มารยาหญิงที่เธอสอน

ลูกผู้ชายตัวจริงอย่างผม รูปหล่อ มาดแมน กล้ามเป็นมัด ๆ หน้าท้องแข็ง ๆ ถึงแม้จะไม่รวยแต่ก็มีสาว ๆ มาชอบพอก็มากมาย อาจจะเป็นเพราะผมหน้าตาและคารมดี สุภาพ มาดอบอุ่นถึงทำให้สาว ๆ มากมายมาพัวพันแต่ ผมไม่เคยจริงใจกับใคร อย่าเข้าใจผิดว่าผมเป็นคนไม่ดี ไม่ใช่เลย เป็นเพราะผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเคยคบมาถึง 5 ปีทำให้ผมเป็นคนแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงน่าตาซื่อ ๆ จะทำให้ผมต้องเจ็บช้ำใจขนาดนี้ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ผมเริ่มศึกษาอย่างจริงจังเกี่ยวกับผู้หญิง เพื่อที่จะระมัดระวังตัวไม่ให้ตกหลุมพวกหล่อนอีก เพราะกลัวความผูกพัน เหมือนที่ผ่านมาที่ผู้หญิงคนนั้นทำให้ผมต้องทนทุกข์ทรมาน ถึง 2 ปี ต้องจมอยู่กับความเศร้า ต้องหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ผมไม่มีวันที่จะรักใครจริง ๆ ได้อีก ผมเริ่มทำตัวใหม่ ปฏิวัติแต่ผมจดเท้า แต่งตัวสะอาดสะอ้าน ทำตัวเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ทำตัวให้ดูอบอุ่นแบบที่ผู้หญิงชอบ มีอารมณ์ขันนิด ๆ สรรหาเรื่องคุยที่พวกเธอชอบ เทคแคร์ ดูแล ห่วงใย โรแมนติค แต่ไม่เคยที่จะพูดหรือบอกว่าผมชอบพวกเธอ และไม่เคยแยแสกับผู้หญิงคนไหน แปลกแต่จริงพวกเธอต่างชอบผม เพื่อน ๆ ต่างยกย่องผมให้เป็นปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านจีบหญิง การเป็นผมแบบผมนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ผมได้เรียนรู้และศึกษามามายเพื่อไม่ให้หลงมารยาของพวกเธออีก มารยาของพวกเธอร้อยเล่มเกวียนจริง ๆ และในวันนี้ผมจะมาสาธยายมารยาของพวกเธอ ซึ่งผู้ชายซื่อ ๆ อย่างพวกเราหลายคนก็ตกหลุมมาแล้ว ถึงขั้นร่วมหอลงโลง เมื่อแรกเริ่มจีบกันใหม่ๆ พวกเธอก็พยายามสุดชีวิตที่จะดูดีในสายตาของพวกเรา ทำเป็นเรียบร้อย น่ารักน่าถนุถนอม ช่างเอาอกเอาใจ แต่จำไว้นะครับทีสุดท้ายปลายทางพวกเธอจะเปลี่ยนไป เป็นนางยักษ์ขมูขี ท่องจำไว้ให้ดี

ครั้งหนึ่งผมไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่งานเลี้ยง เธอก็ไม่ถึงว่าสวยมากแต่เอาเป็นว่าดูและชวนมอง ขาว หมวย ดูจะเอ็กซ์ ๆ ใส่ชุดราตรีสีชมพูยาว คอกว้างคว้านหน้าอกลงไปลึกมาก จนเห็นเนินขนมขาว ๆ ที่เหมือนกวักมือเรียกผู้ชายทั้งงานเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ ผู้ชายเจ้าชู้อย่างผมก็อดไม่ได้อยู่แล้วที่จะเข้าไปทำความรู้จัก ผมก็ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเต็มที่ เข้าไปแนะนำตัว เธอก็คุยด้วยอย่างดี ถามเธอว่ามาคนเดียวหรือ เธอตอบ นัดเพื่อนที่งานแต่ไม่เห็นมาซักที (ไม่รู้ว่ามากับเพื่อนหรือแฟน บอกเพื่อนไว้ก่อน กันหนี) ระหว่างคุย ก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เอียงหูมาใกล้ ๆ บ่อย ๆ ให้กระซิบใส่ที่หูของเธอ (กลิ่นน้ำหอมของเธอ ทำเอาปั่นป่วนไม่เบา ) เรื่องที่ผมเล่าให้เธอฟัง เธอก็สนใจฟังซะเหลือเกิน (เลิกคิ้วทำตาโต เอนตัวเข้าหา อย่างกับผมเป็นของหวานที่อยากจะกินซะอย่างงั้น) ดูท่าทางเธอใส่ใจผมเหลือเกิน เหมือนมีแค่เราสองคนในโลก (หัวเราะตลอดเวลา ไม่รู้ว่าว่าเรื่องอะไร ขำซะเต็มประดา) ยอมรับว่ามารยาของเธอคนนี้ทำให้ผมกระสันขึ้นมาทันตาเห็น การพูดของเธอ การวางตัวของเธอทำให้ผมแทบคลั่ง มือที่เสยผมระหว่างที่สนทนา ทำเอาใจผมไขว่เขว (มารยาเรื่องแสดงความใส่ใจ เคยอ่านมา) เวลาพูดคุย เธอก็จะพยายามวางมือไว้ในที่โล่งล่อผมตลอดเวลา พอผมแตะมือ เธอก็ดึงมือตัวเองหนีมือเบาๆ พร้อมรอยยิ้มหวาน บางครั้งเธอก็จ้องจิกมาที่หน้าผม พอผมหันไปเจอ ก็ทำเป็นหลบตา แต่ก็ยังช้อนตาขึ้นมามองอย่างขวยเขิน อย่างนี้ไม่บอกก็พอรู้ว่าเธอเองก็มีใจให้ผมเหมือนกัน ก็ได้แต่เอาปรัชญาส่วนตัวมาใช้นึกถึง นางยักษ์ขมูขีทีไร ทำเอาผมหัวใจหดทุกที

เมื่อใกล้งานจะเลิก เมื่อเห็นเพื่อนไม่มาแน่แล้ว ผมก็สุภาพบุรุษเต็มที่ถามไปส่ง เธออิดออดบอกเกรงใจ(มารยา ตรูรู้แล้ว)ผมก็ต้องบอกขอไปส่งอีก สุดท้ายเราสองคนก็มาอยู่บนรถของผม จุดหมายปลายทางคือ คอนโดของเธอย่านใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ระหว่างที่เดินทาง เธอก็บอกผมว่าคันหลังเหลือเกิน ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ที่หลังของเธอ พร้อมกับทำยุกยิกอย่างรำคาญเสียเต็มประดา ผมก็สุภาพบุรุษคนหนึ่งอยากจะจอดรถช่วยเธอ ถ้าไม่ติดที่ขับรถอยู่ผมคงเข้าไปช่วยปลดตะขอและขอสำรวจดูซักหน่อยว่ามีอะไรอยู่กลางแผ่นหลังนั่น (ก็สิ่งที่ทำให้เธอคันเป็นใจให้ผมขนาดนี้)พอถึงคอนโด ผมมารยาบ้างขอเข้าห้องน้ำที่ห้องของเธอ เธอก็อนุญาตท่านผู้อ่านคงจะรู้ว่าผลต่อไปจะเป็นยังไง ชายกับหญิงอยู่ลำพังในห้องส่วนตัว เธอเอาวิสกี้มาเสริฟหลังจากที่ผมเสร็จภารกิจในห้องน้ำ ไม่ว่าเพราะตื่นเต้นหรืออะไรแต่ผมก็ไม่มีทางแสดงออกว่าหื่นเด็ดขาด ยังคงอยู่ในท่าทีหนุ่มสุขุมนุ่มลึก และให้เกียรติสุภาพสตรีเสมอ มีแต่สายตาเท่านั้นที่มีทีท่าโหยหา แสดงออกอย่างเปิดเผย ว่าต้องการเธอแค่ไหน และก็ถามเธอว่าอยากให้ผมช่วยดูอยู่หรือไม่ว่ามีอะไรอยู่ที่หลังของเธอ ดวงตาของเธอตอนนี้เป็นประกาย มุมปากยิ้มนิด ๆ พยักหน้า พร้อมกับหันหลังให้ผมกลิ่นเส้นผมและน้ำหอมของเธออบอวลอยู่ในความรู้สึก ผมปลดซิบลงเผยให้เห็นผิวนวลขาว ตัดกับยกทรงสีดำของเธอ มือของผมลูบไล้ที่แผ่นหลังพร้อมกับเอ่ยถามว่า สิ่งที่ทำให้เธอรำคาญออกไปรึยัง เธอพยักหน้าน้อย ๆ ผมทำท่าจะรูดซิบเสื้อของเธอขึ้น แต่เธอก็รีบบอกว่า ออกไปแล้วแต่ยังรู้สึกคันอยู่เลย ขอให้ผมเกาให้หน่อย ผมก็ทำตามที่เธอขอร้อง มือของผมสัมผัสเนื้อของเธอ ขนไรอ่อนบนแผ่นหลังของเธอตั้งชูชันมันทำให้ผมสะท้านใจยิ่งนัก สักพักเธอกล่าวขอบคุณ ทำให้ผมต้องหยุดที่จะลูบไล้เธอและรูดซิบขึ้นอย่างเสียดาย อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะยอมหยุดง่าย ๆ แต่ผมรอให้เธอเป็นฝ่ายเปิดเกมส์นี้ก่อน ผมจะได้หลุดจากสิ่งทั้งปวงที่จะต้องตามมารับผิดชอบภายหลัง ดูเธอแปลกใจนิดหน่อยกับสิ่งที่ผมกระทำ แต่นั่นก็ทำให้ผมรู้ได้ว่าเธอพึงพอใจที่ผมได้กระทำเช่นนี้ ให้เกียรติเธอและตามใจเธอ ได้ผลเธอเริ่มเป็นฝ่ายรุกไล่ผมเอง เธอเอนหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาของเธอจ้องที่ริมฝีปากของผม แขนของเธอโอบที่คอของผม ผมทำเป็นนิ่งเพื่ออยากจะรู้ว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป ริมฝีปากของเธอประทับลงที่ริมฝีปากของผม ปากของเธอเผยอขึ้นพร้อมกับลิ้นอุ่น ๆ ที่แทรกเข้ามาในปากของผม นั่นเป็นสัญญาณว่าเธอได้เริ่มก่อนและผมจะมัวช้าอยู่ก็คงไม่เข้าทีเพราะเธอได้เสนอมาขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่สนอง ทุกคนที่ได้รู้คงจะหัวเราะเยาะผมแน่ มือของผมก็เริ่มโอบเธอบ้าง และลูบไล้แผ่นหลังอีกครั้งแต่ครั้งนี้ ไม่เหมือนเดิม ซิบที่รูดขึ้นเมื่อกี้ก็รูดลง เสียงเธอหอบแรง ๆ อย่างตื่นเต้นผมไม่รอช้า ที่จะลูบไล้มาที่หน้าอกที่ชูชันของเธอ เธอชะงักแล้วผง่ะออกจากผมแล้ว เอ่ยประโยคเด็ดว่า “คุณคิดยังไงกับอ้อคะ” ผมนิ่งอึ้งเพราะไม่ได้เตรียมคำตอบนี้ไว้ในใจ (แต่จำไว้นะครับผู้ชายทุกคนต้องเจอคำถามนี้แน่นอน) เอาหล่ะซีคราวนี้ผมจะตอบว่าอย่างไร ถ้าเผลอตอบประโยคไม่พึงใจมีสิทธิที่จะอดได้ แต่ถ้าบอกว่าผมรักเธอ ชอบเธอ ก็เหมือนเป็นการผูกมัดชายเจ้าชู้แบบผมให้หยุดอยู่ที่เธอ อย่างว่าชายแบบผมก็มีศักดิ์ศรีหากพูดอะไรแล้วต้องทำให้ได้

ก่อนที่ผมจะตัดสินใจเอ่ยอะไรออกไป ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูอยู่ด้านนอก เธอกระโดดออกจากผมแล้ว รีบวิ่งไปที่ประตูมองที่ช่องและเบิกตากว้างอย่างตกใจ วิ่งกลับเข้ามาพร้อมบอกว่าแฟนเธอกลับมาแล้ว พร้อมกับบ่นพึมพำว่า จะมาทำไมไม่โทรบอกนะ พร้อมกับช่วยผมเก็บขอให้ผมไปซ่อนที่ตู้เสื้อผ้า ให้ตายเถอะไม่นึกเลยว่าผู้ชายแบบผมจะมาเจอสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้ ผมจำต้องเข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่รก ๆ ของเธอ ให้ตายเถอะ ยกทรง กางเกงในอยู่ระดับหน้าของผมทีเดียว ใครมารู้เข้าไม่รู้ว่าผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ซักพักเธอก็มาเปิดตู้เสื้อผ้า บอกให้ผมออกไป ตอนนี้แฟนเธอเข้าห้องน้ำอยู่ ดูเหมือนเธอจะแคล่วคล่องในการจัดการสถานการณ์ได้ดีทีเดียว ผมยกย่องเธอจริง ๆ ผมต้องกระเซอะกระเซิงออกมาจากคอนโด ยามที่คอนโดมองดูผมด้วยสายตาแปลก ๆ ผมไม่กล้าแม้จะสบตาอยากจะออกไปจากที่นี่โดยเร็ว ผมมานั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในรถเผลอมองขึ้นไปที่ห้องที่ผมพึ่งระเห็จออกมายังเปิดไฟสว่างอยู่ ผมไม่ได้เสียดายที่ไม่ได้เธอคนนั้นแต่ผมนึกถึงว่าหาก เธอไม่สามารถที่จะจัดการอะไรได้ ผมคงต้องขึ้นข่าวหน้าหนึ่งเพราะเรื่องนี้แน่นอน ยังไงก็ต้องขอบใจมารยาของเธอที่ทำให้ผมรอดมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทุกท่านอ่านตอนนี้