ผมนั่งเล่น MSN อยู่ที่ร้านเหมือนทุกวัน แต่ไม่ค่อยมีคนคุยด้วย
คงเพราะเป็นวันศุกร์ ส่วนใหญ่จะออกไปเที่ยวนอกบ้านกันมากกว่า
เพราะรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์
ใครเขาจะมาจมปลักอยู่กับบ้านล่ะครับ
เขาก็ออกไปหาความสำราญนอกบ้านกันทั้งนั้นนี่นา
แต่ผมต้องอยู่เฝ้าร้านตัวเองไม่มีวันหยุดเหมือนกับใครเขาหรอก
จะมีก็แต่คนที่ทำงานร้านคอมฯ ด้วยกันนั่นแหละถึงจะอยู่เป็นเพื่อนกันในวันเช่นนี้
จู่ ๆ
เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นมาขัดความสำราญบานใจในจอสี่เหลี่ยมของผมอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"ฮัลโหล" ผมรับสายด้วยน้ำเสียงราบเรียบปกติไม่กระดี๊กระด๊า
เพราะดูเบอร์แล้วป็นของภรรยาผมเอง ไม่มีอะไรหรอก
แค่โทรมาวานให้ซื้ออะไรก่อนกลับบ้านนั้นแล
"พี่ชัย ซื้อถุงยาง มาให้ โหลนึงสิ" เสียงเรียบ ๆ เฉยชาแว่วมาทางโทรศัพท์
"เฮ้ย เอาไปทำไม นอนก็แทบไม่ได้นอนด้วยกัน แล้วจะเอาไปทำอะไรวะ"
ผมอารมณ์เสียทันทีเพราะไม่ค่อยชอบซื้อไอ้นี่เท่าไหร่นัก
ไม่รู้สิ อายกระมัง... แก่ป่านนี้ยังไม่เลิกอายเลย
"พี่นัน เขาฝากซื้อ" หล่อนบอก
"อ้าว ทำไมไม่ไปซื้อเอง" ผมเริ่มบ่นด้วยความเซ็ง
"ก็เค้าอายนี่นา" หล่อนตอบ
"แล้วชัยไม่อายรึไง ตัวเองกล้าฝากคนอื่นซื้อไหมล่ะ" ผมย้อนถามไป
"ไม่กล้าฝากคนอื่นหรอก อายเค้า" หล่อนอาย
"เออ ชัยก็อายเหมือนกัน" พูดจบผมกดวางสายไปเลย
เป็นอันรู้กันว่าผมต้องไปซื้อให้อยู่แล้ว
อายก็ อาย นะครับ แต่กลัวเมียมากกว่า ยกนาฬิกาข้อมือดูเวลา
ก็ได้เวลาปิดร้านพอดี ผมลุกเดินไปไล่ลูกค้ากลับบ้าน ปิดร้านแล้วขับรถกลับ
โดยไม่ลืมแวะปั๊ม ปตท. ที่ประจำที่ผมแวะเติมน้ำมัน ซื้อบัตรเติมเงิน
ซื้อขนมกินนิดหน่อยก่อนกลับบ้านอยู่บ่อย ๆ
ถึงจะไม่ทุกวันแต่ก็ต้องมีอย่างน้อย 3-4 วันในหนึ่งสัปดาห์แหละครับ
เปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงพนักงานหญิงเอ่ยทักทายตามปกติ
"สวัสดีค่า" เสียงใส ๆ หวานเจี๊ยบชื่นใจผม ช่างแปลกหูเหมือนไม่เคยได้ยิน
เพราะผมเข้ามาจนเกือบจะจำเสียงได้หมดแล้ว นี่คงเป็นพนักงานมาใหม่แน่ ๆ
พอมองหาจนทั่วแล้วก็ไม่เห็นมีใครนอกจากพนักงานขายชาย
ที่ยืนหันหลังเรียงสินค้าอยู่ตรงเคาน์เตอร์ ซึ่งตัดผมสั้นรองทรงสูง ตัวเล็กผิวเข้มนิด ๆ
"เออดี คนขายผู้ชายก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องอายมัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
ผมคิดในใจแล้วหยิบ ดูเร็กซ์ 4 กล่อง ยื่นให้น้องเขาคิดเงิน
"คิดเงินด้วยครับ" ผมเรียกพนักงานขายคนนั้นเบา ๆ ทันทีที่เธอหันมา
สายตาผสานตามองทะลุถึงข้างในหัวใจของคนสองคนเต้น ตุ่บตั่บ! ตุ่บตั่บ!
แทบจะกระโดออกมานอกหน้าอก ผู้หญิงครับเธอเป็นผู้หญิง ใบหน้าคมได้รูป จมูกโด่ง
ตากลมโต ขนตางอน แววตาหวานซึ้งน่ารักเป็นที่สุด ถูกใจเป็นที่สุด
โอ้ว! พระเจ้า จอร์จ เธอสวยมากกกกก สวยที่สุด
แต่เมื่อเธอมองดูสินค้าที่ผมจะซื้อเธอก็หลบตาผมทันที
ท่าทางมือไม้ของเธอก็เหมือนจะขัด ๆ ปัด ๆ พัน ๆ กันให้วุ่นวายไปหมด ทั้ง ๆ
ที่ผมซื้อของแค่อย่างเดียว เธอออกอาการเขินอย่างเห็นได้ชัด
"หนี่งร้อยหกสิบสี่ บาท ค่ะ" เธอแจ้งราคาเสียงหวาน มีแววสั่นเครือนิด ๆ
ผมได้ยินราคาแล้วก็ตบตามตัวหากระเป๋าเงินให้วุ่นวาย
ล้วงหน้าล้วงหลังล้วงซ้ายล้วงขวา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ที่ไหนได้
ผมเอาเงินวางไว้ข้าง ๆ กองถุงยางอยู่ตั้งนานแล้ว ก็แบบว่าเขินเหมือนกันนี่ครับ
ไหนจะอายเรื่องซื้อถุงยาง ไหนจะเขินเรื่องเจอสาวสวยถูกใจ แหม
ถึงผมจะรูปหล่อหน้าตาดี แต่ผมขี้อายนี่ครับ
"เอ่อ แฟนผมเขาฝากซื้อน่ะครับ" ผมบอกเธอแก้เขิน
"ค่ะ" เธอตอบผมแก้เขิน ส่วนผมนึกขึ้นได้ ตายห่าเสือกเผยไต๋ไปแล้วว่ามีแฟนแล้ว
แก้ตัวยังไงดีวะเนี่ย ผมเดินเลี่ยงออกมาให้ลูกค้าคนอื่นคิดเงินบ้าง
แต่ยังยืนอยู่ไม่ไปไหนเพราะยังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี
"เอ่อ คือว่า เธอเอาไปใช้กับคนอื่นน่ะครับ" ผมพูดไปส่งเดชด้วยความเขินอีก
พอปากพูดจบ หัวขี้เลื่อยถึงคิดได้ นี่ผมพูดอะไรไปอีกแล้ววะเนี่ย
เมียผมฝากซื้อถุงยางเอาไปใช้กะคนอื่น เธอได้ยินก็ขำ ๆ เขิน ๆ อีกล่ะครับ
มือไม้กดเครื่องคิดเงินให้ ป่อกแป้ก
แล้วเงยหน้าพูดกับลูกค้าที่กำลังรอจ่ายเงินด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกั่ก
"รับถุงยางเพิ่มไหมคะ" เธอพูดจบรีบยกมือปิดปากทำตาโต
หญิงชราลูกค้าที่ยืนรอจ่ายเงินยกมือขยับแว่นตามองหน้าเธอให้ชัด ๆ
ก่อนจะยื่นเงินส่งให้ตามจำนวนที่เธอบอกก่อนหน้านี้แล้วคว้า
ยาดมที่เธอซื้อตรงดิ่งออกไปอย่างไม่รอใบเสร็จรับเงินจากเธอ
ส่วนผมออกมานั่งหัวเราะอยู่ในรถ
นึกถึงอาการของผมและเธอในวันนี้ ก็ ขำขำ เขินเขิน กันไป
"เออนะ สงสัยต้องแวะทุกวันซะแล้ว" ผมคิดในใจ
จากคุณ :
ป.ปลา ตาแหลม 
- [
22 ก.พ. 49 12:44:26
]
รับเพิ่มไหมคะ... (เรื่องสั้น รับประกันความฮาครับ)
