แม่ ...ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าของนักเขียนจะเป็นอย่างไร
นาง ยุพา สงสมพันธุ์ มารดาของกนกพงศ์ เคยให้สัมภาษณ์เอาไว้ ในหนังสือ "WRITER MAGAZINE" ปีที่ 4 ฉบับ ที่ 43 ซึ่งปกหนังสือฉบับนี้ เป็นรูปกนกพงศ์ เป็นการสัมภาษณ์เขา ในวาระหลังจากเพิ่งได้รับรางวัลซีไรท์มาหมาดๆ
นางยุพาเล่าส่วนหนึ่งว่า...
ใจจริงของแม่ อยากให้เขา (กนกพงศ์) จบปริญญา ถึงจะทำงานหรือไม่ก็ตามแต่ พอลูกออกมาแม่ก็ร้องไห้ เขาบอกว่าถ้าเรียนจบเขาต้องออกไปทำงานธนาคาร ซึ่งเขาไม่อาจทำก็ได้ แม่ก็ต้องเสียเงินเปล่า เขาออกมาเสียดีกว่าจะได้ประหยัดเงิน พอออกมาแล้วแม่ก็ไม่ว่า ไม่มีอะไรก็ทำนาเลี้ยงวัวเถอะ ตอนนั้นมีวัวอยู่ 19 ตัว เลี้ยงวัวอยู่สักวันสองวันก็เหนื่อย แล้วก็หายสาบสูญไปเลย ได้ข่าวว่าไปอยู่กับวงดนตรีคนด่านเกวียน บอกแม่เพียงว่า จะไปเขียนหนังสือ
ด้วยความที่แม่เป็นคนมีลูกมาก วันๆ ง่วนอยู่กับงาน คำว่า นักเขียนนี่แม่ไม่เข้าใจเลย ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าของนักเขียนจะเป็นอย่างไร แม่คิดว่านักเขียนต้องจบดอกเตอร์ ถึงจะเขียนหนังสือได้ แต่ถ้าไม่จบอย่างลูก เขียนออกมาก็ขายไม่ได้ แล้วไม่มีวันดัง
กลับมาบ้านทีไร เขาก็ไม่ได้รบกวนเงินทอง ถึงในกระเป๋าไม่มีเขาจะบอกว่า มีเสมอ มาครั้งละวันสองวันแล้วก็หายไปจากบ้าน ตอนนั้นเริ่มไว้ผมยาว พอผมยาวแม่ยิ่งไม่ชอบ ถึงขนาดร้องไห้ เพราะคนผมยาวที่บ้านหมายถึงคนที่ไม่เอาไหน ชาวบ้านร้อยคนจะเกลียดผมยาวเสียแปดสิบ ถึงมีรูปลงหนังสือพิมพ์แล้วเพื่อนบ้านยังมาถามว่า ทำไมไม่ให้ลูกตัดผมเสียบ้าง แม่ก็ตอบไม่ทราบ ไม่อยากพูดกับเขาแล้ว ถึงทุกวันนี้ก็ยังยืนยันว่า อยากให้ลูกตัดผม...
คัดลอกจากเว็บไซต์ http://kanokpong.songkhlatoday.com/
หนึ่งในข้อความที่มีติดไว้ในบอร์ด ที่จัดไว้มุมหนึ่ง ใกล้ ๆ ศาลาวัดพิกุลทอง จังหวัดพัทลุง
จากคุณ :
สีน้ำฟ้า 
- [
25 ก.พ. 49 22:27:21
]
บรรยากาศงานประชุมเพลิง คุณกนกพงศ์ สงสมพันธ์ กวีซีไรต์ที่จากไปก่อนกาล
