เราเคยเจอเมื่อสมัยสิบปีที่แล้วคะ ตอนเรียนปวช.
แถว ๆ สุทธิสาร เราซื้อลูกชิ้นปิ้งเดินกินไปกะเพื่อน
สมัยก่อนลูกชิ้นจะใส่ถุงพลาสติกซ้อนถุงกระดาษอีกทีนะคะ
มีไอ้โรคจิตนั่งอยู่ในรถ เปิดกระจกกวักมือเรียกเรากะเพื่อน
หน้าตาตื่น ๆ บอกว่าน้องช่วยพี่หน่อย
พอเราเดินไปถึง พี่แกชักหนอนมาสาวใหญ่เลย
เพื่อนเราร้อง อ่ะ!! แล้วขาแข็ง ตาค้าง ตกใจ ทำไรไม่ถูก
ไอ้โรคจิตนั่นก็สาวใหญ่เลย เห็นเรากะเพื่อนไม่หนีไปไหน
หน้าตามันเต็มที่กะชีวิตมาก ตาหรี่ ๆ ปรือ ๆ
แล้วเราก็เทถุงลูกชิ้นที่มีน้ำจิ้ม ราดลงไปบนหนอนมันนั่นแหละ
ลูกชิ้นร้อน ๆ น้ำจิ้มเผ็ด ๆ เหนียว ๆ
ไอ้โรคจิตร้องลั่น รีบสตาร์ตรถขับไปอย่างไว
อีกเรื่องคือตอนเรียนม.ราม
บนรถเมล์คนแน่นมาก ข้างหน้าเราก็มีผู้ชายวัยรุ่นยืนอยู่
สักพักรู้สึกว่ามีมือมาโดน ๆ น้องจิ๊มิ๊ แบบปัดไปปัดมา
เราก็คิดว่ารถเบรคบวกกะคนเยอะ เลยเถิบหนี
สักพักวัยรุ่นคนนั้นก็เถิบตาม แล้วก็มีมือลึกลับตามมาอีก คราวนี้จัดเต็ม
ห่อมือ ปลายนิ้วจิกเลย ... ชัวร์เลย ไอ้วัยรุ่นนี้วอนซะแล้ว
อารมณ์ตกใจกะโมโห เลยคว้านิ้วมันมาได้สามนิ้ว
หักนิ้วมันซะเลย ทั้งบิด ทั้งฉีก มันร้องโอ๊ยลั่นรถ
รูดตัวลงไปกองกะพื้นเลย นิ้วมันก็ยังคาอยู่ที่มือเรานี่แหละ
เราบอกแกอยากจับนักใช่ไหม ต้องโดนแบบนี้
ตอนเกิดมาหน้าแกก็ถูกับจิ๊มิ๊แม่แกมายังไม่พอใจอีกเหรอ
มันก็ร้องโอ๊ย ๆ สะบัดมือเราหลุดแล้วก็รีบลงรถไปเลย
ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าทำไมเราไม่กลัวมัน
ตอนเรียนมหาลัยเราเรียนพละคะ เป็นนักกีฬารักบี้ด้วย
กะว่าถ้ามันหือ แม่จะแท๊คให้เอวเคลื่อนเลย 555+