ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนตัวผม ส่วนมาก ถ้าขออะไร ส่วนมากก็จะได้ครับ แต่ทว่า เมื่ออยากได้อะไรนั้น ต้องหาเหตุผลมาบอกพ่อกับแม่ได้ก่อนครับ ว่าของชิ้นนี้จำเป็นตรงไหน ทำไมถึงดีกว่าของประเภทเดียวกันที่ราคาถูกกว่า ซื้อไปแล้วจะเอาไปทำอะไร คิดว่าใช้คุ้มไหม ๆลๆ ถ้าสามารถตอบได้ พ่อกับแม่ถึงจะโอเคครับ.. เพราะฉนั้น เลยทำให้ไม่ค่อยได้ซื้ออะไรเท่าไหร่ เนื่องจากว่า เหนื่อยที่จะต้องมานั่งตอบคำถาม ความอยากมันหายไปเลย 555 ของที่อยากได้มานานแล้ว แต่ยังขอพ่อกับแม่ไม่ได้ ก็มี รองเท้าบู๊ทของ UGG ครับ อันนี้ยังหาเหตุผลให้ไม่ได้สักที อากาศที่นี้ก็ไม่ได้หนาวมาก มันเป็นความอยากล้วนๆ (= จากคุณ : โสดตลอดไม่เว้นวันหยุดราชการ. เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:01:15

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเด็กๆอยากได้นาฬิกามากๆอยากใส่ตามพี่ ไปขอเเม่ เเม่บอกว่าต้องท่องสูตรคูณแม่5 ให้ได้ก่อน เลยพยายามมากๆ ส่งผลให้ท่องสูตรคูณแม่5ได้เเม่เดียวตั้งเเต่อนุบาลค่ัะ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 21:12:59 จากคุณ : ทับทิมโก๊ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:12:29

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ค่อยมีของที่อยากได้ค่ะ ยกเว้นหนังสือ ซึ่งเกรงใจพ่อกับแม่ เพราะพ่อสมัครสมาชิกรายปีให้ 3-4 เล่มแล้ว พอเล่มไหนพิเศษ โดยเฉพาะนิยายที่ห้องสมุดไม่มี เลยไม่ค่อยขอมาก เก็บเงินซื้อเอง กว่าจะได้อ่านแต่ละเล่ม อดมื้อกินมื้อ พอโตมา กลับประเทศไทยทีนึง.. ขนซื้อไม่เคยต่ำกว่า 5 หมื่นบาท เหมือน "โหยหาหนังสือ" อ่านไม่อ่าน ก็ขอซื้อไว้ก่อน จากคุณ : ลำเนา เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:24:16

ความคิดเห็นที่ 4 จะหมดสนุกมั๊ยคะ ถ้าเราบอกว่า... เราไม่เคยอยากได้อะไรแล้วไม่ได้เลย และที่ยิ่งไปกว่านั้น... เราแทบจะไม่อยากได้อะไรด้วย ที่จำได้ก็เคยมีอยากได้ตุ๊กตาที่เหมือนในเรื่อง "ตุ๊กตา"​น่ะค่ะ (หนูอยากกลับบ้านนนน หนูอยากกลับบ้านนนนนน) พอบอกป๋า ป๋าก็ขับรถพาไปซื้อที่เซ็นทรัลลาดพร้าว เวลาเราไปห้าง เราก็ไม่เคยขอแม่ซื้ออะไรหรอก จนญาติๆ เรายังบอกเลยว่าเราน่ะ "ขอแค่ได้ไปจับๆ ก็พอใจแล้ว" ซึ่งเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเด็กๆ เราเป็นอย่างนั้น เราเกิดมาในช่วงที่พ่อแม่เรากำลังรุ่ง เราเลยโชคดีกว่าพี่ๆ เราได้เสื้อผ้าใหม่ทุกสัปดาห์ หน้าหนาวเรามีเสื้อหนาวใส่ไปโรงเรียน 2 อาทิตย์แทบไม่ซ้ำกัน (เฉพาะเสื้อกันหนาวมีประมาณ 7-8 ตัว ผ้าพันคออีกต่างหาก) พอโตขึ้นมา...เป็นคนชอบนาฬิกา เราก็บอกกับแม่เราว่าอยากได้นาฬิกายี่ห้อนี้ รุ่นนี้ แบบนี้ แม่เราก็ออกเงินซื้อให้ก่อน แล้วให้เราผ่อนกับแม่อีกที แต่ก็เรียกได้ว่า...อยากได้อะไรก็ได้เดี๋ยวนั้น พี่ๆ บอกว่าแม่ตามใจเราเกินไป แม่ให้เหตุผลว่า...เพราะเราไม่เคยเอ่ยปากอยากได้อะไร ลองถ้าเราพูดออกมาแล้วว่าอยากได้ แสดงว่าเราคงอยากได้มันมากจริงๆ เค้าก็เลยรีบจัดให้ 5555+ จนกระทั่งตอนนี้...เราก็ยังไม่ค่อยอยากได้อะไร ซึ่งมันก็น่าจะดีนะ เหมือนกิเลสน้อยดี แต่ข้อเสียมันก็มีอ่ะ มันทำให้ชีวิตเราเรื่อยเปื่อยมากเลย เราไม่มีความรู้สึกว่าต้องเก็บเงิน เพราะหนี้ซักบาทเราก็ไม่มี (เงินเก็บก็ไม่มีเหมือนกัน) เราไม่มีความรู้สึกว่าต้องหาเงินให้ได้เยอะๆ เพราะได้เงินมาก็ไม่รู้จะไปซื้ออะไร บางคนเก็บเงินซื้อบ้าน แต่เราก็ไม่รู้จะซื้อบ้านไปทำไม ทุกวันนี้เราก็มีบ้านอยู่ แล้วที่บ้านก็ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ บางคนเก็บเงินซื้อรถ เราไม่มีรถยนต์เป็นของส่วนตัว เราก็ใช้รถคันเดียวกับแม่ แต่ถ้าวันไหนไม่มีรถ เราก็ขึ้นเมล์ได้สบายๆ ถ้าขี้เกียจหรือร้อนก็ขึ้นแท็กซี่ กำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าจะอยากได้อะไรดี เผื่อจะมีแรงผลักดันให้อยากทำงานเยอะๆ มีเงินเยอะๆ บ้าง เรื่อยๆ เปื่อยๆ เกิ๊นนนนนน จากคุณ : ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!! เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:25:13

ความคิดเห็นที่ 5 เราค่อนข้างจะเป็นเด็กที่สมหวังอยู่ตลอดนะคะ นับว่าเป็นความโชคดีจริงๆ แต่... ก็เคยมีเรื่องที่ไม่สมหวังกับเขาเหมือนกัน ^_^ สมัยอนุบาลคุณครูเอาสมุดภาพรองเท้าฺีิBubble Gummersมาแจกให้ทุกคน หน้าปกมันเป็นรูปนาฬิกาเรือนใหญ่หมุนเล่นได้ ข้างในเป็นภาพการ์ตูนและรองเท้าBubble Gummersของเด็กน่ารักมาก จำได้ว่าเราอยากได้รองเท้าคู่หนึ่งที่อยู่ในหนังสือมากกกก มันสวยจริงๆในความรู้สึกแบบเด็กๆ มีตัวการ์ตูนน่ารักติดอยู่ข้างรองเท้าด้วย ตอนนั้นไม่ใช่ว่าพ่อแม่ไม่อยากซื้อให้ เพียงแต่มันไม่ขาย สมัยก่อนรองเท้าเด็กสวยๆหาซื้อยากมาก แต่พ่อแม่เราท่านก็ช่างจะน่ารัก พยายามหาแบบที่คล้ายที่สุดมาให้ใส่ แต่...มันไม่ใช่อะมันไม่ใช่ สุดท้า่ยพอโตขึ้นก็ลืมไปเอง จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:28:34

ความคิดเห็นที่ 6 ของเล่นตอนเด็ก ๆ พ่อแม่จะไม่ซื้อให้ค่ะ เขาไม่เคยบอกเหตุผล นาน ๆ ได้ทีแต่ก็ได้แต่น้อยใจว่าทำไม แค่ตุ๊กตาบาร์บี้เด็กคนอื่นไม่ได้ร่ำรวยยังมี แต่ทำไมบ้านเรา ก็ดูจะมีตังทำไมไม่มี มานั่งคิดดูตอนนี้ก็ได้แต่คิดว่าดีแล้วที่พ่อแม่ไม่ซื้อให้ ประหยัดตังได้เยอะเลย ^_^ แต่ว่าตอนนี้ก็เหมือนสนองความต้องการ ซื้อนู่นซื้อนี่ตามใจตัวเองไม่ยั้งเลยแฮะ จากคุณ : I'm Innoz เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:41:01

ความคิดเห็นที่ 7 เริ่มทำมาหากินกะที่บ้าน เช่นรับจ้างพ่อล้างรถ รดน้ำต้นไม้ ซักรองเท้าตั้งแต่เด็กๆ แต่มีอย่างนึงเหมือนเป็นอาถรรพ์ มีเงินก็ไม่ได้ซื้อ นั่นคือหีบเพลงไขลานค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อ จากคุณ : AuSi เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:46:09

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนเด็กไม่เคยอยากได้พวกเสื้อผ้า การแต่งตัวอะไรเลยอ่ะ เราแต่งตัวเน่ามากถึงมากที่สุด ส่วนใหญ่จะเป็นเสื้อผ้ารับต่อจากพี่ชาย (แต่เราเป็นผู้หญิงนี่นา) แม่ก็ถามบ่อยนะว่าจะเอาอะไร ก็ไม่รู้จะเอาอะไรอีก สุดท้ายก็ใส่แต่เสื้อผ้ามือสองตกทอดจากพี่เหมือนเดิม ไอ้ที่อยากได้จริงๆ พวกหนังสือ พวกการ์ตูนนี่อยากได้จริงๆ แต่ก็ได้เงินค่าขนมประจำอาทิตย์พอซื้ออยู่แล้ว เลยไม่ค่อยรู้สึกอยากได้อะไรอีก แต่ก็ไม่ใช่คนรวยนะ เพราะของบางทีก็แพงมาก เราก็เกรงใจ ไม่อยากเซ้าซี้ พอคิดว่าไม่ได้อยู่แล้วเพราะไม่ได้ขอ มันก็เลยไม่เกิดความอยาก เราคิดว่างี้นะ ปัจจุบันก็ไม่ค่อยช้อปปิ้งเสื้อผ้าอีกอยู่ดี นานๆจะบ้าซื้อซักที (ใช้เงินตัวเองที่ได้จากการทำงาน) เหมือนแบบโละของเก่าชุดใหญ่ แล้วก็ใส่ชุดใหม่ๆนั่นไปอีกเป็นปี ใส่จนเน่า ผุเป็นรู (แม่ชมหรือประชดไม่รู้ว่า เรานี่ใช้เสื้อผ้า รองเท้าคุ้มจริงๆ) อาใช่ แต่เคยมีชุดเอี๊ยมตัวนึง มันมีช่วงประมาณ 2-3 ปีสั้นๆ ที่แม่เราขายเสื้อผ้ามือสอง แล้วมันมีเอี๊ยมกระโปรงสั้นน่ารักๆ สีขาวและสีดำอย่างละตัวแขวนอยู่ที่ร้าน เราอยากได้สีขาวแต่ก็อีกนั่นแหล่ะ ไม่กล้าขอ เกรงใจ มันของซื้อของขายใช่มะ? (แต่ก็ขายไม่ออกซักทีนะ มีแต่คนมาจับๆ) นี่ก็ผ่านมาเป็น 10 ปีละ เราเล่าให้แม่ฟังว่าตอนเด็กๆเราอยากได้เอี๊ยมตัวนั้นมากเลย แม่เราก็จำได้นะว่าตัวไหน! แม่บอก ทำไมไม่บอกแม่ล่ะ จะได้ให้ แต่เอาเข้าจริงๆ เราว่าเราได้มาก็ไม่ใส่อยู่ดี เพราะเราไม่แต่งตัว เราแต่งตัวไม่เป็น ใส่ไปก็ไม่เข้า แล้วจะเวิ่นเว้อทำไมเนอะ แต่มันเป็นเสื้อผ้าตัวเดียวที่เราสะดุดตามาก จำได้ถึงตอนนี้  จากคุณ : พีพี.พูพู เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:53:38

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนเด็กๆอยากได้ตุ๊กตาบาร์บี้ค่ะ ตอนนี้โตแล้วแต่ก็ไม่ได้ซื้อมาหรอก อยากได้จนมันเฉยๆแล้วอ่ะ อยากได้พวกสีไม้ เมื่อก่อนเพื่อนที่วาดรูปสวยๆจะชอบใช้สีไม้ 24 สี 48 สีไรพวกนี้อ่ะ แล้วขอแม่ไม่ซื้อให้ ซื้อให้แต่ตราม้า 12 สี เนื่องด้วยว่าเราชอบวาดรูปมากๆๆๆ เราก็เลยต้องเก็บเงินซื้อเอง ซื้อเองมาตลอด เพราะรู้ว่าขอแม่แล้วก็ไม่ให้ ดูเหมือนว่าของเล็กน้อยเองนะ แต่บ้านเราฐานะไม่ค่อยดีอ่ะ พอช่วงปิดเทอมจะขึ้นมหาลัย อยากได้มือถือ แต่แม่ไม่เอ่ยปากจะซื้อให้ แต่กับพี่นี่ขึ้นมหาลัยก็ได้เลย เราก็เลยเอาเงินเก็บซื้อเองตอนนั้น ไปเลือกกับแม่ มีการไม่ให้เราเลือกอีก ถ้าไม่เอารุ่นนี้ก็ไม่ต้องซื้อ เวงกำ - -* ก็เลยซื้อรุ่นที่ไม่ชอบ แล้วใช้ไปปีนึงก็ขายต่อให้น้อง ขายจริงๆไม่ได้ยกให้ เพราะเก็บเงินซื้อมือสองอีกเครื่องค่ะ ใช้ไปได้พักใหญ่มันก็เจ๊งตอนปี 3 ทีนี้เราแกล้งไม่มีเงิน เพราะซื้อเองหมดตลอดเลย ไม่เหมือนพี่นะ เครื่องละ 7000 แม่ก็ซื้อให้ แม่ก็ชอบว่าเราเปรียบเทียบนะแต่มันก็เรื่องจริง ก็เลยให้แม่ออกตังซื้อให้ 2300 บาทใช้ไปก่อนจนตอนนี้ค่ะ เหมือนคนเก็บกดเนอะ แต่ก็เก็บกดจริงๆ เพราะเราต้องพยายามเก็บเงินซื้อเองไม่ค่อยกินอะไรหรูๆ อยากจะบอกว่าจนป่านนี้อายุ 22 แล้ว เป้นคนกทม.นะ เคยกินสเวนเซ่นครั้งเดียว พิซซ่าฮัทก็ครั้งเดียวเหมือนกันบอกไปเพื่อนก็ไม่เชื่อ ฮ่า อย่างเสื้อผ้าปีนึงๆเราก็ไม่เคยซื้อเลย เราเรียนอยู่ตจว.ค่ะ ไปเดินห้างเล่นกับเพื่อนก็พากันซื้อเสื้อผ้า เราก็อยากได้นะ ได้แต่เดินมองแล้วผ่านไปอ่ะ เสียดายเงินค่ะ รู้สึกว่าซื้อชุดสองชุดเดี๋ยวก็หมดเป็นพันแล้วอ่ะ กลับมากทม.ตอนปิดเทอมถึงจะให้แม่ซื้อให้ครั้งนึง เราอยากได้เสื้อ กางเกง รองเท้า แต่ก็แทบไม่เคยขอแม่ซื้อเลยค่ะ ไม่รู้เป็นเราบ้าอะไรตั้งแต่เด็กจนป่านนี้ เงินเราก็มีเก็บนะแต่ไม่กล้าใช้ ของที่อยากได้ก็ไม่ค่อยได้ซื้อ มัวแต่อยากอยู่อย่างนั้นน่ะค่ะ จากคุณ : ตี่อำมหิต เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:54:39

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเด็กๆนี่อยากได้พ่อกับแม่มากกว่าของเล่นค่ะ เพราะเค้าเอาเราไปทิ้งไว้บ้านนอกให้ยายเลี้ยง แต่โตมาก็เข้าใจนะเรื่องการทำงานเรื่องภาระ ส่วนของที่อยากได้มีตั้งแต่ -จักรยานใหม่ๆ แต่โตมามีเงินซื้อแต่ไม่รู้จะเอาไปปั่นที่ใหนอ่ะ รถเยอะ ซิ่งมอไซค์ดีกว่าเร็วกว่า (สมัยประถมนะ) -ตุ๊กตาสวยๆ โตมาก็กลัว เพราะไปดูหนังเรื่องห้องหุ่นเลิกอยากได้ไปเลย -เสื้อผ้า จะว่าไปก็ไม่ได้ขาดแคลน ก็ได้ของแบรนด์ๆ มาจากทางญาติเค้าให้บ่อยเลยไม่รู้ว่าอยากได้อะไร อีกอย่างเราออกแนวติสแตกซะด้วยเลยไม่ค่อยจะแฟชั่น อืมมมมมมมมม อ๋อ มีสมัยนึงสมัยมัธยม อยากได้กระโปรงนักเรียนแบบบานๆ มากเลย แบบที่ตราสมอเค้าตัดมาขายน่ะค่ะ แต่ไม่มี เพราะแม่เป็นช่างเย็บผ้าตัดให้เอง ตัดแบบวัยรุ่นด้วยทรงสอบแคบๆเราไม่ชอบ เราชอบบานๆ แต่แม่ไม่ซื้อให้เพราะบอกว่า จะซื้อทำไมตัดให้ตั้งหลายตัวใส่ได้ตั้งหลายปี เราเกือบแอบจะเอาไปแลกกับเพื่อนมาหลายที เพราะอยากได้บานๆ เพื่อนเราได้แต่อิจฉาเพราะมานบอกกันว่า ทรงนี้แนวมาก(สมัยนั้น) แต่เราไม่ชอบอ่ะ สรุปแม่มาซื้อให้ตอน ม6 เพราะตัวเก่าใส่ไม่ได้มันสั้นไป เลยได้บานๆ สมใจ จากคุณ : แก้วหนึ่งใบกับเบียร์สองขวด เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:54:43

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนเด็ก เป็นคนหวานๆรักสวยรักงามค่ะ ชอบแสดงออกชอบกิจกรรมแต่แม่ไม่สนับสนุน ไปเดินห้าง อยากได้พวกชุดเจ้าหญิงมาก ทุกวันนี้นึกดีใจที่แม่ไม่ซื้อให้ 55 นึกสภาพไม่ออกจริงๆ  อยากได้ของเล่นแพงที่บางอย่างแพงแต่ชอบ ซานริโอนี่ชอบมาก โตมาซื้อเหมือนชดเชยให้ตัวเองเลย 55 จากคุณ : ไม่เห็นจะยากเลย เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 22:43:24

ความคิดเห็นที่ 12 อยากได้เสื้อบอดี้โกรฟ(สะกดผิดขออภัยนะคะ) แบบที่เป็นสีสะท้อนแสง ลายๆ อ่ะค่ะ คุณแม่นอกจากจะไม่ซื้อให้แล้ว ยังไม่ชายตามองเลยด้วยซ้ำ ... ระยะนั้นเจ็บใจมากมาย เพราะเพื่อนรักคนนึงชอบใส่ ตอนนี้ขอบคุณ คุณแม่นะคะ มิฉะนั้น ดิชั้นจะมีรูปถ่ายที่คล้ายเพื่อนร่วมรุ่นหลายๆ คนค่ะ 55555 จากคุณ : ~KyoKo~ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 22:48:46

ความคิดเห็นที่ 13 โห...คำถามแทงใจ  แต่นึกไปนึกมาก็นึกออกอยู่แค่สองอย่าง จำได้ว่าตอนนั้นอยู่อนุบาลแม่กับพ่อพาไปแผนกขายของเด็กเล่นบอกว่าเอาอะไรก็ได้หนึ่งชิ้น  ให้เดินดูเอา  เราจำได้ว่าเราตรงปรี่ไปที่ตู้กระจกข้างในมีบ้านคิตตี้หลังใหญ่พอประมาณเรายืนลุบยืนมองนานมากแล้วไปเรียกแม่มา บอกว่าจะเอาอันนี้  ถ้าจำไม่ผิดราคามันพันเกือบสองพันมั้งค่ะ ตอนนั้นแม่บอกแพงมาก คือแม่พูดออกมา เราก็ยืนเถียงว่าแม่ให้เลือกอะไรก็ได้หนึ่งชิ้นก็เราจะเอาชิ้นนี้ทำไมไม่ให้ตามสัญญา คือเด็กๆก็เถียงตามอารมณ์เด็กว่าสัญญาไม่เป็นสัญญา จำได้ว่านั่งรถกลับบ้านร้องไห้ตลอดทาง แล้วเวลาไปห้างก็เฝ้าไปวนเวียนที่ตู้มันจนมีคนเอาไป ทุกวันนี้ยังจำหน้าตาบ้านหลังนั้นได้เลย ชิ้นที่สอง...ปืนอัดลม ตอนนั้นประถมแล้ว เริ่มชอบเล่นอะไรแบบไม่เหมือนผู้หญิง  อยากได้ปื่นอัดลม พ่อซท้อปืนหัดยิงแบบกระสุนพลาสติกมาให้แทน  แบบว่าก็เล่นนะแต่ว่าไม่ชอบ  ปัจจุบันก็เลยอยากเก็บตังค์ไว้ซื้อปืนจริงๆสักกระบอกค่ะ แอบเก็บกดแต่เด็ก ฮาๆๆ เสื้อผ้าไม่เคยอยากได้เท่าไหร่ค่ะ  เพราะจะได้แถมฟรีเวลาไปเติมน้ำมันที่ปั้ม  เติมคราวนี้เอาลายนี้  แล้วจองลายหน้าเอาไว้ว่าจะเอาลายไหน แล้วเวลาพ่อไปเติมน้ำมันเราก็ไปเอาตัวนั้นมาใหม่ ฮาๆ  ช่วงนั้นเป็นพรีเซนเตอร์ปั้มคัลเท็กซ์กับอิคคิวซังแทบทุกวัน อิอิ จากคุณ : daniel_melody เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:00:43

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนอนุบาลชอบเซเลอร์มูนมากค่ะ  ดูทุกตอน อยากได้ชุดเซเลอร์มูน เป็นชุดเด็กคล้ายๆชุดนักเรียนญี่ปุ่น (มีขายจริงๆซะงั้น) อ้อน:-)อแงจะเอา แล้วแม่ก็ถามว่า "จะไปใส่ในโอกาสไหนเหรอลูก" ตอนนั้นก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะ  จะเอาให้ได้ อยากใส่มากๆ ใส่โอกาสไหนไม่สน พอแม่เริ่มดุเข้า ก็เลยไม่กล้าอ้อนแล้วค่ะ  สรุปเลยไม่ได้ชุดนั้น ตอนโตขึ้น มานั่งนึกดู รู้สึกว่าแม่ทำถูกที่สุดแล้วค่ะ จากคุณ : LUCIFER_GLAY เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:03:29

ความคิดเห็นที่ 15 มีชีวิตเหมือนคห. 4 เลยค่ะ แล้วเดี๋ยวนี้ก็เป็นคนเรื่อยๆเปื่อยๆเหมือนกัน ไม่ค่อยกระตือรือร้นเรื่องงานอะไรเท่าไหร่ แต่กลายเป็นว่าเวลาอยากได้อะไร จะใจร้อนต้องรีบไปสอยมาสนองตัณหา ไม่งั้นจะหงุดหงิดแบบว่าคิดถึงมันอยู่นั่นแหละ ก็จะรีบๆไปหามาตัดรำคาญตัวเอง บางทีได้มาแล้วก็เฉยๆซะงั้น แต่ก็ไม่ได้ฟุ้งเฟ้ออยากได้อะไรโอเวอร์ ที่ซื้อบ่อยก็พวกเครื่องสำอางนี่แหละ ส่วนข้าวของแบรนด์เนมนี่แทบไม่ซื้อเองเลย รอให้พี่สาวยกให้ตลอด ฮ่าๆ ตอนนี้อยากจะปลง ว่าจะหันหน้าไปศึกษาพระธรรมแบบจริงๆจังๆดูบ้างแล้ว จากคุณ : sunsy เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:04:47

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนเด็กๆ จำได้ว่าอยากได้่เลโก้มาก แต่คุณแม่ไม่ซื้อให้ เพราะตอนนั้นที่มันแพงมากและแม่เราก็เป็นข้าราชการธรรมดาๆ มันก็แพงเกินไปสำหรับฐานะของที่บ้านเราตอนนั้น.... ก็อดไป 5555+ ได้แต่มองดูคนอื่นเค้าเล่น แอบคิดในใจว่าไอ้ตัวต่อพวกนี้มันแพงไรฟะ ทำไม่เห็นจะยากเลย (( แต่ก็ยังอยากได้อยู่ดี )) เราฝังใจเรื่องเลโก้มาก ชอบของเล่นแบบนี้ ตอนนี้ชอบเล่นขุดซากได้โดนเสาร์อ่ะค่ะ ส่วนเรื่องเสื้อผ้า ... เด็กๆไม่ค่อยอยากได้อะไร มีอะไรก็ใช้ไปอย่างนั้น เพิ่งมาเริ่มแต่งตัวตอน มหาวิทยาลัยเอง :)) จากคุณ : KinkyVans เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:08:48

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนเด็กๆ เราเป็นคนหัวอ่อนมากค่ะ ถ้าอยากได้อะไรแล้วแม่ไม่ให้ เราก็จะไม่ตื้อ ตอนเด็กๆเราล้าหลังเค้าตลอด หนึ่งในสิ่งที่เคยอยากได้แต่ไม่ได้คือ เพจเจอร์ค่ะ มันคือสิ่งที่ไร้สาระมากในสายตาพ่อแม่ มีไปทำไม เราก็เลยไม่มีค่ะ ในขณะที่เพื่อนๆมีกัน แต่ส่วนใหญ่ถึงตอนแรกๆจะขอแม่ไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ได้ทุกทีนะคะ เพราะตอนเด็กๆ หน้าเราจะดูน่าสงสารมาก หน้าจ๋อยๆตาตกๆ เวลาแม่ไม่ซื้ออะไรให้ เราก็จะหน้าจ๋อยทันที แม่กับพ่อจะอดทนไม่ได้นาน พอสุดท้ายก็ต้องซื้อให้ แต่อาจจะได้ตอนเราไม่ต้องการแล้ว ยกเว้นไอเพจเจอร์นี่แหละ จ๋อยก็แล้ว ร้องไห้ก็แล้ว ไม่ได้อยู่ดี 555 จากคุณ : กระต่ายน้อยเคลือบช๊อคโกแลต เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:15:43

ความคิดเห็นที่ 18 อยากได้แฟนดีๆ สักคน แต่หาไม่ได้สักที !! จากคุณ : ที่รักของพระอาทิตย์ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:27:01

ความคิดเห็นที่ 19 พ่อไปญี่ปุ่นตอนเด็กๆค่ะ บอกคุณพ่อว่า อยากได้"เซเลอร์มูน" ตอนนั้นชอบมากกกกกกก แต่พอพ่อกลับมา ได้เป็นตุ๊กตาที่กระพริบตาลืมตาได้ตัวใหญ่ๆ ซึ่งไม่ใช่เซเลอร์มูนเลยซักนิด หายอยากเลยค่ะ กลัวตุ๊กตาลืมตาได้เองด้วยอ่ะ >o< กับอยากได้รองเท้าสเก็ต แต่เดี๋ยวนี้กลับชอบว่าเด็กที่เล่นพวกนี้ในใจ ว่าจะหัวคะมำเอา 5555 จากคุณ : SaiiLe เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 23:32:57

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนเด็กโชคดีที่อยากได้อะไรแล้วต้องได้ แต่มีอย่างนึงที่อยากได้มาก ๆ แต่แม่ไม่ซื้อให้ เพราะแพงมาก อยากได้ตุ๊กตาบาร์บี้ค่ะ ฝังใจว่าสักวันต้องเป็นเจ้าของให้ได้ ตอนนี้เป็นเจ้าของตุ๊กตาบาร์บี้สมใจแล้วค่ะ จากคุณ : The Best of Me เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 00:05:09

ความคิดเห็นที่ 21 มากมายมหาศาลค่ะ คิดเอาเองว่าที่ทุกวันนี้ช้อปกระจาย เพราะสมัยเด็ก ๆ อยากได้ละแม่ไม่ค่อยซื้อให้ แต่มีอยู่อย่างนึงอยากเล่า มียุคนึง ที่หวีไม้ของบอดี้ช้อป ฮิต ๆ อันละ 4-500 บาทป่ะคะ จำไม่ได้ ไม่มีทางที่แม่จะซื้อให้เลยจริง ๆ พอโตแล้วตอนนี้ มีกี่รุ่น เหมามันมาให้หมด ตอนนี้ไปเดินหารุ่นที่เป็นพลาสติกสีฟ้า ที่มีรูปปลาวาฬ แต่เค้าเลิกผลิตไปแล้วอ่ะค่ะ เสียใจจริง ๆ มีเกือบครบแล้วเชียว ฮ่า ๆๆๆๆ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 00:20:48

ความคิดเห็นที่ 22 เราเป็นเด็กที่พ่อแม่ตามใจ จะได้แทบทุกอย่างที่อยากได้ แต่มีอยู่อย่างเดียวที่ขออย่างไงคุณแม่ก็ไม่ให้ นั่นคือ "เพจ" ตอนเด็กๆเพื่อนๆเรามีกันหมดทุกคน ยกเว้นเรา พอขอแม่ แม่บอกไร้สาระ อุปกรณ์อะไรก็ไม่รู้คุยกันก็ไม่ได้มีอะไรก็ต้องหาตู้โทรศัพท์ส่งๆ ข้อความกันอยู่นั้น เพจเป็นอย่างเดียวที่แม่ไม่ให้เราค่ะ แต่กลับซื้อมือถือให้แทนค่ะ รักคุณพ่อคุณแม่มากค่ะ จากคุณ : MuCream เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 00:51:05

ความคิดเห็นที่ 23 ชีวิตเราคล้ายๆ #4 เหมือนกันนะ โตมาแล้วเราเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะมาก เด็กๆเราอยากได้ไร แม่ให้ตลอด เวลาเราไปยืนมอง ยืนจับของที่ห้าง แม่จะถามเสมอว่าอยากลองมั๊ย ชอบรึปล่าวลูกจะได้ซื้อ หลายๆครั้งเราก็เออออไปเพราะเราอยากได้แล้วแม่จัดให้ บางครั้งเราก็ไม่เอาเพราะเกรงใจ ของเล่นนี่ไม่ขาด บาร์บี้ เลโก้ จักรยานมีเกียร์ (มีปั่นแถวบ้านเราจะเท่ห์มาก) แต่มีสิ่งนึงฮามาก คือ ไอ่รองเท้าสเก๊ต โรเลอเบท ไรเนี้ย เราอยากได้มาก แม่ไม่ซื้อกลัวเราล้ม หัวเข่าไม่สวย เราอ้อนทุกวันแม่ก็ไม่ซื้อ เราเลยไปขอเล่นกับพี่ชายข้างบ้านประจำ จนชำนาญ ได้แผลมาตลอด สุดท้ายแม่ก็ซื้อให้ พร้อมชุดสนับมือ เข่า ข้อศอก แม่บอกถ้าจะเล่นต้องใส่ ตอนนั้นฮาเลย โดนล้อแต่ไม่เป็นไร   อ่านึกขึ้นได้ ไอ่ชุดบ้านตุ๊กตา sylvanian อ่ะ เราอยากได้ตอนประถม เคยพาแม่ไปดู แต่แม่ไม่ซื้อมันคือสิ่งเดียวที่เราไม่ได้ เพราะบ้านหลังนึงก็ประมาน 4000-5000 ไหนต้องมีพวกเฟอนิเจอร์อีก ตุ๊กตาอีก เบ็ดเสร็จร่วมหมื่นละมั้ง เราเลยชอบไปทำสายตาวิ้งๆที่เซนทรัลแผนกของเล่นประจำ เลยได้pollypocket เป็นกล่องดินสอ กับบ้านกาบหอย มาแทน ฮ่าๆ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า นาฬิกา ได้ตลอดไม่ค่อยมีปัญหา แต่โตมาขอเริ่มยาก ๕๕๕ พิมพ์ไปพิมพ์มาเริ่มยาว น้ำตาพาลจะไหลแหะ รักแม่จัง TwT จากคุณ : Judy & Mary เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 01:00:14

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนเด็กๆที่บ้านเรามีเนื้อที่ค่อนข้างจำกัดค่ะ เวลาดูทีวีก็จะเห็นในละครเค้ามีบ้านที่มีสระน้ำกัน ก็อยากจะได้บ้าง ตอนนั้นเลยอยากได้สระน้ำเป่าลมมากกกก บ้านไม่มีที่ก็ขอมีสระแบบช้ำคราวก็ยังดี ไปห้างทีไรร้องจะเอาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้ เพราะสมัยนั้นมันแพง พ่อว่างั้นนะ แถมเราว่ายน้ำไม่เป็นด้วยซ้ำ-*- เราก็งงๆว่าทีตุ๊กตาบาร์บี้แพงกว่าตั้งเยอะทำไมซื้อให้เราได้ ?? ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้คำตอบ อิอิ จนโตขึ้นมาก็ลืมๆไปเองค่ะ 55+ จากคุณ : ice_ngungi เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 01:03:24

ความคิดเห็นที่ 25 ตุ๊กตา sylvanian ด้วยคนค่ะ เป็นอย่างเดียวเลยมั้งที่แม่ไม่ตามใจ บ้านเปล่าๆอย่างเดียวก็ 5000 แล้ว ตอนแแรกแม่ไม่ยอมซื้อให้ เราก็โกรธแม่ หาว่าแม่เรางก 555 ไปชิดลมทีไร ต้องไปยืนดูทุกที แม่คงสงสาร+รำคาญ 55 เลยยอมซื้อบ้านให้ โดยที่ไม่ีรู้ว่ามันมาแต่บ้านอย่างเดียว ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ ตอนหลังแม่เลยไม่ยอมซื้อของ sylvanian ให้อีกเลย แม่บอกว่ามันบานปลาย ซื้อเท่าไหร่ก็ไม่พอ 555 เราเลยต้องไปเอาเฟอร์นิเจอร์จากบ้านของเล่นอีกหลังของเรามาใส่แทน -_-* แล้วก็เอาพวกตุ๊กตาตัวเล็กๆที่แถมจาก McDonald happy meal มา่เล่นแทนกระรอก haha แต่พอตอนนี้โตแล้วเราก็ว่ามันแพงและไร้สาระจริงๆล่ะ ถ้ามีลูกก็คงไม่ซื้อให้ลูกเหมือนกันล่ะค่ะ (จะโดนลูกหาว่างกมั้ยเนี่ย!) จากคุณ : Nichamon เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 02:25:24

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ใช่ว่าที่บ้านเลี้ยงแบบตามใจนะคะ แต่ว่าไม่ค่อยจะโดนขัดใจเท่า ตอนอยู่ป.4 ขอ PCT คุณพ่อก็ซื้อให้ อาจเป็นเพราะว่าเราเป็นคนรักษาของค่ะ ไม่เคยทำอะไรหาย อย่างตอนอนุบาลคุณแม่ใส่เสื้อกันหนาวไปให้ แล้วพอบ่ายๆ ก็เริ่มร้อน เราก็ไม่ยอมถอดจนผดขึ้น เพราะว่ากลัวหาย เหมือนวิตกจริตห่วงข้าวของอยู่ตลอดเวลา แต่ว่าอะไรที่ไม่ได้ เราก็ไม่งอแง ไม่ชักดิ้นชักงอค่ะ แต่จะยืนทำปากเป็นเป็ดโดยไม่รู้ตัว(อันนี้คุณแม่บอก) แบบปากล่างจะยื่นออกมา แล้วก็จะหายตัวไปสักพักแล้วค่อยกลับมา พร้อมตาแดงๆ ความจริงคือไปแอบยืนน้ำตาไหลอยู่แถวๆ นั้นแหละ คุณพ่อก็เป็นโรคแพ้น้ำตาลูกสาวก็เลยยอมให้ทุกครั้ง แต่ว่าของอย่างเดียวในชีวิตนี้ที่ไม่ได้ และไม่มีวันได้ แม้ว่าจะโตจนหาเงินซื้อเองได้แล้วได้ก็ตาม นั่นคือ สเก็ตบอร์ดค่ะ - -" อ้อนจนเกือบได้หลายครั้ง แต่ก็โดนเฉไฉ จนได้โรลเลอร์เบลดมาแทนบ้าง สกู๊ตเตอร์บ้าง (พร้อมสนับเข่า สนับศอก และหมวกกันน็อค) จนเมื่อตอนม.5 ไปเล่นของเพื่อน ไถไปพรืดแรกเท่านั้น หงายท้องศอกขวากระแทกพื้นเป็นแผลเบ้อเร่อเลยล่ะค่ะ เลือดไหลซิบๆ ช้ำด้วย เจ็บจนน้ำตาเล็ด กลับบ้านโดนสวดยับ แถมยังโดนคาดโทษด้วยค่ะ ว่าชาตินี้อย่าหวังจะได้ยืนบนสเก็ตบอร์ดอีกเลย แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 05:09:49 จากคุณ : เด็กหญิงหลงทาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 04:57:38

ความคิดเห็นที่ 27 ไอโฟนครับ -..- เคยขอแล้ว พ่อบอกว่าผมไม่เหมาะหรอก ใช้ไปเดี๋ยวก็เบื่อ มือถือที่ใช้อยู่ก็ใช้ได้เหมือนๆไอโฟนแหละ แถมกล้องก็ชัดกว่า บลาๆๆๆ ,,, งอนไปแป๊บนึง พ่อก็ซื้อบีบีมาให้แทนครับ 555+ แต่ก็ดีแล้วแหละ ชอบบีบีมากกว่าไอโฟนอีก แต่อย่างอื่น ไม่เคยขอแล้วไม่ได้ครับ ลูกคนเดียวด้วยแหละมั้ง เค้าไม่รู้ว่าจะซื้อให้ใคร เพิ่ม >> นึกได้อีกอย่าง รถครับ 55+ พ่อแม่ไม่ยอมซื้อรถให้ กลับให้อยู่หอแทน [ไม่คุ้มเลย แพงก็แพง แถมเสียเปล่าๆอีก เดือนละเจ็ดพันกว่าแนะ] เค้ากลัวผมเหนื่อย [ไปกลับร้อยโล] แล้วก็อันตรายด้วย [เส้นบางนา-ตราด] เค้าบอกว่ารถบรรทุกเยอะ แล้วผมก็ขับรถเร็วมากๆ พ่อแม่ยังไม่อยากให้ผมขับรถคนเดียว เพราะกลัวผมไปมุดอยู่ใต้สิบล้อ แต่ผมอายุจะยี่สิบแล้วนะ ใบขับขี่ก็มีมาปีกว่าและ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 07:57:06 จากคุณ : Black Bullfrog เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 07:50:59

ความคิดเห็นที่ 28 micky mouse จ้า สมัยเด็กๆตุ๊กตาmicky mouse แพงมาก (30กว่าปีแล้ว) แล้วแม่ก็มีลูกตั้ง5คน อย่าหวังเลยว่าจะได้ ได้แต่ยืนมอง ลูบๆคลำๆ เดี๋ยวนี้ทำงานเองมีเงินพอเหลือ ซื้อดะไปหมด ตั้งแต่ ตุ๊กตา กระเป๋า เสิ้อที่มีรูปมิกกี้ มินนี่ นาฬิกา รองเท้าcrocsรุ่นmicky beach สีแดง ใส่ไม่แคร์สายตาชาวบ้าน ที่ปิดหูกันหนาวก็ยังมิกกี้ ใส่แล้วเด็กน้อยมองอ้าปากค้างคาดว่าอยากได้มั่ง ผู้ใหญ่ก็มอง  คาดว่า  ...ช่างกล้าดีแท้...อิอิ ไปดิสนี่แลนด์หมดตังค์เยอะมาก โชคดีที่สามีเข้าใจและยังกล้าเดินด้วย แหะ แหะ จากคุณ : จิ๋วหลิว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:18:34

ความคิดเห็นที่ 29 ที่จำได้อย่างชัดเจนจนถึงทุกวันนี้ คือ ตอนประมาณ ป.3 ตอนเด็กๆเราจะชอบชุดกระโปรงเด็กผู้หญิงแบบที่กระโปรงเป็นชั้นๆอยู่ชุดนึงไปเจอที่ตลอดนัดแถวบ้าน ขอแม่ซื้อให้หนูเถอะนะ แม่ก็บอกว่าอย่าเพิ่งซื้อเลย เราก็ร้องงอแงจะเอาอยู่หน้าร้านให้ได้ จนแม่พอออกมา เราจำได้ว่าตอนนั้นอยากได้มากๆ ไม่พอใจที่แม่ไม่ซื้อให้ หน้างอจนกระทั่งกลับมาบ้าน..... จนสุดท้ายแม่ต้องกลับไปซื้อให้ พอได้ชุดนั้นมาเราก็ดีใจมากๆ เอาไปลองใหญ่เลย จนกระทั่งเห็นแม่แอบไปนับเงินอยู่ในห้องนอน (ที่บ้านเราไม่มีฐานะ พ่อแม่เลิกกัน แม่เป็นคนหาเลี้ยงเราคนเดียว ค่าใช้จ่ายในบ้านก็แทบไม่พอในแต่ละเดือน) วินาทีนั้นความรู้สึกมันจุกไปหมดเลย ของที่เราอยากได้อย่างเดียว ทำให้แม่จะต้องลำบากหาเงินเพิ่ม เพื่อมาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน จำได้ว่าตอนนั้นยังเด็ก แต่รู้สึกเจ็บปวดมากๆ เราไม่ได้เข้าไปขอโทษแม่ แต่แอบไปร้องให้ โกรธตัวเองมากๆ ชุดนั้นก็ทำใจอยู่นานกว่าจะเอาออกมาใส่ (แต่พอใส่แล้ว เราก็ใส่จนคุ้มมากๆ ใส่จนกระทั่งเราโตจนเอาตัวยัดลงไปไม่ได้) และเพราะชุดนั้นทำให้เรารู้คุณค่าของเงิน ว่าแต่ละบาทกว่าที่แม่จะหามาได้ลำบากแค่ไหน แล้วชุดที่เราอยากได้นักหนานั่น มันเป็นของฟุ่มเฟือยที่ไม่จำเป็นเลยซักนิด ตั้งแต่คราวนั้น เราเลิกอยากได้อะไรที่ไม่จำเป็นหรืออยากได้ของเพราะความสวยเพียงอย่างเดียว เราเลิกขอของจากแม่ ของอะไรที่อยากได้ เราจะพยายามเก็บเงินซื้อเอง (แต่หลังจากนั้น แทบไม่อยากได้อะไรเลยจริงๆ) จนวันนี้...... เราก็ยังไม่ลืม วันนี้เราหาเงินได้เอง สามารถซื้อทุกอย่างที่ต้องการได้  และที่สำคัญเราสามารถเลี้ยงดูแม่ได้ และให้ทุกอย่างที่แม่ต้องการ แม้มันจะชดเชยความรู้สึกผิดในใจไม่ได้ แต่อย่างน้อยเราก็ภูมิใจที่มีโอกาสได้ดูแลท่าน ของที่อยากได้ที่สุดชิ้นนั้น ทำให้เราเจ็บปวด ในขณะเดียวกันก็สอนให้เรารู้จักคิด และค้นพบแนวทางการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง ตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเสียใจหรือดีใจดี ที่ตัวเองเคยอยากได้ของอะไรมากๆชิ้นนั้น จากคุณ : จ๊ะจ๋าหน่อยนะจ๊ะ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:57:24

ความคิดเห็นที่ 30 สมหวังค่อนข้างตลอดครับ อาจจะเพราะว่าเป็นลูกคนเดียวด้วย ตอนเด็กๆอยากไปงานการ์ตูน เล่นโรลเลอร์เบลด รถแข่ง ของเล่นต่างๆ ตุ๊กตา อย่าได้พูดว่าอยากได้ๆเชียว ไม่ยังงั้นแล้วป๊ะเค้าจะไปหาซื้อ หรือพาไปสอยมาเลย ...จะมีที่ไม่สมหวังก็จะเป็นรถยนต์น่ะครับ อยากมีรถส่วนตัวไว้ขับ แต่อันนี้ก็เข้าใจจริงๆ ว่าบ้านเรานั้นมีความเป็นไปได้แค่ไหนยังไง ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่าอยากได้อะไรมากแล้ว ปล่อยๆมันไป จนตอนนี้เริ่มจะปลงๆ และปล่อยวางแล้วล่ะครับ พยายามอยู่กับสิ่งที่มันเป็นไปได้ในชีวิต ไม่อยากได้อะไรจนเกินตัว ...และที่สำคัญ ก็อยากให้ท่านได้สบาย ด้วยแรงกายของเราเองด้วยเช่นกัน จากคุณ : นายแบบเขมร เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:06:40

ความคิดเห็นที่ 31 เด็กๆก็คงไม่พ้นตุ๊กตาแพงๆ โตมาก็อยากได้น้องบลายท์ ตัดใจซื้อเอง ตัวเป็นหมื่น ซื้อให้แม่ตัวนึงด้วยค่ะ ผ่านไปสองปี แอบเสียดายตังค์ ตอนนี้ยืนสวยฝุ่นเกาะไปเรียบร้อย ส่วนเรื่องอื่นๆ อยากได้อะไร ถ้าถึงขั้นเอ่ยปากบอกพ่อแม่ก็นับว่าได้ทุกสิ่งค่ะ ปกติก็ทำงานหาเงินซื้อเอง เช่นกระเป่าแพงๆ ภูมิใจกว่า เกรงใจพ่อแม่ด้วย ทุกวันนี้อยู่เมืองนอกเมืองนา พ่อแม่ก็ส่งให้ทุกเดือนๆๆ ไม่รู้จะหาเงินได้เท่ากับที่ใช้ของพ่อแม่เมื่อไหร่ๆ จากคุณ : aMMa82 เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:07:22

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนเด็กๆๆแม่ชอบซื้อกางเกงขาสั้นให้ตลอดกับบูทพลาสติกสีเขียว สีแดง ซื้อให้ยันจนอายุเกือบ12ขวบ ก้อยังไปใหนมาใหนด้วยกางเกงขาสั้น -*- พอเริ่มทำงานประมาณ ปวช คือทำงานเองหาเงินเช่าอพาร์ทเมนท์เริ่มแยกตัวมาอยู่เองแต่ค่าเทอมขอพ่อบ้างบางที พอมีรายได้เองซื้อยีนส์มาใส่ก่อนเลยลีวายรุ่นซุปเปอร์แบ็ค เนื้อทราย จนตอนนี้ อายุ36แล้ว ยังซื้อยีนส์เป็นหลักให้ตัวเองจนมียีนส์เต็มตู้เสื้อผ้า ทั้งมียี่ห้อไม่มียี่ห้อ เพราะตอนเด็กๆโดนจับใส่ขาสั้นตลอด บอกแม่ว่าอายขา แต่แม่บอกน่ารักดีขาสวยใส่ไปเถอะ-*- แต่หนูอยากใส่ยีนส์เหมือนคนอื่นนี่ พอซื้อได้เองเลยซื้อแต่ยีนส์กลายเป็นคนบ้ายีนสืไปเลย อีดีทเพิมข้อความว่าตอนอยู่ปวช ก้อทำงานกับ บ.ของลุง เลยได้เงินเดือนดีหน่อยเหลือเก็บซื้อยีนส์แพงๆๆได้ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 09:41:23 จากคุณ : roungtawan เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:39:33

ความคิดเห็นที่ 33 อยากได้ลูกหมา เห็นเป็นไม่ได้ จนตอนนี้เรามีหมาเล็ก 9 ตัวไว้อุ้มกอด อุ้มกอด จนจะหายหยาก แหล่ว จากคุณ : ตะล่อมชมพู (ตะล่อมชมพู) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:04:43

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนอายุ 10 ขวบอยากได้ชุดเดรสยี่ห้อ Choo Choo (คนรุ่นเราเท่านั้นที่เคยได้ยิน เด็กรุ่นนี้คงไม่รู้จัก) ชุดละ 850 ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่แม่จะยอมซื้อให้ เดินผ่านทุกวัน บางวันยืนดูตู้ที่หน้าร้าน วันนึงทนไม่ไหวพาแม่ไปดูที่หน้าร้านแล้วบอกว่าอยากได้ชุดนี้มากเลย แม่มองหน้าแล้วบอกว่า "แพง ไม่เอา ซื้อไม่ไหว" มันเลยเป็นปมติดอยู่ในใจจนโต ว่าชุดสวย ๆ ถ้าอยากได้ต้องซื้อ แต่ซื้อแบบมีงบจำกัดนะ แพงไม่เอา เด๋วนี้นะเหรอ นอกจากจะซื้อชุดมาบำเรอตัวเองแล้ว ยังเผื่อแผ่ไปให้หลานอีก ถ้าเจอที่สวยและถูก เป็นสอยมาทันที จากคุณ : เตี้ยล่ำดำถึก เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 11:27:07

ความคิดเห็นที่ 35 อยากได้บ้านลมค่ะ เพราะตอนมีบ้านลมเราก็โตแล้ว เค้าไม่ให้เข้า -*- ว่าจะซื้อหลังเล็กๆมานอนเล่นที่บ้าน อิอิ จากคุณ : หน้ามนคนกันเอง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:00:59

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนเด็กๆหรอ .. เคยอยากได้ซีดีเพลงของทาร์ซาน 55555 ร้องไห้ที่พื้นไม่ยอมกลับบ้าน จนแม่ซื้อให้ อิอิอิอิ นอกจากนั้นก็ไม่เคยได้อะไรตามใจเลย จนเริ่มโต อยากได้อะไรก็ได้หมดเลย แปลกแหะ .. ปล. คห.27 เรียนเอแบคใช่มั๊ย อิอิ ไปกลับร้อยโล T^T จากคุณ : MINTTU เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:15:02

ความคิดเห็นที่ 37 อยากได้เสื้อผ้าเห็นเพื่อนๆเขาใส่ใหม่ๆกัน เราต้องใส่แต่เสื้อผ้าเก่าตกทอดมาจากพี่ ไม่มีตังค์ซื้อ พ่อแม่ไม่ค่อยมีตังค์มีตังค์ให้กินโรงเรียนก็บุญแล้ว เลยไม่เคยซื้ออะไรเลยแม้แต่ของเล่นก็มีแค่เป่ายางวงเท่านั้น ปัจจุบันเริ่มมีตังค์ก็ไม่นึกอยากได้อะไรเช่นกัน จากคุณ : dutch master (dutch master) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:33:12

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่มีค่ะ มีแต่เด็กๆ แม่ไม่ให้กินมาม่า (และอีกหลายๆอย่างที่แม่ไม่ให้กินเฃ่น ของปิ้งๆ รถเข็นข้างทาง) .. และเราก็ชอบกินมากๆๆๆๆ แม่รู้แม่จะเอ็ด แต่ทุกวันนี้ เวลาบอกแม่ว่าหิว .. แม่มักจะไล่ให้ไปต้มมาม่ากินค่ะ >.< จากคุณ : PAPA BUENO เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:59:18

ความคิดเห็นที่ 39 อยากได้หลายอย่างที่เด็กสาวๆอยากได้ค่ะ เช่น มือถือ กระเป๋านักเรียนสักยี่ห้อ ที่แพงโคตรอ่ะ (จำไม่ได้แล้ว) แต่ พ่อจะซื้อให้ก็ต่อเมื่อสอบได้ที่ 1 เท่านั้น น่าเศร้าจริงๆ ได้แค่ที่สอง ที่สาม ไม่สามารถอ้อนวอนขอได้ ต้องเก็บตังค์ซื้อเองในที่สุด แต่ถ้าเป็นเรื่องเรียน ขอเรียนพิเศษ พ่อไม่เคยไม่ให้ค่ะ ค่าเรียนหลายพันต่อคอร์ส พ่อก็จ่ายให้ตลอด ก็ดีนะ ทำให้ไม่ฟุ่มเฟือย (ตอนเด็กๆ) แต่โตมาดีแตกอ่ะ ทำงาน ไม่มีเงินเก็บเลย ใช้กระจาย จะเปลี่ยนนิสัยแล้ว ไม่ดีๆ จากคุณ : ความรักเหมือนดอกมะนาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:00:30

ความคิดเห็นที่ 40 ถ้าจะให้นึกจริงคงเป็นกระรอกค่ะ เป็นอย่างเดียวที่อยากได้แล้วแม่ซื้อลูกหมาให้แทน แต่น้องหมาก็น่ารักกว่าแหละ ตอนแรกไม่ได้บอกว่าจะซื้อลูกหมา กลัวที่บ้านไม่ให้เลี้ยง เพราะไม่เคยเลี้ยงสัตว์เลยที่บ้านน่ะค่ะ นอกจากนั้นเวลาอยากได้อะไร คุณพ่อมักจะซื้อให้หมด แล้วก็มักจะซื้อให้จนเกินความอยากได้ไปเลย เชื่อมั้ยว่าเรามีเครื่องเกมทุกรุ่น ตั้งแต่แฟมิคอม แฟมิลี่ N64 เกมบอยเทา เกมบอยไลท์ เกมบอยคัลเลอร์ เครื่องเพลย์ เซก้า ..... ที่ยังไม่มีตอนนี้ก็คงเป็น Xbox กับ play3 แหละ เพราะไม่ได้เล่นเกมเลย พ่อซื้อมาให้ น้องชายก็เล่นแทน บาร์บี้ เลโก้ โพนี้พ๊อคเกต ม้าโพนี่ ออกรุ่นใหม่มาเมื่อไหร่ คุณพ่อซื้อมาให้แทบทุกรุ่น ของเล่นเกือบทุกอย่างในห้างที่วางขาย คุณพ่อซื้อมาให้เล่นหมด เค้าบอกเอาไว้ฝึกสมอง ไอคิว หัดคิดอะไรแบบนั้น ที่บ้านมีลูก3คน (รวมตัวเรา) เวลาซื้อของเล่นอะไรคุณพ่อก็จะซื้อให้ทุกคนเท่าๆกัน เกมกดก็ซื้อทีละสามเครื่อง คุณพ่อกลัวลูกคนใดคนนึงน้อยเนื้อต่ำใจว่าใช้ของเก่าต่อจากพี่ๆ ตอนอยู่ม.สอง กระเป๋าแฮรอดฮิตมากๆๆๆเลยค่ะ รู้สึกเก๋มากถ้ามี แล้วพอดีคุณพ่อกำลังจะไปอังกฤษพอดี บอกคุณพ่อว่าอยากได้ วาดรูปแบบที่อยากได้ให้พ่อดู (ตอนนั้นยังใช้อินเตอร์เนตไม่คล่อง) คุณพ่อซื้อแบบที่บอกกลับมาให้ กับแบบที่ไม่ได้บอกอีก20ใบ เอาให้ใช้ยันโตเป็นสาวเลย จนถึงป่านนี้ยังใช้ไม่หมดทุกใบเลยค่ะ สองปีก่อน เก็บตังค์ซื้อลองชอมเองใบนึง แล้วชอบมาก พอคุณพ่อจะไปปารีส ก็เลยบอกว่าเอากระเป๋าแบบที่ใช้อยู่นะ แบบนี้เลย พอคุณพ่อกลับมา ซื้อมาให้สิบใบค่ะ เค้าบอกว่าซื้อมาได้แค่นี้ เพราะที่ชอปที่ไปมีสีให้เลือกแค่นี้ เราคงเกิดมาโชคดีค่ะ เป็นลูกคนโต เวลาอยากได้อะไร มักจะเป็นของที่น้องไม่รู้จัก ไม่มีใครในบ้านรู้จัก เหมือนนำเทรนใหม่มาให้ที่บ้าน แต่ด้วยความที่เรารู้ว่าเวลาขออะไรก็มักจะได้ ทำให้เราไม่กล้าขออะไรที่แพงเกินไป อะไรแพงๆและไร้สาระเราก็จะทำงานเก็บตังค์ซื้อเอง ตอนนี้ก็ตั้งใจเรียนให้คุ้มกับเงินที่คุณพ่อส่งให้มาเรียนอยู่ค่ะ จะได้กลับเมืองไทยไปหาเลี้ยงคุณพ่อคุณแม่ได้ซะที จากคุณ : devilyee เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:13:00

ความคิดเห็นที่ 41 อยากอะไรเยอะแยะมากมายไปหมดเลยค่ะ  แต่ก็ไม่ค่อยได้อะไรกับเค้าซักที  ได้แต่มองตามเพื่อนตาปริบๆ แอบอิจฉาเค้าอยู่เหมือนกัน  ประมาณว่าทำไมพ่อแม่คนอื่นเค้าซื้อให้ได้ล่ะ  แต่เราไม่ได้ล่ะ  พอความรู็สึกที่ว่าไม่มีเหมือนคนอื่นเร่ิมติดอยู่ในใจ  มันก็แอบน้อยใจเหมือนกันนะคะ   เสื้อผ้าก็ต้องใช้ของญาติผู้พี่  ซึ่งเค้ารวยมาก  เราเลยไม่ต้องซื้อเลย T^T ้เพราะเค้าเปลี่ยนกันบ่อยๆ อยู่แล้ว  เราเลยได้ของเก่าที่ดูใหม่อยู่เสมอ  อยากได้ตุ๊กตา  แม่ก็บอกว่าโตแล้วไม่มีประโยชน์หรอก  จนเราแทบไม่อยากขออะไรอีก  เพราะรู้ตัวว่าถ้าขอแล้ว  เราจะโกรธ  ไม่ยอมคุย  ไม่กินข้าวกินปลา แต่เราโชคดีที่มีป้ากับพี่ชายลูกของป้า  ชอบซื้อของที่เราอยากได้ให้เสมอ  จนเรียกได้ว่า  ถ้ารู้ว่าพี่ชายกลับบ้านจะดีใจมากเป็นพิเศษ  จำได้ว่าพอขึ้นชึ้น ป.2 สอบได้ที่หนึ่งของชั้น  วันนั้นบอกแม่  แม่ยังไม่เชื่อเลย  จนกระทั่งไปรับใบเกรดในวันประชุมผู้ปกครองของเรา  ทั้งแม่กับพ่ออึ้งมาก ๆ ว่ามันมีแววเรียนเก่งกับเค้าด้วยเหรอ ?? แล้วพ่อก็บอกว่าอยากได้อะไรบ้าง  พ่อจะซื้อให้  ตอนนั้นดีใจมาก ๆ เลยค่ะ  อยากได้นาฬิกา  พ่อเลยพาไปซื้อรู้สึกว่าราคาเกือบพันกว่าบาท   แต่สำหรับเด็ก ป.2  มันแพงมากมายเลยค่ะ  ดีใจมาก ๆ พ่อเลยบอกว่า  อยากให้ลูกเป็นเด็กดี  แล้วก็เรียนเก่ง ๆ  ก็เลยพยายามตามแบบที่พ่ออยากให้เป็นค่ะ ความจริงแล้วเมื่อมองย้อนกลับไป  มันอาจเป็นวิธีการที่เป็นการสร้างแรงจูงใจ (จะผิดหรือถูกหรือปล่าวไม่รู้)  แต่เราก็ชอบบบ ตั้งแต่นั้นมาเราก็สอบได้ที่หนึ่งตลอด  เรื่องเกรดอยู่ระดับ 3.75-4.00 ตลอด   ทุกปีจะได้ของรางวัลชิ้นใหญ่ ๆ  ปีละสองครั้ง  แต่ถ้าไปสอบแข่งขันหรือได้ไปประกวดอะไร  ก็จะได้อีก   จากที่มีแรงจูงใจเป็นของรางวัล  เช่น  รองเท้า  กระเป๋า  นาฬิกา  วิดิโอเกมส์    อะไรมากมายต่าง ๆ เริ่มเป็นแรงผลักดันน้อยลง เพราะสิ่งที่ทำให้อยากทำดี  อยากตั้งใจเรียนมากที่สุดก็คือ  วัีนที่พ่อแม่ยิ้มอย่างภูมิใจ  ยิ้มอย่างสบายใจเมื่อเห็นลูกเป็นเด็กดีต่้างหากค่ะ พอลองคิดดูดีๆ ก็เริ่มรู้สึกว่า  ความจริงแล้ว  พ่อกับแม่ให้อะไรเราเยอะมากมายเหลือเกิน  อย่างน้อย  ตอนเป็นเด็ก  เราก็มีกล่องดินสอรุ่นฮิต ๆ สมัยนั้นเสมอ  หนังสือเราก็มีมากหว่าคนอื่น  ปากกา  ดินสอ  สีแบบต่างๆ เรามีหมด  ไม่ต้องขอยืมใครๆ เรียกได้ว่า  เรื่องอุปกรณ์การเรียนครบมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ เพียงแต่ว่า  ของที่ฟุ่มเฟือย  ท่านไม่เคยซื้อให้เราแบบไม่มีเหตุผลเท่านั้นเองค่ะ ตอนนี้เวลาจะทำอะไร  จะซื้ออะไรเลยไม่ขอเงินพ่อแม่เลย  เพราะสงสารท่านที่เหนื่อยกับมามาก  เก็บเงินซื้อของเองตลอด  ถ้าจะซื้อของฟุ่มเฟือยก็จะเก็บตังค์เองค่ะ   เพราะว่าได้ทุนเรียนมาตั้งแต่ปริญญาตรีแล้วก็สอนพิเศษไปด้วย   ตอนนี้อยากรีบเรียนจบเร็วๆ จะได้หาเลี้ยงท่านได้ซักที  ถึงแม้เราไม่ได้พึ่งพาท่าน  แต่ก็ยังไม่ได้เลี้ยงดูท่านอยู่ดี  เฮ่ออออ~~     จากคุณ : memoro (pajingo) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:48:03

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนเด็กๆ อยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเองค่ะ  เพราะชอบอ่านหนังสือมาก ติดนิสัยมาจากพ่อ ^^ ถ้าเป็นของเล่นก็คงตุ๊กตาบาร์บี้  เพราะเมื่อก่อนแพงมาก แม่ไม่ยอมซื้อให้ซักที  ได้แต่เก็บตังค่าขนมซื้อตุ๊กตากระดาษ กับสมุดระบายสีรูปเจ้าหญิงน่ารักๆ กับสะสมบ้านต่อ ขนมยี่ห้อ จาจา อ่ะค่ะ หลายคนคงทันเล่นนะ แหะๆ  แต่แล้ววันนึงก็โดนน้องเอาบ้านไปเล่นเป็นก็อตซิล่าถล่มเมือง พังยับทั้งกล่อง คับแค้นใจมาก 5555 จากคุณ : เจ้าหญิงกิงก่องแก้ว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 14:03:56

ความคิดเห็นที่ 43 เราอยากได้อะไร ไม่เคยได้เลยค่ะ T_T เพราะตอนมีเรา พ่อกับแม่ ยังลำบากอยู่เลย จะมาดีขึ้นตอนที่มีน้องนั่นแหละ จำได้ว่า อยากได้กระเป๋านักเรียนแบบหิ้วๆสีดำๆนั่นแหละค่ะ ตอนนั้นอยู่ ป.5 แม่ก็ไม่ซื้อให้บอกไม่จำเป็น ให้ใช้กระเป๋าอะไรไม่รู้ สารภาพเลยว่าตอนนั้นอายเพื่อนมาก โดนเพื่อนล้อทุกวัน แต่พอมันผ่านไปก็ชินไม่อยากได้แล้ว เพิ่งมาได้ใช้กระเป๋านักเรียน ก็ตอน ม.1 แล้วค่ะ เพราะโรงเรียนบังคับให้ใช้ 555+ สมใจอยาก แล้วเเบบดีใจมาก ใช้ทนุถนอมมาก เพราะอยากได้มานานเราอยู่มัธยมใช้กระเป๋านักเรียน 2 ใบเอง ม.ต้น 1 ใบ ม.ปลาย 1 ใบ อีกครั้งก็ตอนซื้อรองเท้านักเรียน ตอนเข้า ม.1 อยากได้ ป๊อบทีน มากเห็นเพื่อนๆใส่กัน แต่ก็ไม่ได้ ตอนนั้นคู่ละ 300 กว่าๆ ก็มากอยู่สำหรับเรา และแม่ก็ไม่ได้รวยอะไรมาก คือต้องให้น้องซื้อก่อน แม่บอกว่าเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง เราก็แบบน้อยใจ ร้องไห้ แต่หนไปเห็นน้องดีใจ เราก็เออ ไม่เอาก็ได้ จนลืมมันไปแล้ว แม่ก็ซื้อมาเซอไพรส์เรา ดีใจมากเกือบใส่รองเท้านักเรียนนอนเลยวันนั้น 555 ระยะหลังๆทางบ้านเริ่มดีขึ้น อยากได้อะไรก็ยังไม่ได้เหมือนเดิม งงมั้ยล่ะ เพราะแม่บอกว่าถ้าอยากได้อะไรต้องทำงานแลกนะ บ้านเราขายต้นไม้ ก็ต้องไปถอนหญ้า ใส่ปุ๋ย เหนื่อยมาก ตากแดด จนแบบเราไม่เอาก็ได้ ตอนนี้ทำงานแล้ว ถึงเงินเดือนจะไม่มากมายอะไร แต่เราซื้อของให้แม่ได้ ซื้อของให้น้องได้ บอกตรงๆว่ามันโครตจะภูมิใจเลยค่ะ จากคุณ : ยมทูตหน้าใส เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 15:12:40

ความคิดเห็นที่ 44 นานๆจะได้ทีครับ แต่ผมค่อนข้างจะไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเค้า แบบเวลาได้อะไรก็จะล้าหลังคนอื่นเสมอ คนอื่นเล่น super famicom จน ps1 มา ผมยังเล่น famicom ธรรมดาๆอยู่เลย ถึง ป.6 พ่อถึงซื้อ ps1 ให้เล่น อะไรที่อยากได้ส่วนมากจะัไม่ค่อยได้ครับ ผมก็เลยไม่ค่อยอยากได้อะไร ถ้ามันฟลุคจริงมันคงได้เอง บางทีก็อยากเรียกร้องขออะไรจากพ่อบ้าง เค้ายังให้เมียน้อยเค้าได้ แล้วกับเราล่ะ??? แล้วพ่อเคยบอกผมว่าถ้าได้เกรดเกินสาม ตอน จบปี.1 จะให้รถขับไปเรียน จนตอนนี้ยังไม่ได้เลยครับ เกรดก็เลยดรอปเลย เหมือนไม่มีกะจิตกะใจจะไปเรียน มึนๆซึมๆ ไม่อ่านหนังสือ งานก็ทำตอนใกล้ส่ง รู้ตัวว่าผิดแต่มันไม่มีใจเรียนจริงๆครับ นั่งรถไปกลับก็เหนื่อยๆ ตอนนี้อยากได้ บิ๊กไบค์ eR6N มากๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 15:23:10 จากคุณ : สายน้ำตะวันออก feat. (ถุงเท้าโปโป้) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 15:18:30

ความคิดเห็นที่ 45 อยากได้นาฬิกาทรายค่ะ อยากได้มาก ไม่เคยได้เลย  หวังว่าวันเกิดซักปีจะมีคนซื้อมาให้ ชอบ  จำได้ว่าตอนม.1มีละครเรื่องนึงที่นางเอกจะมองนาฬิกาทราย แต่แปลกที่ไม่ซื้อเองด้วยนะคะ เวลาเดินผ่านก็คิดว่า ซื้อมาทำอะไรนะ แต่ก็อยากได้ ซักวันถ้าเจอแบบที่ถูกใจ ดูคลาสิคจริงๆจะซื้อค่ะ จากคุณ : โยธิกาหน้าหนาว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 15:58:29

ความคิดเห็นที่ 46 นึกไม่ค่อยออกค่ะ สงสัยเพราะแก่เกิ๊น 555+ เอาเท่าที่จำได้ ก็มีทุกอย่างจำเป็นที่ควรจะมี แล้วก็เท่าเทียมกับคนอื่น เลยเฉยๆ ค่ะ ตอนเด็กเลยไม่ค่อยอยากได้อะไร มีแต่แบบว่า เออตอนกลางวันอยากซื้ออาหารกินเอง ตอนนั้นแม่ทำปิ่นโตไปให้กินค่ะ อีกอย่างพ่อกับแม่เราก็ตามเทรนด์ใช่ย่อย ช่วงไหนเค้าฮิตอะไร ก็จะซื้อมาให้ค่ะ แต่งงกับตัวเองค่ะว่าตอนนี้ชอบกระเป๋ามาก เลยว่าเออ หรือว่าจิตใต้สำนึกตอนเด็กชอบกระเป๋าหว่า จากคุณ : natraps เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 22:46:08

ความคิดเห็นที่ 47 เราชอบเล่นเกมมาตั้งแต่เด็กๆ ค่ะ จำได้สมัยเรียนประถม ช่วงนั้นเท่มากมีวีดีโอเกม Family ที่สีครีมกะน้ำตาลแดงอ่ะค่ะ เป็นเด็กผู้หญิงที่บ้านเล่นวีดีโอเกมมากๆ จะขอพ่อซื้อให้ตลอด แต่.. มีข้อแม้ว่า เทอมนี้ต้องสอบได้ไม่เกินที่ 3 เกินก็อด แล้วก็เป็นแบบนั้นมาตลอด เกมบอยมั่งล่ะ เกมกด เกมโน่น เกมนี่ บางทีแอบมานั่งคิดว่า เห้ย.. ตกลงนี่เราเรียนดีเพราะอะไรหว่า??? ส่วนแม่เราไม่ค่อยขออะไรซักเท่าไหร่ เพราะแม่ไม่ให้ค่ะ ฮ่าๆๆ เสื้อผ้าตอนวัยรุ่นไม่เคยขอตังค์แม่ซื้อเลย เพราะเคยขอแล้วแม่ไม่ให้ แม่ให้เก็บตังค์จากค่าขนมซื้อเอง ... T_T โตมาถึงรู้ว่า แม่อยากให้เราบริหารเงินด้วยตัวเราเอง รู้จักคุณค่าของเงิน รู้จักเก็บออม อะไรทำนองนั้น คิดถึงพ่อกับแม่จัง T_T จากคุณ : mojikojung เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:41:43

ความคิดเห็นที่ 48 ส่วนใหญ่ที่บ้านตามใจคะ ถ้าอยากได้อะไรก็จะให้ตลอด นี่พูดถึงตอนเด็ก ๆ เลยนะคะ ของเล่น บาร์บี้ ทามาก๊อต เกม Family Gameboy ก็ได้ทุกอย่างคะ โชคดีที่มีน้องอีก 2 คน ซื้อมาก็เล่นกัน 3 คน ที่บ้านคงคิดว่าซื้อมาแล้วคุ้มมั้ง 55 เป็นวัยรุ่น ตอนนั้นฮิตมีเพจเจอร์ ที่บ้านก็จะซื้อให้คะ มือถือก็ได้ของพ่อมาอีกทีคะ จากคุณ : me2again เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 16:40:30

ความคิดเห็นที่ 49 ตอนอยู่ประถม ช่วงนั้นรองเท้าScollฮิตมากมาก เราอยากได้ ขอแม่แล้วแม่บอกต้องถูบ้านทุกวันแล้วจะให้ เราก็เพียรพยายามถูบ้านทุกวันเลย แล้วสุดท้ายแม่ก็ไม่ซื้อให้ เศร้ามาก จากคุณ : yoyong เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 16:56:38