ตอนนั้น ไปเที่ยวเกาหลี นั่งแท๊กซี่จากทงแดมุนกลับโรงแรม ใกล้ๆ แต่ก็ไม่มาก ต้องข้ามสะพานข้ามแม่น้ำไปอีกฝั่ง
ตอนนั้นช๊อปเสร็จประมาณเที่ยงคืน ของหนัก เหนื่อย แต่มีความสุข(ที่เงินออกจากตัว)
เรียกแท๊กซี่ คนแย่งแท๊กซี่กันเยอะมากกก
ก็มีแท๊กซี่คันสีดำ หรูราวลีมูซีน(เป็นแท๊กซี่ไฮคลาสค่ะ คนขับพูดอังกฤษได้ แต่ค่าแท๊กซี่จะแพงหน่อย) เพราะมันแพง ไม่มีใครแย่งเลย เอาวะ ไม่ไหวละ คันนี้แหละ!
ขึ้นรถไปกันสี่คน เห็นค่าโดยสารก็ไม่ได้เอะใจแต่อย่างใด
พอวิ่งไปเรื่อยๆเท่านั้นแหละ แม่เจ้า !! 100,000 วอน นี่กรุไม่ได้อ่านเลขศูนย์ผิดหลักใช่ไหม ตอนนั้นรถยังวิ่งอยู่บ้านสะพานเลยนะ จะบอกให้ลงเลยก็ไม่ได้ เพราะอยู่กลางสะพาน
นั่งไปเหงื่อแตก เงินกรุหมดตัวแล้ว ช๊อปหมดแล้ว จะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายมันวะ มิเตอร์วิ่งเร็วมากยิ่งกว่าค่าน้ำมัน ! TT^TT
ไปถึงโรงแรม ที่จริงยังไม่ถึงค่ะ เหลืออีกนิดนึงแต่ไม่ไหวแล้ว เราบอก stopppppp กรุไม่มีเงินแล้ว ขนาดจอดนิ่งๆมิเตอร์ยังวิ่งฉิวเลยค่ะ โหดมาก
ปาไป ประมาณ 230,000 วอน shock มากกก ควักมาเกือบหมดกระเป๋า หมดตัวเลยจริงๆ (ตอนนั้นตีเป็นเงินไทยประมาณ 7000 กว่าบาทเลยค่ะ )
คืนนั้นนอนไม่หลับเลยค่ะ ค่าแท๊กซี่แพงกว่าเครื่องสำอางที่กรุซื้อมาอีก T^T (เก็บไปช๊อปต่อได้อีกเยอะแน่ะ)
*** ชวนชาวห้องแป้งมาโพสเรื่องช๊อคๆกันบ้างค่ะ ตอนนี้โด่งดังมากในห้องอื่นๆ ชาวห้องแป้งต้องไม่น้อยหน้านะจ้ะ ***
