CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    สามก๊ก ฉบับหัดเขียน 1

    ปี 191 AD
    ปี Chuping ที่ 2 (191 AD)
    12 กุมภาพันธ์ 191 ถึง 31 มกราคม 192

    ในเดือนแรกของฤดูใบไม้ผลิ ทางราชสำนักได้ประกาศนิรโทษกรรม

    เหล่าแม่ทัพทางตะวันออกได้ประชุมกัน โดยทั้งหมดสังเกตว่าฮ่องเต้นั้นยังทรงพระเยาว์และอ่อนแอ หนำซ้ำยังอยู่ภายใต้การควบคุมของตั๋งโต๊ะ และถูกตัดขาดจากโลกภายนอก พวกเขาไม่รู้แม้กระทั่งว่า ฮ่องเต้ยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่หรือไม่ เล่าง้อ เจ้าเมือง You เป็นเชื้อพระวงศ์ที่มีความสามารถและได้รับการยกย่องจากคนทั่วไป (เล่าง้อเป็นทายาทของอ๋องแห่ง Donghai ซึ่งสืบเชื้อสายมาจาก ฮ่องเต้ Guangwu) ดังนั้นจึงสมควรที่จะแต่งตั้งให้เล่าง้อเป็นฮ่องเต้

    โจโฉพูดว่า เมื่อเราตั้งกองทัพธรรมขึ้น ประชาชนทั้งหมดได้สนับสนุนเรา เพราะว่าเราต้องการสนับสนุนฮ่องเต้ ล้มล้างขุนนางชั่วที่ครอบงำราชสำนัก เวลานี้เรามีฮ่องเต้ที่ทรงพระเยาว์ โง่เขลาและอ่อนแอ และยังอยู่ภายใต้การควบคุมของขุนนางที่ชั่วร้าย แต่ไม่ใช่ความผิดขององค์ฮ่องเต้ที่สูญเสียอำนาจในการปกครอง ถ้าเราทำการเปลี่ยนแปลง ใครในแผ่นดินนี้จะสามารถอยู่อย่างเป็นสุข พวกท่านอาจจะมองขึ้นเหนือ (เล่าง้อ) แต่ข้านั้นมองไปทางทิศตะวันตก (ฮ่องเต้)

    ฮันฮกและอ้วนเสี้ยวเขียนจดหมายถึงอ้วนสุดว่า ฮ่องเต้นั้นไม่ใช่ทายาทที่แท้จริงของ Xiao Ling พวกเราต้องกระทำการเหมือนกับ แม่ทัพ Jiang และแม่ทัพ Guan ในอดีต ที่ลงโทษและขับไล่ฮ่องเต้ที่ถูกชักจูง และแต่งตั้ง อ๋อง Dai ขึ้นเป็นฮ่องเต้แทน พวกเราวางแผนที่จะแต่งตั้งแม่ทัพ เล่าง้อขึ้นเป็นฮ่องเต้

    ในทางลับ ๆ อ้วนสุดต้องการราชบัลลังค์มาเป็นของตัวเอง แต่เขารู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ถ้ามีฮ่องเต้ที่เข้มแข็ง ดังนั้นเขาจึงไม่เห็นด้วยและต่อต้านความเห็นนี้

    อ้วนเสี้ยวส่งจดหมายถึงอ้วนสุดอีกครั้งว่า เวลานี้ ทิศตะวันตกนั้นมีฮ่องเต้ที่ทรงเยาว์วัย ที่ทรงเป็นฮ่องเต้แต่เพียงในนามเท่านั้น ไม่ได้มีสายเลือดเป็นคนในราชวงศ์อย่างแท้จริงไม่ และเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ของเขา ล้วนแต่เป็นลูกน้องของตั๋งโต๊ะทั้งสิ้น เราจะสามารถเชื่อใจเขาได้อย่างไร

    เราต้องส่งกองทัพไปประจำเส้นทางเดินทัพและจุดยุทธศาสตร์ต่าง ๆ แล้วพวกเขาก็จะเหมือนลูกไก่ในกำมือเราและถูกฆ่าในที่สุด ถ้ามีฮ่องเต้ที่ปรีชาสามารถถูกแต่งตั้งขึ้นในตะวันออก เมื่อนั้นเราจะคาดหวังสันติสุขในแผ่นดิน ทำไมท่านถึงยังมีข้อกังขาอยู่อีก ยิ่งกว่านั้น ขุนนางของท่านเองก็ถูกประหาร ทำไม ท่านไม่ทำเหมือน Wu Zixu ท่านยังยอมรับฮ่องเต้เช่นนี้ได้อย่างไร

    อ้วนสุดตอบว่า ฮ่องเต้นั้นเฉลียวฉลาดและเก่งกาจ เหมือนอย่างเช่นอ๋อง Cheng แห่งราชวงศ์ Zhou โจรชั่วตั๋งโต๊ะอาศัยความวุ่นวายชั่วขณะ บังคับเหล่าขุนนางให้เชื่อฟังตัวเอง เวลานี้จึงเป็นช่วงเวลาที่ยุ่งยากของราชสำนักฮั่น ท่านบอกว่า ฮ่องเต้ไม่ใช่สายเลือดของฮ่องเต้คนก่อน เป็นการใส่ร้ายป้ายสีพระองค์ ท่านบอกว่า ขุนนางของเขาโดนประหาร และข้ายอมรับฮ่องเต้เช่นนี้ได้อย่างไร แต่ขุนนางของข้าถูกตั๋งโต๊ะประหาร ไม่ใช่การกระทำของฮ่องเต้

    ข้านั้นมีความจริงใจเป็นที่สุดที่จะต้องการเห็นความพินาศของตั๋งโต๊ะ ความคิดเห็นอื่น ๆ นั้นข้าไม่สนใจ
    ฮันฮกและอ้วนเสี้ยวได้ส่ง Zhang Qi เจ้าเมืองคนก่อนของ Lelang พร้อมกับตราตั้งแต่งตั้งให้ เล่าง้อขึ้นเป็นฮ่องเต้ เมื่อเล่าง้อเห็น Zhang Qi และผู้ติดตามของเขา เล่าง้อตำหนิพวกเขาอย่างรุนแรงว่า ราชสำนักกำลังวุ่นวาย ฮ่องเต้ถูกบังคับให้ย้ายวังหลวง ตัวข้าได้รับพระมหากรุณาธิคุณอย่างใหญ่หลวงจากราชวงศ์ฮั่น แต่ข้ากลับไม่สามารถกอบกู้ความเสื่อมเสียของราชสำนักได้ พวกท่านนั้นมีเมืองและกองทัพในปกครอง ควรเป็นอย่างยิ่งที่จะนำกองทัพเข้ากอบกู้ราชสำนัก แต่พวกท่านกลับคิดก่อการกบฏต่อราชสำนัก และยังคิดจะนำข้าไปเข้าร่วมแผนการอันชั่วร้ายของพวกท่าน เล่าง้อปฏิเสธข้อเสนอของพวกเขาอย่างหนักแน่น

    หลังจากนั้นฮันฮกและขุนนางคนอื่นได้ขอร้องให้ เล่าง้อควบคุมอำนาจของราชเลขาธิการ ซึ่งมีอำนาจแต่งตั้งตำแหน่งขุนนางและมอบพื้นที่ให้ปกครอง แต่เล่าง้อไม่ยินยอมและย้ายตัวเองไปอยู่กับเผ่า Xiongnu เพื่อตัดขาดตัวเองจากข้อเสนอต่าง ๆ ในที่สุดอ้วนเสี้ยวและเหล่าขุนนางต่าง ๆ จึงเลิกล้มความคิดนี้

    ในเดือนที่สอง ตั๋งโต๊ะถูกแต่งตั้งให้เป็นอัครเสนาบดีซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงกว่าอ๋อง

    ซุนเกี๋ยนย้ายกองทัพของเข้าไปทางตะวันออกของเลียงจิ๋วแต่เขาพ่ายแพ้จากการโจมตีของ ซีเหล แม่ทัพของตั๋งโต๊ะ ซุนเกี๋ยนรวบรวมทัพที่แตกพ่ายขึ้นมาใหม่และเคลื่อนทัพไป Yangren

    ตั๋งโต๊ะส่งโฮจิ้นเจ้าเมืองตองกุ๋นพร้อมทหารม้าห้าพันนายและทหารจำนวนมากเข้าโจมตีซุนเกี๋ยน ลิโป้ก็อยู่ในกองทัพนั้นด้วย โฮจิ้นและลิโป้เกิดทะเลาะกันขึ้น เมื่อซุนเกี๋ยนยกทัพมาตี ทัพซุนเกี๋ยนมีชัยชนะอย่างเด็ดขาดและสามารถตัดหัวฮัวหยง แม่ทัพของพวกเขาด้วย

    ขุนนางของอ้วนสุดจึงบอกกับอ้วนสุดว่า ถ้าซุนเกี๋ยนสามารถยึดครองเมืองลกเอี๋ยงได้ ท่านคงไม่สามารถควบคุมซุนเกี๋ยนได้ มันเหมือนกับการฆ่าสุนัขป่า (ตั๋งโต๊ะ)แต่ได้เสือ (ซุนเกี๋ยน) มาแทน อ้วนสุดเห็นด้วย เขาจึงไม่ส่งเสบียงอาหารให้แก่ทัพของซุนเกี๋ยน ทำให้ซุนเกี๋ยนต้องควบม้าอย่างรวดเร็วในยามค่ำคืนเพื่อมาพบอ้วนสุดด้วยตัวเอง คุกเข่าต่อหน้าแสดงความจริงใจแล้วกล่าวว่า เหตุผลที่ข้ามารับใช้ท่านเพื่อกำจัดศัตรูแผ่นดิน เพื่อเกียรติยศของสกุลอ้วนของท่าน ข้าไม่มีความทะเยอทะยานของตัวเอง และไม่มีอคติส่วนตัวต่อตั๋งโต๊ะ ท่านควรจะพิจารณาการใส่ร้ายป้ายสีให้ดี ไม่มีเหตุผลใดเลยที่ท่านจะระแวงสงสัยในตัวข้า อ้วนสุดประทับใจคำพูดของเขามาก เขาจึงส่งเสบียงอาหารให้กองทัพซุนเกี๋ยนในทันที

    ซุนเกี๋ยนกลับถึงค่าย ตั๋งโต๊ะส่งลิฉุย ขุนนางของเขาเข้าพบซุนเกี๋ยน ยื่นข้อเสนอสงบศึกเป็นพันธมิตรต่อกัน เขาบอกให้ซุนเกี๋ยนเสนอชื่อคนในครอบครัว แล้วตั๋งโต๊ะสัญญาจะแต่งตั้งคนที่ถูกเสนอชื่อให้เป็นผู้ตรวจการหรือเจ้าเมือง ซุนเกี๋ยนตอบว่า ตั๋งโต๊ะนั้นต่อต้านมติสวรรค์และเป็นปรปักษ์กับกฏหมายบ้านเมือง จนกว่าจะสังหารตั๋งโต๊ะและลูกน้อง และนำหัวตั๋งโต๊ะแสดงให้ทั่วทังแผ่นดินได้เห็น ข้าคงไม่อาจตายตาหลับได้ แล้วข้าจะเป็นพันธมิตรกลับตั๋งโต๊ะได้อย่างไร

    ซุนเกี๋ยนเคลื่อนทัพไป Dagu ซึ่งห่างจากเมืองลกเอี๋ยงเก้าสิบลี้ ตั๋งโต๊ะนำทัพด้วยตัวเองเข้าต่อสู้ท่ามกลางสุสานหลวง ทัพของตั๋งโต๊ะพ่ายแพ้และหลบหนีไป ตั๋งโต๊ะถอยทัพไปอยู่ที่ Mianchi และรวบรวมกำลังที่ Shan

    ซุนเกี๋ยนเดินทัพเข้าสู่ลกเอี๋ยงและโจมตีลิโป้ ซุนเกี๋ยนเอาชนะลิโป้และทำให้ลิโป้ต้องหลบหนีไป

    หลังจากนั้น ซุนเกี๋ยนซ่อมแซมวังหลวงด้วยความเสียสละอย่างมาก เขาพบตราหยกแผ่นดินซ่อนอยู่ในโรงเผาเครื่องปั้นดินเผาทางตอนใต้ของเมืองหลวง

    ซุนเกี๋ยนส่งกองทัพส่วนหนึ่งไป Xin'an และ Mianchi เพื่อขู่ขวัญกองทัพแนวป้องกันของตั๋งโต๊ะ

    ตั๋งโต๊ะพูดกับ Liu Ai ขุนนางของเขาว่า เหล่ากองทัพของตะวันออกนั้นพ่ายแพ้อยู่เสมอ พวกเขาล้วนแต่เกรงกลัวข้าและไม่กล้าทำอะไร แต่ซุนเกี๋ยนนั้นแม้ว่าจะไม่ฉลาด แต่มีความสามารถนัก เจ้าต้องสั่งลูกน้องให้ระวังซุนเกี๋ยนให้ดี

    หลายปีก่อน ข้าถูกส่งไปตะวันตกพร้อมกับ Zhou Shen เพื่อโจมตี Bian Zhang และ Han Sui ใน JinCheng ข้าแนะนำว่า ข้าควรที่จะใช้ทัพข้าเป็นทัพหลังให้ Zhou Shen แต่ Zhang Wen ไม่เห็นด้วย ไม่นานต่อมา Zhang Wen ส่งข้าไปโจมตีกบฏ Xianlian Qiang ข้ารู้ว่าเราไม่มีทางชนะ แต่ข้าไม่สามารถเลี่ยงหน้าที่ได้ จึงต้องเดินทัพตามคำสั่ง

    ข้าแบ่งทัพตัวเองออกจากทัพหลักพร้อมกับแม่ทัพ Liu Jing นำทหารม้าสี่พันพร้อมพลเดินเท้า ไปตั้งค่ายที่ อันติ้ง เพื่อแสดงความแข็งแกร่งของกองทัพให้ศัตรูได้เห็น เผ่าเกี๋ยงพยายามที่จะตัดทางเดินทัพระหว่างทัพข้ากับทัพหลัก แต่ข้าก็ตอบโต้โจมตีกลับด้วยการรบย่อย ๆ เหตุผลที่ข้าสามารถตั้งทัพขู่ขวัญข้าศึกโดยเผ่าเกี๋ยงไม่เข้าโจมตีเพราะว่าศัตรูเกรงกลัวทหารที่ตั้งค่ายอยู่ที่ อันติ้ง ข้าศึกคิดว่าคงจะมีทหารหลายหมื่นที่นั่น แต่พวกเขาไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วที่ค่ายนั้นมีแค่ทัพของแม่ทัพ Liu Jing

    ในเวลาเดียวกัน ซุนเกี๋ยนกับ Zhou Shen ได้รับมอบหมายทหารหมื่นคนเดินหน้าสู่ กิมเสีย ซุนเกี๋ยนแยกจากทัพของ Zhou Shen นำทหารสองพันคนทำหน้าที่เป็นกองหน้า ให้ทัพ Zhou Shenเป็นทัพหลัง Bian Zhang และ Han Sui ต่างก็เกรงกลัวทัพใหญ่ของ Zhou Shen ไม่กล้าที่จะต่อสู้กับทัพซุนเกี๋ยน แต่ทัพซุนเกี๋ยนนั้นแข็งแกร่งพอที่จะตัดเส้นทางขนเสบียงอาหารของศัตรูได้

    ถ้าแม่ทัพใหญ่ใช้คำแนะนำของข้า มณฑล เลียงจิ๋ว จะถูกยึดโดยง่าย แต่ Zhang Wen ไม่ทำตามคำแนะนำของข้า ดังนั้น Zhou Shen ไม่สามารถใช้ทัพซุนเกี๋ยน ในที่สุด พวกเขาก็พ่ายแพ้กลับมา

    ดังนั้นเมื่อซุนเกี๋ยนได้รับได้รับตำแหน่งแม่ทัพรอง ซุนเกี๋ยนเห็นยุทธวิธีที่ข้าใช้ และตัวซุนเกี๋ยนเองก็มีความสามารถอยู่บ้าง อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เขาทำตัวไม่มีเหตุผลเลยที่ไปเข้าร่วมกับพวกตระกูลอ้วน ในไม่ช้าเขาจะต้องตาย

    จากคุณ : kazama - [ 3 ก.พ. 49 10:34:47 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป