการณ์ตรงจากตัวเราเอง ซึ่งที่จริงมีเรื่องเยอะกว่านี้มาก ๆ ค่ะ
แต่ขอเล่าย่อ ๆ ดีกว่านะ เพราะคิดว่าหลาย ๆ คนจะปวดหัวกับเรื่องของเราตามไปด้วยอ่ะ ต้องขออภัยด้วยน๊า ....
ยังไง จขกท สู้ ๆ นะคะ ผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ ...
.... ขออภัย แก้ไขวรรคตอน + คำผิดจ้า ......
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 21:32:48
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 21:29:05
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 21:27:15
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 53 21:26:32