CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    +++ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ ๑๒+++(แต่ว่า..เราอาจจะพบกันผิดที่ ผิดเวลา..)

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 1

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3960416/W3960416.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 2

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3962445/W3962445.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 3

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3965098/W3965098.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 4

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3969395/W3969395.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 5

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3972098/W3972098.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 6

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3974728/W3974728.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 7

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3982019/W3982019.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 8

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3985183/W3985183.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 9

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3988166/W3988166.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 10

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3992369/W3992369.html

    ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 11

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3994744/W3994744.html

    -- 12 --

    บุ้งเดินเข้าไปหาน้ำเพชรกับพี่พล มีแก้วเดินตามมาด้วย


    พี่พลกับน้ำเพชรหันมาเห็นบุ้ง น้ำเพชรเมินหน้าหนี แต่พี่พลยิ้มทัก


    “อ้าว บุ้ง น้องแก้ว เพิ่งมาหรอครับ”


    บุ้งยิ้ม มองหน้าพี่พลแล้วมองหน้าน้ำเพชร  “ครับ ผมเพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้” มองหน้าเพื่อน  แต่เพื่อนไม่มองตอบ


    “พี่พลล่ะครับ วันนี้ซ้อมหรือเปล่า”


    “ซ้อมสิ เดี๋ยวพี่ก็จะไปซ้อมแล้ว” พี่พลตอบ


    “เดี๋ยววันแข่ง แก้วกับเพื่อนจะต้องไปเชียร์พี่พลแน่ๆ ค่ะ” แก้วรีบบอกแล้วยิ้มหวานให้พี่พล


    “ขอบคุณมากเลยครับ ได้กำลังใจจากน้องๆ พี่คงปลื้มจนเล่นไม่ออกแน่ๆ เลย” พี่พลว่ายิ้มๆ แก้วชะงัก ยิ้มค้าง


    “พี่ล้อเล่นน่ะครับ” พี่พลยิ้ม แล้วก็นิ่วหน้า “ว้า พี่ล้อเล่นอีกแล้ว ว่าจะไม่แล้วเชียว”


    แก้วอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนจะรู้สึกตัว รีบยิ้มแล้วบอกพี่พล “ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ พี่พล ล้อเล่นน่ารักออก เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ดีแล้ว”


    “ขอบคุณครับ ที่รับได้” พี่พลว่าแล้วหัวเราะ หึหึ  “งั้นพี่ไปก่อนนะครับ”


    พี่พลลาน้องๆ แล้ววิ่งเข้าไปซ้อมในสนามต่อ  พอพ้นจากบุ้ง แก้วและน้ำเพชรแล้ว หน้าที่ยิ้มๆ ของพี่พลก็กลับขรึมลงไป ถอนหายใจกับตัวเองเบาๆ


    เหลือกันอยู่สามคน แต่ต่างคนก็ต่างไม่พูดอะไรออกมา แก้วเหลือบมองเพื่อนทั้งสอง แล้วยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก


    “เอ่อ…” แก้วพูดขึ้น เพื่อนทั้งสองหันมามอง


    “ชั้นนึกขึ้นได้ว่ามีธุระ กับ….เอ่อ….กับจอย” แก้วโพล่งออกมา แล้วพูดต่อ  “ไปก่อนนะ แล้วเจอกันที่ห้องเรียนเลย”


    แก้วรีบพูดแล้วรีบเดินหนีออกมาทันที เพื่อนทั้งสองมองตามจะทักก็ทักไม่ทัน


    “อ้าว แก้ว….” น้ำเพชรพูดได้เท่านั้น แก้วก็เดินออกไปไกลแล้ว หันรีหันขวางไม่รู้จะทำยังไง เหลือบตาไปมองคนข้างๆ ก็เห็นกำลังมองมาพอดี น้ำเพชรรีบหลบตา แล้วขยับจะเดินตามแก้วไป แต่บุ้งเอ่ยออกมาก่อน


    “เดี๋ยว จิ๋ว แกจะไปไหน”


    น้ำเพชรชะงักหันมามองบุ้ง แล้วหลบตา  “เอ่อ ชั้นไปหาแก้ว”


    “ก็แก้วมันมีธุระ” บุ้งพูดยิ้มๆ “ยังไม่ถึงเวลาเรียนเลย ไม่ดูพี่พลซ้อมก่อนหรอ”


    น้ำเพชรหันมามองหน้าบุ้ง แล้วมองไปที่สนาม  “เอ่อ ก็ ดูก็ได้”


    “งั้นก็นั่งสิ” บุ้งพูดมองไปที่โต๊ะนั่งที่หันหน้าไปทางสนามบอล น้ำเพชรจึงนั่งลง แล้วบุ้งก็นั่งลงข้างๆ


    ต่างคนต่างมองดูพี่พลที่กำลังซ้อมที่สนาม เงียบกันไปครู่หนึ่ง บุ้งก็พูดขึ้นมาเบาๆ


    “วันนี้ไปรับมาด้วยล่ะ” พูดโดยไม่หันมามองหน้า น้ำเพชรอมยิ้มนิดๆ


    “อือๆ เห็นแล้วล่ะ”


    บุ้งชะงัก หันมามองหน้า  “อ้าว เห็นหรอ แล้วทำไมไม่มา…อ๋อ”


    น้ำเพชรก็หันมามองหน้าบุ้ง  “ไม่ต้องมาอ๋อ  อ๋อเรื่องอะไร”


    “ก็อ๋อที่ว่า ปาล์มคงไปรับมั้ง” บุ้งหันกลับมามองที่สนามฟุตบอลเหมือนเดิม น้ำเพชรก็หันกลับมาเช่นกัน


    “ปาล์มไปรับก็จริง…แต่ชั้นไม่ได้มากับปาล์ม” น้ำเพชรพูดจบ บุ้งก็แอบยิ้ม แต่ตายังคงมองที่สนามฟุตบอล


    “ทำไมไม่มากับปาล์มล่ะ รถนั่งสบายออก”


    “บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมาตัดสินว่าชั้นจะสบายหรือลำบาก ไม่ต้องมาคิดแทนชั้น” น้ำเพชรบอกเรียบๆ ตามองพี่พลซ้อม


    “ก็…ไม่อยากให้แกลำบากนี่” บุ้งพูดเบาๆ น้ำเพชรฟังแล้วเงียบไป  ต่างคนต่างนั่งดูพี่พลซ้อม แต่ในหัวต่างคิดเรื่องราวอะไรสับสนวุ่นวาย สำหรับน้ำเพชรคิดถึงตอนปี 1 ที่ได้รู้จักกับบุ้งใหม่ๆ คิดถึงตอนที่เป็นเพื่อนกัน และทำอะไรเปิ่นๆ ด้วยกัน คิดแล้วก็ขำจนต้องเผลอยิ้มออกมา


    บุ้งเหลือบตาไปมองแล้วยิ้ม คิดถึงความทรงจำเมื่อสมัยปี 1 เช่นกัน ผู้หญิงตัวเล็กหน้าตาเด๋อด๋าในตอนนั้น เป็นคนที่เค้านึกว่าจะหงิมๆ  มีอะไรบางอย่างดึงดูดให้เค้าเข้าไปคุยด้วย พอคุยด้วยแล้วถึงรู้ ว่าไม่ใช่หงิมอย่างที่เขาคิด…ไม่ใช่เลย…

    และยิ่งตอนนี้ ผู้หญิงตัวเล็กเด๋อด๋าคนนั้น เปลี่ยนไปมาก… บุ้งยิ้มออกมา พูดลอยๆ


    “ชั้นปากเสียมากไหม” น้ำเพชรได้ยินแล้วเหลือบตามามอง ก่อนจะหันกลับไปที่สนามฟุตบอล


    “มาก…” ตอบเรียบๆ


    “แล้วแกโกรธไหม เวลาชั้นปากเสีย”


    “โกรธสิ…” น้ำเพชรตอบเรียบๆ อีกครั้ง


    “แล้ว…แกทนได้ไหม..” บุ้งถามเบาๆ น้ำเพชรฟังแล้วเงียบไป ไม่ยอมตอบ บุ้งเหลือบตาไปมอง ถามย้ำอีกครั้ง


    “ว่าไง ทนได้หรือเปล่า” บุ้งถามแล้วหันมามองหน้า น้ำเพชรหันมามองหน้าบุ้ง  สบตากันครู่หนึ่ง ก่อนที่น้ำเพชรจะพูดออกมาแก้เก้อ


    “นี่แกอย่ามาถามเซ้าซี้ได้ไหม น่าเบื่อจริงๆ เลย” ว่าแล้วหันกลับไปมองพี่พลซ้อมต่อ บุ้งหัวเราะ หันกลับไปมองสนามบอลเช่นกัน  


    “ขอโทษที่เซ้าซี้ ก็มันอยากรู้นี่”


    “จะอยากรู้ไปทำไมหนักหนา” น้ำเพชรบ่น บุ้งฟังแล้วเงียบไป ก่อนจะพูดออกมาลอยๆ


    “ถ้าเป็นคนอื่นก็ไม่อยากรู้หรอก”  น้ำเพชรฟังแล้วชะงัก อึ้งไป ทำทีเป็นตั้งอกตั้งใจดูพี่พลซ้อม บุ้งยิ้มๆ เหลือบมองคนข้างๆ  แล้วมือๆ หนึ่งของตัวเอง ก็ค่อยๆ เอื้อมไปจับมือน้ำเพชรที่วางอยู่ข้างตัว จับเบาๆ แต่ตายังมองไปที่สนามฟุตบอล

    แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 49 14:27:57

    จากคุณ : ชมเช้า - [ 4 ม.ค. 49 14:10:53 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป