 |
เออ ! เข้าประเด็น ชัดเจนมาก เรามีประการณ์ชัดเจนในสิ่งนั้นจริงๆ เราเป็นกลุ่มหนึ่งนั้นคะ เคยขาแห้งมาก ตัวแห้งมากสมัยเรียน มปลายเราหนักแค่ 36-38 โลเอง แห้งมากเป็นสาวตัวเล็กสุดๆ ไม่กล้าแม้แต่จะใส่กระโปรงหรือกางเกงขาสั้น เคยคิดจะไปศัลยกรรมขาให้มันใหญ่ขึ้น เศร้าใจมากๆ
เวลาออกจากบ้านเดินไปไหน รู้เลยคนต้อมองขาก่อน จะได้ยินบ่อยมาก โหขาเล็กจังอะ เท่าแขนเลย จะเล็กไปไหนได้ยินจนชิน จาชา ไม่รู้สึก แม่เราบอกว่าเราเหมือนแม่สมัยก่อนแม่ผอมมาก ตอนนั้นเราหาวิธีสารพัด ไปหาหมอตรวจทุกอย่าง กลัวจะเป็นไทรอยด์ด้วยจนค้นพบว่าที่จริงแล้ว ที่ว่าเราทานอาหารเยอะแต่ เรายังทาน ไม่ถึงเกณร่างกายคะ และอาหารที่ว่านั้นมันยังไม่พอ ที่จะเป็นพลังงานที่สามารถจะถูกดึงไปใช้สร้างกล้ามเนื้อ เนื่องจากเป็นคนระบบร่างกายเผาผลาญเร็วมาก
จากนั้นเรากินแบบมีวินัย ออกกำลังกายอย่างหนัก กินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กินจริงจัง ด้วยประกอบกับอายุที่มากขึ้นเผาผลาญน้อยลง ทุกอย่างเลยดีขึ้น และสงสัยคงเป็นกรรมพันธ์เหมือนแม่บอกจริงๆ พอจะเริ่มเข้ามหาลัย บระเจ้า +++++ มันมาจากไหนไม่รู่คะ น้ำหนักเราเพื่ม นับมาถึงตอนนี้ หนัก 48 โลแล้ว ไปเจอเพื่อนเก่าๆทุกคนSHOCKมาก
ตอนที่เราไม่มั่นใจในตัวเอง ที่บ้าน เพื่อน แฟนจะคอยบอกเสมอว่าเห้ย ! มั่นใจในตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำถ้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน คนอื่นมองแล้วก็ผ่านไปสิ่งสำคัญคือตัวเรา
จนว่าที่เจอเพื่อนรร เก่า อีกครั้งหลังเรียนจบมา ทุกคนตกใจเรามาก เพื่อนผู้ชายคนนึง บอกว่า เมริง ! ขาเมริงสวยมากเลยวะ ขาเรียวมากๆทำไงวะ
เออนั่นนะซิ เราก็บอกเพื่อนไปว่า ตรูก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอกนะ แค่อดทนกินอาหารที่ตรูหม่ชอบมาสองสามปี ออกกำลังกายอย่างหนักทำในสิ่งที่อดทนกว่าคนปรกติมากๆสิบเท่าก็เท่านั้น
เราพูดด้วยความอัดอั้นในใจจริงๆ แต่ก็ขอบคุณมันนะคะพื้นเพเราเป็นคนที่ขาวมาก เรียกได้ว่าผิวช่วงตัวไม่มีรอยอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ดังนั้นเมื่อขาสมส่วนขึ้น หุ่นโอแล้ว T_T น้ำตาแทบไหลตอนนี้เริ่มอ้วนแล้วเนี่ย55 ฉุดไม่อยู่ จากเดิมเป็นคนที่ชอบแต่งตัวอยู่แล้ว คราวนี้สนุกเลยคะ เราใส่สิ่งที่อยากใส่มานาน ถึงแม้เราต้องรอๆและหาสาเหตุกว่ามานานว่ามันเกิดจากอะไร ต้องทนกับคำพูดเสียดสีของคนแต่เราก็ผ่านมันมาได้ทุกวันนี้เวลาใครชมว่า ขาสวยจังผิวดีจึงเลย ในใจจะหวนกลับไปนึกถึงช่วงชีวิตวัยนั้นเสมอว่าเราก็ทำได้ถึงขนาดนั้นเลยนะ
เรื่องนี้สอนให้เรารู้เลยว่า ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเอง และ ความพยายามมีผลของมันเสมอ ไม่ว่ามันจะมาถึงช้าหรือเร็ว แต่มันจะมาถึง และมันมีค่ามากพอให้เราปลิ้มใจกับผลลัพธ์ของมัน
และอีกเรื่อง ถึงคนที่ชอบทักขาของคนอื่น หรือแม้แต่จุดบกพร่องเช่น เห้ย ทำไมขาใหญ่จังวะ , ไปทำไรกับหน้ามาอ่า สิวเยอะจังเห้ย ขาเล็กเป็นตะเกียบ, ทำไมดำแบบนี้อะ โอโห้ บางคนก็สรรกาคำมาพูดจริงๆ
ขอร้องเถอะคะ เก็บปากคุณไว้พูดสิ่งที่ส้รางสรรค์มากกว่านี้ดีกว่าคำพูดที่คุณไม่คิดอะไร อาจพูดแบบไม่ตั้งใจ สนุกๆ พูดเล่นๆ อาจทำให้ใครอีกคน เสียใจสุดๆข้างในก็ได้ ไม่แปลกที่จะคิด แต่ อย่าพูดออกมาเป็นคำพูดเลยคะ สงสารคนที่จะฟัง
บางคนคงลืมไปจริงๆว่า การพูดทุกอย่างที่ตัวเองคิด อาจทำร้ายคนที่ฟังอยู่ก็ได้
สาวๆมั่นใจนะคะ ถ้าใครยังแก้ไม่ได้ในตอนนี้ ขาไม่สวย อ้วน สิวขึ้น หรืออะไรก็แล้วแต่ ขอให้หาจุดสมดุลของตัวเอง อยากใส่อะไรใส่เลยคะ แต่เอาให้เหมาะสมกับเรา อย่าไปกลัวเพราะคำพูดของคนอื่น เอาความสุขของเราเป็นที่ตั้ง เหมือนที่เพื่อน คก 30ว่า ไม่งั้นเราต้องกลัว หลบตัวเองในคำพูดของคนอื่นตลอดทั้งชีวิต
เพราะในที่สุดแล้ว คนที่สวยที่สุด คือคนที่มั่นใจในตัวของเราเองผู้หญิงทกคนมีความสวยคะ อยู่ที่ว่าเราจะดึงมันออกมาได้ไหมเท่านั้นจริงๆ และเมื่อเรามั้่นใจ ทุกอย่างมันจะเปล่งประกายออกมาเองคะ
คนที่สวยที่สุดไม่ใช้คนที่หน้าตาดีที่สุดคะ คนที่มั่นใจในสิ่งที่ตัวเองมี ต่างหากคือคนที่สวยที่สุด
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
จากคุณ |
:
punro937
|
เขียนเมื่อ |
:
18 มี.ค. 55 10:28:01
|
|
|
|
 |