ความคิดเห็นที่ 1 วันนั้นผมไปรับเพื่อนผม เพียงแค่เห็นแววตาที่พยายามทำเป็นเข้มแข็ง เพราะไม่อยากให้เพื่อนไม่สบายใจ เพียงเท่านั้นหัวใจผมมันก็สั่นเบาๆ เนื่องด้วยรับรู้ถึงความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ของเพื่อนผมได้เป็นอย่างดี แล้วก็พอจะเดาเรื่องออกได้บ้าง ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นน่าจะเป็นอย่างไร ซึ่งก็ไม่ผิดมากนัก เพียงแต่ว่าเรื่องมันกลับหนักมากกว่าที่ผมคิด แฟนเพื่อนผมไม่ได้มีแค่ใครบางคนซ่อนอยู่ที่นั่นเพียงเท่านั้น... เพราะไม่อย่างนั้นเพื่อนผมคงไม่บอบช้ำทางจิตใจกลับมามากมายขนาดนี้ นั่นเพราะเพื่อนผมกลับมาพร้อมกับหยดน้ำตาเวลาที่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ผมฟัง “เธอท้องได้สามเดือนแล้ว... กับหัวหน้าฝ่ายของเธอ” ตาคริสพูดเสร็จ ก่อนจะปล่อยให้ของเหลวสีอำพันไหลผ่านเข้าไปในคอ ความเมาไม่ได้ ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นก็จริง แต่บางทีมันก็ทำให้ลืมความเจ็บปวดได้บ้าง... ... แม้จะเพียงแค่ชั่วครั้งชั่วคราว... ก็ตามที... หลังจากนั้นมาเพื่อนผมก็ค่อยๆ ปรับสภาพจิตใจให้ดีขึ้น จนกลับมาเป็น คนเดิมได้อีกครั้ง เราสองคนมักหยิบเรื่องส่วนตัวมาคุยด้วยกันเสมอ เพราะเราสองคนมีปัญหาเรื่องนี้เหมือนๆ กัน แล้วเวลาที่ต่างฝ่ายต่างรู้สึก ไม่สบายใจขึ้นมาเมื่อไหร่ เพียงแค่กดเบอร์โทรศัพท์ไปหาเท่านั้น ... แค่นี้เราก็พร้อมจะออกไปเมา เอ้ย... ไปพูดคุยกันแล้ว .... แฮ่...   หลังจากสอบเสร็จเทอมสองตอนเดือนพฤศจิกายน เพื่อนผมกลับไปทำงาน ให้กับทางบริษัทเหมือนเดิน รอให้เปิดเทอมเดือนมีนา ถึงจะกลับมาเรียนใหม่ ส่วนผมตัดสินใจไม่กลับเมืองไทย เนื่องด้วยไม่รู้จะกลับไปทำไม แม้จะบอกตัวเองว่าอยากอยู่ที่นี่ทำงานเก็บเงินช่วงปิดเทอม เพราะจะเป็น ช่วงทองของการหาเงิน เนื่องจากนักศึกษาส่วนใหญ่จะกลับบ้านกลับช่องกัน ทำให้หางานดีๆ ทำได้ง่ายกว่าที่เคย ... แต่ส่วนลึกแล้วก็รู้ดี ว่าจริงๆ แล้วผมไม่อยากกลับไปเพราะใครบางคน... ================================= จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 23 ก.พ. 49 12:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อต้นสัปดาห์นี้ตาคริสกลับมาแล้ว พร้อมๆ กับเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆ ทำให้ช่วงปิดเทอมที่น่าเบื่อของผม เริ่มหายไปทีละน้อยๆ การได้กลับ มาสู่สังคมเพื่อนที่คุ้นเคย มันทำให้ความรู้สึก “Alone in a crowd” ของผมหายไปได้มากมายเหลือเกิน เมื่อคืนวันอังคารผมก็ไปร่วมกิจกรรมเมาไปคุยไปกับตาคริสเหมือนเดิม ก็ถามไถ่ไปตามประสาเพื่อนแหละว่าหายไปทำอะไรมาบ้าง เพราะก็ไม่ได้ ติดต่อกันเท่าไหร่เลยช่วงปิดเทอม โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงหลังปีใหม่มา เพราะที่บ้านผมตอนนี้ไม่มี internet ใช้ ทำให้หายไปจากสังคมออนไลน์ อย่างสิ้นเชิง ข่าวที่ทำเอาผมแปลกใจคือเพื่อนผมคนนี้ไปงานแต่งงานของแฟนเก่าเขามา ได้ฟังอย่างนั้นครั้งแรกสารภาพว่าอึ้งไปเหมือนกันนะ เพราะถ้าเป็นผม ผมคงทำใจได้ยาก แม้แต่กระทั่งจะกลับไปพูดคุยกันเพียงเท่านั้นก็ตามที แต่เพื่อนผมกลับทำใจไปงานได้ ซึ่งพอผมถามมันไปว่านึกยังไงถึงไป มันก็ตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มว่า “ก็เขาส่งการ์ดเชิญมาให้ กล้าส่งมาหา กรูก็กล้าไป” แต่ก็ไม่ได้มีการแต่งชุดดำทั้งตัวอะไรประชดหรอกนะครับ เพราะโตๆ กันแล้ว ก็ไปร่วมงานแสดงความยินดีตามปกติ ซึ่งเพื่อนผมก็บอกว่าพอได้ไปแล้ว เหมือนตะกอนแข็งที่ติดค้างอยู่ในใจมันละลายหายไปเสียเฉยๆ เขาบอกผมว่าเข้าใจคำว่ารักแท้ ก็วันนั้นเอง... “รักแท้คือความรักที่เราสามารถจะยิ้มออกมาได้อย่างเต็มหัวใจ แม้ว่า คนที่เรารักจะอยู่ในอ้อดกอดของใครก็ตามที แต่ถ้าหากเรารู้สึกว่า เรายินดีไปกับความสุขของเธอในขณะนั้นได้อย่างบริสุทธิ์ใจ นั่นแหละ คือสิ่งที่เรียกว่า รักแท้” ตาคริสตอบผมก่อนจะถอนหายใจอย่างแผ่วบาง พร้อมกับรอยยิ้มที่อาบอิ่มอยู่ตรงริมฝีปาก เมื่อได้ย้อนคิดถึงเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นไม่กี่เดือนก่อนหน้า “คนที่รักกันมาสิบกว่าปี ต่อให้มีเรื่องให้เกลียดกันได้มากเท่าไหร่ ยังไงสุดท้ายมันก็ลืมเรื่องราวดีๆ ที่มีระหว่างกันไปไม่ได้หรอก” ผมไม่ได้แสดงความเห็นอะไร เพราะผมเชื่อว่าต่างคนต่างก็มี พื้นฐานทางความคิดที่แตกต่างกัน ทำให้มองอะไรแตกต่างกันไปบ้าง ก็ได้แต่รับฟังแล้วเก็บมาคิดต่อยอดเอาเอง ซึ่งสำหรับผม ผมก็ยัง ให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้อยู่ดี ว่าถ้าหากว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับผม เวลาเพียงแค่ครึ่งปีกว่าๆ จะมากพอที่จะทำให้ผมลืมเรื่องเลวร้ายแบบนั้น ได้หรือเปล่า สงสัยจะยากแฮะ เอิ๊กๆๆๆ “แล้วเป็นไงมั่งล่ะ Valentine ที่ผ่านมา” ว่าแล้วเจ้าตัวก็แย็ปถามผม เมื่อไม่เห็นว่าผมจะเปิดปากเล่าอะไรออกมา (สงสัยมันจะรู้สึกเสียเปรียบ) “ไม่มีอะไรเลย โทรไปคุยกับแม่และน้องอย่างเดียว” ผมตอบกลับไปตรงๆ เพราะโทรไปคุยเองแค่นั้นจริงๆ ส่วนคนที่โทรมาไม่นับนะ หุๆๆ “Kate?” เสียงนั้นดัดปลายสูงเป็นทำนองล้อเลียน ถามถึงเพื่อนสาวอีกคน ในกลุ่มพวกเราเอง ที่เธอจะค่อนข้างมีความรู้สึกพิเศษๆ กับผมมากกว่า เพื่อนคนอื่นๆ ซึ่งผมก็ตอบไปตรงๆ ว่าก็ Kate เองก็โทรมาคุยด้วยนิดๆ หน่อยๆ ก็เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรพิเศษเท่าไหร่ เพราะเราก็คุยกันเรื่องนี้ รู้เรื่องไปแล้ว อย่างน้อยผมก็เข้าใจว่างั้นนะ  - -" ถ้าจะมีพิเศษที่ทำให้ผมรู้สึกว่า Valentine ปีนี้ผมมีเรื่องให้พอยิ้มได้ อย่างเต็มหัวใจก็คงเพราะเสียงโทรศัพท์จากเธอคนนี้ละมั้ง เธอคนที่เป็นความรักครั้งแรกของผม... ... “เจ้าหญิงของผม” ... ================================= จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 23 ก.พ. 49 12:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แม้ว่าเราจะเลิกลากันมานับสิบปีแล้วก็ตามที แต่ในทุกวันสำคัญเราก็ยังคง โทรศัพท์พูดคุยอวยพรกันสั้นๆ อยู่เสมอ จะห่างหายไปบ้างก็เพียงแค่ช่วง สองสามปีที่ผ่านมานี้เอง เนื่องจากผมเป็นฝ่ายร้องขอเธอไปเองว่า ไม่อยากให้เธอโทรมา เพราะไม่อยากให้คนที่ผมคบอยู่ด้วยขณะนั้น ไม่สบายใจ ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรกับคำร้องขอนี้ แต่สุดท้าย ความรักที่ผมเคยคิดว่าจะเป็นความรักครั้งสุดท้ายของผม ก็จบลงภายในระยะเวลาสองปีอีกเช่นเคย ซึ่งจะว่าไปก็ถือว่าเป็นระยะอาถรรพ์ สำหรับผมเลยก็ว่าได้ เพราะคบใครไม่เคยเกินสองปีเลยสักที เป็นอันต้องมี เหตุผลบางอย่างที่ทำให้ความสัมพันธ์ตรงนั้นจางหายไปเสียทุกที -*- โดยเฉพาะความรักครั้งล่าสุดที่เหมือนว่าเหตุผลที่ทำให้ความรักจืดจาง มันจะมีมากและรุนแรงสำหรับผมมากมายเหลือเกิน ขอไม่ลงลึกถึงรายละเอียดนะครับ เพราะผมว่าคงไม่เหมาะเท่าไหร่ ที่จะพูดถึงความรักที่จบลงไปแล้ว โดยเฉพาะถ้าหากว่าความรักที่จบลงไปนั้น ไม่ได้จบลงด้วยดีสักเท่าไหร่ - -‘ ง่า... พูดแล้วก็เศร้า กลับมาที่เรื่องเจ้าหญิงของผมต่อดีกว่าเนอะ แฮ่... วันนั้นเธอโทรมา เราคุยกันตามปกติอย่างที่คุยกันมาเกือบทุกปี พูดคุยถามไถ่ ตามประสา แล้วสักพักเธอก็ถามผมด้วยคำถามที่ผมไม่เคยคิดว่าเธอจะถามมัน “เราจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วใช่ไหม” คำถามที่เธอถามมานั้น เธอรู้คำตอบจากผมเป็นอย่างดีว่าจะเป็นเช่นไร ทำให้ผมรับรู้ว่าลึกๆ แล้ว คำถามนี้มีอะไรบางอย่างแฝงอยู่ในนั้น เกือบสิบปีที่เราเลิกรากันไป แล้วจากนั้นมา แม้ว่าเธอจะห่างจากผมไป อยู่คนละฟากฟ้า แต่ผมก็รับรู้เรื่องราวของเธออยู่เสมอ ผ่านทางเพื่อนสาว ของผมอีกคนคนหนึ่ง จนกระทั่งวันที่เพื่อนผมคนนี้ลาจากโลกนี้ไปชั่วนิรันดร์ นับตั้งแต่วันนั้นมา เราก็ดูเหมือนจะขาดการติดต่อกันไป เหลือไว้เพียง แค่การโทรหากันในวันพิเศษของกันและกันเพียงเท่านั้น แต่ผมก็รู้ดีว่าระหว่างนั้น เธอก็ยังปิดประตูหัวใจของเธอไว้อยู่เสมอ โดยไม่เปิดรับใครคนใหม่ให้ผ่านเข้าไปเลย แม้ก่อนหน้านั้นในช่วงที่ผม กำลังมีความสุขกับความรักที่ผ่านเข้ามา จนเผลอมั่นใจไปว่ามันจะเป็น ความรักครั้งสุดท้ายของผม ผมถึงกลับกล้าร้องขอให้เธอเลิกโทรหาผม ซึ่งขณะนั้นก็เป็นเพียงแค่ ช่องทางเดียวที่เราจะติดต่อกันได้ ผมรู้ว่าเธอเองก็คงรู้สึกเสียใจ แต่ตอนนั้น ผมหวังว่าหากผมยืนยันกับเธอไปแบบนี้ มันน่าจะทำให้เธอตัดใจจากผม ได้เสียที เธอจะได้กลับไปมีชีวิตในแบบที่หญิงสาวคนหนึ่งพึงจะมี แต่เธอก็ยังเลือกที่จะรอ... วันนี้ความรักครั้งล่าสุดของผม ผ่านพ้นไปอย่างไม่อาจจะหวนคืนกลับมาได้อีก แต่ความรู้สึกที่ผมมีให้กับเธอคนนี้ก็ยังคงเดิม และนั่นคงทำให้เธอเข้าใจ ในการตัดสินใจของผม และความรู้สึกที่ผมมีให้เธอได้อย่างชัดเจนมากขึ้น วันนี้เธอถึงได้ถามคำถามนี้กับผม... แล้วผมก็ตอบเธอไปอย่างที่เธอเอง ก็คงคาดเดามันได้ไม่ผิดไปเท่าไหร่นัก... ผมไม่ถามถึงสาเหตุหรือที่มาของคำถาม เพราะเชื่อว่าผมสัมผัสคำตอบนั้นได้ ผ่านทางความรู้สึกของเธอที่ส่งผ่านมากับคำถามนั้นได้เป็นอย่างดี คงเพราะ เราสองคนรู้จักกันมาเนิ่นนาน และก็มากพอที่จะสื่อสารผ่านทางความรู้สึก ได้ดีพอๆ กันกับคำพูดละมั้ง... เราคุยกันอีกสักพัก ก็วางสายไป... ผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ไป เรื่องราวของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เธอจะยังโทร มาหาผมอีกหรือเปล่า หากว่าจากนี้ไปหลังจากที่เธอเริ่มเปิดใจแล้ว และใครบางคนที่ก้าวเข้ามานั้น ทำให้เธอมีความสุขได้มากกว่าที่ผมเอง เคยทำได้ก่อนหน้านั้น ซึ่งผมก็หวังจะให้มันเป็นอย่างนั้นแหละ คนที่มีจิตใจที่ดีงามอย่างเธอ คงไม่พลาดมาเจอคนใจร้ายแบบผม หลายครั้งหลายหนนักหรอก ^^" แต่ที่ทำให้ผมสบายใจแม้จะไม่รู้ว่าชายหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม นั่นเพราะผมเชื่อว่าคนที่สามารถทำให้เธอตัดสินใจถามผมด้วยคำถามนี้ได้ ก็คงเป็นคนที่มีจิตใจดี และมีอะไรที่ดีมากพอแหละ ไม่งั้นเขาคงไม่สามารถ ทำให้เธอมั่นใจในตัวเขาได้มากพอจนตัดสินใจที่จะถามผมด้วยคำถามนี้ได้ ต่อจากนี้ไป แม้ว่าผมจะไม่สามารถโทรไปคุยกับเธอคนนั้นได้อีกต่อไปแล้ว ด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่ผมเคยบอกเธอไม่ให้โทรมาหาผมก่อนหน้านั้น ... ไม่อยากทำให้คนสำคัญที่คบอยู่ขณะนั้น... ลำบากใจ... แต่จากวันนี้ไป... ทุกครั้งที่ผมคิดถึงเธอ รอยยิ้มใสๆ แบบอารมณ์ดีอย่างที่มีอยู่ ณ เวลานี้ ก็คงจะผลิออกมาเรื่อยๆ อยู่เสมอ... ในทุกห้วงนาทีที่คิดถึง... โชคดีนะ... เจ้าหญิงของผม... ก็ได้แต่หวังว่าอีกไม่นานผมก็คงได้เจอใครสักคน ผ่านเข้ามาบ้างเช่นกัน และหวังว่าเธอผู้จะเข้ามาเป็นความรักครั้งสุดท้ายของผม จะไม่ใจร้าย ปล่อยให้ผมรอจนแก่ตายไปซะก่อนนะ แฮ่... ================================= จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 23 ก.พ. 49 12:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รักแท้... คืออะไร... ความรักแบบไหน... ที่หัวใจวาดฝัน... รัก... แบบเป็นเจ้าของ... ซึ่งกันและกัน... รัก... แบบผูกผัน... มีฉัน... มีเธอ... รักแท้... คืออะไร... ความรักแบบไหน... ที่ฝังแน่นในใจ... อยู่เสมอ... รัก... เพราะฉันควรค่าพอ... จะรักเธอ... รัก... เพราะคิดถึงเธออยู่เสมอ... แม้ต้องราร้าง... ห่างกัน... รักแท้... คืออะไร... ความรักแบบไหน... ที่ทำให้หัวใจ... สุขสันต์... รัก... เพียงแค่ได้รัก.... ได้ผูกผัน... รัก... แม้ว่าเธอนั้น... จะไม่ใช่คนที่สวรรค์ส่งมา... รักแท้... คืออะไร... ความรักแบบไหน... ที่หัวใจ... โหยหา... รัก... โดยไม่มีเงื่อนไข... ของวันเวลา... รัก... ที่จะยังคงเปี่ยมค่า... แม้ว่าต้องร่ำลา... ร้างไกล... รักแท้... ไม่เคยแปรเปลี่ยน... ความรักยังคงหมุนเวียน... ไม่เปลี่ยนไปไหน... รัก... ยังคงเป็นรัก... แม้ว่าจะเนิ่นนานเพียงใด... รัก... จะยังคงอยู่ในหัวใจ... ของคนที่มีรักแท้เรื่อยไป... นิรันดร์.... “นั่นแหละ รักแท้” ตาคริสยิ้มให้ผมก่อนจะยกเจ้าเบียร์ขวดที่ถืออยู่ ขึ้นกระดกส่งของเหลวสีอำพันภายในให้เลื่อนไหลเข้าสู่ลำคอ ผมยิ้มไม่ตอบอะไร... ก่อนจะกระดกเจ้าของเหลวที่เหลืออยู่ในขวดไม่เท่าไหร่ ให้เลื่อนไหลเข้าไปในลำคอจนหมดขวด แล้วสำหรับคนอื่นละครับ... “รักแท้...คืออะไร” ??? ================================= แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 49 12:46:52 จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 23 ก.พ. 49 12:45:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อือ แล้วรักแท้ของนายนิรันดร์ล่ะเป็นอย่างไร? จากคุณ : scottie - [ 23 ก.พ. 49 12:58:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณคงจะมีรักแท้ได้หลายหน หรือมีรักแท้ให้กับเธอทุกคน จนกว่าจะมีผู้ที่เข้าใจรักแท้ของคุณ และให้รักแท้แก่คุณบ้าง ในโอกาสหน้า ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 23 ก.พ. 49 14:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่อยากทำให้คนสำคัญที่คบอยู่ขณะนั้น... ลำบากใจ. ...มาเจ็บกับประโยคนี้ค่ะ...เพราะเคยฟังประโยคแบบนี้จากคนในอดีต... จากคุณ : เสือจ้ะ - [ 23 ก.พ. 49 16:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทุกครั้งที่มีความรัก ก็มักจะคิดว่า นี่แหละรักแท้ แต่ก็จบลงทุกครั้ง... ดังนั้น สำหรับตัวเองแล้ว ...ไม่มีนิยามของคำว่า ...รักแท้. จากคุณ : เสือจ้ะ - [ 23 ก.พ. 49 16:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพราะมัวออกไปตามหา รักแท้......... แต่รักแท้.....มักอยู่ใกล้ตัวจนเราลืมไปว่า นั่นคือรักแท้.............................. จากคุณ : เม-ดา - [ 23 ก.พ. 49 16:28:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รักแท้... คืออะไรตอบไม่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะว่าคำว่ารัก ยังคงเป็นปริศนาในใจเนตรนภัสเสมอ แต่มีคนบอกไว้ว่า ความรักสามารถหาได้รอบๆ ตัว เพียงแต่เราเปิดใจมองมันเท่านั้นค่ะ จากคุณ : เนตรนภัส - [ 23 ก.พ. 49 17:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เฮ้ย คุณท่านขอรับ ไม่เจอกันนาน เป็นไปขนาดนี้แล้วเหรอ คิดง่ายๆนะ อไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด อะไรเป็นของเราก็เป็นของเรา แล้วโลกนี้ก็จะมีความสุขได้นะจ้ะ จากคุณ : A-ME-BA - [ 10 มี.ค. 49 17:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หุหุ...ชอบรูปสุดท้ายค่ะ รักแท้ อาจจะเป็นแบบที่คุณคริสว่าก็ได้ค่ะ "รักแท้คือความรักที่เราสามารถจะยิ้มออกมาได้อย่างเต็มหัวใจ แม้ว่า คนที่เรารักจะอยู่ในอ้อดกอดของใครก็ตามที ...." เพราะตัวเองก็รู้สึกแบบนี้ง่ะ กับแฟนเก่า...หุหุ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 14 มี.ค. 49 09:24:14 ]