ความคิดเห็นที่ 1 ตอบคคห.กระทู้เก่าก่อนดีฝ่า.. Part 1 >>> mrs_ricken <<<     แหมๆๆๆ เพื่อนพู่คร้าบบบบ.. จริงๆ เพื่อนกะเกดนี่ก็ใจร้ายไม่ต่างกันเท่าไหร่ หรอกน้า งือ.. เอาคุณชายเฌคืนมา..T^T >>> ชมสิจ๊ะ <<< เหอๆ ความรักแนวเกดนี่แหละพี่ชม บอกแล้วคนอย่างมะกอกช่อ เรื่องรักๆ ต้องไม่ธรรมดาสิ ส่วนจะตายหรือไม่นั้น บอกแล้วในตอนที่ 2 นี่เนอะ >>> scottie <<< ช่ายแล้วพี่รักษ์ ถ้าไม่วู่วามก็ไม่น่าจะมีใครตายหรอก แล้วถูกชนซะขนาดนั้น (บ่งบอกว่าคนเขียนซาดิสต์อะนะคะ) ไม่ตายก็คงเลี้ยงไม่โตแล้วล่ะ เอ่อ พี่รักษ์คะ เทียนน่ารักอย่างเดียวเหรอ และคนเขียนไม่น่ารักเหรอ (ซะงั้นนะเรา) ดีใจที่ชอบนะคะ >>> Meif <<< มายิ้มให้กันตลอดเลย แต่เอ.. มะกอกช่อว่าตอนนี้เศร้าๆ นะ คุณ Meif ไม่เศร้าเหรอ >>> Bralee <<< เกดใจร้ายขนาดนั้นเลยเหรอพี่บราลี อืม.. แต่แก้ตัวโดยให้ลุ้นแค่สองวันเองนะ เห็นมะ >>> silverqueen <<< จองที่ตอนตีสี่ สรุปแล้วก็ไม่มีใครแย่งขวัญอะแหละ แต่มาว่าเกดใจร้ายอีกคนแระ แหมๆๆ เรื่องนี้ไม่อารมณ์หดหู่เท่าตอนปีใหม่หรอก เชื่อสิ กลับมาอ่านต่อก็รู้ ถึงจะนานก็ไม่เป็นไรหรอกจ้า แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์พลฯ ขวัญด้วยเช่นกัน แต่เกดไม่มีคู่สวีทด้วยนี่สิ เศร้า งือ..T^T >>> W i n t e r b e r r y <<< เหอๆ ถ้าไม่อัดก๊อปปี้ ก็ไม่เรียกโหดสิคะ >>> กริชครับผม <<< ให้เหตุผลไปแล้วนะคะพี่ดิน แต่พอมาทวงรอบสองเกดเลยต้องรีบปั่นเลย งือ.. >>> ข้าวต้มน้ำวุ้น <<< เหอๆๆ เพิ่งรู้หรือจ๊ะว่าเกดซาดิสต์ >>> มิรันตี (Lady Virago) <<< อืม.. คงจะใช่แฮะ มิรัน รักต้องห้าม(ใจ) ขอบคุณที่ติดตามกันตลอดนะคะ >>> Gracie Lou Freebush <<< ช่ายแล้วคร้าบบบบ พี่นก เรื่องรักวาเลนไทน์ชัวร์ เพราะใช้โอกาสนี้แต่ง อิอิ แต่นะ เศร้าเหยอ.. โต้ดคร้าบบบ.. งือ.. >>> หมูน้อยแก้มแดง <<< พี่ชายรอดมะเนี่ย อืม.. นั่นสินะ ให้รอดหรือไม่รอดดีล่ะ >>> nongwin <<<   งือ.. เศร้า แต่ก็พี่เอ๋ค่ะ โดนชนขนาดนั้น กระดูกไม่แข็งพอ คงไม่รอดแหละคะ แต่เกดว่าจริงๆ น่าสงสารเกดมากกว่านะ ดูท่าจะถูกคนอ่านยำไงไม่รู้ >>> คณิตยา <<< อืม.. ไม่เห็นหรือคะ พี่อุ๋ย สงสัยอะไรบังตากระทู้เกดไว้น้า เหอๆ ก็เดากันไปนะคะ แต่ไม่เฉลยหรอก อ่านเอาเองดีกว่า อิอิ (ตอนนี้เศร้า ตอนจบอาจจะผิดคาดก็ได้ ใครจะรู้) จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Part 2 >>> Bralee <<< ลุ้นๆ นะคะพี่บราลี อยากให้จบไง ลุ้นกันได้เลย อิอิ >>> ฮวงเองจ้า (Lita Chen) <<< ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะฮวง มาลงต่อให้แล้วเช่นกัน >>> Meif <<< มีคนตายก็ยังยิ้มอีกเหรอคะ เหอๆ >>> คณิตยา <<< ขอบคุณที่ชอบค่ะ พี่อุ๋ย เรื่องแปลกของคนมีความคิดไม่เหมือนใครอย่างเกด อ่านเพลินๆ ล่ะกันนะคะ ส่วนสงสัยประเด็นไหน ก็ติดตามกันไป อิอิ (คนในรูปหล่อจาง.. ขอได้มะพี่อุ๋ย เหอๆ) >>> นายตั๋ม (คั่วกลิ้ง) <<< เอ่อ.. พี่ตั๋ม พี่เล่นงี้เลยเหรอคะเนี่ย - -" >>> ชมสิจ๊ะ <<< ซับซ้อนขนาดนั้นเชียวเหรอพี่ชม แต่ก็แหม.. คนเขียนชอบผู้ชายนิ่งๆ นี่นะ มันต้องมีลำเอียงบ้างเป็นธรรมดา อืม.. ตัวไปใจยังอยู่ อืม.. >>> NuenG (blue_diamond) <<< มารับทราบว่าอ่านเช่นกันจ้าน้องหนึ่ง.. งงจริงอะ งือ.. อ่านตอนจบพี่หวังว่า จะหายงงแล้วน้า อืม.. ส่วนข้อสงสัย นั่นสิเนอะ ฝาแฝดกัน คนหนึ่งไม่อยู่ แล้วอีกคนจะอยู่ได้ไงน้า >>> scottie <<< ว่าแล้วอะไรอะพี่รักษ์ แต่ก็ใช่แล้วล่ะ พวกเขาไม่เหมือนกันเสียจนแยกไม่ออก ฉะนั้นจะเป็นเพราะยังไงล่ะนี่ >>> nongwin <<<   เนอะพี่เอ๋เนอะ น่าคิดจังว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์แบบไหนกัน แต่ไม่ว่ายังไง ก็สงสารคนที่ตายเช่นกันค่ะ ยอมรับ >>> กริชครับผม <<< เอ๊ะ เอ.. เหอๆ >>> Gracie Lou Freebush <<< อืมๆ หวังไว้เหมือนกันค่ะพี่นก ..เรื่องหัวเอียงนี่ เกดเดาว่าพี่นกงงใช่ไหม ไม่ใช่คิดว่าจะหาทางบ้องหัวไอ้น้องคนนี้ยังไงดี เหอๆ >>> หมูน้อยแก้มแดง <<< นั่นสิเนอะ คือสิ่งนี้หรือเปล่านะ แต่แหม.. ถ้ารอดทั้งคู่แล้วพี่จะให้จบยังไง ดีล่ะ >>> มิรันตี (Lady Virago) <<< อืม.. น่าคิดนะมิรัน เซ็นต์สัญญาตอนหมดสติ ..จะเอาอะไรเซ็นต์หว่า - -* (รู้สึกไอเดียมิรัน แต่ละอย่างกระฉูดทั้งนั้น ระวังพี่จะจิ๊กไปเป็นพล็อตนะ เหอๆ) >>> Donut_ty <<< แล้วถ้าเกดไม่ให้เดาว่าไงอะพี่แหม่ม แต่ก็ช้าไปแล้วอะนะ พี่เดามาเรียบร้อย แล้วนี่ แต่ก็อะนะ มหัศจรรย์..วันแห่งรัก นี่ อิอิ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มหัศจรรย์..วันแห่งรัก (รักของผม เธอ และเขา) Part 3 : ธาวิน ถ้าสิ่งที่ผมเคยทำผ่านมาเป็นการเห็นแก่ตัว มันก็สมควรแล้วที่ผมจะเป็นฝ่ายเสียสละกับเขาบ้าง.. ผมมีฝาแฝด แต่เราแทบไม่มีอะไรเหมือนกันเลย.. แฝดต่างไข่ รูปร่างหน้าตาแค่คล้ายกัน ใครก็แยกเราสองคนออก บุคลิก นิสัยใจคอ แฝดพี่ก็ต่างไปจากผม.. ธาวิตเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ไม่ค่อยแสดงออก จนบางครั้งก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร.. เขาไม่เคยปฏิเสธความต้องการของใคร ยกเว้นความต้องการของตัวเอง ถ้ามันทำให้คนที่เขารักขัดเคืองใจ.. ในขณะที่ผมเป็นคนเปิดเผย อยากได้อะไร ผมก็พูดก็บอก ชอบก็คือชอบ เกลียดก็คือเกลียด ใครอยากให้ผมทำอะไร ถ้ามันไม่ใช่ความต้องการของผม ผมก็ปฏิเสธทันทีเช่นกัน แต่ในความต่าง.. กลับมีสิ่งหนึ่งที่เราสองคนเหมือนกัน นั่นคือ เรารักผู้หญิงคนเดียวกัน.. "วิต.. นี่นภัตตรา..แฟนเรา ภัตครับ พี่วิต..ธาวิต พี่ชายฝาแฝดของวินเอง.." ผมบอกธาวิตไปเช่นนั้น เพราะผมคิดว่าตนเองสนิทกับนภัตตรามากพอที่จะเปลี่ยนฐานะแค่เพื่อนเป็นคนรักแล้ว ตอนนั้นผมไม่รู้สักนิดเลยว่าทั้งคู่เคยพบกันมาก่อน.. ไม่ระแคะระคายความรู้สึกที่คนทั้งคู่มีต่อกันแม้แต่น้อย.. ผมมัวแต่ปลาบปลื้มยินดี คิดว่าหญิงสาวยอมรับผมในฐานะคนรักแล้ว เพราะเมื่อผมชวนไปไหน เธอกลับไม่ค่อยปฏิเสธผมเหมือนแต่ก่อน จนกระทั่งผมเริ่มแปลกใจ.. ผมเริ่มรู้สึกว่า นภัตตราจะกระตือรืนร้นตอบรับคำชวนเป็นพิเศษยามที่รู้ว่า ที่ที่ผมพาเธอไปเป็นที่ที่มีพี่ชายผมอยู่ด้วย และผมก็เริ่มสังเกตเห็นว่าธาวิตอึดอัดทุกครั้งที่เห็นเธออยู่กับผม แล้วผมก็แน่ใจว่าธาวิตมีใจให้นภัตตรา ทันทีที่แอบไปเห็นรูปถ่ายของเธอในลิ้นชักโต๊ะทำงานของเขา.. ผมแสร้งทำเป็นไม่รู้ เพราะผมไม่อยากเสียคนที่ผมรักให้กับใคร แม้คนๆ นั้นจะเป็นพี่ชายผมเองก็ตาม ผมเห็นแก่ตัวโดยการไปบีบบังคับทางอ้อมให้เขาช่วยพูดกับพ่อเพื่อไปขอนภัตตราให้ผม ผมคิดว่าอย่างน้อยๆ ความใกล้ชิดสนิทสนมของเราสองคน น่าจะทำให้นภัตตรามีใจให้ผมบ้าง แต่ก็เปล่า.. เธอปฏิเสธผมทันที แม้เหตุผลที่อ้างจะไม่ใช่ว่าเธอไม่รักผม เพราะผมรู้.. เธอไม่มีทางที่จะหักหน้าผมต่อหน้าพ่อแม่ผมแน่ ผมแน่ใจว่าเหตุผลที่แท้จริงมันคืออะไร และผมก็ชั่วร้ายพอที่จะทำให้เธอเข้าใจว่าธาวิตเป็นคนเห็นด้วยกับการกระทำในครั้งนั้น.. เธอโกรธและน้อยใจธาวิต แต่เธอก็ยังยืนยันการตัดสินใจเดิม ถ้าไม่ประจวบเหมาะว่าเกิดเรื่องขึ้นก่อน ผมอาจสูญเสียหญิงสาวไปให้พี่ชายแล้วตั้งแต่ตอนนั้น ยังมีต่อ.. แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 49 20:20:07 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 49 19:37:45 จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:26:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อค่ะ.. คุณยายของนภัตตราเสียในช่วงเวลาที่เธอพยายามหาทางออกให้กับปัญหาหัวใจของตัวเอง ผมอาศัยความเสียสละของคนเป็นพี่ที่ยอมเป็นฝ่ายเดินออกไปจากหญิงสาว อาศัยความอ่อนแอของเธอเข้ามาอยู่ใกล้ชิดเธอมากกว่าเดิม ผมทำทุกอย่างให้เธอเห็นว่าผมต่างหากที่อยู่เคียงข้างเธอ ไม่ใช่พี่ชายผม ผมรู้ดี ที่เธอยอมตบปากรับคำแต่งงานของผม ก็เพียงเพื่อตอบแทนความดีที่ผมมีให้เธอ แต่ถึงเป็นอย่างนั้น ผมก็ไม่สนใจ ถ้ามันทำให้เธอเป็นของผม เธอจะรักผมน้อยกว่าใคร ผมก็ไม่แคร์ แต่แล้วโลกสีชมพูตรงหน้าก็พลันหมองมัวลงโดยทันที.. ผู้หญิงที่กำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวของผมในวันรุ่งขึ้นกำลังยืนกอดกันกลมกับพี่ชายฝาแฝดของผมอยู่กลางถนนหน้าบ้านเธอเอง ผมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ตรงเข้ากระชากเขาทั้งคู่ออกจากกัน ลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองต่างหากที่เป็นฝ่ายแย่งหญิงสาวคนนี้มา ผมต่อยพี่ชายตัวเองจนหน้าแตกยับ แต่เขากลับไม่โต้ตอบผมสักนิด ปล่อยให้ผมประทุษร้ายร่างกายจนนภัตตราเข้ามาขวางด้วยน้ำตานองหน้านั่นแหละ ผมถึงได้รู้สึกตัว ผมแพ้แล้ว.. ไม่ว่าทำอย่างไร ผมก็ไม่เคยได้ใจจากผู้หญิงตรงหน้านี้เลย ถ้าผมยังดื้อดึงจะแต่งงานกับเธอไป ผมก็ได้เพียงแต่ตัวของเธอเท่านั้นอยู่ดี "คุณวิน.." นภัตตราผละจากธาวิตมาหาผม เธอทรุดลงข้างตัวผม พอจับแขน ผมก็สะบัดออก "ไปนะ.. ไม่ต้องมายุ่งกับวิน.. ที่ผ่านมา ภัตไม่เคยรักวินเลยใช่ไหม.. แล้วยอมรับปากแต่งงานกับวินทำไม ยอมทำไม!.." "ภัต.. ภัต.. ภัตขอโทษ.. ต..แต่วินไม่ต้องกลัวนะ ภัตจะแต่งงานกับวินแน่นอน.. ภัตสัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ภัตขอโทษ.. ภัต.." "แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าวินจะได้แต่ตัวของภัต.." จบคำ ผมก็รูดแหวนหมั้นบนนิ้วตัวเอง เขวี้ยงออกไปบนถนน โดยไม่ทันนึกเลยว่าจะมีเหตุการณ์อะไรตามมา นภัตตราวิ่งตามไปหวังจะไปเก็บแหวนที่ผมเหวี่ยงส่ง รถยนต์คันหนึ่งก็วิ่งตรงมาที่เธอพอดี ผมกระโจนเข้าไปขวางด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี ผมคิดว่าวัตถุเคลื่อนที่ชนิดนั้นมันคงตรงเข้าทับผมกับนภัตตราเป็นแน่ ถ้าไม่มีสองมือคู่หนึ่งมาผลักพวกเราทั้งคู่ออกจากวิถีมัจจุราช แล้วปล่อยให้ตัวเองกลับกลายเป็นเครื่องสังเวยแทน แต่มันกลับเกิดเรื่องประหลาด น่าอัศจรรย์.. วินาทีที่พี่ผมถูกชน คือวินาทีเดียวที่ผมล้มไปกระแทกพื้น แล้วสติของผมกับธาวิตหลุดออกจากกายหยาบของแต่ละคนพร้อมๆ กัน ผมไม่รู้ว่าเรื่องราวแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร  อาจจะเป็นเพราะสายใยระหว่างฝาแฝดที่เชื่อมเราสองคนเอาไว้ ชีวิตผมกับธาวิตจึงถูกผูกไว้ด้วยกัน.. เคยจำได้ ในตอนยังเด็ก แม่เคยเล่าให้พวกผมฟังว่า ผมเกือบจะไม่ได้มีชีวิตอยู่รอดมาถึงทุกวันนี้แล้ว เพราะกว่าแม่จะคลอดผมออกมา ผมก็แทบจะหายใจเองไม่ได้แล้ว สูติแพทย์ที่ทำคลอดให้ เกือบจะถอดใจ แต่จู่ๆ ก็กลับมีปาฏิหาริย์ พอแฝดพี่ที่คลอดก่อนร้องไห้จ้าขึ้นมาอีกครั้ง ผมก็ร้องตามทันที แม่บอกว่าราวกับธาวิตจะร้องเรียกผมยังไงยังงั้น ซึ่งตอนนั้นพวกผมฟังแล้วคิดว่ามันเหมือนเรื่องตลก แต่หลายครั้งตอนเป็นเด็ก พอใครเกิดเรื่องอะไร อีกฝ่ายมักจะรู้ทันทีโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่เราต่างก็ไม่คิดที่จะใส่ใจจนกระทั่งมันเลือนๆ หายไปในช่วงที่พวกเราต่างก็เติบโตขึ้นมา และนี่มันคงเป็นปาฏิหาริย์ครั้งสุดท้ายในชีวิตของพวกเรา.. ทั้งผมและธาวิตต่างก็ยอมจะตายแทนคนที่รักด้วยกันทั้งคู่ เมื่อจิตคนใดคนหนึ่งออกจากร่างเพราะไม่อาจฝืนความเป็นตายได้ จิตอีกคนก็ตามออกมาด้วยเช่นกัน.. กายหยาบของพี่ผมไม่อาจฝืนกฎธรรมชาติได้ ในขณะที่ร่างผมยังปกติดีอยู่ทุกประการ ซึ่งทั้งพ่อแม่ รวมทั้งนภัตตรา ต่างก็ภาวนาให้ผมตื่นจากการหลับไม่รู้ร้อนหนาว แต่มันไม่ถูกต้อง.. คนที่สมควรจากไปไม่ใช่ธาวิตแต่เป็นผม ผมตัดสินใจแล้วล่ะว่า ครั้งนี้ผมคงได้ชดใช้คนทั้งคู่คืนด้วยการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ของผมเอง.. ยังมีต่อ.. แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 49 20:22:21 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 49 19:38:18 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 49 19:35:04 จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อค่ะ.. "ภัต.." คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้เอ่ยชื่อนี้.. ผมเรียกนภัตตราก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องพักคนไข้ที่มีร่างผมนอนนิ่งไร้สติอยู่ เพียงแต่ต่อไปนี้ร่างของผมจะมีจิตวิญญาณของธาวิตเข้าไปแทนที่ไปตลอดจนกว่าร่างนี้จะสูญสลายไป และคงไม่มีใครรู้ถ้าเขาไม่ได้บอกใคร ทุกคนยินดีที่คนซึ่งต่างก็เข้าใจว่าเป็นธาวินฟื้นขึ้นจากการหลับใหลจากการเป็นเจ้าชายนิทราแล้ว จะมีก็เพียงคนที่ผมยกร่างให้นั่นแหละ ที่จมอยู่กับความผิดหวังเสียใจ เมื่อรู้ว่าคนที่ตายเป็นผมไม่ใช่เขา ธาวิตในร่างผมงี่เง่ากว่าที่ผมคิด เขาปฏิเสธนภัตตราเพราะคิดว่าตนเองไม่มีสิทธิ์แม้ว่าตอนนี้จะอยู่ในฐานะคู่หมั้นของหญิงสาวแล้วก็ตาม เขาหลบเลี่ยงหนีห่างกลับไปเป็นนายธาวิตคนก่อน ..แล้วถ้ายังเป็นกันอย่างนี้อยู่ เมื่อไหร่ผมจะได้จากไปในที่ที่ผมควรไปสักที.. เฮ้อ!..ผมจะเสียสละให้มันทำไมกันนี่ สงสัยผมคงต้องไปสะกิดต่อมความงี่เง่าของพี่ผมออกบ้างซะแล้ว.. "ขอสั่งดอกไม้หน่อยครับ.." "วิน!.. มาได้ไงคะ.." ผมยินดีเมื่อรู้ว่านภัตตราดีใจ แม้คนที่เธอคิดว่าเป็นผมจะไม่ใช่ผมก็ตาม แฝดพี่ผมสำนึกได้เสียทีว่าตนเองต้องดำเนินชีวิตต่อไปในฐานะของผม แต่เขาก็ไม่จำเป็นที่ต้องทำตัวเช่นเดียวกับธาวินในอดีต ฉะนั้นธาวินคนใหม่จึงมีครึ่งหนึ่งของธาวิตในตัว เขาไปลาออกจากงานเก่าของผม และมาช่วยงานที่บ้านเช่นที่เคยทำ พ่อกับแม่ผมสงสัยแต่ไม่ได้เอะใจ ท่านรู้สึกราวกับได้ลูกชายคนโตกลับมา แต่ก็มีลูกชายคนเล็กอยู่กับท่านด้วยเช่นกัน ในฐานะคู่หมั้น เขาก็ทำหน้าที่แทนผมได้ดี แถมดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะนภัตตราดูจะยินดีและเต็มใจมากเสียยิ่งกว่าตอนที่เป็นผม เธอคงสัมผัสได้ว่าเป็นเพราะอะไร ใช่แล้วล่ะ.. ผู้หญิงคนนี้รู้ทุกอย่างจริงๆ ยังมีต่อ.. แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 49 20:22:59 จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:36:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อค่ะ.. "คุณวิต.." เห็นหน้าพี่ผมตกใจกับการเรียกของนภัตตรา ผมก็อดขำไม่ได้ ก็นี่แหละนะ.. ตลอดเวลาที่เริ่มเป็นตัวของตัวเอง ทำสิ่งที่ตัวเองอย่างทำ นายธาวิตก็ดันไม่ยอมบอกเธอไปตามตรงว่าตัวเองเป็นใคร เขาคงไม่คิดว่าใครจะนึกสงสัย ใครจะบ้าเชื่อเรื่องการสลับร่างสลับวิญญาณเพราะตัวเขาเองก็ไม่เชื่อ จนกระทั่งมาเจอกับตัวเองครั้งนี้ แต่เจ้าพี่ชายผมมันคงลืมไปว่า ผู้หญิงที่เขาเพิ่งเข้าพิธีแต่งงานด้วยคนนี้ ก่อนหน้านี้ก็รักเขา ทำไมเธอจะสัมผัสไม่ได้ว่าคนที่เธอรู้จักในตอนนี้เป็นใคร อีกอย่างนภัตตราก็รู้จักสนิทสนมกับผมพอควร แล้วธาวินคนใหม่ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลยยกเว้นรูปร่างหน้าตา เธอจะไม่เอะใจสงสัยมันก็แปลกเกินไปหน่อยล่ะ "อ..อะไรกันภัต.. เมื่อกี้คุณเรียกผมว่าอะไรนะ วิน.. วินใช่ไหม.." แล้วยังไอ้สรรพนามแทนตัวอีก ผมกับคุณ.. ผมเคยใช้กับนภัตตราที่ไหนกัน "คุณหลอกภัตไม่ได้หรอกนะคะ ธาวิต.. คุณไม่ใช่วิน แต่คุณคือคุณวิต พี่ชายคุณวิน.. ภัตไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณ แต่ถ้าให้ภัตพูดอย่างที่คิดก็คือ.. คุณโดนรถชนแทนภัตกับวิน ร่างคุณตาย แต่คนที่จากไปคือวิน แล้ววิญญาณของคุณก็มาอยู่ในร่างวินแทน.. ใช่ไหมคะ คุณวิต.." "ผม..ผม.." "คุณไม่มีอะไรเหมือนวินคนที่ภัตเคยรู้จักสักนิด วินไม่แทนตัวเองว่าผมกับภัตอย่างหนึ่งล่ะ จริงอยู่.. คุณพยายามเอาใจใส่ดูแลภัตเหมือนที่วินทำ แต่มันต่างกัน.. ภัตไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกว่ามันต่าง อาจจะเป็นเพราะ สายตาที่คุณมองภัต.. ดวงตาของคุณทำให้ภัตนึกถึงคุณวิต ไม่ใช่วิน.. บอกภัตสิคะ.. ยอมรับออกมาจากปากคุณเองสิคะ ว่าคุณคือธาวิต.. ขอให้ภัตได้รู้เถอะว่า คนที่ภัตรักตอนนี้ คือคนๆ เดียวกับที่ภัตรักมาตลอด.." เจ้าสาวหมาดๆ ยกมือสัมผัสวงหน้าของเจ้าบ่าวของเธอ และทำตาซึ้งใส่กันจนผมชักจะหมั่นไส้คนคู่นี้ขึ้นมาบ้างแล้ว บทจะปั้นปึ่งใส่กัน ตอนแรกก็ทำเฉยชาราวกับว่าไม่ได้คิดอะไรต่อกัน บทจะหวานซึ้งก็ทำเอาผมแทบเลี่ยน นี่ถ้าจ้องตากันแล้วท้องเหมือนพวกปลากัด พ่อแม่ผมคงเตรียมอุ้มหลานได้แล้วมั้ง แต่เอาเถอะ ยังไงก็ดีแล้วที่ต่างก็เข้าใจกันได้สักที ผมจะได้สบายใจและไม่รู้สึกผิดอีก ทีแรกผมก็ยังกลัวๆ ว่าธาวิตจะแก้ตัวกับนภัตตราอย่างไร แต่พอมาถึงตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว พวกเขาทั้งคู่ต่างก็มีความรักให้แก่กัน รูปกายภายนอกไม่ใช่ของสำคัญ จิตใจต่างหากที่มีความหมายมากกว่า.. ผมลองคิดเล่นๆ ในทางกลับกัน ถ้าเรื่องกลายเป็นว่าร่างธาวิตยังอยู่ในขณะที่ร่างผมตาย ส่วนจิตวิญญาณผมกลับไปอยู่ในร่างเขาแทน ผมก็เชื่อว่า นภัตตราไม่มีทางรักร่างธาวิตที่เป็นผมได้เท่าที่รักธาวิตในร่างผมแน่ ถึงต่อไปจะอยู่ในฐานะธาวิน พี่ผมก็ยังคงยินดี ก็ในเมื่อผู้หญิงที่เขารัก รักเขาที่เขาเป็นธาวิตนี่นะ ผมชักอิจฉาขึ้นมาตงิดๆ แล้วสิ.. นี่ก็ถึงเวลาที่ผมควรจะไปจริงๆ แล้ว อ๊ะ..อะไรนะ อยากให้ผมเล่าให้ฟังต่อเหรอว่า จากนี้จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ไม่ดีมั้ง.. ผมว่านี่มันเป็นเรื่องของคนสองคน ปล่อยสองคนเขาจัดการชีวิตของเขาเองดีกว่า แล้วอีกอย่างถ้าผมชักช้า ผมเกิดตกเครื่องขึ้นมา ก็แย่สิ ผมได้ไปถึงจุดหมายช้ากว่าปกติกันพอดี เอาเป็นว่าผมขอลาก่อน จบเรื่องของผมแค่นี้ล่ะ ถ้ามีโอกาส คราวหน้าผมอาจจะกลับมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังอีกก็ได้นะ ใครจะไปรู้ "พบกันวันแห่งความรักปีหน้านะภัต.. พี่วิต.. แล้วคราวนี้ภัตคงรักวินมากกว่าพี่วิตแน่ วินเชื่อ ลาก่อน.. แล้วเจอกันนะครับ คุณพ่อ คุณแม่.." สุขสันต์วันวาเลนไทน์ด้วยนะครับทุกๆ คน ^______^ ............. จบซะที.. จะมีใครนึกบ้างไหมเนี่ยว่าไม่น่าอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นเลย เจ้าคนเขียนมันหลอกให้อ่านนี่หว่า เหอๆ ก็อะนะ บอกกันไปตั้งแต่ตอนที่แล้วว่าเรื่องนี้มาตอนแรกเศร้า แบบคนเขียนใจร้ายกะคนอ่านสุดๆ ตอนที่สอง คงจะเกิดอาการอึ้งๆ กันไปรอบ มาตอนสุดท้าย อึ้งหนักกว่าเก่าหรือเปล่า ชักไม่แน่ใจ - -" (มันคิดได้ไงฟร่ะ คิดไม่เหมือนชาวบ้านจริงๆ) แล้วใครต่อใครก็คาดเดากันไป.. สรุป.. นี่คือการหักหลังคนอ่านนั่นแหละ หุหุหุ.. แต่ยังไงก็.. Happy Valentine's day กันนะคะทุกๆ คน แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 49 20:25:46 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 49 23:57:49 จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 13 ก.พ. 49 19:36:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สนุกดีออกค่ะน้องเกด ^ ^ สนุกและน่าสนใจจริงๆ นะคะ มีแต่ดอกไม้ ไม่มีก้อนหินให้ค่ะ ^ ^ จุ๊บๆๆ จากคุณ : คณิตยา - [ 13 ก.พ. 49 19:37:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮ่าฮ่าฮ่า ... ว่าแล้วเชียะ น้องจ๋า ที่ว่าพี่ "หัวเอียง" น่ะ ครือเอียงมาทางแฝดพี่อ่ะน้อง หาใช่คิดหาทางจะฟาดกบาลใครไม่ ..อิอิ หวานรับวาเลนไทน์เชียะ แล้วเรื่องจริงนอกจอมีหวานอย่างนี้บ้างป่ะค้า จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 13 ก.พ. 49 20:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9  "สุขสันต์วันแห่งความรัก" จ๊ะน้องเกด เกดเขียนได้สนุก  และแนวการเขียนก็แปลก ชวนติดตามดีจังเลย   หุ..หุ...แล้วพี่จะรออ่านน้องเกดเรื่อย ๆ นะ แหม..จะไม่พูถึง 2 คู่นี้ก็ไม่ได้ "หวาน หวาน" จริง ๆ เลย สงสับปีหน้านายวิน  อาจมาเล่าเรื่อง หลาน ๆ ต่อก็ได้ ดอกกุหลาบสีแดงแจ้งรักสำหรับเกดจ๊ะ... จากคุณ : Donut_ty - [ 13 ก.พ. 49 21:22:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เหอๆ  แล้วจะชื่ออะไรดีล่ะวิน  หรือจะได้ชื่อเดิมล่ะเนี่ย  เหอๆ V ^ ^ จากคุณ : มิรันตี (Lady Virago) - [ 13 ก.พ. 49 21:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ใช่ พี่โดนหลอกให้ลุ้นว่าจะเสียน้ำตากับตอนจบของเรื่่องนี้รึเปล่า แต่จบแบบนี้ก็โอเคค่ะ เพราะถ้าจบเศร้า พี่จะ ban นิยายน้องเกด อิอิ... ็ไงก็ Happy Valentine's Day นะจ๊ะ จากคุณ : Bralee - [ 13 ก.พ. 49 21:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดีแล้ว ที่ happy ending อ่ะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 13 ก.พ. 49 23:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^_________^ จากคุณ : Meif - [ 13 ก.พ. 49 23:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โอ่ ลุ้นเทียบแย่เลยเกด สุดท้ายก็ Happy Ending นะ มาลงเรื่องใหม่อ่านอีกนะจ๊ะ จากคุณ : ฮวงเองจ้า (Lita Chen) - [ 14 ก.พ. 49 00:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รู้ได้ไงว่าจะได้เกิดเป็นลูก เดี่ยวผิดคนนะ จะยุ่ง เอิ้กก จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 14 ก.พ. 49 00:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แว้ก โดนเกดหักมุมหลอก เพิ่งได้มาอ่านตอน 2-3 แต่จบ แบบนี้ก็ Happy ดีนะ จากคุณ : W i n t e r b e r r y - [ 14 ก.พ. 49 08:19:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 555 ว่าแล้วเชียวว เกดคงไม่ใจร้ายกะคนอ่านมากหรอกเนอะ จากคุณ : ชมสิจ๊ะ - [ 14 ก.พ. 49 10:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สงสารวินอะ แต่ก็นะ ไม่งั้นจาจบไง เรื่องนี้ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นงี้ อุตส่าห์ลุ้นวินแทบตาย แต่ดันลุ้นไม่ขึ้น งือ Happy valentine ค่ะ ปล. วันนี้ไปเที่ยวกะกิ๊กล่ะซี้ถึงได้มาส่งเมื่อวาน ก็ไหนว่ามาวันนี้ไง ฮุๆๆๆๆๆ จากคุณ : หมูน้อยแก้มแดง - [ 14 ก.พ. 49 14:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 19 555 มาอ่านต่อ 2 ตอนรวด หักมุมสุดๆ คิดไม่ถึงจิงๆว่าจะเป็นแนวนี้  มหัศจรรย์สมชื่อเลย ^o^ จากคุณ : ข้าวต้มน้ำวุ้น - [ 14 ก.พ. 49 14:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องน่ารักดีค่ะน้องเกด แล้ววันหลังแต่งเรื่องของนายวินผู้เสียสละอีกนะคะ จากคุณ : nongwin - [ 14 ก.พ. 49 16:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สุขสันต์วันวาเลนไทม์ครับ แวะมาก็จบเลย เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 14 ก.พ. 49 19:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ว่าแล้วเชียว .. :) จากคุณ : scottie - [ 14 ก.พ. 49 22:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาว่าแล้วเชียวอีกคนได้มะ อิอิ จากคุณ : mrs_ricken - [ 15 ก.พ. 49 13:54:29 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ได้ฤกษ์มาตอบกระทู้แล้วขอรับ... เหอๆๆ ก็เดากันไปว่าจะจบเศร้า แต่ถ้าใครอ่านตอนสองก็จะบอก "ว่าแล้วเชียว" ลอกเลียนแบบกันเข้าไป มะเป็นไร ถือว่าอ่านเอา สนุกๆ อย่างคิดอะไรมากนะคะ นานๆ จะได้โอกาสแต่งเรื่องสั้น กะใครเขาบ้าง ส่วนใหญ่ก็ต้องอาศัยโอกาสพิเศษแบบนี้แหละค่า ไปตอบกระทู้ก่อง.. >>> คณิตยา <<< ขอบคุณค่ะพี่อุ๋ย ขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่ไม่มีก้อนหินด้วยค่า.. จุ๊บๆ เช่นกันค่า >>> Gracie Lou Freebush <<<     เหอๆ ค่อยยังชั่วหน่อย เกดนึกว่าต้องระวังหัวตัวเองซะแล้ว เอิ๊ก แต่.. ว่าแล้วเชียะ เนี่ย..เรื่องโดยเกดหลอกให้อ่านหรือเปล่านิ อิอิ ปล. หนูยังมะมีคู่หรอกนะ ฉะนั้นมะมีหวานนอกจอหร๊อก งือ..เศร้า T^T >>> Donut_ty <<< สุขสันต์วันแห่งความรักเช่นเดียวกันค่ะพี่แหม่ม .. เอ่อ.. แต่ที่ว่าสนุก เพราะแนวเรื่องแปลกนี่ใช่คำชมอ๊ะเปล่าอ่ะ เกดโมเมว่าใช่นะ ฮี่ฮี่ ขอบคุณล่วงหน้าเรื่องจะติดตามอ่านด้วยน้า ส่วนที่ว่าปีหน้าจะมีเรื่อง นายวินอีกไหม อันนี้ไม่แน่ใจแฮะ แหะๆ ขอบคุณสำหรับกุหลายด้วยค่า.. >>> มิรันตี (Lady Virago) <<< นั่นสินะมิรัน ช่วยตั้งชื่อให้พี่หน่อยดีมะ ฮี่ฮี่ >>> Bralee <<< ง่า.. กลัวแล้วค่าพี่บราลี (ยังเข็ดกะปีใหม่มะหาย อิอิ) แต่เกดมะได้หลอกอะไร มากใช่ม้า อย่า ban นิยายเกดเลยนะ น้า..(หนูอ้อนสุดๆ นะเนี่ย) แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์เช่นกันค่า.. ^_^ >>> กริชครับผม <<< แหะๆๆ พี่ดิน ถ้าไม่แฮปปี้ ดูท่า เกดอาจโดนยำนะจิ >>> Meif <<< มารับรอยยิ้มเช่นเคยค่า ^____________________________^ >>> ฮวงเองจ้า (Lita Chen) <<< จ้า วาเลนไทน์ทั้งทีนี่จ๊ะฮวง ต้องแฮปปี้กันหน่อย ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะ >>> โอเลี้ยงแก่ๆ <<< เหอๆ พี่จ๊ะ ก็เค้าอุตส่าห์มานั่งรอของเค้า ก็ต้องให้เค้าสิค่ะ แหม.. >>> W i n t e r b e r r y <<< กว่าจะรู้ว่าโดนหลอกก็อ่านจนจบแล้วนั่นแหละค้า อิอิ ก็แหม เกดไม่อยากให้จบเศร้านี่ >>> ชมสิจ๊ะ <<< ช่ายแล้วครับพี่ชม เพราะไม่งั้นคนอ่านอาจจะใจร้ายกะเกดแทนได้ เหอๆ >>> หมูน้อยแก้มแดง <<< จริงๆ ก็จบได้นะ แต่พี่อยากให้จบงี้ไง แบบลำเอียงเล็กๆ ชอบวิตมากกว่าวิน ฮี่ฮี่ Happy valentine's day เช่นกันจ้า แต่อะนะ พี่อยู่บ้านมะได้ไปไหนกะใคร งือ.. T^T >>> ข้าวต้มน้ำวุ้น <<< เหอๆๆ ก็บอกแล้ว มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ ฮี่ฮี่ (รวมทั้งการหักหลังหลอกคนอ่าน เหอๆ) >>> nongwin <<<     ขอบคุณค่าพี่เอ๋ ขอบคุณสำหรับหลังไมค์เช่นกัน ส่วนเรื่องนายวิน เอาไว้โอกาสดีๆ เนอะ >>> ลูนาติก <<< สุขสันต์วันแห่งความรักเช่นกันค่ะพี่หมอ.. แหะๆ เรื่องสั้นนิค่ะ เลยจบแล้ว ส่วน เรื่องยาว ยังอีกยาวไกล เหอๆ.. >>> scottie <<< ว่าไงเชียวไรคะพี่รักษ์ เหอๆ.. >>> mrs_ricken <<< โห.. มะค่อยเลียนแบบใครเลยนะพู่ เหอๆ ... แล้วเจอกันค่า ^ ^ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 15 ก.พ. 49 19:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาล้าหลังชาวบ้านเลยอะฮับพี่เกด หุหุ (ทั้งปี) พอดีไปเตรียมตัวรบกับชีวฯ พรุ่งนี้ แถมหลับทั้งวัน *0* มาอ่านนิทานก่อนนอนค่า ^^ เป็นการจบที่เยี่ยมยอดจริง ๆ เหมือนประมาณว่ารักพี่เสียดายน้องเลยอะตัวเอง อิอิ จากคุณ : NuenG (blue_diamond) - [ 15 ก.พ. 49 22:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ต่อๆ.. >>> NuenG (blue_diamond) <<< ไม่เป็นไรฮับ.. มาล้าหลังแต่ก็ยังมา ไม่ว่ากันๆ แต่เพิ่งรู้ว่าเรื่องพี่กลายเป็น นิทานก่อนนอนไปซะได้ แต่ก็ยินดีนะคะ.. เหอๆ ส่วนเรื่องกั๊ก.. รักพี่เสียดายน้อง อันนี้มันแน่อยู่แล้น อิอิ.. ^________________^ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 16 ก.พ. 49 14:17:05 ]