เข้าวีคที่ 2 ของการเฝ้ามองเค้าคนนั้นในทีวี

ความหลงบังตาไปแล้ว เพื่อนฉันแต่ละคนเชียร์คนที่เสียงดี หน้าตาดี
แต่ฉันเชียร์เค้าเพราะเค้าเป็นคนดี เอาเข้าไป ความเห็นที่ไม่ตรงกัน ก็เริ่มเกิดขึ้น
ฉันเริ่มระหองระแหงกะกิ๊กลับของฉัน เราเชียร์คนละคนกัน แต่ฉันยอมรับนะว่าคนที่กิ๊กลับฉันเชียร์เค้า เสียงดีจริงๆ
แต่เค้าเป็นผู้หญิงอ่ะชิส์ ไม่เชียร์หร๊อก...
แต่คนที่ฉันเชียร์เค้าก็มีดีนะ ฉันรู้ได้ว่าเค้าอยากมีโอกาสในวงการ
เค้าขวนขวาย เค้าตามหาความฝันมาตลอดยี่สิบกว่าปีในชีวิต เค้าเคยมีอัลบั้มแต่มันไม่ใช่แนวที่จะดังได้
คนฟังกลุ่มเพลงนั้นเป็นแค่กลุ่มเล็กๆ
สามปีก่อนตอนสมัยฉันเรียนที่ต่างประเทศแฟนเก่ามักส่งซีดีเพลงไปให้ฟังเสมอ
หนึ่งในนั้นมี ซีดีของเค้า แต่ฉันไม่ทันได้แกะพลาสติกห่อปกหรอกนะ ฉันก็โยนลงกล่องไปเลย...
เพราะไม่ใช่แนวที่ฉันฟัง  ฉันเคยฟังเพลงเค้าผ่านหน้าเวปเพลงออนไลน์แล้วบอกนักร้องนำเสียงกระแดะหวะ....
ฉันกลับมาฟังตอนที่ฉันรู้นี่แหละว่าเค้าเคยเป็นวงนี้มาก่อน...แต่บอกว่าทะไมเสียงเพราะจัง..(ความรักบังตาจริงหวะ)

อะไรก็น่ารักอะไรก็ดูดี แม้จะไม่ค่อยซ้อม แอบไปนอนบ่อยๆ
อืมแต่ก็พอให้อภัยนักร้องที่ดีต้องรู้จักพักผ่อนรู้จักว่าตัวเองต้องทำอะไร(เห็นไหม๊หล่ะเค้าเรียกว่าหลงจริงๆ)

ฉันยังคงท่องเวปหาข้อมูลดูว่าจะมีคนเชียร์เค้ามากน้อยแค่ไหน
และแล้ว...ฉันก็ได้เจอเพื่อนจากโลกไซเบอร์ที่มีหัวใจดวงเดียวกัน คือรักคนในจอทีวีคนนั้น
ได้เจอะเวปบอร์ดที่ มีแต่คนรักคนคนเดียวกัน พูดจาภาษาเดียว อัน อูยดียังงั้นดีอย่างนี้
ฉันมีความสุขนะมีความสุขมากที่มีเพื่อนคุยสะที  เพื่อนในชีวิตไม่สามารถคุยได้จริงๆ เดี๋ยวมันจะว่าเข้าขั้นบ้า 555

ตารางชีวิตเปลี่ยนไป จากคนที่เคยเที่ยวนอกบ้าน กลับนั่งจ้องแต่หน้าจอทีวี
โทรศัพท์ที่เคยไว้ใช้สื่อสารกะเพื่อน กลายเป็นเครื่องมือโหวตไป
เพื่อนในชีวิตจริงที่เคยคุยกันทุกวัน กลายเป็นคนแปลกหน้า
เพื่อนในโลกไซเบอร์ กลายเป็นคนเข้าใจซึ่งกันและกันและมีความสุขด้วยกัน

เค้าในทีวี วีคนี้ไม่ค่อยหวือหวา ฉันคิดในใจวีคนี้ไม่ค่อยหนุกเลยหวะ
แต่ยังคงเฝ้าหน้าจอ เพราะเค้าอยู่ตรงนั้น ยิ้ม หัวเราะ ร้องเพลง เต้นรำ และนอนเป็นสม่ำเสมอ เห็นแค่นี้ก็ดีใจแล้วหล่ะนะ

วันเสาร์มาถึงเร็วจังวันนี้เค้าต้องไปคอนเสิริท์อีกแล้ว กังวลไปต่างๆนานๆ จะทำได้ไหมจะทำได้ดีหรือเปล่า
วีคนี้การแสดงเรื่อยเฉื่อยเพราะเพลงไม่คุ้นหูเพลงเก่าสมัยฉันยังเป็นเด็กน้อย ถึงจะดังแต่ ก็ร้องตามไม่เป็น
เค้าทำได้ดีกว่าวีคก่อน แต่ก็ยังไม่ดีเท่าที่ใจคิด หรือเพลงไม่ส่ง และการร้องสีหน้าอะไรก็โอเคนะดูเป็นมืออาชีพดี
สรุปวีคนี้ไม่ได้โดนคัดออกยังคงได้อยู่ต่อ กรี๊ดดดสลบหน้าจอทีวีเหมือนเคย

คอนเสริท์จบลง ฉันมานั่งคุยกะเพื่อนในโลกไซเบอร์ของฉัน เค้าไปเชียร์คนที่อยู่ในทีวีคนนั้นถึงขอบเวที
ถามๆๆ ตอบๆๆ นั่งอมยิ้ม เค้าน่ารักจังเลย (เค้าเรียกอาการมัวเมาใช่มิ๊)

-----
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไร.... หลงอะเค้าทำไรก็ดูดีไปหมด
วีคหน้าสิ....หลายอารมจริงๆ
.....

แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 49 18:28:09