ความคิดเห็นที่ 1 จดหมายเหตุแห่งความรัก : เรื่องของต้นกับฝ้าย            คุณจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร หากคุณสูญเสียจุดมุ่งหมายในการมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว จะมีลมหายใจเพื่อสิ่งใด หากดวงตะวันแห่งหัวใจได้หายลับไปจากขอบฟ้า ผมเป็นชายคนหนึ่งที่เคยมีรัก และได้สูญเสียรักนั้นไป สูญเสียไปอย่างไม่เข้าใจต่อสาเหตุที่คนรักของผมต้องลาจาก ผมครุ่น คิดทบทวนเรื่องราวของผมกับเธอมานานเดือน  บางที...การที่เราสองคนต้องจากลากัน  อาจเป็นเพราะความผิดบาปจากตัวผมเอง  หรืออาจเป็นเพราะเธอมีคนอื่นซ่อนไว้ในหัวใจตลอดมา... ผมพบฝ้ายครั้งแรกตอนเธออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ฝ้ายเป็นเพื่อนสนิทกับต้อง – น้องสาวของผม ผมชื่อต้น อายุมากกว่าน้องสาวสามปี  ผมยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าครั้งแรกที่ผมพบเจอฝ้าย ผมรู้สึกว่าผมชอบเธอมาก ผมหลงรักดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกลมโตคู่นั้น พอๆกันกับที่หลงรักเรือนผมงามสีเดียวกันกับดวงตา หลงรักจมูกเล็กๆรั้นเชิดที่ดูหยิ่งนิดๆ ที่เข้ากันดีกับริมฝีปากบางชมพูระเรื่อที่เผยอน้อยๆ และน้ำเสียงอ่อนหวานเบาๆของเธอ  ฝ้ายดูบอบบางน่าทะนุถนอม  และดูหัวดื้อหัวรั้นในคราวเดียวกัน  หลายครั้งหลายหนที่ผมพบเจอเธอ  ยิ่งทำให้ผมมั่นใจขึ้นว่าผมหลงรักเธอ  แต่ด้วยเพราะตอนนั้นฝ้ายยังเด็กมาก และอีกทั้งผมยังรู้มาจากต้องด้วยว่า ฝ้ายกำลังคบหากับเด็กหนุ่มบางคนในชั้นเดียวกันกับเธออยู่  บวกกับตอนนั้นผมต้องเตรียมตัวสอบเอ็นทรานซ์  จึงทำให้ผมทำได้เพียงแค่ชื่นชมเธออยู่ในใจเงียบๆ ไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมาให้ฝ้ายได้รู้เลยว่า...ผมสนใจเธอมากเพียงใด ความงดงามของฝ้ายเริ่มปรากฏชัดขึ้นในช่วงที่เธอเริ่มขึ้นชั้นมัธยมปลาย ฝ้ายเริ่มมีส่วนเว้าส่วนโค้งเหมือนผู้หญิงมากขึ้น  ผิวผ่องของวัยแรกสาวงามดั่งกุหลาบขาวต้นฤดูร้อน  ผมที่ยาวขึ้นและเครื่องแบบมัธยมปลายทำให้เธอดูเป็นผู้ใหญ่  และนั่นยิ่งทำให้เธอดูน่าปรารถนามากยิ่งนัก เราคบหากันฉันท์พี่น้อง ฝ้ายนับถือผมเป็นเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง ผมพยายามอยู่บ้างที่จะทำให้เธอรู้ว่าผมสนใจเธอด้วยการแสดงความห่วงใยที่มากกว่าเพื่อนๆคนอื่นของน้องสาว แต่กระนั้นก็ยังคงมีช่องว่างบางอย่างที่ขวางกั้นผมกับเธอไว้ ฝ้ายคงรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ เธอจึงวางตัวกับผมเพียงแค่พี่ชายกับน้องสาว  ไม่มีท่าทีใดอื่นที่จะทำให้ผมมีความหวัง  มันเป็นช่องว่างอันกว้างใหญ่ที่ผมไม่เข้าใจและทดท้อ  เมื่อผมไม่อาจครอบครองหัวใจของเธอได้ ดวงใจของผมแสนปวดร้าว เพราะในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดบนโลกใบนี้   ผมเฝ้าปรารถนาเพียงแต่ฝ้ายผู้เดียว จากคุณ : silverqueen - [ 7 ก.พ. 49 22:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฝ้ายเป็นแฟนของผมด้วยวิธีการอันต่ำช้าของตัวผมเอง ในวันหนึ่ง – ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ก่อนที่พวกสาวๆจะขึ้นชั้นมัธยมปลาย ผมได้พากลุ่มเพื่อนๆของต้องซึ่งประกอบด้วยฝ้ายและเด็กผู้หญิงอีกสองสามคนไปเที่ยวทะเลกัน โดยผมอาสาเป็นคนขับรถให้ คืนนั้นเรามีปาร์ตี้ใหญ่ฉลองการสอบติดคณะวิศวะฯของผม บวกกับการเลื่อนชั้นของพวกเธอ พวกเด็กผู้หญิงเมากันมาก – น่าจะเป็นคืนแรกในชีวิตที่พวกเธอได้ดื่มแอลกอฮอลล์กัน และในคืนนั้นเอง ที่ผมได้ทำลายความไว้วางใจจากครอบครัวของฝ้ายด้วยการหลับนอนกับเธอ  ฝ้ายเมามายไม่ได้สติ  และผมก็เป็นผู้ชายฉวยโอกาส  ผมพาเธอไปที่ห้องนอนของผม ในขณะที่น้องสาวและเพื่อนๆหลับใหลเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ – ฝ้ายกลายเป็นของผมในค่ำคืนนั้น ผมรู้ตัวดีว่าสิ่งที่ผมทำลงไปนั้นผิดมากเพียงใด แต่ผมก็ทำลงไปและเต็มใจยอมรับในความผิด คืนนั้นผมไม่ได้หลับ ได้แต่จ้องมองและลูบไล้เรือนร่างที่หลับใหลของฝ้ายจนรุ่งเช้า ผมรู้สึกตัวเหมือนว่าตนตกอยู่ในห้วงฝัน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้หลับนอนกับผู้หญิง รู้สึกดีใจระคนเสียใจไปในเวลาเดียวกันที่ตนได้ทำลายความไว้วางใจจากเธอ ก่อนที่แสงตะวันจะจับฟ้า ฝ้ายตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของผม เธอตกใจและเสียใจในสิ่งที่ผมทำ ผมสารภาพความรู้สึกที่ผมมีต่อฝ้ายให้เธอฟัง พยายามปลอบประโลมเธอด้วยคำพูดที่กลั่นออกมาจากหัวใจของตน ระหว่างที่ถ้อยคำได้เอ่ยผ่านริมฝีปาก ก็กลับกลายเป็นว่าผมเองที่เป็นฝ่ายร้องไห้ ฝ้ายได้แต่นิ่งเงียบ นัยน์ตาแดงก่ำชื้นด้วยน้ำตา เธอกอดร่างบางของตนใต้ผ้าห่ม พร้อมเอ่ยคำพูดออกมาด้วยเสียงเบาๆว่า “ ไม่นึกเลยว่าพี่ต้นจะทำกับฝ้ายได้อย่างนี้ “ เราสบตากันอยู่นาน สายตาเต็มไปด้วยคำถามถึงความสัมพันธ์ในอนาคตของเรา จากนั้นฝ้ายก็ลุกขึ้นเพื่ออาบน้ำแต่งตัว และกลับไปหาเพื่อนๆของเธอก่อนที่พวกสาวๆจะตื่นนอน คงเป็นเพราะว่าตอนนั้นฝ้ายยังเด็กอยู่มาก และเธอคงเชื่อว่าหากตนได้มอบร่างให้ชายคนใดไปแล้วก็ไม่อาจมอบร่างให้กับใครได้อีก ผมถือโอกาสนั้นพยายามสานความสัมพันธ์ของเราให้ดีขึ้น แสดงออกอย่างหนักถึงความรักที่ผมมีต่อเธอให้มากขึ้น จนเธอเริ่มไว้วางใจและยอมรับในตัวผม ผมรู้สึกว่าตนเป็นเจ้าของโลกทั้งใบเมื่อฝ้ายสนองรักที่ผมเสนอต่อเธอ ผมตั้งใจเรียนมากขึ้น พยายามทำตัวเป็นผู้ใหญ่ เพื่อให้ฝ้ายเห็นว่าผมตั้งใจคบหากับเธออย่างจริงจัง การมีฝ้ายเคียงข้างกายทำให้ผมมีกำลังใจในการฝ่าฟันอุปสรรคขวากหนามต่างๆที่ถาโถมเข้ามา เรารักกันมากในตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา...หรืออย่างน้อยผมก็เชื่อว่าเรารักกันมาก จนกระทั่งฝ้ายเรียนจบปริญญาตรี หลังจากนั้นมา   ฝ้ายก็เริ่มมีท่าทีที่แตกต่างออกไป จากคุณ : silverqueen - [ 7 ก.พ. 49 22:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในช่วงที่ฝ้ายเพิ่งเรียนจบใหม่ๆ ระหว่างที่เธอกำลังหางานทำ  ฝ้ายเริ่มหมกมุ่นอยู่กับหนังสือมากขึ้น แฟนสาวของผมเป็นหนอนหนังสือตัวยงมาตั้งแต่สมัยเด็กอยู่แล้ว และยิ่งในช่วงที่เธอมีเวลาว่างเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้เธอหมกมุ่นอยู่กับการอ่านมากยิ่งขึ้น หนังสือมากมายในห้องของเราล้วนเป็นของเธอมากกว่าครึ่ง  พักหลังมานี้ฝ้ายเริ่มติดตามงานเขียนของนักเขียนคนหนึ่งอย่างสม่ำเสมอทั้งทางนิตยสารและหนังสือรวมเล่มที่เขาเขียน นักเขียนคนนั้นชื่อ อัยย์ อิศรานุวัตร เป็นนักเขียนที่กำลังได้รับการจับตามองในแวดวงวรรณกรรม ทั้งจากงานเขียน และเรื่องราวส่วนตัวของครอบครัวและตัวของเขาเอง ฝ้ายมีอาการใจลอยอยู่เสมอ เธอมักสูบบุหรี่ระหว่างที่อ่านหนังสือของนักเขียนคนนี้ ทั้งๆที่ปรกติแล้วฝ้ายไม่ใช่คนที่สูบบุหรี่เลย ฝ้ายหมกมุ่นอยู่กับการอ่านคล้ายกับต้องการหาข้อความบางอย่างที่ตัวอักษรเหล่านั้นส่งมาถึงเธอ จมดิ่งสู่เวิ้งทะเลแห่งอักษร คล้ายกับว่าเรื่องราวในหนังสือเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตของเธอเอง เธอทำตัวคล้ายกับผู้หญิงในนิยายของนักเขียนคนนี้มากขึ้นทุกวัน แต่ผมก็ไม่กล้าเอ่ยปากถามทัก เพราะนอกเหนือจากเวลาการอ่านหนังสือที่ถือเป็นเวลาผ่อนคลายของเธอแล้ว  ฝ้ายก็กลับมาเป็นฝ้ายคนเดิมของผม  เหมือนอย่างที่เธอเคยเป็น  ในตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา หน้าที่การงานของผมก้าวหน้าไปอย่างมาก  ผมได้รับโอกาสจากบริษัทให้ไปควบคุมงานก่อสร้างธนาคารแห่งหนึ่งที่นิวยอร์กเป็นเวลาสองปี  ผมชวนฝ้ายไปเริ่มต้นชีวิตครอบครัวอย่างจริงจังที่นั่น  ขอร้องแกมบังคับให้เธอลาออกจากงานไปอยู่กับผม...เพื่อเป็นภรรยาของผม  ฝ้ายใช้เวลาตัดสินใจอยู่นานพอควรในการลาออกจากงานที่เธอรักเพื่อผม  ในคืนที่ผมขอเธอแต่งงาน  บนโต๊ะอาหารในโรงแรมหรูที่ผมมีส่วนร่วมในการออกแบบ ณ ชั้นบนสุดของตึกระฟ้าที่มองเห็นทิวทัศน์ของกรุงเทพฯสว่างไสว ฝ้ายกลับนิ่งเงียบ ไม่เอ่ยรับคำขอจากผม เธอทอดสายตาออกไปยังเมืองเบื้องล่างพร้อมถอนหายใจยาว  ด้วยสายตาของเธอที่มองมาในตอนนั้น  ทำให้ผมได้รู้ว่า  ในตลอดเวลาหลายปีที่อยู่ด้วยกัน ฝ้ายมีคนอื่นอยู่ในหัวใจตลอดมา  ในตลอดเวลาที่ผมเฝ้าสร้างอนาคตเพื่อสองเรา...ฝ้ายไม่เคยรักผมเลย ผมไม่รู้ว่าความรักของสองเราได้สูญสลายไปตั้งแต่ตอนไหน ระหว่างทางที่เราสองคนร่วมเดินเคียงข้างกัน ความรักได้ถูกกลบฝังไว้ ณ ที่ใด  เป็นไปได้หรือไม่ที่กาลเวลาได้กัดกร่อนให้ความรักแหลกสลายลงไป การที่ฝ้ายไม่อาจยอมรับที่จะใช้ชีวิตคู่กับผมได้คงเป็นสาเหตุมาจากตัวผมเอง ผมครอบครองเธอด้วยวิธีการอันไม่สมควร  จึงได้แต่เพียงเรือนร่าง...ไม่ใช่หัวใจ  สำหรับความรักของฝ้ายอาจเริ่มต้นและดับสลายลงไปกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งในช่วงวัยเยาว์ของเธอ – เด็กหนุ่มที่ผมไม่รู้จัก  เด็กหนุ่มก่อนหน้าผม   เด็กหนุ่มในอดีตผู้ได้ชื่อว่าเป็นรักแรกของเธอ ผมพยายามค้นหา ทบทวน และครุ่นคิดหาคำตอบให้กับความรักอันแหลกสลายของตน คำตอบที่ผมเฝ้าถามหากระซิบบอกผมเบาๆผ่านตัวอักษรจากหนังสือที่ฝ้ายหลงรัก  คำเฉลยแห่งปริศนาของเราอยู่ในถ้อยคำของนักเขียนบางคน  ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมฝ้ายถึงหมกมุ่นอยู่กับตัวอักษรอ้าง ว้างของชายคนนี้มากนัก  เพราะเรื่องราวที่เขาเขียนขึ้นมา  ผมล้วนจับต้องมันได้จากความทรงจำอันเลือนราง  มันทำให้ผมรู้ว่าตนได้ขโมยฝ้ายมาจากใครบางคน  ได้ทำร้ายให้คู่รักคู่หนึ่งต้องพลัดพรากจากกันนานนับสิบปี  และยิ่งให้ผมค้นพบความจริงอันปวดร้าวว่า  ตั้งแต่อดีตจนถึงวันนี้  ไม่มีวันใดที่ฝ้ายเคยรักผมเลย... ........................................................................... จากคุณ : silverqueen - [ 7 ก.พ. 49 23:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ ^ คุยกันหลังไมค์ : ชอบไม่ชอบอย่างไรกับเรื่องนี้บ้างครับ ผมเขียนไปยังเครียดไปเลยว่า ตกลงนี่ ในหัวสมองของผมไม่มีตัวละครสักตัวที่เป็นคนดีกับเขาบ้างเลยเหรอ -"- สงสารหนูฝ้าย สงสารอัยย์ และสงสารต้น ยอมรับผิดครับ ผมเองแหล่ะที่ใจร้ายที่สุด เหมือนอย่างที่หนมจีนว่าไว้ว่า เป็นตัวละครของผมต้องอดทน -_-" รู้ถึงสาเหตุการกลับมาหาอัยย์ของหนูฝ้ายเธอแล้วนะครับ ส่วนเรื่องราวต่อไปของคนทั้งคู่ บอกได้เลยว่าอีกนานกว่าที่จะได้เขียนให้อ่านกัน ...ลืมบอกอีกอย่างครับว่า เป็นนักอ่านของผมก็ต้องอดทนด้วยเช่นกัน (ขอโทษทีครับ T_T") หวังว่าทุกท่านคงสบายดี คิดถึงทุกคนครับผม ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 7 ก.พ. 49 23:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วสงสารตัวละคร จากคุณ : Baby Chockolate - [ 7 ก.พ. 49 23:16:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาอ่านแล้วอะ.. เอ่อ.. พูดไม่ออก จะบอกว่าน่าสงสารก็ไม่ค่อยจะเต็มปาก ถึงสงสารความรู้สึกที่ต้น มีให้กับฝ้าย แต่ไงเสียเขาก็ทำไม่ถูกอยู่ดีอะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 49 15:49:59 จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 7 ก.พ. 49 23:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สั้นอ่ะ สั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งือ..... หนมจีนเกลียดต้น (สมๆๆๆๆ โดนแค่เนี้ย น้อยไป) หนมจีนเริ่มจะไม่ชอบหนูฝ้ายด้วย (ทำกับอัยย์แบบนั้นได้ไง ฮึ) แต่คงคอนเซ็ปเดิม ... หนมจีนรักอัยย์... -^^- จากคุณ : หนมจีน - [ 7 ก.พ. 49 23:43:17 A:203.147.13.6 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อือ ไม่รู้ทำไม ถึงป่านนี้ ก็ยังไม่รู้สึกคล้อยตาม จากคุณ : scottie - [ 8 ก.พ. 49 00:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ได้อ่าน Runaway Sun อ่ะค่ะ มาอ่านตอนนี้เลยยังไม่ค่อยอิน เพราะไม่รู้ว่าอัยย์คือใคร แล้วเรื่องระหว่างนั้นมันเป็นยังไงบ้าง แต่ไม่ชอบ...ผู้ชายแบบต้น....   ผู้ชายที่เอาความรักมาอ้างในการมี Sex (เอ๊ะ...แรงไปป่าวอ่ะ ^^") จากคุณ : W i n t e r b e r r y - [ 8 ก.พ. 49 13:12:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อัยย์ก็คือพระเอกของเรื่อง Runaway Sun นะสิครับ จากคุณ : ลูนาติก - [ 8 ก.พ. 49 18:12:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สั้นๆยังไงบอกไม่ถูกนะคะ เหมือนๆกับว่า ยังบีบอารมณ์ให้สงสารต้นได้มากกว่านี้อีกนิด แต่ก็นั่นแหละ คนอย่างต้นไม่อยากสงสารอ่ะ นิสัยไม่ดี เป็นตัวร้ายไปเห๊อะ หุหุ จากคุณ : TSURUGI - [ 8 ก.พ. 49 22:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่เคยอ่าน Runaway sun แต่ก็ไม่ชอบผู้ชายฉวยโอกาสอย่างต้นด้วย ฝ้ายเก่งจังที่ทนคบมาได้เป็นสิบปี แล้วคิดจะกลับไปหารักแรกตอนนี้ไม่สายไปเหรอ จากคุณ : ground (ground) - [ 9 ก.พ. 49 09:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อืมม ไม่รู้เป็นไรเหมือนกัน ยังไม่รู้สึกอะไรกับฝ้าย  เป็นนางเอกนิยายเรื่องแรกมั๊งที่ไม่รู้สึกรัก ทำยังไงก็ยังไม่อินไปกับความผูกพันที่อัยย์กับฝ้ายควรจะมีต่อกัน  จะติดตามอ่านจดหมายเหตุแห่งความรักไปเรื่อยๆ แล้วกันค่ะ บางทีความรู้สึกอาจเปลี่ยนก็ได้ จะได้รู้สึกเสียทีว่าฝ้ายเป็นนางเอกของคนเขียน เอ๊ย ของอัยย์ค่ะ            ตัวละครที่น่าสงสารที่สุดของคุณ silverqueen ผู้มีชื่อน่ารักว่าน้องขวัญก็คือ ริน ค่ะ ไม่ใช่ ทราย ไม่ใช่ฝ้ายหรอก เพราะคนเขียนใจร้ายกับรินสุดๆ ไม่ได้รับความรักความผูกพันจากอัยย์เลย ไม่ได้เป็นคนรักแบบทรายด้วยซ้ำ คนเขียนก็เขียนถึงนิ๊ดเดียวเอง  ฮือๆ น้อยใจ (อ้าว โทษทีค่ะลืมตัวไป เราไม่ใช่รินซักกาหน่อย) เรื่องต่อไป ของคุณ silverqueen จะเขียนถึงรินหรือป่าวคะ? คิดถึงอ่ะ ฮือๆ  T___T จากคุณ : stupid_9pm - [ 10 ก.พ. 49 03:08:34 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ^ ตอบคุณ : baby chockolate ครับ ครับ ผมเองก็สงสารตัวละครเหมือนกัน -_-" .......................................................................... ตอบคุณ : มะกอกช่อ ครับ คิดเหมือนกันเลยจ้ะเกด อยากสงสารต้นเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ลง -"- แต่ตัวละครที่ขวัญว่าน่าสงสารที่สุดคือ อัยย์ นะ ป่านนี้เขายังมะเจอฝ้ายเลย.... .......................................................................... ตอบ : หนมจีน คับ ขอบคุณจ้าที่ยังคงรักอัยย์เหมือนเดิม เด๋วเจออัยย์เมื่อไหร่จะบอกเขาให้น๊า... แต่แหม....อย่าว่าหนูฝ้าย(ของพี่)จิ เธอน่าสงสารออก .......................................................................... ตอบคุณ : scottie ครับ งือ  โดนหมัดตรงเต็มๆเลยอ่ะครับคุณสก๊อตตี้ คงต้องพยายามเพิ่มขึ้นอีกเยอะครับ T_T" ขอบคุณสำหรับความเห็นครับผม .......................................................................... ตอบคุณ : winterberry ครับ ผมก็ไม่ชอบผู้ชายแบบต้นครับ ขอแนะนำเพิ่มเติมครับคุณวินเธอร์ฯ ลองตามอ่าน Runaway Sun ดูนะครับ น่าจะช่วยเพิ่มเข้าใจได้มากขึ้นทีเดียว ( ถือโอกาสโฆษณาซะเลย  อิอิ ) .......................................................................... ตอบคุณ : ลูนาติก ครับ ถ ถ....ถ........ถูกต้องนะคร๊าบ..บบบ...บบบบบ....!!! .......................................................................... ตอบคุณ : ground ครับ นั่นสิครับ ฝ้ายกลับไปหาอัยย์ตอนที่สายเกินไปจริงๆด้วย (ติดตามเรื่องของอัยย์กะฝ้ายได้ในเรื่องที่สองครับผม) ^^ .......................................................................... ตอบคุณ : stupid_9pm ดีใจแทนรินจังเลยครับที่คุณชอบเธอ ไม่อยากบอกเลยว่าตอนนี้เธอกระโดดดีใจอยู่ข้างๆผมแล้วเนี่ย ^^ (เหมือนเด็กๆเลยครับ ไม่ติดว่าเธอสวยคงดูน่าเกลียดพิลึก) เรื่องต่อไปเป็นเรื่องของเคนกับพายครับ รินเป็นเพื่อนของคู่หมั้นเคนที่เสียชีวิตอ่ะคับ ยังไงก็มีบทเธอแน่ๆ รับรองเลยครับ ^^ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ หวังว่าจะได้เจอกันอีกในเร็วๆนี้ จากคุณ : silverqueen - [ 10 ก.พ. 49 04:42:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่ะ ผ่านตาไปได้ยังไงไม่รู้แฮะ กระทู้นี้ เอ่อ...อ่านแล้วไม่มีความคิดเห็น แต่เห็นชื่อก็เลยมาตามอ่านค่ะ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 10 ก.พ. 49 11:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ ขอบคุณที่ติดตามครับผม ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 11 ก.พ. 49 01:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทำไมไม่มีคนตอบความคิดเห็นเราน้อ ถูกมองข้าม งี๊ดดดด (หุ หุ) จากคุณ : TSURUGI - [ 11 ก.พ. 49 07:51:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ^ อ๊าก...ก.....กกกกกกก....กก............. ผมมองผ่านไปเจงๆด้วยครับคุณ TSURUGI ...ขอโต๊ดด้วยก๊าบ ข้าน้อยสมควรตายเจงๆ T_T" ผมก็ว่ามันสั้นไปหน่อยอ่ะครับ แถมต้นยังนิสัยไม่ดีจริงๆด้ย เรื่องต่อไป ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด น่าจะเป็นเรื่องในมุมมองของฝ้ายนะครับ ดีใจที่ได้เจอคุณ TSURUGI ครับผม ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 11 ก.พ. 49 09:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขวัญจ๊ะ คราวหน้าอย่าลืมมาเล่าเรื่องผีให้ฟังด้วยนะ แบบว่าคนมันชอบอ่ะ (ชอบเรื่องผีนะ ไม่ใช่ขวัญ) อ้าวๆๆๆ ปากพาจนซะแล้วสิเรา เอิ๊กๆๆๆๆ จริง ๆ ก็อยากตามไปแจมที่ 'เกะ ด้วยอ่ะ แต่ว่าไม่อยากกลับดึก อีกอย่างเพื่อนที่เราชวนมา(แบบฉุดกระชากลากถู)บ้านก็อยู่ไกลโพ้นทะเล ก็เลยได้แต่แอบเสียดาย ฮือๆๆ งืดๆๆ หงิงๆๆ (เฮ้ย..ไม่ใช่ๆๆๆ ผิดแล้ว..) แต่ว่าอิมเมจของขวัญนี่ผิดจากที่คิดไว้นิดหนึ่ง ก็ขวัญตัวเล็กกว่าที่คิดอ่ะ แบบว่าอ่านจดหมายจากค่ายทหารแล้วนึกภาพเหล่าทหารเกณฑ์ทั้งหลาย ตามไปด้วย แบบว่าจริง ๆ ก็เห็นขวัญมายืนรวมกลุ่มอยู่นานแล้ว แต่เรากำลังเพลิน อยู่กับการ  " เม้าท์ "  เจ้าค่ะ ก็เลยยังไม่ได้ไปทักทาย แล้วเจอกันคราวหน้านะคะ... จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 11 ก.พ. 49 11:53:25 ]