"โอ้ย..ซี้ด เสียวมั้ยครับ..โอ้ย"

"สุดๆเลยครับ นายเลีย***ให้ผมได้ป่าวครับ"

"ได้ครับได้..แพล่บๆๆๆๆๆๆๆ...เสียวป่ะครับ..ซี้ด..นายชักเร็วป่ะครับ"

"เร็วครับ ใกล้จะถึงแล้วนะ..โอ้ย..จะออกแล้วครับ"

"พร้อมกันนะ โอ้ย...ออกแล้วนะครับ...อ่า"

"อ่า...ครับ..เหนื่อยจังเลย..มันส์สุดๆเลยครับ เดี๋ยวผมไปล้างมือก่อนนะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"

โทรศัพท์ถูกวางทันทีหลังจากเสร็จภารกิจเพศสัมพันธ์ทางโทรศัพท์ ภารกิจนี้สูญเสียปริมาณประชากรอสุจิไปอย่างเปล่าประโยชน์ อันผิดหลักสำคัญตามหน้าที่ของมนุษย์ที่จะต้องสร้างประชากรให้กับสังคม

แต่ถึงแม้จะเอากันซึ่งๆหน้า ถึงพริกถึงขิงแค่ไหน ผู้ชายสองคนนี้ก็คงไม่มีทางที่จะผลิตประชากรออกมาทางทวารหนัก ปาก ซอกขา ง่ามนิ้ว หู หรืออวัยวะส่วนอื่นๆได้อย่างแน่นอน

มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ผมเล่น sex phone เมื่อก่อนผมเคยจดทำสถิติไว้ว่าในเดือนๆหนึ่ง ผมช่วยตัวเองกี่ครั้ง เล่น sex phone กี่ครั้ง แต่มาในระยะหลังๆ ความถี่ต่อวันเริ่มมีมากขึ้น ความเพลียหลังจากเล่นเสร็จ ผมคิดว่าผมน่าจะนอนพัก มากกว่าการมานั่งจดว่าวันนี้เล่นไปกี่ครั้ง เล่นกับใคร สนุกแค่ไหน

ช่วงหัวค่ำเป็นช่วงที่ผมมักจะเปิดคอมพิวเตอร์ เล่นอินเตอร์เนต อ่านข่าวสาร กระดานสนทนา เช็คอีเมล์ หรือแม้กระทั่งเล่นเว็ปโป๊ และแน่นอนในเว็ปโป๊ของเกย์ก็ย่อมต้องมีหน้าฟอรั่มหาเพื่อนชายรักชาย

"ชื่อก้องครับ หาเพื่อนเล่น Msn ***@***.com ออนอยู่ครับ"

"ชื่ออาร์ทคับ เหงามาก อยากมีแฟน โทรมาที่เบอร์01***-****ได้ตลอดเวลานะครับ จะรอ"

"อยู่แถวฝั่งธน อยากสุดๆ หาเพื่อนมาเล่น Sex ที่ห้อง"

"โฟนกันครับ มันส์ๆ หายเหงา 01***-****"

เกย์โสดอย่างผมการเล่น sex phone ถือได้ว่าเป็นการมี sex ที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นหน้าของกันและกัน ไม่ได้เห็นสิ่งที่อยากเห็นที่สุดในร่างกายของอีกฝ่ายหนึ่ง แต่มันก็เป็นการแก้ขัดอารมณ์เปลี่ยว หรือ "ความต้องการจากธรรมชาติ" ได้ไประยะหนึ่ง ใครจะว่าเป็นโรคจิตหรือยังไงก็แล้วแต่ แต่ผมคิดว่านี่ก็เป็นการระบายออกของผมอีกทางหนึ่ง

ผมรู้จักเพื่อนโฟนคนหนึ่งมาประมาณสามเดือนแล้ว ครั้งแรกที่ผมโทรไป ในคืนนั้นเราก็สนองตอบอารมณ์ด้วยการเล่น sex phone ยาวนานถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง เล่นแล้วหยุด เล่นแล้วหยุด พอเราทั้งคู่เสร็จภารกิจแล้ว..

บุคคลปริศนาปลายสาย : "เอ่อ..ผมไปล้างมือก่อนนะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน"

ผม : "เดี๋ยว ผมยังไม่รู้จักชื่อนายเลย"

บุคคลปริศนาปลายสาย : "จะรู้ไปทำไม"

ผม : "อ้าว ก็เพื่อนกัน จะรู้ไปไม่ได้เลยเหรอ โกหกเอาก็ได้"

บุคคลปริศนาปลายสาย : "ทำไมผมต้องโกหก ผมชื่อนิก"

ผม : "ครับ ดีที่รู้จักนะ"

บุคคลปริศนาปลายสาย : "งั้นผมไปนอนก่อนนะ"

เสียงโทรศัพท์ปลายสายวางลง ผมวางตาม ขณะกำลังนั่งทำความสะอาด "ของ" ของผมอยู่ ผมก็คิดว่า คนเรามันก็แปลก เล่น sex phone กัน หน้าตาก็ไม่เคยเห็น ชื่อยังไม่รู้จักกันเลย แต่เราก็มีความสัมพันธ์กันแบบแปลกๆ นี้ได้ เออดี สังคมนี้ถึงขั้นนี้แล้ว ผมมันพวกสุขนิยม ช่างหัวแม่มัน ใครจะว่าอะไรก็เชิญ

ทุกๆ สามวัน นิกจะโทรมาหาผม ไม่พูดพร่ำทำเพลง เค้าจะถามผมก่อนเลยว่า ทำไปรึยังสำหรับวันนี้ แน่นอน แค่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง แล้วเห็นเบอร์โทรศัพท์ ผมก็ถอดกางเกงรอแล้ว เราทำกันอย่างนี้จนปาเข้าไปเดือนที่ 3 ผมจึงคิดว่า ผมน่าจะรู้จักเขามากขึ้นกว่านี้ มากขึ้นกว่าเพื่อนที่เล่น sex phone กัน

"นายเรียนที่ไหน" ผมถาม

"รู้ไปทำไม"

"อ้าว ก็อยากรู้ คนคุยกัน เอ่อ..จะว่าคุยก็ไม่น่านะ ก็เรารู้จักกันตั้งสามเดือนแล้ว ผมก็อยากจะรู้จักนายมากขึ้นน่ะ"

"นายนี่แปลกๆ คนนะ"

"แปลกยังไง คนอยากรู้จักนี่มันแปลกประหลาดมากเหรอ"

"ผมทำงานแล้ว"

"อ้าวเหรอ ผมฟังเสียงนึกว่านายยังเรียนอยู่ อืม แล้วทำไมไม่หาแฟนล่ะ จะได้ไม่ต้องนั่งเล่นโฟน เห็นหน้าก็ไม่เห็น"

"นายไม่มีความสุขเหรอ ที่เล่นโฟนกับผม"

"เฮ้ย เปล่า ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมก็แค่ถามว่า
นายไม่อยากมีแฟนเหรอ ก็เท่านั้น"

"อืม ผมคิดว่าผมมีความสุขกับตรงนี้พอแล้ว นายไม่ต้องมายุให้ผมไปหาแฟนหรอก จะเล่นต่อมั้ยล่ะ ถ้าไม่เล่นผมจะได้ไม่โทรมา"

"..........."

"ว่าไง"

"เล่นสิ เล่น"

คืนนั้น ผมวางสายไป แล้วก็มีคำถามมากมายกับเพื่อน sex phone ของผม เขาปิดบังอะไรผมอยู่นะ เขาคิดยังไงกับผม เขาเล่นกับคนอื่นรึเปล่า...ผมนอนหลับไป พร้อมกับคิดในใจว่า "คนๆนี้ มันน่าค้นหาดีนะ"

"สวัสดี"

"สวัสดีครับนิก"

"อืม ทำอะไรอยู่"

วันนี้มันมาแปลกๆ

"อ๋อ กำลังอ่านเมล์อยู่น่ะ เดี๋ยวรอแป๊บนึงนะ ปิดคอมก่อน"

"วันนี้ผมไม่เล่นนะ"

"อ้าว ทำไมล่ะ"

"ไม่รู้ดิ ผมขอถามอะไรหน่อยสิ ตลอดเวลาที่เราเล่นโฟนกัน นายคิดยังไงกับผม"

มันมาไม้ไหนว่ะ

"เอ่อ ก็เพื่อนไงครับ เป็นเพื่อนกัน แต่คงเป็นเพื่อนในลักษณะพิเศษกว่าตรงที่เราเล่นโฟนกันไงครับ"

เสียงปลายสายหัวเราะเบาๆ

"ผมอยากเจอนายจัง"

"...................."

"นายเป็นอะไรรึเปล่า"

"เปล่า ผมไม่เป็นอะไร ผมรู้สึกอายน่ะ ที่ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน เราไม่เคยทำอย่างอื่นเลย นอกจากเล่นโฟน มันเหมือนกับว่า เราทั้งคู่เป็นที่ระบายอะไรสักอย่างหนึ่งน่ะ ผมรู้สึกไม่ดีเลย ที่ทำอย่างนี้"

"นิกอย่าคิดมากสิ ผมว่ามันขึ้นอยู่กับเราทั้งคู่ต้องการอะไรกันมากกว่านะ นายประกาศไว้ว่าหาคนเล่นโฟน ถ้าผมไม่สนใจผมก็ไม่โทรไป แต่นี่ผมสนใจและอยากจะเล่นกับนาย มันก็เท่านั้น"

"............."

"ออกมาหาผมตอนนี้ได้มั้ย"

"................!!!!!!!!!?????????.........."

"เอ่อ...ได้ครับ ได้ ที่ไหนล่ะ กี่โมงครับ"

หลังจากวางสาย ใจผมเต้นโครมคราม ผมต้องรีบไปอาบน้ำ ขัดถูตัวให้สะอาดที่สุด กางเกงในตัวที่ขาวสะอาดที่สุด เตรียมถุงยาง หมากฝรั่งให้พร้อม แล้ววิ่งออกจากบ้านในกลางดึกคืนนั้น

....................................................

นี่ผมรอเกินเวลามาสองชั่วโมงแล้ว ผมยืนรอเขาอยู่คนเดียวที่ป้ายรถเมล์หน้าอพาตเมนท์แห่งหนึ่ง สัญญาณโทรศัพท์ปลายสายบอกผมว่าโทรศัพท์ที่ผมเรียกไปนั้นปิดเครื่องอยู่ ผมยืนรออย่างหงุดหงิดในการผิดสัญญาของเพื่อนโฟนที่ผมรู้จัก เขานัดผมมารอ แล้วทำไมต้องทำอย่างนี้ ไม่เข้าใจจริงๆ

ความอดทนถึงขีดสุด ผมเรียกแท็กซี่กลับบ้าน พอถึงบ้าน ผมล้มตัวลงนอนบนเตียง นี่ผมกำลังหงุดหงิดอะไร หงุดหงิดที่ไม่ได้มี sex ของจริง หรือหงุดหงิดที่ไม่ได้เจอเพื่อนโฟนที่ผมอยากเจอเขามานาน

นี่แหละที่เขาบอกกัน ไอ้พวกคนในอินเตอร์เนต เชื่อไม่ได้ ขี้โกหก หลอกลวง ไม่แน่นะ ที่กูเล่นโฟนกับมันทุกวันนี้ มันอาจจะหน้าเหมือนศพ จนไม่กล้าที่จะหาแฟนในโลกของความเป็นจริง เลยต้องมาเล่นแก้อารมณ์"อยาก"แบบนี้ ห่าเอ้ย คนเรา ทำไมต้องแกล้งกันด้วยวะ ผมคิด

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบอร์ไอ้ห่านิกนี่เอง เดี๋ยวจะด่าแม่มันซะที โทษฐานที่หลอกให้กูไปรอ

"เฮ้ย ทำไมต้องแกล้งกันด้วยว่ะ" ผมตะคอกใส่

"เอ่อ ขอโทษค่ะ ฉันเป็นแม่ของนิกนะคะ"

ผมตกใจ กล่าวขอโทษ เสียงแม่ของนิกฟังดูสั่นๆ

"เอ่อ คือ นิกเพิ่งโทรมาหาคุณใช่มั้ยคะ"

"ใช่ครับ เขาโทรหาผมเมื่อตอนสี่ทุ่มครึ่ง"

"เขาพูดอะไรกับคุณบ้าง"

ผมจะบอกยังไงดี ไม่รู้ว่าแม่ของนิกจะรู้ว่านิกเป็นเกย์รึเปล่า ผมเลยต้องโกหกออกไป

"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกครับ เขาชวนผมไปดูบอล มีอะไรรึเปล่าครับแม่"

"คือ..คือนิกเขาตายแล้วนะ เขาฆ่าตัวตาย"

"............................."

"เขาเพิ่งรู้ว่าเขาติดเอดส์เมื่อสามเดือนก่อน จิตใจเขาไม่สู้ นี่ฉันเห็นเขาโทรมาหาคุณครั้งสุดท้ายก่อนเขาจะฆ่าตัวตาย ฉันเลยโทรมา เผื่อคุณจะรู้อะไร"

"..ผมเสียใจด้วยครับ แม่"

เธอร้องไห้ก่อนจะวางสายผม

ผมนั่งงงอยู่บนเตียง ตาจ้องมองโทรศัพท์ สักพักผมได้กลิ่นคาวๆ ลอยออกมาจากโทรศัพท์ ผมเหวี่ยงมันออกไปไกล รีบหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดมือแล้วขยุ้มเป็นก้อนปาไปที่โทรศัพท์

ผมหายใจหอบแรง นั่งมองโทรศัพท์เหมือนจะเพ่งหาจุดที่เล็กที่สุด ระหว่างที่ผมนั่งมองนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมลุกขึ้นเดินไปที่ที่โทรศัพท์นอนนิ่งอยู่ เบอร์ที่ปรากฏอยู่เป็นเบอร์ของนิก ผมกดรับสายแล้วเอาหูแนบไปกับเครื่องโทรศัพท์ เสียงที่ผมได้ยินเป็นเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง เขากำลังหอบและมีเสียงครางลอดออกมา


















"โอ้ย..ผมเสียวจังครับ ผมมีความสุขจังเลย นายช่วยเลียให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ