หลังจากได้สวมกอดกับยอดขวัญ
ก่อนฝ่าฟันทางหลากดงขวากหนาม
เหมือนเธออยู่ใกล้ชิดคอยติดตาม
ช่วยเพิ่มความอุ่นใจในทางเดิน
อุปสรรครายทางทุกย่างก้าว
เจอร้อนหนาววิตกระหกระเหิน
สามารถผ่านมาได้ไม่ยากเกิน
ทางดำเนินเพราะรักช่วยผลักดัน
อาจเคยท้อเคยแพ้มัวแต่เศร้า
เหมือนขุนเขาขอบฟ้ามาขวางกั้น
เพียงคิดถึงคำวอนก่อนจากกัน
กลับสานฝันก้าวย่างอย่างมั่นใจ
อำนาจรักสร้างสรรค์บันดาลแล้ว
ตลอดแนวความฝันของวันใหม่
สู้เพื่อเธอแม้ปลายทางยังห่างไกล
เร่งก้าวไปบากบั่นทางสัญจร
จดบันทึกเรื่องราวทุกคราวครั้ง
เธอคือหวังทุกวรรคตัวอักษร
ผจงเรียงร้อยรสเป็นบทกลอน
แม้ยามนอนยังหลับพร้อมกับเธอ
แล้วเวลากับการรอก็มาถึง
วันที่ซึ่งโหยหามาเสมอ
ในอ้อมกอดแสนนานกับการเจอ
อาจมีเผลอจุมพิตสักนิดนะ
จากคุณ :
แม่จิตร
- [
19 ม.ค. 49 16:37:04
A:unknown X:unknown, 202.28.62.245
]
กอด
