ความเดิมตอนที่แล้ว
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4050473/W4050473.html
แต่เสียงที่ดังลั่นบ้านกลับเป็นเสียงกรีดร้องของสุดา
แต่เสียงร้องพลันขาดหายไปกะทันหันเมื่อมือแข็งแรงของใครคนหนึ่งเอื้อมมาปิดปากของเธอไว้พร้อมกับมีเสียงเรียกข้างหูจนประสาทอึงอลลั่นเปรี้ยะ
+++++
ความรู้สึกของหญิงสาวตอนนั้นเหมือนโลกทั้งโลกถล่มครืนลง ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดรวดเร็วและกะทันหันจนตั้งสติไม่ได้ เพดานห้องหมุนคว้างจนสติสัมปชัญญะแทบขาดผึง
พี่ดาครับ พี่ดา นี่ผมเอง........อย่าเสียงดังสิครับ
เสียงเรียกที่เกือบเป็นเสียงตะโกนนั้นดังย้ำข้างหูอยู่หลายครั้ง กว่าสุดาจะเริ่มได้สติและจ้องมองหน้าผู้มาเยือนยามวิกาลเต็มที่ พอรู้ว่าใครเธอก็โผเข้ากอดคอแน่น ละล่ำละลักบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจสุดขีด
ชาติ...ทำไมเธอมาช้าจัง พี่เกือบจะเป็นบ้าตายแล้วรู้ไหม บ้านหลังนี้มันนรกชัดๆ เราต้องจัดการทุกสิ่งทุกอย่างให้จบสิ้นลงในคืนนี้
ใจเย็นๆครับพี่ดา
ชายหนุ่มวัยอ่อนกว่าสุดาอย่างน้อยก็ห้าหกปีค่อยๆพูดกึ่งปลอบกึ่งอธิบายกับหญิงสาวผู้ที่มีอาการเกือบจะเหมือนคนสติแตกอยู่แล้ว
ผมมาช้าเพราะกว่าจะหาทางออกมาจากบ้านได้ก็แทบแย่....เดี๋ยวคนจะสงสัยเอามันจะยุ่งกันใหญ่นะครับ พี่ใจเย็นๆ ไม่มีอะไรแล้ว พี่คงฝันร้ายไป ผมเห็นพี่นอนหลับตาดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียงเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง ผมว่าพี่ดาคงฝันไปแน่ๆ
ฝันเหรอ.....
สุดาทวนคำอย่างงุนงง ก่อนจะหันไปมองทางหน้าต่างซึ่งตอนนี้มีเป็นเพียงกรอบสีดำมืดดำบานหนึ่งเท่านั้น ไม่มีอสุภร่างร้ายใดปรากฏอยู่ตรงนั้น
เธอไม่เห็นอะไรจริงๆ เหรอ..ตอนเข้ามาในห้อง
ย้ำถามเพื่อความแน่ใจ ชายหนุ่มยิ้มปลอบใจแล้วกระชับวงแขนแน่นเข้าพลางบอกข้างหูว่า
ผมไม่เห็นอะไรเลยครับ ถ้ามีอะไรผิดปกติผมก็คงเห็นไปแล้ว
ยาของเธอ.... สุดาบอกด้วยเสียงที่เกือบจะเป็นการร้องไห้
มันไม่ได้ผลอะไรเลยเวลาก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว เขาก็ยังไม่ยอมตายเสียที ไหนบอกว่าจะตายภายในเจ็ดวันไงล่ะ นี่ยังไม่ยอมตายเลยทั้งที่ดูอาการน่าจะตายแล้ว
มันเคยได้ผลนี่นา มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่าครับพี่
ไม่มีเด็ดขาด หญิงสาวยืนยันเสียงหนักแน่น
ผสมลงไปในน้ำในอาหารให้กินทุกวันไม่มีขาด และให้มากกว่าเธอบอกไว้ด้วย
ไม่น่าจะเป็นไปได้
น้ำเสียงของชาติมีแววผิดหวังและไม่เข้าใจ
ตัวยาที่ได้มาจากหมอไสยศาสตร์ชาวเขมร เท่าที่ผ่านมาไม่เคยทำให้ผิดหวังสักราย คนที่กินยาเข้าไปจะตายอย่างช้าไม่เกินเจ็ดวันเสมอ แต่เขาเองก็เชื่อว่าสุดาจะต้องไม่มีวันบกพร่องผิดพลาดแน่นอน เพราะคนที่อยากให้ประมุขของบ้านหลังใหญ่นี้ตายมากที่สุดก็คือผู้เป็นภรรยาที่แสนรักนี่เอง
ชาติเป็นคนสวน เข้ามาทำงานได้หลายปีแล้ว แม้ว่าจะเป็นคนบ้านนอก แต่รูปร่างหน้าตาก็ดีกว่าหนุ่มในย่านเดียวกัน ร่างกายกำยำแข็งแรงตามแบบฉบับชาวนาชาวไร่กลับเป็นที่ต้องตาต้องใจสุดาเป็นยิ่งนัก และนั่นดูเหมือนจะเป็นรักแรกของเธอเสียด้วยซ้ำ
และเมื่อเธอต้องการสิ่งใด สุดาก็จะพยายามทำทุกวิถีทางในการจะได้มาซึ่งสิ่งนั้น หลังจากใช้มารยาหญิงพันเล่มเกวียนสารพัดรูปแบบ ชาติ...หนุ่มคนสวนก็ทิ้งแฟนเก่าชาวสวนมาคบกับสุดาแบบลับๆ ตลอดมา
ยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดเผย
นอกจากเวลาอันควร...ตราบใดที่สามีเก่ายังเป็นก้างขวางคออยู่ เวลานั้นของเธอคงมาไม่ถึง ดังนั้นแผนพิฆาตของเธอจึงเริ่มต้นขึ้น แม้ว่าช่วงแรกชาติจะไม่เห็นด้วยก็ตาม แต่ในที่สุดความรักความใคร่ก็เปลี่ยนหนุ่มบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่งให้เป็นฟันเฟืองตัวหนึ่งของการฆาตกรรมโดยไม่รู้ตัว
และก็บังเอิญเหลือเกินที่ชาติไปรู้จักกับหมอไสยศาสตร์ชาวเขมร ซึ่งมาเปิดสำนักอยู่หมู่บ้านใกล้ๆ ทำให้เรื่องมันง่ายเข้า การที่เขาลางานบ่อยๆและหายไปเป็นเวลาหลายๆวันเพราะติดต่อกับหมอไสยศาสตร์คนนี้เอง
เพียงแต่มันยังไม่จบลงอย่างสมบูรณ์เท่านั้น
ยาไม่ได้ผล เขายังไม่ตาย
น้ำเสียงของสุดาเริ่มแข็งกระด้างขึ้น
ชาติ..เธอต้องจัดการเรื่องนี้ให้จบในคืนนี้ ถ้าผ่านช่วงนี้ไปจะหาโอกาสยากแล้ว ฉันให้คนใช้ทั้งหลายกลับบ้านไปหมดแล้ว ถ้าไม่ลงมือคืนนี้จะไม่มีโอกาสอีก
มันน่าจะมีอะไรสักอย่างที่ผิดพลาด
ชาติขบกราม สีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยความผิดหวังและไม่เข้าใจ
พี่ดาจะให้ผมทำยังไงครับ
เสียงของชาติเริ่มแหบพร่า
ฟังนะชาติ...
หญิงสาวเอามือสองข้างประคองใบหน้าชู้รักรุ่นน้อง จ้องมองด้วยสายตาแข็งกร้าวพลางบอกด้วยน้ำเสียงที่เฉียบขาดว่า
เธอจะต้องเข้าใปจัดการเขา คืนนี้ ทำให้เขาตายในคืนนี้ให้ได้
รอดูอาการอีกหน่อยไม่ได้หรือครับพี่
ใบหน้าของชาติเริ่มซีดลง สีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยความลังเล หวาดกลัว และไม่มั่นใจ อย่างน้อยเขาไม่เคยฆ่าใครมาก่อน แม้ว่าเรื่องตีรันฟันแทงจะผ่านมามากมายก็ตาม
ไม่ได้...
นัยน์ตาของสุดาเต็มไปด้วยความจริงจังเด็ดเดี่ยว ชาติมองแล้วหัวใจเหมือนหดเล็กลงเหลือเท่าปลายนิ้ว ผู้หญิงคนนี้ดูมีอิทธิพลเหนือเขาอย่างแปลกประหลาด ทำให้เขายอมสยบราวกับเป็นข้าทาสบริวาร มันเป็นเพราะความรักหรือเงินจำนวนมากที่เขาได้รับจากเธอโดยสม่ำเสมอและตลอดมากันแน่นะ
ถ้าเธอไม่ทำวันนี้ พี่จะเลิกคบกับเธอ
ประโยคนั้นราวกับประกาศิตพิฆาต ชาติคอตก เขาคงไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ราคะตัณหากับางคนบางครั้งดูมีพลานุภาพชั่วร้ายจนน่ากลัว..การขาดผู้หญิงคนนี้มาดูแลช่วยเหลือ เขาคงกลับไปลำบากลำบนแบบเดิม อนาคตซึ่งจะพากันไปก่อร่างสร้างตัวพร้อมมรดกก้อนโตที่ได้จากสามีของหญิงสาว คงเลือนหายกลายเป็นความว่างเปล่า คนเราพอบินติดเมฆแล้วทำไมลงยากจริงๆ
สุดาใช้เวลาเกลี้ยกล่อมชักจูงอยู่ครู่ใหญ่ ในที่สุดชาติก็ยอมตกลงที่จะกระทำการอันเป็นบาปอย่างมหันต์ อะไรบางอย่างดลใจให้เขายินยอมทำตามความต้องการของสุดาไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม
+++++
แสงไฟเพดานทางเดินนอกห้องหม่นมัว แสงเหลืองซีดของมันราวกับเป็นนัยน์ตาของภูติผีปีศาจซึ่งคอยจับตามองทุกความเคลื่อนไหว สุดาค่อยๆจูงมือชู้รักรุ่นน้องตรงไปยังประตูห้องนอนของสามีราวเป็นหัวขโมย ชายหนุ่มขับมีดเล่มยาวในมือเพื่อให้เกิดพลังและความมั่นใจ ลำพังตัวเขาเองเรื่องแบบนี้ไม่เคยคิดมาก่อนเลย แต่ตอนนี้เหมือนขึ้นขี่คอเสือแล้ว
เปิดเข้าไปเลย....ประตูไม่ได้ล็อค
เสียงสุดากระซิบมาจากด้านหลัง ชาติเอามือปาดเหงื่อทั้งที่อากาศตอนนี้เย็นเฉียบ กลั้นใจออกแรงค่อยๆ ผลักประตูเข้าไป แสงไฟ เสียงบานพับประตูดังเอี๊ยดเบาๆ แต่กับคนทั้งสองเสียงนั้นเหมือนดูกึกก้องไปทั้งบ้าน หญิงสาวนึกโมโหตัวเองก็ไม่หาน้ำมันมาหยอดตามบานพับก่อนหน้านี้ จะได้ไม่มีเสียงเสียดประสาท ซึ่งอาจทำให้ใครบางคนตื่นขึ้นมาก็เป็นได้
คนสวนหนุ่มค่อยๆ ชะโงกหน้าไปมองอย่างระมัดระวัง เขาไม่มีโอกาสเข้ามาในห้องนี้บ่อยนักเพราะงานดูแลห้องนี้ส่วนใหญ่เป็นงานของพวกผู้หญิง
อากาศด้านนอกว่าหนาวเย็นแล้ว แต่ในห้องนี้อากาศกับหนักอึ้งเย็นยะเยือกหนักเข้าไปอีก หมอกละอองสีขาวปกคลุมไปทั่วห้องเป็นปรากฏการณ์ที่หาคำอธิบายใดๆ ไม่ได้ในตอนนั้น ทั้งสองค่อยๆก้าวประชิดเตียงอย่างช้าๆและเงียบกริบ
แล้วเขาก็ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะเท่าที่เห็น ร่างผอมแห้งเจ้าของห้องยังคงนอนเงียบอยู่บนเตียงจนแทบจะจมหายลงไปในฟูก ไม่มีวี่แววจะตื่นขึ้นมาเลยสักนิด เขาภาวนาว่าขอให้หมดลมหายใจไปเสียได้ก็ดี เพื่อที่จะไม่ได้กระทำการ ฆาตรกรรม อันน่ากลัวในคืนนี้
กระทั่งมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียง คนป่วยใกล้ตายยังไม่มีปฏิกิริยาเคลื่อนไหวให้เห็น
สุดาจ้องมองดูสามีเหมือนจะดูใจเป็นครั้งสุดท้าย...นี่นะหรือสามีคนดีที่เคยเป็นหนุ่มใหญ่สง่างามน่าเคารพยำเกรงในอดีต แต่ไม่เคยได้ใจได้ความรักอย่างจริงใจจากเธอเลย ตอนนี้เหลือเพียงคราบสังขารแห้งกรังขาวซีเจนเหลือง นัยน์ตาปิดสนิท ผ้าห่มสีขาวซึ่งคลุมอยู่ถึงหน้าอกดูตอนนี้คล้ายเป็นผ้ามัดตราสังข์ ร่องรอยเดียวที่บอกว่ายังคงมีชีวิตคืออาการขยับไหวเป็นจังหวะของผ้าห่มซึ่งเล็กน้อยจนแทบสังเกตไม่ได้
ความรักบางครั้งเป็นเรื่องตลกและไร้เหตุผล เพียงแต่เธอจริงใจกับสามี...เพียงแต่เคารพในความรักของเขาซึ่งมีต่อเธอเท่านั้น ยอมรับในชะตาชีวิตที่เหลือซึ่งก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เรื่องคงไม่จบลงแบบนี้
หญิงสาวเบือนหน้าหนีในที่สุด รู้ว่าผิดก็คงอยากทำและห้ามใจไม่ได้ เธอต้องการโลกในฝันของเธอ และโลกนั้นกำลังจะเป็นจริง สุดาหยิบหมอนใบหนึ่งซึ่งวางบนโต๊ะข้างๆ ส่งให้ชายชู้อย่างเงียบงัน ชาติมองหน้าเธอเหมือนจะตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้าย ความหนักอึ้งซึ่งถ่วงอยู่ในความรู้สึกประทุออกมาทางสีหน้าแววตาจนหมดสิ้น
เมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้าให้ ชาติจึงรับหมอนมาด้วยมืออันสั่นระริก เขาไม่ใช่ฆาตกรโดยสายเลือดหรือจิตวิญญาณ
ลงมือเร็ว
เสียงแผ่วโหดกระซิบแผ่ว ชาติกลั้นใจยกหมอนใบนั้นปิดลงไปเต็มหน้าแล้วออกแรงกดสุดกำลัง
สุดาถอยหลังออกไปสามสี่ก้าวโดยไม่ตั้งใจเพราะวาดภาพที่จะเกิดขึ้นก่อนหน้าที่ชาติจะลงมือเสียอีก ร่างผอมๆ แบบนั้นจะเอาเรี่ยวแรงอะไรมาขัดขืนต่อสู้ อย่างมากคงจะดิ้นรนไปมาสักพัก ข้างที่ปราศจากนิ้วมือและข้อมือคงตะกายไปมาอย่างสิ้นหวัง พอยกหมอนออกจากใบหน้า ร่างนอนควรจะตาเหลือกค้างแน่นิ่ง
แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 49 16:31:09
จากคุณ :
Psycho man 
- [
29 ม.ค. 49 21:36:22
]
ซาก...........(ตอนที่ 2)
