ปี 193 AD

ปี Chuping ที่ 4 193 AD
(19 กุมภาพันธ์ 193 – 8 กุมภาพันธ์ 194)

ในฤดูใบไม้ผลิ เดือนแรก มีปรากฏการณ์สุริยะปราคาเกิดขึ้น
มีการประกาศนิรโทษกรรมจากราชสำนัก

กองทัพโจโฉตั้งค่ายที่ Juancheng อ้วนสุดภายใต้การกดดันจากเล่าเปียว นำทัพเขาไปตั้งค่ายที่ Fengqiu ที่นั้นเขาได้รวมทัพกับโจรภูเขาดำและ ทัพของ Yufuluo จาก Xiongnu โจโฉนำทัพเข้าโจมตีอ้วนสุดพ่ายแพ้และล้อมเมือง Fengqiu อ้วนสุดหนีไป Xiangyi และ Ningling โจโฉตามไล่ตีได้ชัยชนะเรื่อย ๆ จนอ้วนสุดหนีไป Jiujiang

Chen Yu คนที่อ้วนสุดแต่งตั้งเป็นผู้ตรวจการมณฑล Yang ได้ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขา ไม่ยอมให้อ้วนสุดผ่านเมืองไป อ้วนสุดกลับไป Yinling รวบรวมกองทัพจากทางเหนือของ Huai เดินทัพไปโจมตี ฉิวฉุน

Chen Yu กลัวทัพของอ้วนสุดหนีไป แห้ฝือ อ้วนสุดยึดเมืองของเขาและตั้งตัวเองเป็นผู้ครองมณฑล ชีจิ๋ว

ลิฉุยต้องการจะเป็นพันธมิตรกับอ้วนสุด จึงแต่งตั้งให้เขาเป็นแม่ทัพซ้ายและมอบตำแหน่ง Marquis แห่ง Yangdi

อ้วนเสี้ยวและ เต็งไก๊ คนที่กองซุนจ้านแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจการมณฑลเฉงจิ๋วได้ต่อสู้กันนานกว่าสองปี ทั้งสองฝ่ายต่างสูญเสียทหารและเสบียงอาหารจำนวนมาก พวกเขาออกปล้นชาวบ้านของอีกฝั่งจนแผ่นดินไม่เหลือแม้หญ้าซักต้น

อ้วนเสี้ยวแต่งตั้งลูกชายเขา อ้วนถำ เป็นผู้ตรวจการมณฑลเฉงจิ๋ว เต็งไก๊สู้กับเขาแต่ไม่อาจเอาชนะได้ เมื่อเตียวกีเดินทางมาสร้างความสงบในหัวเมืองตะวันออก กองซุนจ้านจึงยอมรับสัญญาสงบศึกกับอ้วนเสี้ยว ทั้งสองฝ่ายนำทัพกลับเมือง

ในเดือนที่สาม อ้วนเสี้ยวนำทัพอยู่ที่สะพาน Boluo กองทัพในตำบลวุยได้ก่อกบฏขึ้น เข้าร่วมกับกลุ่มโจรของ Poison Yu และกลุ่มโจรภูเขาดำ รวมเป็นทัพหลายหมื่น พวกเขาโจมตีเมือง Ye และฆ่าเจ้าเมือง อ้วนเสี้ยวจึงต้องนำทัพกลับไปตั้งค่ายที่ Chiqiu

ในหน้าร้อน โจโฉนำทัพเขากลับไป Dingtao

อองลองและ Zhao Yu ได้เสนอต่อโตเกี๋ยม นายของพวกเขาว่า ถ้าท่านต้องการมีอำนาจเหนือกว่าขุนนางคนอื่น วิธีที่ดีที่สุดคือการแสดงความจงรักภักดีต่อราชสำนัก เวลานี้ฮ่องเต้อยู่ที่เมืองหลวงตะวันตก ท่านควรที่จะส่งคนไปส่งบรรณาการ

โตเกี๋ยมจึงส่ง Zhao Yu นำสารไปเมืองเตียงอั๋นเพื่อส่งบรรณาการ จึงมีราชโองการแต่งตั้งให้โตเกี๋ยมเป็นเจ้ามณฑล ชีจิ๋ว ตำแหน่งแม่ทัพผู้รักษาความสงบทิศตะวันออก พร้อมตำแหน่ง Marquis โตเกี๋ยมจึงแต่งตั้งให้ Zhao Yu เป็นเจ้าเมือง กองเหลง และอองลองเป็นเจ้าเมืองห้อยแข

ในเวลานั้น ประชาชนในมณฑล ชีจิ๋ว มีชีวิตอยู่อย่างสบาย พืชผลอุดมสมบูรณ์ ผู้คนมากมายจึงอพยพมาที่นี่ แต่เมื่อโตเกี๋ยมเริ่มไว้ใจในขุนนางชั่วร้าย แต่งตั้งพวกเขาให้อยู่ใกล้ชิด ในขณะที่ตั้งขุนนางที่ดีไว้ไกล้ตัว การบริหารบ้านเมืองก็เริ่มเลวร้าย ทั่วมณฑลต่างวุ่นวาย

เขาเฉียว จากบ้านเกิดตัวเองใน ยีหลำ มาที่ กองเหลง โตเกี๋ยมต้อนรับเขาอย่างดี แต่ เขาเฉียว พูดกับลูกน้องของเขาว่า ท่านโตเกี๋ยมนิยมชมชอบในความสามารถของข้า แต่เขาไม่ใช่คนที่จะเป็นใหญ่ได้ แม้ว่าเวลานี้เขาจะเลี้ยงดูข้าเป็นอย่างดี แต่เขาคงไม่ใจดีเช่นนี้ตลอดไป เขาเฉียว จึงจากโตเกี๋ยมมา หลังจากนั้น โตเกี๋ยมจับคนที่อพยพมาอยู่ที่มณฑลของเขา ผู้คนจึงพากันยกย่องการมองเหตุการณ์ล่วงหน้าของ เขาเฉียว

ในเดือนหก มีฝนและลูกเห็บตกหนักมาก ใน Fufeng และเกิดแผ่นดินถล่มที่ภูเขา Hua

แม่ทัพใหญ่ Zhou Zhong ถูกปลด จูฮีได้ครองตำแหน่งแทนพร้อมอำนาจควบคุมราชเลขาธิการ

Que Xuan ได้รวบรวมคนหลายพันคน แต่งตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ โตเกี๋ยมนำทัพโจมตีและฆ่าเขา

มีฝนตกหนักทั้งวันและคืนยี่สิบกว่าวัน ก่อให้เกิดน้ำท่วมทำลายบ้านเมืองราษฎร

อ้วนเสี้ยวนำทัพมาที่เนินเขา Luchang ใน Chaoge เขาโจมตีหัวหน้าโจร Poison Yu ล้อมเขาไว้กว่าห้าวัน จนได้ชัยชนะในที่สุด เขาตัดหัว Poison Yu และได้เชลยศึกหมื่นกว่าคน

หลังจากนั้นอ้วนเสี้ยวนำทัพขึ้นเหนือผ่านเทือกเขา เขาโจมตี โจร Zuo ผู้มีเครายาวกว่าแปดสิบฟุต สังหารเขาและลูกน้องทั้งหมด เขายังโจมตีก๊กโจรอื่น ๆ ก๊ก Liu Shi, Green Ox-Horn, Yellow Dragon, Enclosure on the left, Great Virtue Guo, Big Eyes Li และ Yu Digen สังหารโจรหลายหมื่นและทำลายค่ายโจร

อ้วนเสี้ยวนำทัพไปโจมตี ก๊กโจรภูเขาดำของ เตียวเอี๋ยน ที่รวมกำลังกับเผ่าสี่เผ่าของ Xiongnu และกำลังของ Wuhuan แห่ง Yanmen เตียวเอี๋ยน มีทหารสองสามหมื่นคนและทหารม้าหลายพันคน อ้วนเสี้ยวและลิโป้โจมตี เตียวเอี๋ยน พร้อมกัน การสู้รบนานกว่าสิบวัน ทหารของ เตียวเอี๋ยน ทั้งหมดถ้าไม่ถูกฆ่าตาย ก็ได้รับบาดเจ็บ แต่ทัพของอ้วนเสี้ยวก็เหนื่อยล้าจากการต่อสู้ ทั้งสองฝ่ายจึงถอยทัพ

ทหารของลิโป้ส่วนใหญ่โหดร้าย อ้วนเสี้ยวเองก็วิตกเรื่องนี้ เมื่อลิโป้ขออนุญาตเขากลับไปเมืองลกเอี๋ยง อ้วนเสี้ยงจึงแต่งตั้งเขาเป็นขุนพลและส่งองครักษ์มือดีไปป้องกันเขา แต่ในทางลับ ๆ อ้วนเสี้ยววางแผนให้คนของเขาลอบฆ่าลิโป้

คืนนั้น ลิโป้เรียกคนเข้าไปดีดพิณในกระโจมของเขา แต่เขากลับแอบซุ่มอยู่ภายนอก ในยามค่ำคืน บรรดาองครักษ์ที่อ้วนเสี้ยวส่งมา เข้าไปในกระโจมและทำลายข้าวของทุกอย่างแต่ไม่พบตัวลิโป้ วันต่อมาเมื่ออ้วนเสี้ยวได้รู้ว่าแผนฆ่าลิโป้ล้มเหลว เขาจึงหวาดกลัวว่าลิโป้จะยกทัพมาทำลายจึงนำทัพกลับเมืองเตรียมการป้องกัน

ลิโป้นำทัพของเขากลับไปหา เตียวเอี๋ยง ที่โห้ลาย

โจโก๋ อดีตแม่ทัพใหญ่ พ่อของโจโฉได้อพยพมาอยู่ที่ Langye โจโฉจึงสั่งให้ เองเตียว เจ้าเมือง Taishan ต้อนรับเขา

ขบวนคาราวานของโจโก๋ใช้เกวียนกว่าร้อยคัน โตเกี๋ยมซึ่งรักษาการณ์อยู่ที่ Ying Ping เมื่อทหารของเขาเห็นขบวนคาราวานต่างก็นึกอยากได้สมบัติ กองทัพโตเกี๋ยมเข้าโจมตีคาราวานของโจโก๋ ระหว่าง Hua และ Fei สังหารโจโก๋ รวมถึงลูกชายของเขา โจเต็ก

ในฤดูใบไม้ร่วง โจโฉนำทหารโจมตีโตเกี๋ยม โจมตีเมืองสิบเมือง และยกทัพมาถึง Pengcheng ได้ปะทะกับทัพของโตเกี๋ยมเป็นสงครามขนาดใหญ่ โตเกี๋ยมพ่านแพ้และต้องอพยพหนีไปอยู่ที่ Tan

ก่อนหน้านั้น เตียงอั๋นและลกเอี๋ยงเดือดร้อนจากการปกครองของตั๋งโต๊ะ ชาวบ้านจึงพากันอพยพไปอยู่ทางตะวันออก ผู้คนมากมายอพยพมาอยู่ที่มณฑล ชีจิ๋ว เมื่อโจโฉมาถึง เขาจับกุมผู้คนและสังหารชาวบ้านไม่ว่าชายหญิงหลายแสนคน ทิ้งศพตามแม่น้ำ Si จำนวนศพมากมายจนน้ำในแม่น้ำไม่อาจไหลได้

โจโฉไม่สามารถตีเมือง Tan ได้ แต่เขาได้โจมตีเมือง Qulu Suiling และ Xiaqiu สังหารผู้คนทั้งหมดในเมือง ปล้นสะดมทุกอย่าง ทำให้เมืองทั้งหมดกลายเป็นเมืองร้าง

ในฤดูหนาวเดือนที่สิบ มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นในเมืองหลวง และมีปรากฏการณ์ดาวหางปรากฏในเดือนนี้
เอียวปิว Minister of Work ถูกปลดจากตำแหน่ง Zhao Wen ได้ครองตำแหน่งแทนรวมถึงอำนาจควบคุมราชเลขาธิการ

เล่าง้อและกองซุนจ้านเริ่มไม่ลงรอยกัน กองซุนจ้านโจมตีอ้วนเสี้ยวอยู่บ่อยครั้ง แม้ว่าเล่าง้อจะไม่อนุญาตแต่ไม่สามารถควบคุมกองซุนจ้านได้ เล่าง้อจึงลดเสบียงอาหารที่ส่งให้กองซุนจ้าน

กองซุนจ้านโกรธ เขาจึงไม่เชื่อฟังคำสั่งเล่าง้อและออกปล้นชาวบ้าน เล่าง้อไม่สามารถควบคุมกองซุนจ้านได้ เขาจึงส่งคนไปรายงานต่อราชสำนัก รายงานความผิดการปล้นชาวบ้านอย่างโหดร้ายของกองซุนจ้าน กองซุนจ้านก็ได้ส่งคนไปรายงานว่าเล่าง้อส่งเสบียงอาหารให้เขาไม่เพียงพอ พลนำสารทั้งสองยื่นเรื่องกล่าวหาซึ่งกันและกัน ทางการจึงทำเพียงประนีประนอมทั้งสองฝ่าย ตอบสารของทั้งสองและไม่มีการตัดสินโทษอันใด

กองซุนจ้านได้สร้างป้อมขึ้นทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมือง Ji และย้ายผู้คนของเขาไปอยู่ที่นั่น เล่าง้อได้เรียกให้เขามาพบหลายครั้ง แต่กองซุนจ้านอ้างว่าเขาไม่สบายไม่สามารถมาพบได้ เล่าง้อจึงสงสัยว่าเขาคิดที่จะก่อการกบฏ จึงรวบรวมทหารในมณฑลของเขาจำนวนกว่าแสนคนเข้าโจมตีกองซุนจ้าน ทหารของกองซุนจ้านพากันหลบหนีจากกองทัพอย่างชุลมุนที่ประตูเมือง จำทำให้ทหารบางคนถึงกับพยายามทุบกำแพงเมืองเพื่อเปิดทางหนี