|
ต้องขอเล่าก่อนนะคะ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นช่วงปลายปีที่แล้ว แต่ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง จนมาเห็นรูปนี้
ตอนนั้นเราไปเดินเล่นกับเพื่อนที่สีลม พอจะนึกออกใช่มั้ยคะแถวๆบีทีเอสตอนกลางคืนจะมีร้านออกมาตั้งขายของกันเด็มไปหมด เราเดินไปเรื่อยก็มาถึงปากซอยธนิยะกำลังจะข้ามถนน ก็มีลุงขอทาน(ไม่รู้เรียกถูกมั้ย ผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ)ตาบอดแก่ๆคนนึงเดินร้องเพลงมาคนเดียว แกก็เดินมาช้าๆจนถึงแยกแกก็หยุดเหมือนไม่กล้าเดินต่อ เพราะแกก็มองไม่เห็น แกคงกลัวรถ เราก็เลยเดินไปจับแขนแกแล้วถามว่าจะข้ามถนนหรือเปล่า แกก็บอกว่ารอจะข้ามแต่ไม่รู้มีรถหรือเปล่า เราก็เลยบอกว่าเดี๋ยวหนูพาลุงข้ามเอง เรารู้สึกได้เลยว่าแกเดินไปกับเราอย่างไวด้วยความมั่นใจว่าแกคงไม่สะดุด ไม่โดนรถเฉี่ยวชน เราว่าเรารับรู้ได้เลยนะ เราส่งแกไปอีกฟากจนข้ามขึ้นฟุตบาทและมั่นใจว่าแกคงไม่สะดุดและสามารถเดินต่อไปได้ แกก็ขอบคุณเราใหญ่เลยดูแกดีใจมากเลย เราก็รอจนแกเดินไปแล้วก็เล่นกับเพื่อนต่อ เรารู้สึกอิ่มเอมใจมากเลยนะ มีความสุขสิ่งเล็กๆที่เราทำ แต่เราว่ามันก็อาจจะยิ่งใหญ่กับลุงแกนะ ถ้าเกิดแกข้ามไปเองโดยที่ตาแกมองไม่เห็นอาจจะเกิดสิ่งไม่ดีกับแกก็ได้ เราไม่ใช่คนดีไรมากมาย แค่รู่สึกที่ได้ช่วยคนที่เขาด้อยกว่าเรา และลุงแกเองก็จับมือเราแน่นเลย แกไว้ใจให้เราจับมือแกพาเดินไปตามทางที่แกมองไม่เห็น ถ้าเกิดเราพาแกไปที่บนถนนขรุระ แกจะเดินต่อไปได้มั้ย...
ปล.อย่าว่าแต่เราที่งงตัวเองเลย แต่เพื่อนที่เดินไปกับเรายังอึ้งเลย อิๆๆคงไม่เคยเห็นสิ่งนี้จากเรา
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 23:34:30
| จากคุณ |
:
far_sexy1   
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 มิ.ย. 55 23:30:15
|
|
|
|
ใครๆก็อึ้ง เมื่อฉันทำดี
