“เกมชีวิตจริง” (จริง)

จากผลการโหวตทาง sms จากคนทางบ้าน คนที่ต้องออกไปจากบ้าน Big Father ก็คือ คุณโด่งนะครับ....
นั่นคือเสียงจากโทรทัศน์จากรายการ reality ชื่อดัง รายการหนึ่ง ในหลายๆ รายการที่มีอยู่ในปัจจุบัน ใครจะรู้บ้างว่าในชีวิตคนเราจริงๆ อาจจะเป็นอย่างในรายการนั้นก็ได้....

อีกโลกหนึ่ง....โลกที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถที่จะสัมผัสได้ ได้มีรายการ reality เกิดขึ้นเช่นเดียวกัน หนึ่งในผู้ร่วมรายการที่ใหญ่ที่สุดได้ถูกโหวตให้ออกไปจากโลกมนุษย์ ทุกคนมีความเห็นต้องตรงกันว่าสมควรที่จะให้ตาฟักออกจากรายการ(โลกมนุษย์)ไปว่าอายุมากแล้วเหลือเกิน อยู่ไปก็รังแต่จะลำบากตัวเองและคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ชิด จึงได้ลงคะแนนโหวตให้ตาฟักออกจากรายการไปซะดีกว่า

อีกไม่กี่นาทีถัดมา ก็ได้มีคนถูกโหวตออก นั่นคือ นายแดงถูกตัดสินให้โหวตออกด้วยวิธีถูก “วิสามัญ” โดยตำรวจ เนื่องจากเป็นผู้ร้ายที่ปล้นฆ่าข่มขืนมานาน ทำให้ทุกๆ เห็นตรงกันว่าไม่สมควรที่จะสถิตอยู่บนโลกมนุษย์อีกต่อไป

และในอีกไม่กี่วินาทีถัดมา นายไมเคิลได้ถูกโหวตออกจากรายการไปด้วยอาการจากโรคมะเร็งที่รุมเร้ามานานหลายปี และอีกหลายๆ คนในวันเดียวกัน ถูกโหวตให้ออกไปด้วยสาเหตุต่างๆ กัน

ในอีกโลกนึงนั้น ทุกคนต้องมีหน้าที่ในการโหวตทุกๆ วันเพื่อตัดสินให้ใครสักคน หรือใครหลายๆ คน ออกจากรายการ(โลกมนุษย์)ไป ทุกคนต้องทำงานกันอย่างหนักต้องคิดให้ถ้วนทั่ว ว่าผู้ใดสมควรจะออกไป ไม่ใช่ตัดสินใจจากความพอใจของตัวเอง บนโลกมนุษย์ก็ได้มีเกมเช่นนี้เช่นเดียวกัน จะต่างกันก็แค่ตรงที่บนโลกมนุษย์เกมนั้นเป็นเกมชีวิตจริง (แบบหลอกๆ) ทำขึ้นมาเพื่อหลอกมนุษย์ด้วยกันเอง ทำให้เหมือนว่ามนุษย์หลายๆ คนนั้นมีสิทธิ์ที่จะกำหนดชีวิตของมนุษย์อีกคนหนึ่งได้ และสำหรับเกมบนโลกมนุษย์นั้นการตัดสินใจให้ใครคนใดคนหนึ่งออกจากรายการไปคนๆ นั้นก็แค่เก็บเสื้อผ้าเดินออกไปจากรายการก็เท่านั้น แต่สำหรับในเกมชีวิตจริง(จริง)นั้น การที่ใครซักคนหนึ่งถูกตัดสินแล้วว่าสมควรที่จะออกจากรายการไป คนๆ นั้นไม่สามารถแม้แต่จะเก็บเสื้อผ้าข้าวของของตัวเองไปด้วยได้ ไปได้แต่ตัวเปล่าๆ เหมือนตอนที่ถูกตัดสินให้เข้ามาร่วมรายการนี้ตั้งแต่แรกนั่นไง ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถที่จะหลีกหนีเกมที่มีใครบางคนกำลังเล่นอยู่กับเราได้ บางครั้งเราก็อาจจะได้เห็นว่า อาจจะมีบางคนที่เหมือนจะถูกโหวตออกไปแล้ว แต่กลับได้ถูกโหวตกลับเข้ามาใหม่เช่นเดียวกัน ดังที่มีหลายครั้งที่เราจะได้ยินว่า มีคนตายแล้วฟื้นขึ้นมา ในรายการทีวีก็เหมือนกันเมื่อถูกโหวตออกไปแล้วแต่ก็สามารถที่จะโหวตให้กลับมาก็ได้เหมือนกัน

ในโลกนั้น ทุกๆ คนที่ต้องทำหน้าที่นี้ต้องตัดสินใจในการโหวตใครซักคนหนึ่งออกด้วยเหตุผลที่สมควร มิใช่อยากจะโหวตใครให้ออกก็ได้ มิใช่ว่านายเอหน้าตาดี เลยโหวตให้ได้อยู่ต่อบนโลกมนุษย์นานๆ นายเคหน้าตาไม่ได้เรื่องโหวตให้ออกๆ ไปซะดีกว่า ไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายๆ เช่นนั้น ไม่ได้เอาเหตุผลความชอบไม่ชอบส่วนตัวมาตัดสิน แต่บางครั้งเราอาจจะเห็นว่าใครบางคนเป็นคนดีทำดีตลอดไม่น่าที่จะถูกโหวตให้ออกไปเร็วกว่าคนอื่น แต่บางทีเหตุผลของมนุษย์กับเหตุผลของใครหลายคนที่เค้าเป็นคนตัดสินใจอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้ เพราะการตัดสินใจในการที่ใครซักคนจะถูกโหวตออกไปนั้น ได้ผ่านการตัดสินใจโดยถ้วนถี่และเป็นเอกฉันท์แล้วทั้งสิ้น

และก็อีกเช่นเดียวกันคงไม่มีมนุษย์คนไหนที่จะหลีกพ้นสายตาของพวกเขาเหล่านั้นที่จะไม่ถูกโหวตออกไปจากโลกมนุษย์แห่งนี้ ชีวิตเราจะอยู่หรือจะไปจากโลกบางทีอาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับเราเป็นคนกำหนดก็ได้ แต่ขณะที่ดำเนินชีวิตอยู่นั้นเราสามารถที่จะกำหนดการกระทำของเราเองได้ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ทุกขณะแห่งลมหายใจ การมีความรัก การทำงาน การใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่น ฯลฯ และการที่ใครคนนึงหรือหลายๆ คนบนโลกมนุษย์ที่สามารถลงความเห็นให้ใครอีกคนออกไปจากรายการนั้นได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะสามารถกำหนดชีวิตตลอดทั้งชีวิตของคนๆ ได้อีกต่อไปได้ มันเป็นแค่ชั่วขณะนึงเท่านั้นเอง เพราะก่อนหน้าที่เค้าจะเข้ามาร่วมรายการ และหลังจากที่ถูกโหวตออกไป เราก็ไม่สามารถที่จะไปกำหนดชีวิตของคนๆ นั้นอีกต่อไปได้

มนุษย์ก็ดีแต่หลอกตัวเองกันไปวันๆ ว่า “ข้าสามารถที่จะกำหนดชีวิตให้เอ็งอยู่หรือจะให้เอ็งไปเมื่อไหร่ก็ได้” แท้ที่จริงแล้วหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ บางครั้งชีวิตของตัวเองยังไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะกำหนดได้เลย แล้วยังคิดอีกหรือว่าจะมีความสามารถพอที่จะไปกำหนดชีวิตคนอื่นเขาได้ มันก็เป็นแค่วิธีการหลอกตัวเองไปก็แค่นั้นเอง

จงใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าที่สุดเท่าที่จะทำได้ และทำในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว เพราะในสักวันหนึ่งคุณ...อาจจะเป็นผู้ที่ถูกโหวตออกจากรายการ(โลกมนุษย์)นี้ก็เป็นได้ ใครจะไปรู้ว่าเมื่อไหร่??

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .