ความคิดเห็นที่ 1 พี่พลกำลังยืนควบคุมลูกทีมซ้อมอยู่ที่กลางสนาม ในเวลาค่ำ ดวงไฟรอบๆ สนามฟุตบอลเปิดสว่างไสว ดวงตาของพี่พลมองไปที่ลูกทีมที่กำลังซ้อมกันอย่างเอาจริงเอาจัง แต่ในความคิดคำนึงของเขา กลับไม่ได้อยู่ที่ภาพตรงหน้า มันล่องลอยไปไกล ไกลเกินกว่าที่เขาจะตามไปคว้าไว้ได้ทัน . “แน่ใจนะน้องพลอย ว่าอยากมาเที่ยวที่นี่” พี่พลถามหลังจากไปรับพลอยและมิ้นไปเที่ยวตามที่ได้สัญญาไว้ มิ้นเองก็หันมามองหน้าพลอย แต่พลอยยิ้ม พยักหน้าตอบรับอย่างร่าเริง “ใช่ค่ะ พลอยอยากมาเที่ยวตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครยอมให้มาเลย” พลอยว่าแล้วกวาดตาดูไปรอบๆ ที่แห่งนี้ด้วยความตื่นตาตื่นใจ ที่นี่คือ ..สวนสนุกดรีมเวิลด์ . พลอยดูมีความสุขกับที่นี่มาก  เดินนำพี่พลกับมิ้นไปที่เครื่องเล่นอย่างร่าเริง พี่พลเหลือบตามามองมิ้น ยิ้มให้ “มิ้นชอบเที่ยวสวนสนุกหรือเปล่าครับ” มิ้นหันมายิ้มให้ พยักหน้า “ชอบค่ะ แต่ไม่ได้มานานแล้ว” พลอยหันมามองคนทั้งสองที่เดินตามหลังมา ยิ้มให้แล้วว่า “พลอยจะขึ้นเรือไวกิ้งค่ะ” “จะดีหรอน้องพลอย คุณแม่น้องพลอยกำชับพี่ไว้ไม่ให้เล่นเครื่องเล่นอันตรายแบบนี้” พี่พลรีบห้าม พลอยทำหน้ามุ่ย เอ่ยเสียงอ้อนๆ “แต่พลอยอยากเล่นนี่คะ อยากเล่นมานานแล้วด้วย ให้พลอยเล่นเถอะ” “ไม่ได้ค่ะ น้องพลอย เชื่อพี่นะ อย่าเล่นเลย”มิ้นห้ามอีกคน ก่อนจะพาน้องพลอยมาเที่ยว คุณแม่ก็ห้ามแล้วห้ามอีกว่า ไม่ให้พลอยเล่นเครื่องเล่นที่สูงๆ และหวาดเสียวทั้งหลาย แล้วยิ่งเรือไวกิ้งกับรถไฟเหาะด้วยแล้ว ห้ามเด็ดขาดเลยทีเดียว “ว้า นี่พลอยจะไม่ได้เล่นจริงๆ หรอคะ อุตส่าห์ดีใจ” พลอยว่าอ่อยๆ เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะยิ้ม แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นพี่ 2 คนไปเล่นนะ” พี่พลกับมิ้นสะดุ้ง หันมามองหน้ากันทันที แล้วหันไปมองหน้าพลอย “หมายความว่าไงครับ น้องพลอยจะให้พี่ 2 คนขึ้นไปเล่นเรือไวกิ้งหรอ” พี่พลถาม ทำหน้าแปลกๆ “ใช่ค่ะ” พลอยพยักหน้าแล้วยิ้ม “ในเมื่อพี่ 2 คนไม่ให้พลอยเล่น งั้นพี่ 2 คนก็ต้องขึ้นไปเล่นแทน แล้วกลับลงมาเล่าให้พลอยฟังด้วยนะคะ ว่าสนุกแค่ไหน” “จะดีหรอ น้องพลอย” มิ้นเอ่ยขึ้นมา เหลือบตามมองพี่พล “ดีสิคะ พลอยอยากรู้ว่าความรู้สึกที่อยู่บนเรือไวกิ้งนั่นเป็นยังไง พี่ 2 คนขึ้นไปนะ แล้วพลอยจะคอยมองอยู่ข้างล่าง” “แล้วน้องพลอยจะอยู่ยังไงคนเดียวล่ะคะ ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนดีกว่าไหม” มิ้นว่า แต่พลอยส่ายหน้า “พลอยอยู่คนเดียวได้ค่ะ พี่มิ้นนั่นแหละ ต้องไปขึ้นไวกิ้งเป็นเพื่อนพี่พล ให้พี่พลขึ้นคนเดียวได้ไงคะ  ส่วนพลอยจะรอดูอยู่ตรงนี้ ไม่ได้ลำบากอะไรสักหน่อย” แต่ทั้งพี่พลและมิ้นก็ยังอึกอัก ใจหนึ่งเป็นห่วงน้องพลอยว่าจะอยู่คนเดียว แต่อีกใจหนึ่งก็เกิดความรู้สึกแปลกๆ เมื่อคิดว่าจะต้องขึ้นไปเล่นเรือไวกิ้งกับคนบางคน แต่ในส่วนลึกแล้วก็แอบดีใจ แต่ว่า มันก็แค่เรื่องเล่นแหละน่า ไม่เห็นจะมีอะไรเลย พี่พลพยายามห้ามใจไม่ให้คิดไปมากกว่านี้  พลางถามย้ำอีกรอบ “น้องพลอยอยู่คนเดียวได้แน่นะครับ” พลอยพยักหน้าอย่างแข็งขัน แล้วบอกเสียงใสว่า “อยู่ได้แน่ค่ะ พลอยโตแล้วนะ ดูแลตัวเองได้อยู่แล้วน่า  พี่ 2 คนรีบไปเถอะค่ะ เดี๋ยวก็แถวยาวหรอก” ประโยคหลังพลอยรีบเร่ง ทั้งพี่พลและมิ้นจึงเดินออกไปซื้อตั๋วเพื่อขึ้นเรือไวกิ้ง เมื่อพี่พลและมิ้นออกไปแล้ว พลอยมองตามจนกระทั่งเห็นทั้งสองขึ้นเครื่องเล่นเรียบร้อย ก็ยิ้มกับตัวเอง ไม่ให้เล่นเรือไวกิ้ง ก็ไปเล่นรถไฟเหาะก็ได้  คราวนี้ก็ไม่มีใครมาห้ามแล้ว คิดได้ดังนั้นก็รีบเดินออกไปทันที จากคุณ : ชมเช้า - [ 12 ม.ค. 49 00:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พี่พลกับมิ้นนั่งอยู่ข้างๆ กันในตอนกลางของเรือไวกิ้ง เหลือบตามาดูกันและกัน พี่พลยิ้มๆ “มิ้นไม่กลัวใช่ไหมครับ” “ก็ ไม่แน่ใจค่ะ คือ มิ้นก็ยังไม่เคยขึ้นเหมือนกัน” มิ้นบอกอ่อยๆ  หน้าตาหวาดหวั่นเล็กน้อย พี่พลมองแล้วขำ จึงเมินหน้าไปยิ้ม มิ้นเห็นอาการนั้นเผลอค้อนให้ “ขำอะไรคะ” “เปล่าครับ” พี่พลรีบหันหน้ามาตอบ “ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ไม่มีอะไร แค่ร้องให้ดังๆก็พอ” “ร้องให้ดังๆ หรอคะ” มิ้นทวนคำ พี่พลพยักหน้า แล้วเรือไวกิ้งก็เคลื่อนตัวสู่จุดสูงสุดและเลื่อนลงต่ำสุด  เสียงคนร้องกรี๊ดดังก้องเมื่อเวลาเรือไวกิ้งแล่นเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดสูงสุดและปล่อยลงมาทันทีอย่างรวดเร็ว มิ้นรู้สึกเหมือนใจจะขาด มันวูบไปวูบมา ปั่นป่วนและโหวงๆในท้อง เมื่อเรือขึ้นสู่จุดสูงสุดและปล่อยลงมาต่ำสุดทีไร ใจมันก็เหมือนจะวูบหายไปทุกที พี่พลที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นมาบนใบหน้ามิ้น ก็เอื้อมมือมาจับมือไว้ข้างหนึ่ง แล้วบอกมิ้นว่า  “ร้องดังๆ ครับมิ้น ตะโกนออกมาเลย” มิ้นหันมามอง แล้วตัดสินใจตะโกนออกมาเสียงดัง  ตะโกนออกไปแล้ว รู้สึกดีขึ้นจริงๆ แฮะ ว่าแล้วก็ตะโกนอีก แล้วจับมือพี่พลแน่น  พี่พลหันมามองมือที่ทั้งสองจับกันอยู่แล้วกระชับมือมิ้นใว้ในอุ้งมือให้แน่นอีกครั้ง แอบยิ้มในใจ มิ้นคงไม่รู้ตัวน่า จวบจนเครื่องเล่นไวกิ้งหมดรอบแล้วจอดในที่สุด ผู้คนทะยอยลงจากเรือไวกิ้ง บางคนก็โซซัดโซเซ บางคนก็สนุกสนานตื่นเต้น มีเสียงหัวเราะพูดคุยกันไม่ขาดปาก มิ้นนั่งเงียบ สูดหายใจลึกๆ อีกครั้ง พี่พลหันมามองแล้วถามอย่างเป็นห่วง “เป็นไงครับมิ้น ไหวไหม” มิ้นหันกลับมายิ้มให้พี่พลอ่อนๆ “ไหวค่ะ มิ้นรู้สึกดีขึ้นแล้ว” ตอบแล้วหันมาเตรียมตัวจะลุกขึ้นจากเรือไวกิ้ง ก็เพิ่งสังเกตว่ามือหนึ่งของตัวเองนั้น มีมือพี่พลเกาะกุมไว้ มิ้นหันมามองหน้าพี่พล พี่พลก็มองตอบ แล้วก้มลงไปมองมือ  ชะงักกึกเมื่อเห็นตัวเองกำลังจับมือมิ้นอยู่ รีบปล่อยทันที แล้วยิ้มเก้อๆ มองมิ้นแล้วว่า “มิ้นเหงื่อแตกเลย ร้อนหรอครับ” ว่ายิ้มๆ มิ้นรีบยกมือลูบหน้าทันที ก็เห็นว่ามีเหงื่อจริงๆ จึงยิ้มเขิน หยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋ามาซับหน้า “ร้อนน่ะไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่กลัวมากกว่า” พูดแล้วก็รีบออกมาจากเรือไวกิ้ง มึนเล็กน้อย เดินเกือบเซ แต่พยายามทรงตัวไว้ พี่พลที่เดินมาข้างหลังรีบถาม “ไหวไหมมิ้น” มิ้นหันหน้ามาตอบ “ไหวค่ะ เดี๋ยวก็ชิน เรารีบไปหาน้องพลอยกันดีกว่า ดีนะที่ไม่ให้น้องพลอยขึ้นเรือไวกิ้ง” พี่พลพยักหน้าเห็นด้วย แล้วทั้งสองก็รีบเดินไปที่เดิมที่พลอยบอกว่าจะรออยู่ แต่ เมื่อไปถึงกลับไม่มีใครอยู่เลย ทั้งสองมองหน้ากัน พี่พลมีสีหน้ากังวล “น้องพลอยหายไปไหนเนี่ย” “นั่นสิคะ ไหนบอกว่าจะรอตรงนี้” มิ้นเองก็มีสีหน้ากังวลไม่แพ้กัน  ต่างกวาดสายตาหาที่ใกล้ๆ บริเวณนั้น แต่ก็ไม่มี “หรือว่าน้องพลอยจะไปซื้อน้ำคะ” มิ้นตั้งข้อสังเกต พี่พลฟังแล้วพยักหน้า “อืม อาจจะเป็นไปได้ งั้นเราไปหาที่ร้านน้ำกัน” แล้วทั้งสองก็พากันวิ่งไปที่ร้านน้ำอย่างรีบเร่ง เมื่อไปถึงร้านน้ำก็ยังไม่เห็นวี่แววของพลอย ทั้งสองมองหน้ากันอย่างกังวล แต่แล้วสายตาของพี่พลก็เหลือบไปเห็นคนมุงดูอะไรกันอยู่กลุ่มใหญ่ ห่างออกไปทางเครื่องเล่น .รถไฟเหาะ จากคุณ : ชมเช้า - [ 12 ม.ค. 49 00:15:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อิอิ วันนี้มาเร็วด้วยละ ต่อไปจะพยายามมาเร็วๆ จะได้นอนกันเร็วๆ หน้าใสๆ เด้งๆไง ไปละจ้า จากคุณ : ชมเช้า - [ 12 ม.ค. 49 00:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น้องพลอยน้า หาเรื่องใส่ตัวใช่ไหมเนี่ย จากคุณ : mrs_ricken - [ 12 ม.ค. 49 00:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ปริศนาเริ่มกระจ่าง จะได้รู้เรื่องราวระหว่างพลกับมิ้นสักที ตื่นเต้นๆๆ จากคุณ : MikaRin - [ 12 ม.ค. 49 00:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้มาไวจังนะ เกือบจะไปเฝ้าเทวดาอยู่แล้วเชียว ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, คิดถึงนายล่องลอยจัง... จากคุณ : คำพู - [ 12 ม.ค. 49 00:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วพลอยเป็นอะไรไปอะ เอิ้กก จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 12 ม.ค. 49 01:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^_^ จากคุณ : W i n t e r b e r r y - [ 12 ม.ค. 49 07:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดื้อจนเป็นเรื่องซะละมัง จากคุณ : scottie - [ 12 ม.ค. 49 11:00:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เด๋วนี้เค้าไม่ตั้งกระทู้กันแล้วเหรอ?? จากคุณ : namtanzay - [ 12 ม.ค. 49 11:48:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น้องพลอยอะ ไม่เจียมเลยจะตายมั๊ยเนี่ย จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 12 ม.ค. 49 12:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาเร็ว ก็ต้องไปเร็ว มาต่อตอนใหม่กันทางนี้เลย ไม่งั้นเราจะไม่พบกัน...ตอนที่ 19 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4019646/W4019646.html#4 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 00:01:04 จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ม.ค. 49 00:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คืนนี้มามั้ยเนี่ย.... ************************************************** คิดถึงนายล่องลอยจัง... ************************************************** หลงอยู่คนเดียว...บ้าจัง แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 00:41:31 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 00:27:50 จากคุณ : All bread - [ 13 ม.ค. 49 00:27:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยังไม่ได้ชื่นชมฉากสวีทพี่พลกับมินท์เลย ไปตอนใหม่ซะแล้ว จากคุณ : Nusantara - [ 14 ม.ค. 49 12:21:28 ]