ความคิดเห็นที่ 1 ประชาชนต่างพากันร้องเพลงและเต้นรำตามท้องถนน ร้านค้าเต็มไปด้วยผู้คนพากันขายหยกและไข่มุก แต่งตัวอย่างสวยงาม ซื้อเหล้าและเนื้อสำหรับฉลอง ตั๋งห้อง น้องของตั๋งโต๊ะ ตั๋งหวัง หลานชายตั๋งโต๊ะและญาติคนอื่น ๆ ยังอยู่ใน Mei พวกเขาถูกฆ่าตายโดยทหารของเขาเอง ศพของตั๋งโต๊ะถูกประจานในตลาด เมื่ออากาศร้อนขึ้น ร่างตั๋งโต๊ะนั้นใหญ่โตและอ้วนฉุ ดังนั้นไขมันจากศพจึงนองพื้น ทหารยามใช้ตะเกียงจุดไฟที่สะดือของตั๋งโต๊ะ ไฟนั้นส่องสว่างจ้าจนถึงรุ่งสาง และไฟนั้นติดอยู่เป็นเวลาหลายวัน คนในตระกูลอ้วนเก็บศพของตั๋งโต๊ะแล้วเผา โปรยอัฐิตามท้องถนน ทรัพย์สมบัติของตั๋งโต๊ะนั้น มีทองคำสองหรือสามหมื่นชั่ง เงินกว่าแปดเก้าหมื่นชั่ง ผ้าไหมและสิ่งมีค่าหายากกองเป็นภูเขา อ๋องอุ้นถูกมอบหมายให้ทำหน้าที่ราชเลขาธิการ ส่วนลิโป้นั้นเป็นแม่ทัพผู้ซื่อสัตย์ มีกองทหารของตัวเอง ได้รับเกียรติสูง และยังถูกแต่งตั้งเป็น Marquis แห่ง Wen มีส่วนร่วมในการปกครองกับอ๋องอุ้น เมื่อเวลาที่ตั๋งโต๊ะตาย ซัวหยงนั้นนั่งอยู่กับอ๋องอุ้น เมื่อเขาได้ข่าว เขาอ้าปากค้างเศร้าเสียใจ อ๋องอุ้นโมโหและทำร้ายเขา พูดว่า ตั๋งโต๊ะเป็นกบฏแผ่นดิน ทำลายราชวงศ์ฮั่น แต่ท่านกลับนึกถึงความสัมพันธ์ส่วนตัว ร้องไห้ให้โจรกบฏ ท่านควรจะถูกตัดสินว่าเป็นโจรกบฏด้วยเช่นกัน ซัวหยงจึงถึงจับและนำตัวขึ้นศาล ซัวหยงร้องขอการอภัยโทษว่า ข้าน้อยทำตัวไม่สมควร ข้อควรปฏิบัติตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันนั้น ข้าเรียนรู้และพูดถึงอยู่บ่อย ๆ เกินกว่าจะอ้างว่าลืมเลือนมัน ข้าทำงานให้กับตั๋งโต๊ะและละเลยหน้าที่ของแผ่นดินได้อย่างไร ขอให้ท่านทำตำหนิบนหน้าข้าและตัดเท้าของข้าทิ้ง หรือลงโทษอะไรข้าก็ได้ ขอเพียงให้ข้าสามารถทำบันทึกประวัติศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นต่อไป บัณฑิตหลายคนพากันเห็นใจเขาและร้องขอให้ยกโทษเขา แต่คำร้องขอพวกเขาไม่เป็นผล แม่ทัพใหญ่ ม้าหยิด พูดกับอ๋องอุ้นว่า ซัวหยงเป็นอัจฉริยะบุคคลที่หาได้ยากยิ่ง เขารู้เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นอย่างดี เขาควรได้รับโอกาสในการทำบันทึกประวัติศาสตร์ต่อไป บันทึกนี้เป็นงานที่ยอดเยี่ยมชิ้นหนึ่งในยุคของเรา ความผิดของเขานั้นเล็กน้อยยิ่งนัก ถ้าท่านลงโทษเขา ประชาชนย่อมไม่สนับสนุนในตัวท่าน อ๋องอุ้นกล่าวว่า ในอดีต ฮ่องเต้ Wu ล้มเหลวในการฆ่า Sima Qian และอนุญาติให้เขาเขียนหนังสือใส่ร้ายป้ายสีตกทอดมาถึงปัจจุบัน ในเวลานี้ บารมีขององค์ฮ่องเต้ตกต่ำลง มีสงครามเกิดขึ้นมากมายที่ชายแดน เราไม่สามารถอนุญาตให้ขุนนางชั่วมีอำนาจปะปนอยู่ท่ามกลางขุนนางอื่น ๆ มันไม่มีประโยชน์อันใดแก่ความชอบธรรมขององค์ฮ่องเต้เลย และผู้คนจะสบประมาทหาว่าเราใช้อำนาจในทางที่ผิด ม้าหยิด จากมาพร้อมกับรำพึงว่า ใต้เท้าอ๋องไม่ควรจะมีทายาท บุคคลที่มีความสามารถนั้นเป็นรากฐานของแผ่นดิน ในขณะที่บันทึกเหตุการณ์นั้นเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของบ้านเมือง ถ้าอ๋องอุ้นทำลายรากฐานและสัญลักษณ์ของบ้านเมือง บ้านเมืองจะยืนยาวถึงลูกหลานเขาได้อย่างไร ซัวหยงถูกขังจนตายในระหว่างถูกจองจำ ก่อนหน้านั้น ซุนฮก แตะถ้าย ตันอิบ และขุนนางคนอื่นได้ร่วมวางแผน พวกเขาว่า ตั๋งโต๊ะนั้นหยิ่งยโสอวดดีและโหดร้าย และไม่เคยไว้ใจผู้ใด แม้ว่าเขาจะมีกองทัพที่แข็งแกร่ง แต่ตั๋งโต๊ะก็ยังเป็นคนธรรมดาที่ยังถูกฆ่าได้ แผนของพวกเขาเกือบสำเร็จแต่ถูกล่วงรู้ก่อน ซุนฮกถูกจองจำ แตะถ้ายหนีไปอยู่กับอ้วนสุด ซุนฮกยังคงดำเนินชีวิตตามปกติจนตั๋งโต๊ะตาย เขาก็ถูกปล่อยตัวออกมา (ซุนฮกนั้นเป็นญาติกับซุนฮิว โดยที่ทวดของซุนฮกนั้นเป็นพี่ชายของปู่ซุนฮิว) โจรผ้าเหลืองที่มณฑล เฉงจิ๋ว ออกปล้นสะดมใน กุนจิ๋ว เล่าต้ายจึงจะนำกองทัพออกปราบปรามเหล่าโจร แต่เปาสิ้น นายอำเภอ Jibei แย้งว่า พวกโจรมีจำนวนเป็นล้าน และชาวบ้านก็กำลังหวาดกลัว ทำให้ทหารของเราขาดกำลังใจที่จะต่อสู้ มองอีกทางหนึ่ง เพราะว่าพวกโจรขาดแคลนเสบียง พวกเขาจึงต้องออกปล้น สิ่งที่ควรทำอย่างแรกคือ รวบรวมกองทัพแล้วสร้างแนวป้องก้นที่แข็งแกร่ง โจรเหล่านี้ต้องการต่อสู้ แต่พวกมันขาดการเตรียมพร้อมที่ดี เมื่อพวกเขาโจมตีทัพเราและไม่ประสบความสำเร็จ กองทัพพวกมันก็จะสลายไปเอง เมื่อนั้นขอให้ท่านส่งทหารเข้ายึดพื้นที่สำคัญ และนำกองทัพเข้าโจมตี ท่านจะได้ชัยชนะในที่สุด เล่าต้ายไม่เชื่อคำแนะนำนั้น เขานำกองทัพเข้าสู้กับกองโจร พ่ายแพ้และถูกฆ่าในที่สุด ตันก๋ง ลูกน้องของโจโฉ จึงบอกโจโฉว่า มณฑลนี้ไร้ผู้นำ อำนาจจากราชสำนักก็ถูกตัดขาด ได้โปรดอนุญาตให้ข้าไปพูดคุยกับขุนนางผู้ใหญ่ของมณฑลนี้ แล้วนายท่านจงรีบเข้าปกครองมณฑลนี้โดยทันที ใช้มณฑลนี้เป็นฐานกำลังยึดครองทั้งแผ่นดิน นี้คือวิธีของอ๋อง Hegemon ดังนั้น ตันก๋งจึงไปหาเหล่าองครักษ์และขุนนางของมณฑลนั้น เกลี้ยกล่อมพวกเขาบอกว่า ราชสำนักกำลังวุ่นวายในขณะที่มณฑลของเราขาดผู้ปกครอง โจโฉนั้นเป็นบุคคลที่มีความสามารถเป็นผู้นำที่ดีเยี่ยม ถ้าพวกท่านเชิญเขามาปกครองมณฑลนี้จะเป็นการสร้างความสงบสันติสุขแก่ประชาชนของพวกท่าน เปาสิ้นและขุนนางคนอื่นเห็นด้วย พวกเขาจึงส่ง Wan Qian และขุนนางคนอื่นไปเชิญโจโฉมาเป็นผู้ตรวจการมณฑล กุนจิ๋ว หลังจากนั้นโจโฉนำทหารเข้าสู้กับโจรผ้าเหลืองที่ Shouzhang ตะวันออก แต่ไม่สามารถเอาชนะได้ พวกโจรนั้นแข็งแกร่งและเก่งกาจ ส่วนทหารของโจโฉมีจำนวนน้อยและอ่อนแอ แต่เพราะโจโฉใส่ใจทหารและให้กำลังใจทหาร ให้รางวัลแก่ผู้มีผลงานและทำโทษผู้กระทำผิด คอยสังเกตจุดอ่อนของกองทัพโจรผ้าเหลืองเพื่อโจมตี ทัพทั้งสองสู้กันทั้งวันทั้งคืน ทุกครั้งที่สู้รบกัน ทัพโจโฉจะจับเชลยศึกได้เสมอ ไม่นานโจรกบฏก็ถอยทัพหนีไป เปาสิ้นตายในการสู้รบ โจโฉประกาศมอบรางวัลให้กับคนที่นำศพเขากลับคืนมาได้ แต่ไม่มีผู้ใดพบศพเขา โจโฉจึงสั่งแกะสลักไม้แทนศพของเปาสิ้นและนำไม้แกะสลักนั้นไปทำพิธีศพให้เขา ต่อมามีราชโองการแต่งตั้งให้ กิมเซี่ยง แห่ง เกงเตียว เป็นผู้ตรวจการมณฑล กุนจิ๋ว แต่ก่อนที่เขาจะเดินทางเข้าสู่มณฑลเพื่อรับตำแหน่ง โจโฉยกทัพไปโจมตีเขา จนเขาต้องหนีไปอยู่กับอ้วนสุด ในเดือนที่ห้า แม่ทัพฮองฮูสงได้รับการเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น ก่อนหน้านั้น ลิโป้ได้แนะนำให้อ๋องอุ้นฆ่าเหล่าลูกน้องของตั๋งโต๊ะ แต่อ๋องอุ้นบอกว่า ข้าไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะพวกเขาไม่ได้ทำความผิดอันใด ลิโป้ต้องการให้นำทรัพย์สมบัติของตั๋งโต๊ะมาแจกจ่ายกันในหมู่เชื้อพระวงศ์ ขุนนางผู้ใหญ่ แม่ทัพนายกองต่าง ๆ แต่อ๋องอุ้นไม่เห็นด้วย อ๋องอุ้นมองว่าลิโป้นั้นเป็นนักรบ ไม่มีความสามารถในการบริหารบ้านเมือง แต่ลิโป้นั้นคิดว่าตัวเองเฉลียวฉลาด และมักจะคุยโม้เกี่ยวกับความสำเร็จของเขา ดังนั้นเขาจึงรู้สึกผิดหวัง และเริ่มที่จะไม่พอใจ อ๋องอุ้นเป็นคนหัวดื้อ เข้มงวด และเกลียดสิ่งชั่วร้าย ก่อนหน้านั้น เขาเกรงกลัวตั๋งโต๊ะ จึงทำตัวอ่อนน้อมและคล้อยตามตั๋งโต๊ะ เมื่อตั๋งโต๊ะตายได้ เขาจึงรู้สึกว่าไม่มีสิ่งใดที่เขาต้องกลัว จึงเริ่มประพฤติตัวหยิ่งยโส บรรดาลูกน้องของเขาจึงไม่ภักดีต่อเขานัก อ๋องอุ้นพูดกับซุนซุยเกี่ยวกับการออกพระบรมราชโองการอภัยโทษให้กับลูกน้องของตั๋งโต๊ะ แต่เขาก็ไม่แน่ใจพูดว่า กองทัพต้องเชื่อฟังคำสั่งผู้นำ คำสั่งแม่ทัพถือเป็นสิทธิขาด ถ้าเราเคยกล่าวหาพวกเขาว่าชั่วร้ายและเป็นกบฏแล้วก็มายกโทษให้ ข้ากลัวว่าพวกเขารู้สึกไม่มั่นใจในคำสั่งแม่ทัพ นั่นไม่ใช่วิธีในการจัดการกองทัพ เขาจึงปฏิเสธที่จะออกราชโองการนี้ หลังจากนั้นอ๋องอุ้น ได้พิจารณาการกระจายกองทัพที่มาอยู่ที่เมืองหลวง แต่ขุนนางบางคนบอกว่า บัดนี้ กองทัพจากมณฑล เลียงจิ๋ว ต่างพากันเกรงกลัวตระกูลอ้วน ไม่ก็พวกทัพพันธมิตร ถ้าท่านให้กองทัพเลิกทัพกลับไป ประชาชนต้องตกอยู่ในความหวาดระแวง ควรที่ท่านจะแต่งตั้งให้ฮองฮูสงเป็นแม่ทัพประจำที่ Shan วิธีนี้ประชนาชนจะอยู่อย่างสุขสงบ อ๋องอุ้นปฏิเสธ บอกว่า ทัพพันธมิตรนั้นเป็นกองทัพธรรมที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือฮ่องเต้ ถือว่าเป็นผู้สนับสนุนของเรา ถ้าเราให้กองทัพไปรักษาการณ์ที่ Shan ขวางทางสัญจรตะวันออก แม้ว่าเราจะรักษาความสงบของกองทัพมณฑล เลียงจิ๋ว ได้ แต่ทัพพันธมิตรต้องสงสัยในท่าทีของเรา เราไม่อาจทำได้ ในเวลานี้ มีข่าวลือว่าท่ามกลางทหารของกองทัพมณฑล เลียงจิ๋ว ว่า ทุกคนต้องถูกฆ่าตายหมด บรรดาอดีตแม่ทัพนายกองของตั๋งโต๊ะต่างหวาดกลัว พากันรวบรวมกำลังพลเพื่อป้องกันตัว แม่ทัพนายกองเหล่านั้นพูดกันว่า ขนาดซัวหยงที่ไม่มีความผิดเลย เพียงแค่ตั๋งโต๊ะชอบใจในตัวเขา ยังถูกฆ่าตาย ราชสำนักก็ไม่ออกราชโองการอภัยโทษให้แก่พวกเรา แต่กลับต้องการให้ทหารเลิกทัพกลับถิ่นฐาน ถ้าเราทำตาม พวกเขาก็จะฆ่าเราได้อย่างง่ายดาย ลิโป้ส่งลิซกพร้อมราชโองการไปฆ่างิวฮู แต่งิวฮูและทัพของเขาก่อกบฏโจมตีลิซก ลิซกพ่ายแพ้และหนีไป Hongnong ลิโป้จับตัวลิซกได้และประหารเขา งิวฮูเกิดหวาดกลัวไม่สามารถคุมสติ ทัพของเขาเกิดความวุ่นวาย งิวฮูพยายามหลบหนี แต่ถูกลูกน้องของเขาฆ่าตาย จากคุณ : kazama - [ 4 ก.พ. 49 22:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในเวลานั้น ลิฉุยและแม่ทัพคนอื่นกลับมาจาก Yingchuan และตันหลิว เมื่องิวฮูตายไป พวกเขาจึงไม่มีที่พึ่งพิง พวกเขาส่งสารไป เตียงอั๋น ถามถึงการอภัยโทษ อ๋องอุ้นปฏิเสธ กล่าวว่า การนิรโทษกรรมไม่อาจมีสองครั้งในหนึ่งปี ลิฉุยและแม่ทัพคนอื่น ต่างพากันวิตก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร พวกเขาพากันแยกย้ายรีบเตรียมตัวจะกลับเมืองพวกเขา แต่กาเซี่ยงพูดว่า ถ้าท่านทิ้งกองทัพ และเดินทางกลับตัวคนเดียว แม้แต่หมู่บ้านเล็ก ๆ ก็สามารถจับกุมท่านได้ ทางที่ดีที่สุดคือการเดินทัพไปทางตะวันตกพร้อมกัน เข้าโจมตี เตียงอั๋น ล้างแค้นให้ท่านตั๋งโต๊ะ ถ้าเราได้ชัยชนะ ท่านยังสามารถรับใช้ฮ่องเต้ และทำสิ่งถูกต้องให้ราชสำนักได้ แต่ถ้าเราพ่ายแพ้ ก็ยังมีเวลาที่จะหลบหนี ลิฉุยและแม่ทัพคนอื่นเห็นด้วย พวกเขาทำข้อตกลงกัน นำกองทัพหลายพันนายมุ่งสู่ตะวันตกทั้งวันและคืน Hu Wencai และ Yang Zhengxiu ทั้งสองเป็นผู้อาวุโสที่ผู้คนในมณฑลเหลียงให้ความเคารพ อ๋องอุ้นเรียกทั้งสองให้เดินทางไปตะวันออกเพื่ออธิบายสถานการณ์กับพวกลิฉุยโดยไม่อ่อนข้อต่อพวกเขา อ๋องอุ้นว่าพวกสารเลวนั่น พวกมันต้องการอะไรกัน พวกเจ้าจงไปหารือกับพวกมัน ทั้งสองคนจากไป แต่พวกเขาไปนำทัพของพวกเขาแยกย้ายกลับเมือง ลิฉุยเกณฑ์ทหารทุกที่ ที่ทัพเขาผ่านไป เมื่อเขามาถึง เตียงอั๋น ทัพของเขาก็มีจำนวนกว่าแสนคน เขาร่วมมือกับหวนเตียวและลิบ้อง ลูกน้องเก่าของตั๋งโต๊ะ นำทัพเข้าล้อมเมือง แต่กำแพงเมืองสูงชันเกินกว่าจะยิงธนูถึง การปิดล้อมเป็นไปอย่างนี้อยู่แปดวัน ในกองทัพของลิโป้ มีคนจากเมือง Sou พวกเขาก่อการกบฏขึ้น ในเดือนหก พวกเขาเปิดประตูเมืองให้แก่ลิฉุย แล้วก็เข้าปล้นในเมือง ลิโป้ต่อสู้ภายในกำแพงเมืองแต่ไม่สามารถเอาชนะได้ เขาจึงนำทหารม้าสองสามร้อยคนตีฝ่าออกไป โดยเอาหัวของตั๋งโต๊ะมัดกับอานม้าของเขา ลิโป้หยุดม้าเขาที่ประตูเมืองแล้วเรียกอ๋องอุ้นให้หนีไปพร้อมเขา แต่อ๋องอุ้นตอบว่า ถ้าข้าได้รับพรจากสวรรค์ ความปรารถนาเพียงอย่างเดียวของข้าคือการเห็นบ้านเมืองสงบสุข ถ้ามันเป็นไปไม่ไปได้ ข้าเองก็ยินดีที่จะตาย ฮ่องเต้นั้นทรงเยาว์วัยและอ่อนแอ ข้าเป็นเหมือนที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวของพระองค์ เมื่ออันตรายมาถึง ข้าไม่อาจทิ้งพระองค์ไปได้ ขอให้ท่านไปขอความช่วยเหลือจากผู้นำทัพพันธมิตร ขอให้พวกเขาเห็นแก่บ้านเมือง เจ้ากรมพิธีการ จงฝู่ พูดว่า พวกเราล้วนแต่เป็นข้ารับใช้แผ่นดิน แต่เราไม่อาจปกป้องความสงบหรือต่อต้านความชั่วร้าย เพราะว่าความล้มเหลวของเรา โจรชั่วถึงกล้าบุกมาวังหลวง ถ้าเราหลบหนีไป เราจะไปที่ไหนได้อีก จงฝู่สู้จนถูกฆ่าตายในการรบ ลิฉุยและกุยกีตั้งค่ายที่ประตูด้านซ้ายวังหลวง พวกเขาฆ่า หลู่คุย โจห้วน ซุ่ยเลี่ย Wang Qi ขุนนางและชาวบ้านถูกฆ่าตายกว่าหมื่นคน ซากศพกระจัดกระจายตามท้องถนน อ๋องอุ้นช่วยฮ่องเต้ไต่หอคอยประตู Xuanping เพื่อหลบหนีศัตรู ลิฉุยและลูกน้องตามมาถึง ทั้งหมดลงจากหลังม้าแล้วทำความเคารพ ฮ่องเต้ตรัสกับพวกเขาว่า พวกท่านส่งทหารออกปล้นชาวเมือง เพื่อประสงค์สิ่งใด ลิฉุยและพวกตอบว่า ตั๋งโต๊ะเป็นผู้จงรักภักดีต่อท่าน แต่ลิโป้ฆ่าเขาโดยไร้เหตุผล เรามาแก้แค้นให้ตั๋งโต๊ะ พวกข้าไม่กล้าคิดก่อการกบฏ ขอเพียงให้แก้แค้นสำเร็จ พวกข้ายินดีมอบตัวเพื่อรับโทษ พวกเขาล้อมประตูหอคอยและเรียกให้อ๋องอุ้นออกมา พวกเขาตะโกนว่า ท่านตั๋งโต๊ะทำความผิดอะไร อ๋องอุ้นไม่มีทางเลือกได้แต่ยอมไปพบพวกเขา ในวันนั้นมีการประกาศนิรโทษกรรม ลิฉุย กุยกี หวนเตียวและพวกได้รับยศตำแหน่งสูงขึ้น ลิฉุยและพวกจับตัวอุยอ๋วนไปฆ่า ก่อนหน้านั้น อ๋องอุ้นแต่งตั้ง Song Yi และ Wang Hong คนจากตำบลเดียวกัน เป็นผู้สนับสนุนจากตะวันออกและตะวันตก ลิฉุยและพวกต้องการที่จะฆ่าอ๋องอุ้นแต่เกรงว่าทั้งสองจะก่อปัญหา จึงส่งคนไปเชิญทั้งสองมา Wang Hong ส่งพลนำสารไปหา Song Yi บอกว่า เป็นเพราะเราทั้งสองเป็นอิสระอยู่ภายนอก กุยกีและลิฉุยถึงยังไม่ฆ่าท่านอ๋องอุ้น แต่ถ้าเราเข้าร่วมประชุมในวันนี้ พวกเขาต้องฆ่าล้างตระกูลพวกเราแน่ ๆ Song Yi จึงว่าเป็นการยากที่จะรู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือการปฏิบัติตามรับสั่ง Wang Hong บอกว่า ทัพพันธมิตรกำลังเตรียมการโจมตี พวกเขาตั้งกองทัพธรรมเพื่อทำลายตั๋งโต๊ะ ซึ่งเวลานี้ได้ตายไปแล้ว มันเป็นการง่ายแก่การโจมตีลูกน้องที่เหลืออยู่ ถ้าเรานำทัพเข้าโจมตีลิฉุยและพวก และเป็นพันธมิตรกับพวกเขา เราสามารถเปลี่ยนโชคร้ายให้กลายเป็นดีได้ Song Yi ไม่เห็นด้วย Wang Hong ไม่สามารถทำการคนเดียวได้ ทั้งสองจึงเข้าร่วมประชุม ลิฉุยจับตัว อ๋องอุ้น Song Yi และ Wang Hong และฆ่าพวกเขา รวมถึงภรรยาและลูกของอ๋องอุ้น ก่อนตาย Wang Hong ได้ด่า Song Yi ว่าเป็นคนที่ไร้ความสามารถ เปล่าประโยชน์แก่การคุยถึงแปนการใหญ่ ลิฉุยทิ้งศพของอ๋องอุ้นประจานในตลาด ไม่มีใครกล้านำศพไปทำพิธี จน Zhao Jian ลูกน้องเก่าของเขาเดินทางจาก Pingling มาเก็บศพอ๋องอุ้นไปฝัง ก่อนหน้านั้น ในขณะที่อ๋องอุ้นอ้างว่าตัวเองเป็นผู้สังหารตั๋งโต๊ะ ซุนซุยได้ปฏิเสธรางวัลและตำแหน่ง Marquis ทำให้เขารอดพ้นจากภัยพิบัตินี้ Sima Guang ได้บันทึกว่า ใน Book of Changes กล่าวว่า อัจฉริยะบุรุษย่อมรักษาความสำเร็จจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิตและได้รับโชคดีเสมอ ซุนซุยมีส่วนร่วมในการสังหารตั๋งโต๊ะ แต่ไม่โอ้อวดความสำเร็จ จึงสามารถเอาชีวิตรอด อาจเรียกได้ว่าเขานั้นรอบรู้และคาดเดาสถานการณ์ได้ ลิฉุยและพวกได้แต่งตั้งให้กาเซี่ยงเป็นผู้สนับสนุนตะวันออก พวกเขาตั้งใจแต่งตั้งให้กาเซี่ยงเป็น Marquis แต่กาเซี่ยงบอกว่า เขาเองเพียงแค่เสนอแผนการเท่านั้น จะรับรางวัลใหญ่อย่างนั้นได้อย่างไร เขาจึงปฏิเสธตำแหน่ง Marquis เขาจึงปฏิเสธ พวกลิฉุยจึงคิดแต่งตั้งเขาเป็น Supervisor of the Masters of Writing แต่กาเซี่ยงบอกว่าตำแหน่งนั้นเป็นตำแหน่งขุนนางผู้ใหญ่ เป็นตำแหน่งสำคัญ ตัวเขาเป็นเพียงขุนนางไร้ชื่อ ผู้คนย่อมไม่เคารพในตัวเขา เขาจึงถูกแต่งตั้งเป็นเพียง Master of Writing ลิโป้ หนีจากทางผ่าน Wu ไป ลำหยง อ้วนสุดต้อนรับเขาอย่างดี ลิโป้เลยนึกอ้วนสุดนิยมชมชอบในตัวเขามาก จึงอนุญาตให้ทหารของเขาออกปล้นชาวบ้าน ทำให้อ้วนสุดไม่พอใจ ลิโป้รู้สึกไม่ปลอดภัยจึงหนีไปอยู่กับ เตียวเอี๋ยง ใน โห้ลาย ลิฉุยและพวกตั้งรางวัลนำจับลิโป้ไว้สูงมาก สำหรับจับเป็นหรือตาย ทำให้ลิโป้ต้องหนีอีกครั้งไปอาศัยอยู่กับอ้วนเสี้ยว Zhao Qian ได้รับตำแหน่งเป็น Minister over the Masses ในฤดูใบไม้ร่วงปีที่เจ็ด ม้าหยิด ถูกแต่งตั้งเป็นราชครูมีอำนาจควบคุมราชเลขาธิการ ในเดือนที่แปด ฮองฮูสงถูกแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ ม้าหยิด และ เตียวกี ได้รับมอบหมายให้ไปทำสัญญาสงบศึกกับฝ่ายทัพพันธมิตร ในเดือนที่เก้า ลิฉุยถูกแต่งตั้งเป็นแม่ทัพคุมราชรถและทหารม้า กุยกีเป็นแม่ทัพหลัง หวนเตียวเป็นแม่ทัพขวา เตียวเจเป็นแม่ทัพทหารม้าเร็ว ทั้งหมดได้รับตำแหน่ง Marquis ลิฉุย กุยกี และหวนเตียวทำหน้าที่บริหารบ้านเมือง ในขณะที่เตียวเจนั้นไปตั้งค่ายที่ Hongnong Zhao Qian ออกจากตำแหน่ง Minister over the Masses Chunyu Jia Minister of Work ขึ้นครองตำแหน่งแทน เอียวปิว ขึ้นครองตำแหน่งแทน พวกเขา เป็นร่วมกันควบคุมราชเลขาธิการ ก่อนหน้าที่ตั๋งโต๊ะจะเข้าเมือง เตียงอั๋น เขาชักชวนให้หันซุยและม้าเท้งมาเป็นพวกเพื่อรับมือกับทัพพันธมิตร หันซุยและม้าเท้งนำทัพเขามาที่ เตียงอั๋น เมื่อตั๋งโต๊ะตาย ลิฉุยและพวกจึงแต่งตั้งให้หันซุยเป็นแม่ทัพรักษาความสงบทิศตะวันตกและส่งเขากลับไป กิมเสีย ส่วนม้าเท้งนั้นได้รับตำแหน่งแม่ทัพปราบปรามทิศตะวันตกแล้วส่งไปตั้งค่ายที่ Mei ในฤดูหนาวเดือนที่สิบ เล่าเปียวผู้ตรวจการมณฑลเกงจิ๋ว ได้นำส่งบรรณาการ เขาได้รับตำแหน่งแม่ทัพรักษาความสงบทิศใต้ และผู้ครองมณฑลเกงจิ๋ว และตำแหน่ง Marquis แห่ง Chengwu ในเดือนสิบสอง แม่ทัพใหญ่ฮองฮูสงถูกปลดจากตำแหน่ง Zhou Zhong ขึ้นครองตำแหน่งแทนและมีอำนาจร่วมควบคุมราชเลขาธิการ โจโฉไล่โจมตีโจรผ้าเหลืองที่ Jibei พวกโจรยอมจำนน โจโฉได้ทหารมากกว่าสามแสนคนและชาวบ้านล้านกว่าคน เขาเลือกคัดนักรบที่เก่งกาจและเรียกพวกเขาว่า กองทัพเฉงจิ๋ว (โจรผ้าเหลืองกลุ่มนี้มีที่มาจากมณฑลเฉงจิ๋ว) จากคุณ : kazama - [ 4 ก.พ. 49 22:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โจโฉแต่งตั้ง มอกาย เป็นขุนนางเข้าร่วมประชุมในท้องพระโรง มอกาย พูดกับโจโฉว่า ราชสำนักกำลังแตกแยกและล่มสลาย ผู้ครองเมืองล้วนอพยพหนีตาย ชาวบ้านต่าง ๆ ไร้อาชีพเลี้ยงตัว พวกเขาหิวโหย เร่ร่อนและอดตาย คลังหลวงมีเสบียงอาหารเหลือเพียงใช้ได้ไม่ถึงปี ชาวบ้านต่างรู้สึกไม่ปลอดภัย หายนะเหล่านี้ควรจะหมดสิ้นไป เวลานี้ คนที่มีความสามารถในการต่อสู้ถือเป็นทหารชั้นเยี่ยม แต่เสบียงอาหารก็จำเป็นสำหรับการเลี้ยงดูพวกเขา ท่านต้องรับใช้โอรสสวรรค์ เพื่อหาอำนาจปกครองคนที่ไม่อ่อนน้อมต่อท่าน ส่งเสริมการเกษตรเพื่อการเตรียมเสบียงอาหารให้พอสำหรับทัพของท่าน ถ้าท่านทำได้ ท่านก็สามารถได้รับตำแหน่งเฉกเช่นอ๋อง hegemon โจโฉเห็นด้วย เขาส่งคนนำสารไปหา เตียวเอี๋ยง เจ้าเมือง โห้ลาย ขอร้องให้เขาเปิดทางตะวันตกไป เตียงอั๋น เตียวเอี๋ยง ไม่ยอมทำตามที่เขาขอร้อง ตังเจี๋ยวพูดกับ เตียวเอี๋ยง ว่า แม้อ้วนเสี้ยวกับโจโฉจะเป็นพันธมิตรกัน แต่พวกเขาคงแตกแยกกันในที่สุด แม้ว่าโจโฉจะยังไร้ฐานกำลังที่แข็งแกร่งในตอนนี้ แต่เขาเป็นวีรบุรุษที่แท้จริงคนหนึ่งของแผ่นดิน และถ้าท่านหาทางสร้างบุญคุณให้กับเขาได้ นั่นถือเป็นโอกาสอันดี ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ท่านและเขาจะมีความสัมพันธ์อันดีสืบไป เตียวเอี๋ยง อนุญาตให้คนนำสารของโจโฉผ่านไปได้ ตังเจี๋ยวเขียนสารในนามของโจโฉถึงลิฉุย กุยกีและคนอื่น ๆ แสดงความเคารพต่อพวกเขา ลิฉุยและกุยกีได้รับสารของโจโฉ แต่พวกเขาเชื่อว่า กบฏทัพพันธมิตรนั้นต้องการที่จะแต่งตั้งฮ่องเต้ของพวกเขาเอง พวกเขาเชื่อว่าโจโฉมีแผนหลอกลวงพวกเขา จึงคิดที่จะกักตัวคนส่งสารของโจโฉไว้ จงฮิว พูดกับลิฉุย กุยกี ว่า เวลานี้เหล่าผู้ครองเมืองต่างซ่องสุมผู้คนช่วงชิงดินแดนซึ่งกันและกัน ไม่เชื่อฟังคำสั่งจากราชสำนัก โจโฉแห่งมณฑล กุนจิ๋ว เป็นคนเดียวที่เชื่อฟังราชสำนัก ถ้าท่านปฏิเสธความภักดีของเขา เท่ากับท่านปฏิเสธความภักดีของคนอื่นในภายภาคหน้าด้วยเช่นกัน ลิฉุยและกุยกีจึงตอบสารโจโฉกลับด้วยดี จงฮิว เป็นหลานของ Zhong Hao (บัณฑิตที่มีชื่อเสียง) โตเกี๋ยม ผู้ตรวจการมณฑล Xu พร้อมด้วยขุนนางของเขาส่งหนังสือทูลเกล้าเสนอให้แต่งตั้งจูฮีเป็น Grand Master พวกเขายังเขียนสารถึงเจ้าเมืองต่าง ๆ ให้เข้าร่วมโจมตีลิฉุยและพวก และเชิญฮ่องเต้กลับเมืองหลวง ในเวลานั้น ด้วยคำแนะนำของแม่ทัพใหญ่ Zhou Zhong และกาเซี่ยง ลิฉุยได้เชิญตัวจูฮีเข้าร่วมประชุมในวังหลวง จูฮีได้ปฏิเสธสัมพันธ์กับโตเกี๋ยมและถูกแต่งตั้งเป็น Grand Coachman กองซุนจ้านโจมตีอ้วนเสี้ยว แต่ทันทีที่กองทัพเขาเดินทัพถึง Longcou อ้วนเสี้ยวก็โจมตีเขาพ่ายแพ้ไป กองซุนจ้านถอยกลับไปมณฑล You และไม่กล้ายกทัพออกมาอีกเลย Chen Wen แห่ง Runan ผู้ตรวจการมณฑล Yang เสียชีวิตลง อ้วนเสี้ยวส่ง Yuan Yi ไปครองมณฑล Yang อ้วนสุดโจมตีเขา Yuan Yi พ่ายแพ้ หนีไป Pei และถูกฆ่าตาย อ้วนสุดแต่งตั้ง Chen Yu เป็นผู้ตรวจการมณฑล Yang http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kazama&date=08-11-2005&group=5&blog=1 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 49 22:23:13 จากคุณ : kazama - [ 4 ก.พ. 49 22:10:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สามก๊ก ฉบับหัดเขียน 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4074371/W4074371.html จากคุณ : kazama - [ 4 ก.พ. 49 22:14:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดีครับ ชอบๆๆ จากคุณ : มะเกี๋ยงน้อย - [ 5 ก.พ. 49 02:36:43 A:58.8.72.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเป็นสามก๊ก ไม่ว่าจะเป็นเวอร์ชั่นไหน ก็ชอบอ่านครับ จากคุณ : Psycho man - [ 5 ก.พ. 49 07:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สามก๊ก ฉบับหัดเขียน 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4080499/W4080499.html จากคุณ : kazama - [ 5 ก.พ. 49 17:47:46 ]