ปี 202 AD

ปี Jian’an ที่ 7 202 AD
(10 กุมภาพันธ์ 202 – 30 มกราคม 203)

ในฤดูใบไม้ผลิ เดือนแรก โจโฉนำกองทัพไปยัง Qiao แล้วก็ Junyi โจโฉขุดคลอง Suiyang เขาส่งคนนำสารไปทำพิธีกราบไหว้บูชา Qiao Xuan คนที่เมตตาเขาเมื่อโจโฉรับราชการใหม่ ๆ แล้วเขาก็นำทัพไปกัวต๋อ

หลังจากที่ทัพของเขาพ่ายแพ้ อ้วนเสี้ยวก็อับอายและโกรธแค้น เขาล้มป่วยและอาเจียนเป็นเลือด ในหน้าร้อนเดือนที่ห้า อ้วนเสี้ยวก็เสียชีวิต

อ้วนเสี้ยวมีบุตรสามคน คือ อ้วนถำ อ้วนฮีและอ้วนชง อ้วนชงนั้นเป็นบุตรคนโปรดของอ้วนเสี้ยวจากเล่าฮูหยินภรรยาคนสุดท้ายของเขา ซึ่งมักจะคอยชมเชยลูกของนางให้อ้วนเสี้ยวฟัง อ้วนเสี้ยววางแผนที่จะให้อ้วนชงเป็นทายาทเขา แต่ยังไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ

อ้วนเสี้ยวให้อ้วนถำรับช่วงอำนาจต่อจากลุงของเขา (พี่ชายอ้วนเสี้ยว) และส่งเขาไปเป็นผู้ตรวจการเฉงจิ๋ว ชีสิวคัดค้าว่า มีธรรมเนียมว่าไว้ ถ้าคนหมื่นคนไล่ตามจับกระต่ายป่า ถ้ามีใครซักคนจับได้ คนที่เหลือก็จะล้มเลิกไปเอง เพราะว่าทุกสิ่งได้ถูกกำหนดไว้ อ้วนถำเป็นบุตรคนโตสมควรที่จะเป็นทายาทของท่าน แต่ท่านกลับส่งเขาไปอยู่ที่ห่างไกล ปัญหาย่อมจะเกิดตามมา

ข้าต้องการให้ลูกชายข้าได้ปกครองมณฑล อ้วนเสี้ยวตอบ แล้วข้าจะตัดสินว่าใครดีที่สุด เขาตั้งอ้วนฮีลูกคนกลางเป็นผู้ตรวจการมณฑลอิวจิ๋ว และ โกกัน หลานของเขาเป็นผู้ตรวจการมณฑลเป๊งจิ๋ว

ฮองกี๋และสิมโพยมีความขัดแย้งกับอ้วนถำ แต่ซินเป๋งและกัวเต๋าสนับสนุนอ้วนถำ ดังนั้นพวกเขามักจะทะเลาะกับสิมโพยและฮองกี๋เสมอ

เมื่ออ้วนเสี้ยวตาย เหล่าลูกน้องของอ้วนเสี้ยวต่างต้องการให้อ้วนถำเป็นผู้สืบทอดเพราะว่าเขาเป็นลูกคนโต สิมโพยและพวกต่างกลัวว่าอ้วนถำจะได้ครองอำนาจต่อแล้วซินเป๋งและพวกจะมาทำร้ายพวกเขา พวกเขาจึงปลอมลายมืออ้วนเสี้ยวแต่งตั้งให้อ้วนชงเป็นทายาท และเมื่ออ้วนถำมาถึง เขาก็ไม่สามารถได้อำนาจของอ้วนเสี้ยว

อ้วนถำไปตั้งค่ายที่ลิหยงและตั้งตัวเองเป็นแม่ทัพราชรถและทหารม้า อ้วนชงมอบทหารไม่กี่คนให้แก่เขา และส่งฮองกี๋ไปอยู่กับเขา อ้วนถำขอกองทัพเพิ่ม แต่สิมโพยและคนอื่น ๆ แนะนำอ้วนชงอย่ามอบทหารแก่เขา อ้วนถำโกรธมาก แล้วเขาก็ฆ่าฮองกี๋

ในฤดูใบไม้ร่วง เดือนที่เก้า โจโฉข้ามแม่น้ำเหลืองมาโจมตีอ้วนถำ อ้วนถำรายงานต่ออ้วนชงว่าเขากำลังลำบาก อ้วนชงทิ้งสิมโพยให้ดูแลเมือง Ye แล้วยกทัพด้วยตัวเองไปช่วยอ้วนถำต่อส็โจโฉ ทั้งคู่พ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาจึงถอยทัพเข้าที่มั่นเพื่อป้องกัน

อ้วนชงส่ง Guo Yuan เจ้าเมือง Hedong ไปช่วย โกกัน และ เผ่า Shanyu ใต้ของ Xiongnu ในการโจมตีเมือง เขาส่งฑูตไปเป็นพันธมิตรกับม้าเท้งและผู้นำในด่านคนอื่น ๆ ม้าเท้งและเจ้าเมืองคนอื่นต่างก็ได้รับสารลับ

ทุกเมืองที่ Guo Yuan ผ่านไปตกเป็นของเขา มีเพียง กากุ๋ย ขุนนางแห่งเมือง Hedong ที่ยังต่อสู้ใน Jiang Guo Yuan โจมตีอย่างหนัก จนทหารในเมืองใกล้จะพ่ายแพ้ ผู้เฒ่าของเมืองจึงได้ตกลงกับเขาว่าพวกเขาจะยอมแพ้ ขอให้เขาสัญญาว่าจะไม่ทำอันตราย กากุ๋ย Guo Yuan ยอมรับข้อตกลง

เขาต้องการให้ กากุ๋ย มารับใช้เขา จึงใช้ดาบมาขู่เขา แต่ กากุ๋ย ไม่เคลื่อนไหว เหล่าขุนนางในที่นั้นบังคับให้เขาคำนับ แต่ กากุ๋ย สบถใส่พวกเขาพูดว่า ขุนนางราชสำนักจะคำนับคนถ่อยได้อย่างไร Guo Yuan โกรธมากและต้องการจะฆ่าเขา

มีคนหนึ่งนอนขวาง กากุ๋ย ไว้ ขอร้องให้ Guo Yuan ให้อภัยเขา ในขณะที่ขุนนางและชาวเมือง Jiang ได้ยินว่า กากุ๋ย จะถูกฆ่า พวกเขาไต่กำแพงเมืองตะโกนว่า ถ้า Guo Yuan กลับคำสัญญาแล้วฆ่าผู้นำของเขา ก็ฆ่าพวกเราให้ตายตามกันไปด้วย

Guo Yuan จึงขัง กากุ๋ย ในคุกที่ Huguan ขังเขาในคุกใต้ดินและนำเกวียนมาทับประตูคุกไว้ กากุ๋ย พูดกับยามที่ดูแลเขาว่า ไม่มีผู้กล้าอยู่ที่นี่แล้วหรือ ใยพวกท่านจึงปล่อยให้คนดีมาตายเช่นนี้ Zhu Gongdao ผ่านมาได้ยินที่เขาพูด เขาจึงลอบมาช่วยในตอนกลางคืน นำ กากุ๋ย ออกจากคุก ปลดโซ่ตรวนและพาเขาหนีโดยที่ไม่ยอมบอกชื่อของเขาให้ กากุ๋ย ได้รู้

โจโฉส่งจงฮิว ขุนพลรักษาเมืองหลวงไปล้อมเผ่า Shanyu ใต้ที่ ซินเสีย แต่ Guo Yuan มาช่วยเหลือก่อนที่จงฮิวจะยึดเมืองได้

จงฮิวส่ง เตียวเจ นายอำเภอ Xinfeng ไปชักชวนม้าเท้งมาเป็นพวก ม้าเท้งยังลังเลและตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเข้ากับฝ่ายไหน โปหั้น พูดกับเขาว่า คนในอดีตเคยพูดว่า คนที่ประพฤติตัวด้วยความดีงามย่อมจะเจริญรุ่งเรือง คนที่ขัดขวางความดีต่าง ๆ ย่อมจะพินาศ ท่านโจโฉนั้นสนับสนุนฮ่องเต้และลงโทษคนหยาบช้าและพวกกบฏ กฏของเขานั้นชัดเจนและบริหารบ้านเมืองอย่างดี ขุนนางน้อยใหญ่ตามเชื่อฟังคำสั่งเขา ท่านควรควรถือว่าเขาทำตามวิธีที่ถูกต้อง

ตระกูลอ้วนนั้นพึ่งพาความแข็งแกร่งของตัวเอง ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งทางการ พวกเขายังยุให้คนเถื่อนต่าง ๆ มาโจมตีแผ่นดินฮั่น ท่านควรถือว่าพวกเขาต่อต้านคุณงามความดี

ท่านนั้นรับใช้ราชสำนักอย่างภักดีเสมอ แต่ท่านไม่เคยใช้ความสามารถของท่านอย่างเต็มที่ ท่านมีการติดต่อกับทั้งสองฝ่าย และหวังว่าจะนั่งดูผลการรบระหว่างทั้งสอง ข้ากลัวว่าเมื่อการรบรู้ผล จะมีการใส่ร้ายและลงโทษตามมา และท่านก็จะเป็นคนแรก ๆ ที่จะถูกสังหาร ม้าเท้งหวาดกลัวจากคำพูดของเขา

คนที่ฉลาด โปหั้น พูดต่อ สามารถเปลี่ยนโชคร้ายให้กลายเป็นดีได้ ทันทีที่โจโฉโจมตีตระกูลอ้วน โกกัน และ Guo Yuan ก็โจมตี Hedong ด้วยกัน ท่านโจโฉคาดการณ์สิ่งที่เป็นไปได้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่สามารถทำให้ Hedong ปลอดภัยได้ ถ้าท่านส่งทหารไปโจมตี Guo Yuan เขาจะถูกโจมตีจากสองด้าน (จากในเมือง Hedong และทหารม้าเท้ง) กองทัพเขาของต้องพ่ายแพ้แน่ ท่านลงมือครั้งเดียวก็ตัดแขนตระกูลอ้วนและทำให้ทั้งอำเภอพ้นจากอันตราย ท่านโจโฉย่อมรู้สึกขอบคุณท่าน และชื่อเสียงก็ท่านจะเป็นที่รู้จัก ดังนั้นม้าเท้งจึงส่งม้าเฉียว บุตรของเขานำทหารกว่าหมื่นนายเข้าช่วยเหลือจงฮิว

ก่อนหน้านั้น เพราะว่ากองทัพ Guo Yuan ใหญ่มาก บรรดาขุนนางจึงต้องการที่จะทิ้งเมือง Pingyuan แต่จงฮิวสังเกตว่า ตระกูลอ้วนนั้นเข้มแข็งและ Guo Yuan ก็กำลังจะโจมตีเรา ผู้นำภายในด่านก็ลอบติดต่อกับเขา มีเพียงเหตุผลเดียวที่พวกเขาไม่ทรยศต่อเราคือ พวกเขาเคารพในอำนาจของเรา ถ้าเรายอมแพ้และหนีไปจะเป็นการแสดงว่าเราอ่อนแอเพียงไร และพวกเขาก็จะหันมาเป็นศัตรูกับเรา แล้วถึงแม้ว่าเราต้องการจะถอยทัพ เราจะจัดการถอยทัพอย่างไหร่ เราจะทำให้ตัวเองพ่ายแพ้ตั้งแต่ยังไม่สู้รบ

Guo Yuan เป็นคนมุทะลุ และเคยชินกับการได้ชัยชนะ เขาย่อมจัดการกับกองทัพเล็ก ๆ ของเราได้แน่ ถ้าเขาข้ามแม่น้ำ Fen มาตั้งค่าย และเราโจมตีเขาตอนที่ทัพเขากำลังจะข้ามแม่น้ำ เราต้องจัดการเขาได้แน่

เมื่อ Guo Yuan มาถึง เขานำทัพมุ่งหน้าตรงไปเพื่อจะข้ามแม่น้ำ Fen ทุกคนพยายามห้ามปราม แต่เขาไม่ฟัง เมื่อทัพครึ่งหนึ่งของเขากำลังข้ามแม่น้ำ จงฮิวโจมตีและได้ชัยชนะเด็ดขาด

เมื่อการต่อสู้จบลง ทหารทั้งกองทัพบอกว่า Guo Yuan ตายแล้ว แต่ไม่มีใครหาศีรษะเขาได้ Guo Yuan เป็นหลานของจงฮิว ถึงตอนกลางคืน บังเต็กขุนพลในสังกัดของม้าเฉียว นำศรีษะ Guo Yuan จากกระบอกลูกธนูของเขา จงฮิวเห็นและร้องไห้ บังเต็กขอโทษต่อจงฮิว แต่จงฮิวตอบว่า Guo Yuan เป็นหลานของข้า แต่เขาก็เป็นศัตรูของแผ่นดิน เจ้าไม่จำเป็นต้องขอโทษ

หลังจากนั้น เผ่า Shanyu ใต้ก็ยอมแพ้

เล่าเปียวส่งเล่าปี่ไปก่อกวนทางเหนือ เล่าปี่มาที่ She โจโฉส่งแฮหัวตุ้น อิกิ๋ม และแม่ทัพคนอื่นมาต่อสู้กับเล่าปี่

เล่าปี่วางเพลิงเผาค่ายเขาและพยายามหนี แฮหัวตุ้นและแม่ทัพคนอื่นเตรียมการที่จะไล่โจมตี แต่แม่ทัพลิเตียนกล่าวว่า ศัตรูไม่มีเหตุผลที่จะหนี ข้ามั่นใจว่าพวกมันต้องวางกำลังเพื่อที่จะซุ่มโจมตี ถนนสู่แดนใต้นั้นแคบเต็มไปด้วยต้นไม้และพุ่มไม้หนาทึบ ท่านไม่ควรตามเขาไป

แฮหัวตุ้นและคนอื่น ๆ ไม่ฟังคำเตือนเขา แต่ทิ้งลิเตียนไว้เฝ้าค่ายในขณะที่พวกเขาไล่โจมตี พวกเขาตกหลุมพรางเล่าปี่ โดนซุ่มโจมตี กองทัพของพวกเขาพ่ายแพ้ ลิเตียนนำทัพมาช่วยพวกเขา และเล่าปี่ก็ยกทัพกลับ

โจโฉส่งจดหมายให้ซุนกวน ขอให้เขาส่งบุตรมาเป็นตัวประกันที่เมืองหลวง ซุนกวนเรียกเหล่าขุนนางเข้าหารือ

เตียวเจียว Qin Song และคนอื่น ๆ ลังเลใจและตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอย่างไร ซุนกวนจึงนำจิวยี่มาหารือเรื่องนี้กับนางง่อก๊กไถ้แม่ของเขา จิวยี่ว่า ในอดีต เมื่อ Chu เป็นคนแรกที่ก่อตั้งแผ่นดิน (ราชวงศ์ Zhou) มีเขตแดนเพียงไม่กี่ร้อยลี้ แต่ฮ่องเต้รุ่นต่อ ๆ มาล้วนแต่ปรีชาสามารถ พวกเขาขยายดินแดนและพรมแดนออกไป พวกเขาครอบครอง เกงจิ๋ว และ ยังจิ๋ว ไปจนถึงทะเลทางใต้ การขยายอาณาเขตนี้ใช้เวลากว่าเก้าร้อยปี

เวลานี้ท่านได้สืบทอดอำนาจจากพ่อและพี่ชายของท่าน มีหัวเมืองใหญ่หกหัวเมือง กองทัพก็เก่งกล้า เสบียงอาหารพร้อมพรัก ชาวบ้านต่างก็เชื่อฟังคำสั่งของท่าน ท่านสามารถหาทองแดงได้จากขุนเขาและเกลือจากทะเล ดินแดนของท่านมั่งคั่งและอุดมสมบูรณ์ ท่านเองก็ไม่มีความคิดเป็นกบฏ แล้วอะไรจะสามารถคุกคามท่านได้ ทำไมถึงต้องส่งลูกหลานท่านไปเป็นตัวประกัน

ทันทีที่ท่านส่งตัวประกันไป ท่านจะถูกบังกับให้เป็นพันธมิตรกับโจโฉอย่างใกล้ชิด และเมื่อท่านเป็นพันธมิตรครั้งหนึ่งแล้ว ท่านก็ตกเป็นเบี้ยงล่างของเขา ต้องทำตามคำสั่งของเขา ในที่สุดท่านก็จะไม่เหลืออะไรนอกจากตราตำแหน่งและคนใช้สิบสองคน รถม้าสองสามคันและม้าไม่กี่ตัว มีตำแหน่งแต่ไม่มีอำนาจ

ทางดีที่สุดคือปฏิเสธความต้องการของเขาและเฝ้าดูเหตุการณ์อย่างเงียบ ๆ ถ้าโจโฉกลายเป็นผู้นำของเหล่าผู้ภักดี และจัดการทุกสิ่งให้ถูกต้อง ก็มีเวลาเหลือเฝือที่จะเข้าร่วมกับเขา ถ้าเขาวางแผนที่จะเป็นกบฏและไม่เชื่อฟังทางการ เขาจะทำลายตัวเองในไม่ช้า แล้วเขาจะทำร้ายเราได้อย่างไร

กงจิ้น (จิวยี่)พูดได้ถูกต้องแล้ว นางง่อก๊กไถ้เสริมขึ้น จิวยี่นั้นมีอายุเท่ากับ โปวฟู (ซุนเซ็ก) อ่อนเดือนกว่าเดือนเดียว ข้าคิดกับเขาเสมือนลูกมาตลอด เจ้าควรจะเคารพเชื่อฟังเขาเหมือนพี่ชายของเจ้า

แล้วซุนกวนก็ไม่ส่งตัวประกันไปเมืองหลวง

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kazama&date=17-01-2006&group=8&blog=1

แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 49 22:29:58

แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 49 22:29:29