โอ้ความเศร้าเร้าโรมโถมกระหน่ำ
กี่คืนค่ำมิเคยร้างจืดจางหาย
สถิตอยู่คู่ชีวิตจิตใจกาย
ยังทำร้ายลึกซึ้งถึงวิญญาณ
กี่คำปลอบอันลวงโลกที่หลากหลาย
ดุจเพลงพรายกึกก้องร้องประสาน
ซ่อนด้วยเล่ห์ลวงลิ้นอันสามานย์
ฤาสมานใจโทรมทรุดหยุดโศกตรม
ความโศกเศร้าทั้งหลายในโลกนี้
หลายล้านที่แตกต่างตามความขื่นขม
เป็นอเนกปัจเจกภายในอารมณ์
ซ่อนระทมเอาไว้ในใจจินต์
อย่าหวังคำปลอบประโลมอันอุปโลก
ยิ่งทุกข์โศกเศร้าใจไม่สร่างสิ้น
แสร้งหวังดีให้ชอบธรรมย้ำให้ยิน
แท้เล่นลิ้นแห่งคารมให้คมคำ
หากหวังดีมาจากภายในใจเถิด
สุดล้ำเลิศมิพูดให้ใครถลำ
พูดจากใจซื่อตรงในการกระทำ
อย่าซ่อนงำอำมหิตร้ายหมายประณาม
หากจะโศกให้โศกซึ้งถึงปรโลก
ซ่อนเศร้าโศกอย่าให้ใครไถ่ถาม
ยอมเปื่อยเน่าอย่างเดียวดายคล้ายสัตว์ทราม
แค่เกิดตามวัฏฏะอนิจจัง
๘ มกราคม ๒๕๔๙
เกรียงไกร หัวบุญศาล
แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 49 18:22:55
จากคุณ :
huaboonsan 
- [
8 ม.ค. 49 18:13:40
]
หากจะโศกให้โศกซึ้งถึงปรโลก
