“สักวันผมจะว่ายทวนน้ำ….อีกครั้ง”

มีใครเคยพูดเอาไว้ว่า “ปลาเป็นมันจะว่ายทวนน้ำ ส่วนปลาตายมันจะไหลไปตามกระแสน้ำ” ผมจำไม่ได้หรอกว่าใครพูดเอาไว้ ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ผมกำลังเป็นปลาตาย ผมไม่มีแรงที่จะว่ายทวนน้ำขึ้นไป ผมปล่อยให้ตัวเองลอยไปตามกระแสน้ำเรื่อยๆ แล้วแต่ว่ากระแสน้ำนั้นจะพัดพาผมไปยังทิศทางใด ผมไม่สนใจ

ผมลอยตัวอยู่บนผิวน้ำ แหงนมองดูท้องฟ้า ยังคงปล่อยให้ตัวเองลอยตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆ ผมว่าซักวันผมคงถูกกระแสน้ำพัดตกลงไปเบื้องล่างของน้ำตกที่ไหนซักแห่ง ผมอาจจะเจ็บบ้าง(รึปล่าว) แต่ผมก็ยังคงไม่กระตือรือร้นที่จะว่ายทวนน้ำกลับไปเหมือนอย่างกับปลาเป็นตัวอื่นๆ เค้ากำลังทำกันอยู่ ผมไม่รู้ว่าผมจะเอาแรงกำลังมาจากไหน ผมหมด หมดสิ้นทุกสิ่งอย่างไปแล้ว เพราะเธอ เธอ ตัวเดียว

เธอเข้ามาทำให้ชีวิตผมมีสีสันขึ้น เธอทำให้การว่ายน้ำของผมดีขึ้น ผมว่ายทวนน้ำก็เพราะเธอ ผมว่ายน้ำเร็วขึ้นกว่าเดิม 4-5 สโตรก ก็เพราะเธอ แต่ทำไมเธอ เธอถึงว่ายจากผมไปเร็วนัก

หรือเพราะไอ้ปลาตัวนั้น สีสันมันสวยกว่าผม มันว่ายเร็วกว่าผมใช่มั้ย?

ไม่หรอก ผมไม่ได้คำตอบใดๆ จากเธอ เพราะเธอจากไปจากผมแล้ว จากไปกับไอ้ปลาหน้าแหลมตัวนั้น มันดีกว่าผมตรงไหน ก็แค่ว่ายเร็วกว่าผม ก็แค่ตัวใหญ่กว่าผม ก็แค่สีสันในตัวมันดูดีกว่าผม ก็แค่นั้น...

เธอว่ายเข้ามาหาผมในวันที่ผมกำลังลอยตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆ ผมไม่ชอบทำเหมือนคนอื่น ทำไมผมต้องว่ายทวนน้ำไปด้วย ในเมื่อผมก็ไม่รู้ว่าว่ายทวนน้ำไปจะเจออะไรที่ดีกว่ารึปล่าว บางทีที่ปลายน้ำอาจจะมีสิ่งที่ดีกว่าก็ได้ เพราะไม่เคยมีใครลอยไปตามกระแสน้ำไปถึงยังปลายน้ำนู่นนนนน

ตอนนี้กระแสน้ำยังคงเอื่อยๆ อยู่ ผมก็เอื่อยๆ ไปกับมันด้วย ผมหงายท้องมองดูฟ้า ซักพักก็พลิกตัวหันไปดูสิ่งที่อยู่รอบๆ ข้างบ้าง มองดูต้นไม้ ต้นนู้น ต้นนี้ มองดูปลาตัวอื่นที่กำลังว่ายทวนน้ำ เพื่อไปหาต้นน้ำ หรือไปหาอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะผมไม่เคยไปซักที และไม่คิดที่จะไปด้วย

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมยังคงลอยคอปล่อยตัวให้ลอยไปตามกระแสน้ำอยู่ ผมกำลังมองฟ้าอยู่ดีๆ เธอก็ว่ายเข้ามา เธอใช้ครีบด้านข้างตัวเธอสะกิดผม เธอทักทายผม ชวนผมคุย ช่วงแรกเธอปล่อยตัวตามสบาย เธอลอยคอ ตามกระแสน้ำไปกับผม

เรารู้จักกันได้ระยะนึง เธอเริ่มชวนผมว่ายทวนน้ำไปเหมือนกับปลาตัวอื่นๆ ผมก็ลองทำแบบที่เธอแนะนำ เธอบอกเผื่อจะเจออะไรที่ดีกว่าในต้นน้ำ ดีกว่าจะปล่อยตัวเองให้ลอยไปเพื่อจะไปเจออะไรที่ดีกว่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ปลายน้ำนั้น อย่างน้อยๆ ทุกตัวเค้าก็ทำแบบนี้กัน

ผมเชื่อเธอ ผมเริ่มว่ายทวนน้ำไปกับเธอ แรกๆ ผมยังไม่ชินนัก ผมว่ายช้า ผมพยายามสอนผมให้ผมดึงสโตรกให้ยาวกว่าเดิม เพื่อที่จะได้ว่ายให้ทันเธอ และปลาตัวอื่นๆ

ไม่นานผมว่ายได้เร็วขึ้น เกือบเท่าๆ กับเธอแล้ว ผมว่าซักพักผมคงว่าเคียงๆ ไปกับเธอได้ล่ะน่า ผมคิดว่าคงมีสิ่งที่ดีกว่าอยู่ข้างหน้า อยู่ตรงต้นน้ำแห่งโน้น ที่ที่ปลาทุกตัวกำลังว่ายไปกัน ผมไม่รู้หรอกนะว่ามันจะมีสิ่งที่ดีกว่าอย่างที่เค้าว่ากันรึปล่าวนะ ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ตอนที่ผมว่ายทวนน้ำคู่กับเธอมา ได้คุยกับเธอมาเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่าชีวิตผมมีสีสันขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะเลย

อีกไม่นานฤดูผสมพันธุ์จะมาถึงแล้ว ปีนี้ผมคงได้ทำอะไรกันอย่างที่ชาวบ้านเค้าทำกัน หลังจากแอบดูตัวอื่นเค้ามานาน (แววตาของผมเป็นประกายขึ้นมาทันที 555+)

ผมเริ่มสนุกกับการว่ายทวนน้ำไปกับเธอ...

ไม่นาน ความสนุกของผมมันเริ่มหมดลง มันมาพร้อมกับไอ้หน้าแหลมตัวนั้น จู่ๆ มันก็ว่ายเข้ามาเทียบข้างเธอ มันเข้ามาวนๆ เวียนๆ ข้างเธอไม่ยอมห่าง เป็นแบบนี้อยู่เป็นนาน จนกระทั่งเธอเริ่มหันไปคุยกับมันมากกว่าผม ใช่สิ! หน้าผมไม่แหลมเหมือนมันนิ ชิ! ไอ้หน้าแหลม แกคิดจะมาแย่งของของฉันเหรอไง ไม่มีทางซะล่ะ...

ผมพยายามว่ายกันไม่ให้ไอ้หน้าแหลมมันเข้ามาใกล้เรา แต่ไม่สำเร็จ ผมตัวเล็กกว่ามัน แม้ระยะนี้การว่ายทวนน้ำของผมมันจะดีขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน แต่ก็ยังสู้มันไม่ได้อยู่ดี ผมไม่เคยกันมันออกไปได้ไกล แล้วระยะหลัง เธอเริ่มเอาตัวเธอออกห่างจากผม เริ่มไปว่ายใกล้ไอ้หน้าแหลมมันมากขึ้น ทั้งคู่คุยกันกระหนุงกระหนิง ผมอิจฉามัน!!

และแล้ว ไอ้หน้าแหลมกับเธอก็พากันดึงสโตรกให้ยาวกว่าเดิม ว่ายไกลจากผมไปขึ้นทุกที ทุกที

แล้วทั้งคู่ก็ว่ายออกไปลับตาผม ผมเริ่มหยุดว่ายทวนน้ำแล้ว...

ผมกลับมาลอยตามกระแสน้ำเหมือนเดิม ตอนนี้ผมเริ่มลอยมาถึงจุดที่ผมเคยเจอกับเธอแล้วล่ะ
ผมยังคิดถึงเธออยู่(นิดหน่อย) เพราะใกล้ฤดูผสมพันธุ์แล้ว เธอกับไอ้หน้าแหลมนั่น คงจะกำลังอยู่ที่ไหนกันซักแห่ง ผมได้แต่คิดแล้วก็อิจฉา....ฮึ่ม!!

“สักวันแหละน่า” ผมบอกตัวเอง ผมคงจะได้เจอกับปลาตัวใหม่ที่จะทำให้ผมว่ายทวนน้ำขึ้นไปหาสิ่งที่ดีกว่า(ที่ใครเค้าว่ากัน) หรือในซักวันผมอาจจะลอยไปเจอปลาตัวเมียสักตัวที่กำลังลอยคอตามกระแสน้ำอยู่ ซึ่งนั่นก็ย่อมต้องดีสำหรับผมมากกว่า ผมไม่ต้องเหนื่อยที่จะต้องไปว่ายทวนน้ำอีก ผมว่าถ้ามีปลาตัวไหนมาลอยคอตามกระแสน้ำไปกับผม มันก็คงจะดีไม่น้อยทีเดียวแหละ....

บางทีไม่แน่อาจจะเป็นฤดูผสมพันธุ์ในฤดูหน้า (ผมแอบหวังไว้ในใจลึกๆ )

ตอนนี้ผมไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว หรือบางทีผมอาจจะถูกมนุษย์บางคนจับผมไปกินก่อนก็ได้ แต่มันก็ไม่แน่เพราะพวกมนุษย์ไม่ชอบกินปลาที่ตายแล้ว ผมเสมือนอยู่ในกลุ่มนั้นแม้จะยังไม่ตายก็ตาม มนุษย์ชอบที่จะจับปลาที่ยังเป็นๆ อยู่มากกว่า...

ผมคิดพร้อมกับลอยคอมองดูท้องฟ้า ณ ตอนนี้ผมยังคงลอยไปตามกระแสน้ำเหมือนเดิม เหมือนคราที่ยังไม่เจอกับเธอ...

ลอยคอ รอคอย เพื่อจะได้ไปเจออะไรใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต อาจจะมีสิ่งที่ดีกว่าสำหรับผมรออยู่ตรงปลายน้ำแห่งนู้น....ก็ได้ใครจะไปรู้จริงมั้ยครับ??

* * * * * * - - - - - - * * * * * *