๑๑ รอยรูปอินทร์หยาดฟ้า มาอ่าองค์ในหล้า
แหล่งให้คนชม แลฤๅ ฯ
๏ริ้วรูปอัปลักษณ์ล้า ตาปิดพลาสเตอร์จ้า
แบบใบ้ข้างถนน แลฤๅ ฯ
โคลง ๔
๓๐ เสียงฦาเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับไหล ลืมตื่น ฤๅพี่
สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ ฯ
๏เสียงฤเถียงใคร่รู้ แจ้วแจ้ว พี่เฮย
เสียงเสียดเซาะใจแนว เด็กจ้า
หรือถือว่าแค่แซว ซาหนุก ฤๅพ่อ
ขอด่าเถียงเองอ้า อย่าให้หนวกหู ฯ
ยกย่องพระลอว่าเป็นตำราวรรณคดีไทยแต่โบราณชั้นเยี่ยมครับ
แต่บังเอิญกระผมสมัยเด็กเรียนไม่ทราบซึ้งเลยครับ....
มาเวลานี้อายุเหลือหนุ่มน้อยแล้วขอกลับมาหัดอ่านหัดเขียนด้วยครับ
๑๘๑ ถึงกรรมจักอยู่ได้ ฉันใด พระเอย
กรรมบ่มีมีใคร ฆ่าข้า
กุศลส่งสนองไป ถึงที่ สุขนา
บาปส่งจำตกช้า ช่วยได้ฉันใด ฯ
๏ถึงกำขายค่าห้า บาทเอง แม่เอย
กำหนึ่งผัดละเลง กับแกล้ม
อีกกำหนึ่งต้มเกรง ไม่อร่อย นะนา
สิบบาทสามกำแช้ม ถูกด้วยเหลือหลายฯ
๒๙๐ ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อ เมียตน
เมียแล่พันฤๅดล แม่ได้
ทรงครรภ์คลอดเปนคน ฤๅง่าย เลยนา
เลี้ยงยากนักท้าวไท้ ธิราชผู้มีคุณ ฯ
๏ล้านรู้ไม่เท่าลิ้ม ลิ้นลอง รักเอย
ลองแล่พันฤๅจอง จับต้อง
คนฤ สัตว์เปนของ มีจิต ใจนา
ร้องยากนักหัดร้อง เร่งรู้ร่ายโคลงฯ
จากคุณ :
จันทร์แห้ง 
- [
18 ม.ค. 49 05:39:59
]
วรรคทองพระลอ
๏การเมืองการถ่างมุ้ง แขงอุดมการณ์คุ้ง 
