ก่อนอื่น ต้องขอออกตัวก่อนว่า ผมเป็นคนชอบขีดๆเขียนๆ แต่นี้เป็นครั้งแรกที่(กล้า)จะเขียนให้คนอื่นได้อ่าน อาจไม่ไพเราะหรือน่าสนใจ แต่เขียนด้วยความรู้สึกที่อยากเขียนจริง

ตกตอนเย็นของทุกวัน เป็นช่วงเวลาที่ใครต่อใครอยากจะกลับบ้าน อยากไปพอหน้าคนที่บ้าน อยากไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อชำระล้างร่างกายจากความเมื่อยล้าจากการทำงาน การเรียน หรือจากกิจกรรมที่ต้องดำเนินมาตลอดทั้งวัน มองซ้ายมองขวา ล้วนเห็นแต่คนอื่นยิ้ม หัวเราะกับการเลิกเรียน น้องๆ พี่ๆ จับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน เหมือนเป็นช่วงเวลาที่หายาก ซึ่งจะเกิดขึ้นยากในช่วงการเรียน แต่ละคนเดินแบกกระเป๋าที่หนักไปด้วยหนังสือตำรา บางคนเหวียงกระเป่าไปมา เหมือนกระเป๋า ว่างเปล่าจากสิ่งของอื่นใด ที่น่าจะพามาโรงเรียน คนแล้วคนเล่า เดินผ่านผมไป รุ่นน้อง รุ่นพี่ เพื่อนๆ คุณครู ภารโรง พนักงานในโรงเรียน ในใจคิดว่า "พวกเค้าทำไมถึงรีบกลับบ้านกันจัง" ผมพร่ำคิดมาตลอดว่า หากผมกลับบ้านไปนั้น ไม่รู้ว่าจะมีใครที่คิดเหมือนผมบ้าง จาก 4 โมงเย็น เวลาก็ล่วงเข้าไป 5โมง และก็ 6 โมงเย็น มันเป็นช่วงเวลาที่คนอื่น ล้วนถึงบ้านกันแล้ว กำลังดูโทรทัศน์ หรือกำลังเล่นกีฬา แต่สำหรับผมนั้น มันเป็นช่วงที่เหมาะต่อการกลับบ้านที่สุด การเดินกลับบ้านคนเดียว โดยไม่มีใครเดินตามหลัง เป็นเวลาที่ผมสามารถเดินได้อย่างสบายอกสบายใจ ไม่ต้องมีเสียงกระซิบ แวววตาจากคนอื่น ที่มองตามหลังผมมาตลอดเวลา จากปากซอย ถึงบ้าน เป็นระยะทางแค่ 300 เมตร ซึ่งคนอื่นใช้เวลาเดินกันแค่ 10-15 นาที แต่ผมอาจจะใช้เวลาเดินเป็นครึ่งชั่วโมง ไม่ใช้เพราะมีกิจกรรมอื่นใด  แต่เป็นเพราะ........ต้องรอให้คนอื่น เดินนำหน้าไปก่อน ไม่อยากให้คนอื่นเดินตามหลัง ในใจคิดมาตลอดการเดินในระยะทางแค่ 300 เมตรว่า "อีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้ว พยายามหน่อย ทนหน่อย" แต่ถึงอย่างไร เวลา 6โมงเย็น ก็ไม่ได้ช่วยเรื่องการเดินทางที่สบายใจมากนัก เพราะ เส้นทางที่เดิน เป็นเส้นทางสาธารณะที่คนอื่นก็จำเป็นต้องเดินด้วย ดังนั้นการที่ต้องเลี่ยงให้คนอื่นเดินนำหน้าไปก่อน ด้วยกิจกรรมที่คนอื่นไม่คาดเดาได้ว่า ผมแสร้งทำ เช่น การทำของหล่น การรอผูกสายเชือสายร้องเท้า เป็นต้น ไม่ขอโทษใคร ขอเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว ไม่มีใคร(อยาก)รู้ ...... แต่ยังไง การเดินกลับบ้าน ในช่วงที่คนอื่น ไม่เดินกัน เป็นช่วงเวลาที่เดินได้อย่างสบายใจที่สุด ... ทำไมคนเรา ต้องตัดสินคนด้วยแค่ร่างกายภายนอก ......
แต่ไม่เป็นไร เพราะอย่างน้อย ก้ยังไม่วันเสาร์และอาทิตย์ที่ผม ไม่ต้องเดินกลับจากโรงเรียน ก้ถือว่า 2 วัน 48 ชั่วโมงนี้ สบายใจสุดๆ..