ความคิดเห็นที่ 1 ...ความงามสงบ ของภูสูงนั้น...สงบ..เพราะยังมิค่อยมีนักท่องเที่ยวไปเยือนย่ำ ความงามอันบริสุทธิ์ในทิวเขา...เขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่า .............เวลาที่น้อมคำนับความงามอันมหัศจรรย์ บทโคลง ๖ บท เชยชมความงามธรรมชาติ อันใสสะอาด หลั่งไหลมา...ให้นั่งเก็บเกี่ยวถ้อยคำแห่งวิญญาณพฤกษ์ไพร ..................สุนทรียภาพบนภูงาม ความดื่มด่ำที่มิอาจบรรยายได้ด้วยถ้อยคำสามัญ กลิ่นอายแห่งทิวเขาอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง...แห่งแจ้ห่ม เช้าแรกจากการเดินทางผ่านทิวเขาลูกแล้วลูกเล่า เพื่อจักสูดวิญญาณพุทธธรรมอันบริสุทธิ์สะอาดนั้น วิญญาณฉันกราบกรานเทือกเขาแห่งนั้นด้วยรักอันล้นใจ ทิกิ_tiki จารย้อนหลังถึงวันเวลาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ณ เทือกเขา ลูกแล้วลูกเล่า จังหวัดแล้ว จังหวัดเล่า ใต้ร่มเงาบวรพุทธศาสนา.....เนิ่นกาลกัปป์กัลป์ โดย: tiki  [3 ม.ค. 49 23:46] จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 12:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ....ฉันกระชับเสื้อคลุมตัวยาวนั้น พันผ้าพันคออีกรอบ ให้ตรลบไปด้านหลัง.... ........ความเยือกเย็นประมาณ สิบองศา.. .เป็นปีที่ชีวิต มีคุณค่ากว่าหลายปีที่ผ่านมา... .............ทิวเขาอันบริสุทธิ์ผุดผ่องนั้น... เทือกเขาโอบกอดป่าไม้กลางหุบผา... ......วิญญาณของมนุษย์บินสู่เสรี... อมตะอันมิข้องเกี่ยวกิเลสตัณหา... ผาสูง ตระหง่านตั้งขึ้นไปอีกด้านของเรือนบนภู... .......เรือนไม้สักอันถ่ายทอดวิญญาณพฤกษา... กลางกระแสลมเย็น...ปลายปีที่กำลังผ่าน...ผ่านไป โดย: tiki  [3 ม.ค. 49 23:47] จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 13:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ......วิญญาณมนุษย์สงบสุขด้วยธรรมชาติ และ อ้อมโอบแห่งพุทธธรรม... .ปีกและรอยตีนมหึมา อันจารึกไว้ยอดเขา.. .สัตว์ดึกดำบรรพ์ผู้ลอยละลิ่วลงมา เพื่อพาองค์ปฐมบรมพุทโธ แห่งภัทรกัปป์นี้ ประทับรอยพระบาท.....คู่เดียวของโลก ไว้ ณ แดนไทย... สาธุการ... ข้าฯ ก้มกราบรอยพระบาทคู่เดียวในโลกแห่งพระกุกุธสันโธ องค์ปฐมพุทธเจ้าแห่งภัทรกัปป์ ณ บ่ายนั้น ด้วยเมตตาแห่งพระราชสังฆวรญาณ...แห่งอนาลโย โดย: tiki  [3 ม.ค. 49 23:55] จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 13:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บุญเหลือแสนที่ได้ก้มกราบรอยพระบาทคู่ ขนาดยักษ์ แห่งเดียวของโลก... รอยดินและรอยทรายยังถมฝังอยู่ในพระบาท นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมถวายวิญญาณของข้าพระพุทธเจ้า แด่พระพุทธองค์พระองค์นั้นผู้ตรัสรู้ดีตรัสรู้ชอบโดยพระองค์เอง ด้วยคารวะสูงสุด... แทบรอยพระบาทหินยักษ์นั้น สาธุ โดย: tiki  [3 ม.ค. 49 23:56] จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 13:05:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ......ความอัศจรรย์ในอดีตกาล แห่งโลกแห่งธรรมชาติ... แห่งสิ่งที่เกินความสามารถมนุษย์จะสร้าง อันมีประวัติการณ์ยืนยาวพร้อมด้วย การค้นหาอันยากลำบากของชาวบ้าน แถบนั้น....ในรัชสมัยนี้ซึ่งเพิ่งพบ ผู้คนที่โจษจันกันมานานแต่มิเคยได้พานพบ ประสบมาก่อน จึงเป็นความอัศจรรย์บนแผ่นดินไทย อีกสิ่งหนึ่งซึ่งเราเองก็มิได้คาดหมายว่า การผ่านไปที่นั่น...เพราะงานบุญทางเชียงใหม่ จะกลายเป็นให้เราได้เป็นส่วนหนึ่งที่ได้เห็น ได้ซึมซับสิ่งอัศจรรย์นั้น .....แม้นจะเพียงเที่ยงเดียว...ที่ได้ขึ้นภูไต่ถนนลูกรังสีแดง ไต่ชะง่อนผาขึ้นไปโดยรถโฟร์วีลของท่านพระอาจารย์พระไพบูลย์ ผู้มีเมตตาชักชวนให้ขึ้นไปพร้อมรถท่านซึ่งท่านมาตรวจงาน พร้อมด้วยคนขับรถ....... .....นับเป็นรอยจารึกในหัวใจ..ที่ได้รับความเมตตากรุณา จากพระอริยสงฆ์เจ้าซึ่งได้มอบให้เราผู้หญิงเล็กๆสามคน ผู้ไปแวะเยือนเพื่อได้กราบท่านที่นั่น... .....กราบนมัสการมาด้วยคารวะอย่างสูง .....คราวหน้าที่จะไปร่วมงานฉลองเสนาสนะ ร้อยปีครูบาดวงดี แห่งวัดท่าจำปี สันป่าตอง เชียงใหม่... ...ฉันก็หมายมั่นไว้...ว่าจะได้ไปกราบพระอริยสงฆ์เจ้า ผู้มีบารมีสูงแห่งอนาลโย ...อีกครั้ง.. เป็นสัญญาใจ..เพราะความเยือกเย็นที่ได้รับนี้ มหาศาลเกินกว่าจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้เพียงผู้เดียว เมตตาที่ท่านให้เราได้ขี้นไปพร้อมรถท่านนี้ เป็นเมตตาอันมหาศาลที่ทำให้ปลื้มปิติ ที่ท่านได้ให้เห็น...มหัศจรรย์แห่งพุทธศาสนา ในภัทรกัปป์...ที่เราอาศัยเกิดอยู่นี้ สาธุ โดย: tiki [4 ม.ค. 49 12:13] จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 13:09:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฉันยังคงนั่งบันทึกต่อไป ในโน้ตแพ็ด พร้อมที่จะรวบรวมการเดินทางอันยาวไกล จากกรุงเทพ ฯ แจ้ห่ม ....แม่สรวย... เชียงราย...เวียงป่าเป้า.....พร้าว...วัดหลวงพ่อเปลียนแม่แตง....วัดท่าจำปี หลวงปู่ดวงดีสันป่าตอง...จบด้วยพระพุทธพจน์.วัดเจดีย์หลวง..กับบทโคลงส่งท่ายรับปีใหม่ ก่อนจะกลับถึงกรุงเทพฯ เช้าวานนี้ ๓ มกราคม ๒๕๔๙ คงจะเป็นเรื่องยาวที่มีหลายอย่างที่ไม่คาดคิด...อย่างที่ ไม่เคยได้ประสบ... ...... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 13:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ประชาสัมพันธ์ถัดนี้เชิญอ่านได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3998429/W3998429.html#1 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ม.ค. 49 15:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รูปเล็กจังค่ะ จากคุณ : scottie - [ 4 ม.ค. 49 23:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ....ขอกราบเรียนเพื่อนพ้อง.........สโมสร โคลงเกิดกันนิวรณ์...................เฉียดใกล้ รำพึงเพื่อนเก่าจร....................มาบอก ...บุญเฮย แรงส่งขับธรรมให้....................ห่มจ้าจัดจาร ....แดง-สีปานหนึ่งแม้น.............เลือดตน อีกหนึ่งขาวธรรมดล..................ดักท้วง แดง-ขาว.เลือดผองปน...............สีแห่ง..เรียนนอ สตรีวิทย์ก่อปัญญ์ห้วง................หาบแล้วลืมเลือน ....มาเตือนเยือนเยี่ยงพ้อง..........พรรคสหาย นำสู่ทิวเหนือหมาย....................มุ่งแท้ หวังชวนพลพรรคกราย...............ทำถิ่น...ธรรมเฮย สดับพุทธะธรรมแม้...................มุ่งนี้ดีดวง .....หมายปวงชนทุกผู้................เพียรเยือน เชิญมุ่งดวงดีเสมือน...................ดั่งข้าฯ หวังพิมพ์เล่มในเดือน.................กุมภ์แห่ง..รักนอ พระพุทธพจน์ฝากฟ้า.................เร่งร้อยคำคม ....กรก้มศิระน้อม.....................กราบกราน หวังแต่บุญไพศาล....................แห่ห้อม เชิญเถิดท่านบุญจาร..................เพียงหนึ่ง..นี้นา จักส่งไตรภพพร้อม...................แผ่แท้ทุกวาร ...กราบทุกท่านผ่านแล้ว............อย่าลา หากร่วมสิเน่หา........................ห่อนเว้น เชิญเถิดร่วมปัญญา..................บุญหนัก..นักเฮย ธรรมแผ่บริจาคเฟ้น..................ปราชญ์ล้วนฟังธรรม ฯ กราบขอบคุณทุกท่านที่ได้มาเยี่ยมเยือน เป็นการปล่อยคำโคลงมาระหว่างกำลังพิมพ์ต้นฉบับหนังสือ ครุบาอาจารย์ที่จะพิมพ์ถวายท่านระหว่างงานปอยหลวงฉลองเสนาสนะ ของหลวงปู่ครูบาดวงดี แห่งวัด ท่าจำปี สันป่าตอง ๖-๑๒ กุมภาพันธุ์ที่จะถึงนี้ ก็รำพึงว่าสหาย ร่วมเลือด แดง-ขาว สตรีวิทยานั้นแม้นจะจากกันไปช่วงหนึ่ง ก็ได้มีโอกาสกลับมาร่วมทำบุญทำทานร่วมกัน ได้นำเราไปพบ พระอาจารย์ เปลี่ยน  แม่แตง ก็ดี  ได้นำไปพบ พระครูดวงดี ก็ดี ได้ไปกราบพระพุทธพจน์ฯ วัดเจดีย์หลวง ก็ดี...ทำให้ได้มีข้อมูลช่วยพิมพ์หนังสือร่วมบุญกุศลใหญ่ ท่านพระอาจารย์ลูกศิษย์คนสุดท้าย ของท่านครูบาศรีวิชัย ที่ยังมีชีวิตอยู่ จนจะครบ ๑๐๐ ปี ปีหน้านี้...ก็นับเป็นบุญเราที่จะได้ทำสักครั้งหนึ่งในชีวิตนี้ ขอบพระคุณทุกท่านที่มาตอบ ขออนุญาตไปพิมพ์ต้นฉบับเพื่อส่งให้เขาทำจัดหน้าด่วนต่อไป ท่านที่ประสงค์จะอ่านรายละเอียดเรื่องงานบุญใดๆ ขอให้ไปที่หน้าประชาสัมพันธ์ รวมในพันทาวน์ ของข้าพเจ้าจะดียิ่ง http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board3&topic=31&action=view http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84925.html ขอบคุณ พันทิปและ พันทาวน์ ไว้ ณ ที่นี่ ทิกิ_tiki ศุกร์ ๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๙ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 49 20:08:24 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ม.ค. 49 14:57:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อวานมีท่านผู้อ่านท่านหนึ่งในเว็บนี้ สอบถามข้าพเจ้า ความว่า ถ้าได้หนังสือบริจาคไม่ครบจะพิมพ์ไหม ข้าพเจ้าจึงขอกราบเรียนไว้สักนิดว่า เมื่อขึ้นเชียงใหม่ไปเที่ยวนี้ ก็เพื่อจะขออนุญาตหลวงปู่ ดวงดี ว่าจะพิมพ์หนังสือให้ท่านด้วยตนเองอยู่แล้ว ครั้น ท่านอนุญาตให้หนังสือที่เคยพิมพ์ไว้เมื่อสามปีก่อน ว่าให้พิมพ์อย่างนั้นได้... ท่านรองเจ้าอาวาสเขียนอนุญาต ให้เรียบร้อย..ท่านก็เปรยว่า.. .... . "การพิมพ์หนังสืองานบุญ ควรจะให้คนอื่นร่วมบุญ มิฉะนั้นมันจะสำเร็จไปได้อย่างไร ถ้าคิดจะทำบุญแต่ผู้เดียว ควรจะให้ทุกคนได้ร่วมบุญบ้าง" .....ข้าพเจ้ากลับมาถึง ก็บันทึกการเดินทาง..ไปก่อน ยังมิได้หยิบต้นฉบับหนังสือมาเพื่อคัดเลือกแก้ไขอะไร แต่อย่างใด...ใจก็ยังใคร่จะพิมพ์เองแต่เพียงผู้เดียวเช่น เดิม.... .....ครั้นหยิบหนังสือ ธรรมะเป็นตั้งของ หลวงพ่อเปลี่ยน ปัญญาปทีโป แห่งวัดบ้านปง แม่แตง มาพิจารณาดูจำนวน พิมพ์ ทีละ 27000 เล่ม โดยศิษยานุศิษย์มากมายของ หลวงพ่อผู้มีบารมีมากท่านนั้น...      ก็มองเห็นว่า...การจำกัดตนเองผู้เดียวเหมือนทำบุญ เอาหน้า...มิควรจะกระทำอย่างยิ่ง...ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงได้ ตัดใจ(กลั้นใจ)พิมพ์ประกาศชวนร่วมบุญ ไปทุกเว็บที่ข้าพเจ้าผ่านไปผ่านมาอยู่ตลอดเวลา.. .....ขอท่านอย่าว่ากล่าวข้าพเจ้ากันเลย..อย่างไร ก็พิมพ์ และตั้งใจพิมพ์ถวายท่านอยู่แล้วเจ้าค่ะ.. เรื่องหนังสือเป็นจิตวิญญาณ ของข้าพเจ้าอยู่แล้ว เรื่องธรรมะ ก็เป็น จิตวิญญาณ อันลึกซึ้งของข้าพเจ้า อีกเช่นกัน...หากชีวิตนี้ นั่งอยู่ท่ามกลางกองหนังสือ หรือเครื่องคอมพ์เพื่อค้นหาข้อมูลอ่านในเน็ตได้ ข้าพเจ้าคงจะไม่ทำอันใด คงค้นไปเช่นนั้น ....เมื่อท่านทั้งหลายได้รับทราบความในใจของข้าพเจ้า แล้วก็ได้โปรด เข้าใจความรู้สึกของข้าพเจ้าด้วยเถิด และ ยินดีอย่างยิ่งที่พวกท่านปราถนาจะร่วมบุญ... ไม่ว่าจะเท่าไหร่ อย่างใด ก็เชิญท่าน...และ จะต้อง ผลักดันให้หนังสือ จัดหน้าให้เสร็จก่อนวันที่ 20 มกราคม 2549 นี้ เพื่อให้โรงพิมพ์พิมพ์ให้ทัน งานบุญถวาย.. หากไม่ทัน ก็คงไปแจกงานเดือนมีนา หรือ เดือนถัดไป โน่น...จะพยายามเร่งเต็มที่เจ้าค่ะ ก็กราบเรียนให้ท่านเข้าใจจุดประสงค์ของข้าพเจ้าก่อน อาศัยว่าเคยทำหนังสือของตนมาสองเล่มไปแล้วก็ พอประเมินค่าใช้จ่ายได้อยู่  คาดว่าน่าจะมีเงินไว้ร่วม ถวายหลวงพ่อ เพื่อ ร่วมสร้างตึกคนไข้ ในโรงพยาบาล สันป่าตองให้ท่านบ้าง ทั้งนี้ก็กราบขอบพระคุณทุกน้ำใจ ที่ให้มานะคะ     จากคุณ : tiki_ทิกิ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 ม.ค. 49 23:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 การรวบรวมต้นฉบับงานที่เตรียมไว้จากหลายแหล่ง ค่อนข้างเป็นเรื่องละเอียดอ่อนพิถีพิถันมาก อีกประการหนึ่ง งานฉลองร้อยปีหลวงพ่อนี้คงจะกระทำกันอีกนานหลายเดือน ดังนั้น หนังสือเล่มที่กำลัง พิมพ์ต้นฉบับภาษาเหนือ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งบาลีเหนือนั้น ต้องขอความเห็นใจว่าเป็นเรื่องละเอียด อ่อนมาก ในภาวะเร่งด่วน หนังสือเล่มที่มีคุณค่ายิ่ง สำหรับงานปอยหลวงฉลองเสนาสนะ หลวงปู่ครูบาดวงดีเล่มที่หนึ่ง ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจ มอบความไว้วางใจให้สำนักพิมพ์วิญญาณ ได้จัดพิมพ์เสริมส่วนคำนำและ ประวัติหลวงปู่แทรกหน้าเข้าไป ในหนังสือ ทานบารมี ซึ่งมีคุณค่างดงามสมกับงานฉลองทานบารมี ของหลวงปู่ นับเป็นเล่มที่หนึ่งในขบวนการพิมพ์หนังสือฉลองหลวงปู่ จึงขอกราบเรียนมายังทุกท่านว่า คุณ เมสเสจเองก็พร้อมที่จะจัดหน้าเล่มรวมดังที่ข้าพเจ้าพรรณนา ไว้ในด้านบนหลายกระทู้นี้ แต่ต้องขอเวลาการพิมพ์ต้นฉบับและตรวจถ้อยคำอันสมควรอีกระยะ เวลาหนึ้งให้ชะลออีกนิดเพื่องานจะได้ออกมางามสมใจ ในเบื้องต้นนี้ หนังสือทานบารมี โดยสำนักพิมพ์วิญญาณ จะเข้ามาทำหน้าที่ทัพหน้าด่วนเพื่อให้ทันงาน ปอยหลวง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ม.ค. 49 01:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หลังจากตัดสินใจพิมพ์งานด่วนเพื่อให้ทันงานปอยหลวง ที่รับปากพระสงฆ์องค์เจ้าไว้ว่าจะจัดพิมพ์หนังสือให้ท่าน ถึงแม้ว่า จะพลาดที่จะนำสิ่งดีๆมากมายไปให้ทัน .....แต่ ...ช้าช้า น่าจะได้พร้าเล่มงาม ....เวลาที่ทุ่มให้การนั่งตรวจต้นฉบับที่ จ้างนักพิมพ์รัวพิมพ์ อย่างเร็วด่วน..สองวันมาแล้ว.. ส่วนภาพก็วิ่งไป หาร้านจัดไฟล์รูปในเครื่องคอมพ์ ได้ที่ ดีโป้ รัชดา... แล้วก็วิ่งกลับไป สำนักพิมพืวิญญาณ เพื่อขอให้เขาช่วย กรุณา นำรูป หลวงปุ่อายุ ๑๐๐ ปีองค์นี้นำลงให้ทัน .......ถ้าหลวงปู่อายุ ๑๐๐ ปี เป็นความน่าปลื้มปิติ คุณยายของฉัน ผุ้ที่กำลังมีอายุ ๑๐๐ ปี ในวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ที่จะถึงนี้ ก็เป็นที่ปลื้มปิติของลูกหลานเช่นกัน ....คนแก่ที่มี จรรยา มารยาทงาม คนแก่ที่ทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้มีความรู้สึกอบอุ่นเสมอ ...... นั่งตรวจต้นฉบับพิมพ์เอสี่ กว่าร้อยหน้า...ด้วย ดวงตาอันพร่าพรายและ เหน็ดเหนือยสมอง เด็กมือโปรนักรับจ้างพิมพ์ของร้านแห่งนั้นสารภาพว่า คืนก่อนไม่ได้กลับบ้าน นอนตีสาม แต่ก้ไม่เสร็จ "เห็นใจนะ ..ขนาดพี่ตรวจยังเพี้ยนเลย" ฉันเงยหน้าจากกระดาษปึกใหญ่ ตอบคำเด็กสาวรูปร่างบางในชุดยีนสีฟ้า ผมยาว...แฟนของเขานั่งคอยตั้งแต่ ห้าโมงครึ่งเย็น ยัน สามทุ่มเมื่อคืน.. " โชคดีอย่างประหลาด ที่คุณเป็นคนเหนือ..จึงสามารถพิมพ์ บาลีเหนือได้ "   ฉันพึมพำจากกองกระดาษให้เธอได้ยิน แฟนหนุ่มผู้ฉุนอย่างที่สุดเมื่อชั่วโมงก่อน อาจได้บารมีภาพ หลวงปู่ ในจอเล็กๆ ที่ฉันส่งให้ ให้นำไปบูชา ....".คุณอาจจะถูกหวยก้ได้ " ฉันพูดยิ้มๆ ส่งรุปหลวงปุ่ ให้หน่มหน้าเข้ม ที่กำลังเข้มด้วย ความโมโหนั้น ...." วันนี้ วันเกิดผมนะ.." เขาประกาศ ..." ผมอุตส่าห์รีบมารับจะพาเขาไปกินข้าวร้านดีๆ สักหน่อย" วูบในหัวใจ...ฉันช่างเห็นแก่ตัวเสียจริงที่สั่งให้เด็กคนนี้พิมพ งาน ร้อยกว่าหน้าให้เสร็จในสองวัน...งานที่ ระดับมือเซียนเท่านั้นจะพิมพ์ได้ คำสวดภาษาบาลีเป็นเสียงล้านนา นี่นะ .. อะไรนะ ทำให้ เด็กคนนี้ ช่างดีเหลือเกิน อยู่ถึงตึสามคืนก่อนเพราะนัดกับฉันไว้.. " คุณ ใช้มือถือระบบอะไร ดีแทค เอไอเอส หรือ ออเร้นจ์" ฉันไพล่ไปถามอีกเรื่องหนึ่ง เขายิ้มเครียดๆ ตอบว่า ..." ออเร้นจ์ ครับ " ..." ดีละ " ฉันควานหาบัตรเติมเงินโทรศัพท์ในกระเป๋า  " แฮ้ปปี้ เบิร์ธเดย์ จ้ะ " ฉันส่งบัตร ราคา สามร้อยบาท ให้เขา ผู้รอคอยแฟนสาว ซึ่งนั่งทำงาน ให้ ฉัน อยู่งก งก ... .....นัยน์ตาเขาพราวระยับเมื่อรับบัตรเติมเงิน มีริ้วรอยเก้อเขินเล็กน้อย...เขาอาจรู้สึกผิดก็ได้ ที่หลงด่าฉันในใจอยู่ทั้งหลายชั่วโมง .......เร่งรีบนัก กดดันคนรอบข้างนัก...ทำแล้วมันได้อะไร เสียงใครสักคน เอ่ย ไม่กี่วันที่ผ่านมา.. เปลี่ยนสถานะการ์ณ ...นำ ทานบารมี ออกมาพิมพ์แทน เมื่อไร ก็เมื่อนั้นแหละ...สิ่งที่เราอยากทำก็อาจจะทำไม่ได้ ...ขอบคุณ น้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ช่วยเอาเว้ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ม.ค. 49 01:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คืนวันพฤหัสที่ผ่านมา งานตรวจต้นฉบับพิมพ์ เสร็จไปสักครึ่ง ก็ประมาณ ห้าทุ่มกว่าเห็นจะได้ ................น้องที่พิมพ์ต้นฉบับให้..ขอหยุดหนึ่งวัน เพื่อรับงานของคนอื่นบ้าง นัดกันใหม่ วันเสาร์... .........ถึง วันเสาร์... ตื่นแต่เช้า นั่งคิดว่า..การบริจาคนั้น ส่วนหนึ่งที่เร่งด่วน ก็เสร็จไปส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่ง นั้น  ขึ้นอยู่กับผู้อื่น คือ คนพิมพ์ ต้นฉบับ  ก็ดี เสร็จแล้วจะต้องไปพึ่งผู้อื่น ทำจัดหน้าสำหรับลงพิมพ์ให้ไปถ่ายอื่นๆ ได้อีกครั้ง ได้หน้าดังกล่าว ก็จะต้อง ไป รอคิว ทำฟิล์มสำหรับพิมพ์ และ ต้องรอแปรรูปตัวหนังสือ ลงเพลทโลหะ นั้นอีก ครั้นแล้ว โรงพิมพ์ ถึงจะไป วางเพลทบนแท่น เทสีลงไปเพื่อจะจัดพิมพ์ ส่วนหนึ่ง เขาก็ต้อง วิ่ง ไปอีก เพื่อ หากระดาษแข็ง ไปทำปก พิมพ์ปก ทำสีพิเศษอย่างที่สั่ง ต้องเคลือบยูวีด้านอะไรประมาณนั้นอีก ไหนจะต้องทำบล็อคไว้ปั๊มนูน พิมพ์ ทองเคอะไรตามจิตวิจิตรบรรจง เพื่อการบริจาค คิดไปคิดมา เราเป็นคนนะ ไม่ใช่เทวดา จะได้เนรมิตปุ๊บปั๊บได้ดั่งใจ จึงนิ่งเสียทั้งวัน เดินไปมาดูปลาหางนกยูงมันออกลูกออกเต้า มันวุ่นวายตามกระแสโลก แห่งสรรพสัตว์ ..จนบ่ายก็แล้ว เย็นก็แล้ว ดูสิว่า การที่จะหยุดไปกดดันผู้ร่วมช่วยทำบุญนี้ ลองหยุดอีกสักวันต่อจากวันศุกร์ ให้คนที่จะทำ อยากทำด้วยศรัทธาเสียบ้าง คิดแล้ว ก็หยุดเฉยอยู่ เมื่อได้วางหน้าที่เร่งรีบไปยัง สำนักพิมพืวิญญาณ ไปส่วนหนึ่งแล้ว ส่วนที่เหลืออยู่นี่..ต้องมีเวลาพอที่จะให้ทุกคนที่เขาทำงานร่วมบุญ ได้ทำอย่างเรียบร้อยสวยงาม ............จวบเย็นมาก โทรศัพท์จากร้านพิมพ์ ก็ดังมาสองหนสามหน เพื่อให้ฉันไปดูตรวจงานพิมพ์ของเขาอีก...แล้วก็แจ้งข่าวให้ฟังอีกว่า กระดาษ 21 แผ่น เอสี่ ที่เขาพิมพ์แล้วคืนก่อน แล้วเราก็ตรวจแล้วคืนก่อน เขาหาไม่พบ ...........เมื่อปลงมาตลอดได้แล้วว่า รีบเร่งไปกับงานนี้ก็ไม่เกิดบุญ จะทำบุญ ใจต้องมั่นคง อดทน อดกลั้น ก็บอกตัวเองไม่ให้โกรธ ........ขับรถไปถึง เอาละ อะไรจะเกิด ก็เกิด ......เอ้า เชิญพิมพ์ต่อไป เชิญพริ้นท์ ส่งมา เราจะแก้ไขที่ผิดให้ ......หกโมง ทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม สี่ทุ่ม ผู้ติดตามดูแลคนรับจ้างพิมพ์ นายหนุ่มผู้นั้น เริ่มอารมณ์เสีย วุ่นวายอีกแล้ว... .............ห้าทุ่ม ..............เฉียด หกทุ่ม ..." เอาละ เดี๋ยวพี่สั่งพิซซ่า ให้กินกันดีกว่า" ............ว่าแล้วก็กดโทรฯ มือถือสั่งพิซซ่ามา ซึ่งส่งถึงร้าน ภายใน ยี่สิบกว่านาที... ................คนทำก็ดูดีขึ้น....คนติดตามเฝ้าดูแลอารักขาคนทำก็ ดูหายกริ้วโกรธงานลูกค้ายืดยาวอย่างเรา .......... " น้องจูน..." ฉันหันไปเรียกคนพิมพ์ เบาๆ "หากน้องมีปัญหาในการพิมพ์งานด่วนนี้มาก คราวหน้าพี่โยนงานพิมพ์ ต้นฉบับนี้ให้โรงพิมพ์เขาไปเลยดีไหมคะ ?" " อ้าวพี่...แล้วพี่ก็ต้องลำบากตรวจปรู๊ฟ เหมือนกันแหละค่ะ แล้วนี่มันอาชีพของน้องนะคะ..." .................สบายใจกับคำตอบไปเปลาะหนึ่ง แต่หากลูกค้าคนใด ได้จ่ายเงินเพื่อแลกเปลี่ยนค่าทำอะไรก็แล้วแต่ แล้วต้องเกรงใจกับการบ่นว่าระหว่างการผลิต... ................อะไรจะเกิดขึ้นเล่า ? ....... ...เอาใจซื้อใจ... ฉันบอกตัวเองด้วยความอดทน อาหารพิซซ่ามื้อดึกนี้ อาจราคาสูงถึงสี่ร้อยบาท เมื่อคืนก่อน ก็ต้อง "จิ้มก้อง" ไปด้วย  บัตรเติมเงิน สามร้อยบาท ไปให้พ่อหนุ่มผู้วุ่นวายผู้นั้นแล้ว... ปลงซะว่า จ่ายค่าล่วงเวลานอกเหนือไปจากค่าจ้างพิมพ์ ปกติแล้วกัน ....................ตีสองเศษๆ ...สองคนนั้น รวมเจ้าของร้านอุตส่าห์เดินมาส่ง ที่รถ ...................ผลงานต้นฉบับพิมพ์ เป็นซีดีสองแผ่น...ก็อุ่นอยู่ในมือแล้ว งานที่จะต้องพึ่งผู้อื่นต่อไป...ก็เตรียมย้าย กิจการใช้ผู้อื่น..เพื่อย้ายจากเจ้านี้ ไปสู่เจ้าใหม่.... ..................ทำไม ผู้คนในประเทศนี้ จึงรับทำงานไป แล้วบ่นไป... ...........ทำไม เงินไม่มีค่าพอแก่การรับจ้างของเขาหรือ.. .......การจะใช้คนเหล่านี้ให้ทำงานอิสระให้นี้ ต้องใช้ ความอดทน ต้องใช้ความยืดหยุ่น ต้องซื้อใจกันตลอดเวลา ...............เอาเถอะ ธรรมะสอนอีกขั้นว่า ต้องดีกับเขาเสมอ ...ถึงจะได้งานดี เงินไม่ได้ซื้อใจคนเสมอไป .........แต่ไม่มีเงินเพื่อแสดงน้ำใจ ..งานก็ไม่สำเร็จ ทิกิ__tiki (บันทึกเรื่องเมื่อคืนวันเสาร์ ๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๙ ไว้ ณ บ่ายสามโมงครึ่ง ของ วันอาทิตย์ ๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๙) ........ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 49 22:24:32 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 15 ม.ค. 49 15:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หัวซุกหัวซุน มาหลายวันหลายคืน เพื่อเค้นให้งานวิ่งออกจากจุดรอให้ได้ อย่างน้อย ก็ไปอีกขั้นหนึ่ง....รอคอยการจัดหน้า ที่...กำลังเดินไปด้วยดี เพี้ยง... จากคุณ : tiki_ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 21 ม.ค. 49 21:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 การร่วมพิมพ์หนังสือด้วยกันนี่ สร้างกุศลแรงใหญ่ให้เกินกว่าที่จะคิดไปถึง ............วันวานเป็นวันอาทิตย์.. ข้าพเจ้าก็นั่งรอเด็กเขาจะมาส่งเครื่องพิมพ์เลเซอร์ ไม่มาสักที ก็รอแล้วรออีก ว่าจะออกไปข้างนอก ก็ไปไม่ได้ ....ครั้น..บ่ายก็ตัดสินใจโทรฯหาเด็กสองคนนั้น เขาก็ว่า..ขอนัดเป็นเย็น ถ้าอย่างนั้น...เห็นทีข้าพเจ้าจะต้องออกไปพบคุณยายคุณแม่ ของตนเสียดีกว่าคิดถึงมาเป็นหลายสัปดาห์ .........เมื่อถึงบ้านคุณยายของข้าพเจ้า.. ก็จัดแจงหิ้วเอกสารงานจะพิมพ์ทั้งหลายลงไปเพื่อจะแถลง ให้คุณยายท่านทราบว่า นี่นะ หลานกำลังพิมพ์หนังสือเล่มใหม่ .. อันจะมีอะไรบ้าง ...........คุณยาย เมื่อเห็นข้าพเจ้า ก็ร้องไห้ร้องห่มเป็นอัน น้ำหูน้ำตาไหลอีกว่าคิดถึงระลึกถึงหลานเหลือเกินว่าหายไปไหน ไม่มาหายายอีกนาน ........ข้าพเจ้าก็เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนเหี่ยวๆของคุณยายอีกครั้ง เสมือนวัยวันอันผ่านไปเมื่อยังเล็กที่คุณยายคอยมากอดรัด ลูบเนื้อลูบตัวลูบหน้าหลานด้วยสงสาร เวทนามาแต่เล็กแต่น้อย อย่างไรก็อย่างนั้น... ......ครั้นแล้วข้าพเจ้าก็ชี้แจงแถลงไขว่า นี่นะ คุณยาย หลานกำลังจัดพิมพ์หนังสือจะไว้ถวายหลวงปู่ครูบา ดวงดี..ท่านจะอายุครบร้อยปี ใกล้ๆคุณยายนี่แหละนะคะ...แล้วก็ ส่งรูปถ่ายหลวงปู่ที่ทำไว้เป็นสี่สีใบเล็กๆให้คุณยายดู.. ...คุณยาย ผู้จะมีอายุ เต็ม ๙๙ ในวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ที่จะถึงนี้ (พวกน้าๆ แจ้งคลาดเคลื่อนไปหนึ่งปี ว่าปีนี้คุณยายจะครบร้อยปี) ท่านก็กลับควานหาธนบัตรใบหนึ่ง ราคา ๕๐ บาทมาใส่มือขวา ข้าพเจ้าทันที ท่านว่า ยายจะร่วมทำบุญด้วย ข้างฝ่ายคุณน้าผู้หญิง เห็นคุณยายทำ ก็ควักธนบัตรมาใส่มือซ้าย ข้าพเจ้าบ้าง ข้าพเจ้า ก็เลยกางแขนสองข้างโดยอัตโนมัติ ........แล้วพลังทั้งหลายก็หลั่งไหลเทลงมาที่ตัวข้าพเจ้า อย่างยั้งไม่ทัน ....ด้วยหัวเตียงคุณยายท่านคือโถแก้วใส่พระธาตุ... เหล่าเทพยดาอารักษ์ ก็พากันให้ศีลให้พร แจงข่าวบุญ กระหน่ำไปเป็นการใหญ่ .............ข้าพเจ้าก็ปล่อยให้คุณยาย ท่านชี้แจงบุญน้อยของท่าน ด้วยความเกรงใจว่าหลานจะหาว่าทำบุญน้อยนิด ..แล้วข้าพเจ้า.ก็เลย งัดรายชื่อผู้ร่วมบริจาคให้ท่านดูอย่างสบายใจ ว่า ..........ออนะ คุณยายนะ ..ก่อนจะมานี่ เขียนชื่อคุณยายไว้ ด้วยดินสอในรายการบัญชีว่าจะบริจาคให้คุณยาย สัก 900 บาท ละนะ ..ด้วยบุญการพิมพ์หนังสือธรรมะนี้ ย่อมทำให้คุณยายมีปัญญาดี อีกต่อไปไม่รู้จักจบสิ้น .. ............ชาตินี้คุณยายอยู่มาถึง ๙๙ ปี นี่ยังจำอะไรแม่นยำ เพราะด้วยบุญเก่าของคุณยาย ที่มีแต่ความเมตตากรุณา จิตใจเบิกบานใจดีไม่ใจร้าย...เป็นแม่ที่ดี เป็นภรรยาที่ดี เป็นยาย เป็นย่าที่ดี แล้วก็เป็นคุณชวดผู้แสนใจดีของเหลนอีก..(โหลนก็มี) ..................ในชีวิตของข้าพเจ้า ก็แปลกหนักหนา. .หากว่าจะไปหาคุณแม่ทีไรก็มีอันต้องคิดไปหาคุณยายเสียก่อน เสมอ  เพราะ คุณยายท่านมักมีประวัติคนโน้นคนนี้ ญาติโก โหติกา ให้ข้าพเจ้าฟัง...เป็นคลังนิยายร้อยแปดพันเก้า..ทำให้ชีวิตของ ข้าพเจ้ามีความสุขที่จะฝันถึงวันเก่าๆริมน้ำเจ้าพระยา ริมคลอง บางหลวงของคุณยาย หรือ วันวารที่ผ่านไปยังสุพรรณบุรี สามชุก ในฐานะภรรยานายประตูน้ำชลประทาน ของคุณยาย.. ..................ข้าพเจ้านิ่มอยู่ใกล้คุณยายไม่นาน ก็มีขัดใจกันบ้าง กับคุณน้าผู้ดูแลคุณยาย ด้วยคุณน้ากับคุณยายมักขัดคอกันเสมอ.. แต่ก็เป็นสัจจะธรรมให้ข้าพเจ้าแลเห็นว่า...เวลาเราแก่ตัวลง เราก็ต้องอยู่กับลูกหลานที่เราอบรมบ่มนิสัยเขาไว้ หากเราอบรมเขาไว้ ตามวาสนาบารมีเขาให้ สงบสำรวมวาจา เราเองจะสบายหูสบายตา สบายใจ ในกิริยามารยาทอันเป็นผู้ดี อันได้รับการอบรมมาดีนั่นแหละ .................แต่หากเราอบรมลูกหลานเราไว้ไม่ดี ให้กระโดก กระเดกโว้กว้ากโวยวาย ยามเราแก่เฒ่าชราลง เราก็ต้องรับกรรม หนวกหู ร้อนหู ร้อนกาย ร้อนใจเพราะกิริยาวาจาลูกหลานของเรา ...........คิดแล้วก็ย้อนไปถึงตนเองว่า ชอบพูดจาไม่ดีกับ บุพพการี คือคุณพ่อ คุณแม่ของเราอยู่บ่อยๆ . ..จึงย้อนคิดไปว่า...นี่แหละ อานิสงค์แห่งบุญ แห่งทาน.. เราได้ รับการอบรมจากพระอยู่เสมอ เพราะเข้าหาพระ ต้องสงบเสงี่ยมเจียมกิริยามารยาทให้เรียบร้อย...จะไปวิ่ง โครมครามทำอะไรกระโชกโฮกฮากกับพระกับเจ้า นั้นไม่สมควร...หรือว่าจะไปเถียงพระฉอดๆ(ทำบ่อยครั้ง) เสมอๆ มันก็ไม่ดี จะส่งให้เราเป็นคนนิสัยไม่ดีในอนาคตกาล... ..............การไปเยี่ยมคุณยายเมื่อวาน...จึงเป็นธรรมะให้เรา วัดใจเรา...วัดความประพฤติเรา...วัดอนาคตกาลของเรา ในภพนี้ได้ด้วยประการฉะนี้.. .............. แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 49 02:34:09 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 ม.ค. 49 02:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 นำรูปหนังสือมาฝากแล้วกันค่ะ เขียนอะไรก็ถูกลบโม้ด จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 ม.ค. 49 20:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สู่ทิวเหนือ 3 ท่านจะอ่านต่อได้ที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4090771/W4090771.html และ สู่ทิวเหนือ...สู่ถิ่นเหนือ ๒ .http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4047317/W4047317.html ขอเชิญอ่านที่นี่ สู่ทิวเหนือ ๑ .. http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3998020/W3998020.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.พ. 49 09:13:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 บทต่อจากนี้จะเป็นความเรียงที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4270387/W4270387.html ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยือน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 เม.ย. 49 12:25:50 ]