CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    เหลือเพียงเธอเท่านั้น…ที่ยัง ( ไม่ ) เป็นใจ Part II

    Part 3...

    “ หา !!!! ”  ปลายเทียนอุทานลั่น...ถามต่อตะกุกตะกัก  

    “ ม่ะ  ม่ะ  หมายความว่าไงคะ ? ”

    เขาหัวเราะร่วนกับกิริยาของหล่อน  “ คำถามนี้มันน่าตกใจขนาดนั้นเลยเหรอ ? ”

    หญิงสาวกลืนน้ำลายเอื๊อกลงคอ  อาการประหม่าแล่นลิ้วอยู่ในอก ใจนี่หายวับๆ  วันนี้หล่อนใจหายตั้งหลายวับแล้ว  

    “ ผมล้อเล่นน่า  มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ”

    หญิงสาวแอบชำเลืองมองอย่างไม่ไว้ใจ  “ เข้าเรื่องเหรอ !? ”

    “ อืม “  เขาพยักหน้าผสมโรงด้วยอาการขำไม่หยุด  “ เลิกทำหน้าระแวงผมได้แล้ว “

    ปลายเทียนหน้าง้ำ  “ เลิกขำได้แล้ว มันตลกตรงไหนเนี่ยกับการแกล้งให้คนอื่นเขาตกใจน่ะค่ะ  เพิ่งจะรู้นะว่าอาจารย์ฐาณัฐก็เป็นคนขี้อำเหมือนกัน ”

    " โอเคๆ  ไม่อำก็ได้  ผมอยากฟังเรื่องความรักครั้งแรกของคุณบ้าง...เล่าให้ฟังหน่อยได้หรือเปล่า ?   ”

    ดวงตาคู่สวยกะพริบถี่ๆ เหยียดมองคนตรงหน้า  “ รักครั้งแรกของหนูมันไม่น่าสนใจหรอกค่ะ  ”

    “ ทำไมล่ะ !  หรือว่าเขินผมจนไม่กล้าเล่า ? ”

    “ ไม่ใช่ซะหน่อย เพียงแต่ว่าการแอบรักพี่ชายของเพื่อนมันดูไม่ค่อยจะเวิร์คเลย ”

    “  พี่ชายของเพื่อน...?  ” เขาชะงักแล้วจึงถามหล่อนด้วยสุ้มเสียงหนักว่า  “ เขาเป็นใคร...ใช่คนๆ เดียวกับคนที่คุณเขียนในไดอารี่หรือเปล่า  เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม ?  ”

    หญิงสาวเสตามองไปยังจุดอื่น หากหล่อนตอบว่าไม่ใช่ เขาจะต้องถามถึงผู้ชายคนที่หล่อนเขียนในไดอารี่เป็นแน่...และแน่นอนหล่อนจะต้องหลุดปากบอกความรู้สึกแก่เขา

    “ ใช่  ”  หล่อนบอก

    ชายหนุ่มยิ้มเต็มดวงหน้า  “ อ้าว !  ผมก็ดันคิดไปเองว่าผู้ชายที่คุณเขียนถึงคือตัวผมซะอีก ”  อีกฝ่ายสะดุ้งหน่อยๆ กลบเกลื่อนด้วยการกลั้วหัวเราะเข้าใส่อยู่นาน
    เขารู้

    “ ช่างมันเถอะ !  ดูท่าคุณไม่ค่อยอยากจะเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังซักเท่าไหร่  เอาเป็นว่าผมเชียร์คุณก็แล้วกัน...ขอให้คนๆ นั้นเขาคิดแบบเดียวกันกับคุณที่คุณคิด ”

    ปลายเทียนลอบถอนใจ  “ อาจารย์ก็เหมือนกันนะคะ...ขอให้ผู้หญิงคนนั้นเขาเห็นความดีในตัวอาจารย์และยอมรับรักอาจารย์ซะที ”  หญิงสาวว่าลำแขนไพล่ไปข้างหลัง มือกำหลวมๆ แล้วใช้นิ้วกลางไขว่ทับนิ้วชี้

    ที่พูดเมื่อกี้ถือว่าโมฆะ...สาธุ !

    ฉันเนี่ยโค-ต-รชั่วร้ายเลยว่ามั๊ย !

    แสงไฟจากหม้อแปลงแลบแปลบ  กระแสไฟฟ้าไหลมาตามแหล่งจ่ายไฟแล้วหลอดนีออนก็จุดสว่างวาบไปทั่วลาน  ชิงช้าสวรรค์กระตุกเล็กน้อยเพราะเกิดจากแรงกระชากสวิตซ์คันโยกที่ถูกผลักออกอย่างรวดเร็ว ก่อนกรงแต่ละกรงค่อยๆ เคลื่อนลงสู่พื้นดิน

    ฐาณัฐก้าวลงจากชิงช้า  ปลายเทียนหยิบร่มออกจากกระเป๋าสะพายส่งให้ชายหนุ่ม  เขากางมันออก...รับตุ๊กตาจากหล่อนแล้วผายฝ่ามือรับอุ้งมือเล็กเอาไว้  

    “ ระวัง !! ปลายเทียน ! ” ชายหนุ่มร้องเสียงหลง
    ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะก้าวพ้นขอบลูกกรงแต่ชิงช้ากลับเคลื่อนออกไปก่อน  ดวงหน้าหวานเสียหลัก ถึงกับล้มพรืดหน้าหงายดีว่ามือหนาช้อนตัวหล่อนไว้ทัน  แต่การปะทะนั้นทำให้ทั้งคู่ทรงตัวไม่อยู่  ร่างใหญ่หงายหลังผึ่งโดยที่อีกคนหน้าคะมำตามลงมา

    หัวใจกระตุกวาบ เมื่อริมฝีปากบางกดทับไปบนผิวแก้มคร้าม

    ยัยเบ๊อะเอ๊ย !  

    นัยน์ตาสีถ่านของปลายเทียนเบิกกว้างก่อนกะพริบถี่ๆ ไล่ความอ้ำอึ้งมึนงง  หล่อนผ่อนลมหายใจแล้วยันกายขึ้นมายืนตัวตรงแด่ว  

    “ เจ็บหรือเปล่า ? ” เขาถาม

    หล่อนส่ายหน้า  ครั้นตั้งสติได้   “ ขะ..ขอโทษค่ะ  ”  หล่อนว่า...ยื่นมือให้เขาจับพลันหรุบตาลงด้วยความกระดากอาย  

    ฐาณัฐคลี่ยิ้มกว้าง วางมือลงแล้วยันตัวขึ้นตามแรงฉุดของฝ่ายตรงข้าม  “ ไม่เห็นต้องเขินผมเลย ”  ชายหนุ่มว่าพลางใช้ฝ่ามือนั้นขยี้เบาๆ บนผมนุ่มของหล่อนเป็นเชิงปลอบโยน หญิงสาวจ้องเขาตาแป๋วกับปฏิกิริยาที่ได้รับ...มันช่างอบอุ่นดีแท้

    จากคุณ : PieKrob - [ วันปีใหม่ 11:00:15 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป