 |
คุณแม่คุณจขกท.หมายถึง คนซื้อมีปัญญามีเงินในแต่ละเดือนใช้มากกว่าราคาค่างวดของกระเป๋าที่ซื้อหรือไม่
สมมติซื้อกระเป๋า Chanel ใบละ 140,000 บาทในแต่ละเดือนคนถือสามารถหาเงิน 140,000 บาทหรือใกล้เคียงไว้ใช้หรือไม่ต่างหาก
ไม่ใช่ว่าพกเงินในกระเป๋าใบนั้นๆที ต้องมากกว่าราคาค่างวดของมัน ซึ่งจะมาในรูปธนบัตร บัตรเครดิตอะไรก็ช่าง
ถ้าหาไม่ได้ อาจแสดงว่าฐานะทางการเงินเรายังไม่ถึงขั้นที่ควรซื้อกระเป๋าราคาขนาดนี้หรือเปล่า
ผู้ใหญ่ระดับพ่อแม่เราสมัยก่อน ผ่านสังคมที่เงินเคยมีค่ามากและหาได้ยาก ข้าวของเครื่องใช้ไม่หลากหลาย จะใช้จ่ายอะไรต้องจำเป็นเท่านั้น
แต่สมัยนี้โลกกลายเป็นสังคมแบบบริโภคนิยม เงินหาง่ายขึ้น ย้ำว่าง่ายขึ้น ไม่ใช่ง่ายเสียทีเดียว แต่ค่าน้อยลงรวมทั้งคุณค่าของมันด้วย
สินค้าแสดงสถานะทางสังคมราคาแพงกว่าสินค้าเพื่อการดำรงชีวิตหลายเท่ากว่าแต่ก่อน ธุรกิจทำเงินจากความอยาก ไม่ใช่จากความจำเป็นอีกต่อไป
ของสิ่งหนึ่งซึ่งไม่จำเป็นสำหรับฉัน แต่ฉันซื้อได้ฉันจึงซื้อ และเมื่อฉันซื้อได้มากกว่าหนึ่ง ดังนั้นทำไมฉันจะซื้อต่อไปอีกไม่ได้
คุณจขกท.โชคดีมากค่ะที่มีพ่อแม่ที่ผ่านชีวิตสมัยก่อนและใช้แนวคิดจากแต่ก่อนมาสอน มาช่วยเรายับยั้งชั่งใจ
สังคมไทยในอนาคตที่มีคนรุ่นเราเป็นพ่อแม่ผู้ซึ่งไม่เคยผ่านความยากลำบากเท่าไหร่ น่าจะมีปัญหากับเรื่องนี้ทีเดียว
แต่ขออนุญาตติงคุณจขกท.สักนิดนะคะสำหรับการใช้ภาษาไทยเรื่องผันวรรณยุกต์ผิด
หม่าม้า ไม่ใช่ ม่าม๊า ไม่มีคำว่า ม๊า ในภาษาไทย มีแต่ ม้า ซึ่งเป็นเสียงตรี แต่รูปกำกับเป็นไม้โทค่ะ
ม.ม้า เป็นอักษรต่ำ ลองผันดูตามนี้นะคะ มา หม่า ม่า ม้า หมา/ม๋า
| จากคุณ |
:
เขียนบนอีแก่ Nokia 6260 (Stila is Style)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 มี.ค. 55 18:14:24
|
|
|
|
|
ม่าม๊าถามว่า "มี.........หรือเปล่า"
...แม่เราก่ะพูด กรูเมิง อ่ะ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน
