ยกมือเห็นด้วยกับจขกท. สองข้อแตกต่างสำหรับเรา
สมัยเรียน จัดเต็มทุกวัน สวยวิ้งๆ (คิดเอาเอง
)
เครื่องสำอางค์มีไม่เยอะ กว่าจะเก็บเงินซื้อได้แต่ชิ้น
เลือดตาแทบกระเด็น แต่ก็แต่งออกมาได้หลายแนว
สร้างสรรค์ได้เต็มที่ เช่นน้ำยาอุทัย ทั้งแก้ม ทั้งปาก ในหลอดเดียวกัน
พอเริ่มทำงาน เวลาจัดเต็มไม่มี ทากันแดด เติมลิปติกพอแล้ว
แต่พอเจอเครื่องสำอางค์เห็นเป็นต้องซื้อ สีนี้ก็เหมาะ สีน้ันก็สวย ว๊ายไอเทมนี้ยังไม่มี
เยอะแยะเต็มไปหมด ตัวบำรุงเอย ตัวแต่งหน้าเอย ยังไม่ทันได้ใช้ จะหมดอายุแล้วค๊า
ถ้ามีเวลาและโอกาสพิเศษ เช่น งานเลี้ยง สัมมนา พบลูกค้า
จะจัดเต็ม คนที่ทำงานจะออกแนวตกใจน้องก.วันนี้ดูเป็นคนละคนเลย
(แล้วฉันคนเดิมเวอร์ชั่นไม่แต่งหน้า มันดูแย่มากเหรอ?)
เวลาขึ้น BTS ตอนเช้า อิฉันแอบเห็นสาวอ๊อฟฟิตคนอื่น เขาจัดเต็ม หน้าผมเป๊ะมาก
ได้แต่มองด้วยความอิฉา แอบคิดในใจเขาเอาเวลาที่ไหนหนอ? ตื่นกี่โมงกันค่ะนั่น?
แล้วบอกกับตัวเองว่าพรุ่งนี้ฉันจะต้องสวย จัดเต็มบ้างอะไรบ้าง
แต่ผ่านมาก็หลายครั้งแล้วจนทุกวันนี้ เวลาไปทำงาน ก็สติวว์ !!!
ทากันแดด แป้งเด็ก และลิปมัน(แบบมีสี พอชุ่มชื่น)
สุดท้าย..อยากฝากบอกจขกท.และทุกคนว่า
เราเป็นผู้หญิง "ต้องอย่าหยุดสวย"
มาลองพยายาม "จัดเต็ม"
ด้วยกันอีกสักครั้งเถอะค่ะ เราว่า แค่เห็นตัวเองดูดี
ยิ้มให้ตัวเอง...แค่นี้ก็มีความสุข ลืมเหนื่อยแล้ว (ละมั้ง?)
ต้องลองดูๆ ^^*
***แก้คำผิดค่ะ
แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 54 23:08:49