หวัดดีค่ะ ช่วงนี้เขียนพิศวาส...ฆาตกรรม แล้วมึนๆเล็กน้อย เลยเขียนเรื่องเบาสมอง ของคนใกล้ตัวขึ้นมาให้อ่านกันนะคะอิอิ ชอบไม่ชอบยังไง ติชมกันได้เช่นเคยค่า
โดยสำหรับเรื่อง 'รักเพียวๆ' นี่ จะเขียนเป็นบท บทหนึ่งไม่ยาวมากนักนะคะ อ่านกันเพลินๆค่ะ ^_^
1
มีใครบางคนเคยบอกผมเอาไว้ว่า
เวลาจะนำพาทุกอย่างเข้ามาในชีวิต พร้อมๆกับพาสิ่งเหล่านั้นจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
อาจจะจริง
แต่ไม่ใช่กับผม
อย่างน้อยก็เรื่องนี้
ที่เมื่อสี่ปีก่อน เวลานำพา เธอ เข้ามาในชีวิตของผม แต่กลับลืมที่จะพาเธอกลับออกไปด้วย
ผมนั่งนึกภาพของเด็กผู้หญิงผมยาว ผิวสองสี คิ้วหนา ตาโต จมูกโด่ง
เธออยู่ในชุดนักเรียน ม. ปลาย ในเช้าวันที่ผมไม่มีอะไรทำนอกจากออกมาขับรถกินลมเล่นๆ
ผมชะลอความเร็วรถลงเมื่อใกล้ถึงป้ายรถ เพราะคันข้างหน้าคือรถเมล์ที่จอดรับส่งผู้โดยสาร
ผมไม่รีบ ก็เลยไม่ได้เปลี่ยนไปอยู่เลนขวา กวาดตามองคนที่ยืนรอรถเพลินๆ
ผมโชคดีกว่าคนพวกนี้ที่เกิดมามีฐานะมั่งคั่ง ผมเรียนอยู่ชั้นปีสองของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง แต่ตอนนั้นผมไม่ค่อยจะสนใจเรียนสักเท่าไร ไปเรียนบ้างไม่ไปเรียนบ้าง คิดแค่มีเงินใช้บวกกับสติปัญญาที่ตัวเองมั่นใจว่าฉลาดหลักแหลม ความรู้ภาษาอังกฤษโดดเด่นและการเข้าสังคมได้อย่างดีเยี่ยม
นั่นก็น่าจะเพียงพอแล้ว
ระหว่างที่มองไปเรื่อยเปื่อย ผมสะดุดตาเข้ากับนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่ง
ไม่ล่ะ ผมว่าเธอก็ไม่ได้สวยอะไรเท่าไหร่เลย เพราะผมก็จัดว่าเป็นคนหล่อคนหนึ่งนั่นแหละ ผู้หญิงสวยสำหรับผมกลายเป็นของชินตาไปนานแล้ว แต่ว่าผมก็มองเธอ
ที่มองเพราะว่าเธอกำลังอ้าปากหาวเสียกว้างใหญ่ ปากกว้างซะจนแม่น้ำเจ้าพระยายังอาย หาวแบบไม่มีมารยาท ผมยาวดำสนิทที่ควรจะรวบไว้ด้านหลัง เธอก็ปล่อยมันลงมาปรกหน้า ดูท่าทางคงไม่ได้เจอหวีมาสักสองปี อาจจะเพราะว่ามันยังเปียกจากการสระอยู่ล่ะมั้งเธอถึงยังไม่ยอมรวบมัน
แล้วผมก็ยิ้มคนเดียว
ถนนตรงนั้นอยู่ห่างจากสามแยกไฟแดงไม่กี่สิบเมตร การจราจรตอนเจ็ดโมงเช้าของวันธรรมดาทำให้ผมมีเวลาติดอยู่ในรถ เพื่อมองเธอนานมากขึ้น
หน้าบึ้งเหลือเกิน
หลังจากนั้นร่วมห้านาที ทุกอย่างก็กลับสู่ภาวะปกติ ผมกลับถึงบ้านก็ออกกำลังกาย ลงมากินข้าวกับพ่อ แม่ และพี่สาวคนรอง ส่วนพี่สาวคนโต ต้องคอยดูแลกิจการรีสอร์ทที่ต่างจังหวัด ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกัน
แล้วผมก็ลืมสาวน้อยคนนั้นไป
จนกระทั่งสองอาทิตย์ให้หลัง
ผมแวะไปหาเพื่อนชื่อต้อง
ที่นั่นผมได้พบเธอ เธออยู่ละแวกเดียวกับบ้านเพื่อนผม มากไปกว่านั้น
เธอรู้จักกับไอ้ต้อง
(มีต่อ ตอนที่ 2 ค่ะ)
จากคุณ :
พระจันทร์โศก
- [
12 ม.ค. 49 13:34:48
]