ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 1 เสียงโทรศัพท์ดัง พร้อมกับหน้าสวยของคนที่โทรเข้ามาปรากฏขึ้น สองหนุ่มสาวที่ยังอยู่ในชุดสูทสากลสีขาวสะอาดกับชุดราตรียาว สีขาวฟูฟ่องต่างมองไปยังเจ้าโทรศัพท์ที่กำลังแผดเสียงอยู่นั้น แล้วก็มองหน้ากันยิ้มๆ ฝ่ายชายหยิบมากดอยู่ 2-3 ที ก่อนวาง ลงอย่างเดิม “พี่โอ๊ตทำอะไรคะนั่น” สาวหน้าหมวยที่วันนี้ถูกแต่งเป็นหมวย หวานด้วยโทนสีชมพูถามขึ้นมาอย่างสงสัย “โอนสายไปให้นายพล” คำตอบทำให้ตาเล็กนั้นยังคงจ้องหน้าคมสัน อย่างสงสัย เจ้าบ่าวหมาดๆ จึงต้องอธิบายต่อ “เพื่อนพลูเล่นหวงเพื่อนไม่เลิก หวงจนกระทั่งวันแต่งงานอย่างงี้ พี่ก็ต้องหาตัวช่วยมั่งสิ นี่มันเวลาของเราสองคนแล้วนะ” เขาทำ เป็นอ้อนใส่เจ้าสาว “ว่าแต่ยอดแสบ พี่โอ๊ตเองก็ไม่เบานะคะ มีหวังพรุ่งนี้ยอดโวยวาย ไม่เลิกแน่ๆ” หญิงสาวแกล้งค้อนเจ้าบ่าวของเธอที่ได้เปลี่ยนจาก เพื่อนพี่ชายมาดำรงตำแหน่งสามี ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “โหลลลลลลลลลล ทำไรอยู่จ๊ะ” เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายรับสายแล้ว ยอดพธูก็กรอกเสียงแจ๋นลงไปทันที “คุยโทรศัพท์กับยอดอยู่ไงจ๊ะ” ปลายสายตอบกลับมาอย่างตั้งใจกวน แต่คนฟังดูเหมือนจะไม่ได้สนใจกับอาการนั้น เพราะเธอตกใจ และงงมากกว่าที่ทำไมจู่ๆ ‘เขา’ถึงมารับโทรศัพท์ได้ ก็เธอโทรไป หาเพื่อนแท้ๆ “คุณมารับโทรศัพท์ของคนอื่นได้ไง ไม่มีมารยาท” น้ำเสียงเปลี่ยน เป็นขุ่นเขียวทันที “คนอื่นที่ยอดว่าน่ะมันน้องสาวพี่เองนะอย่าลืมสิ อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้ เสียมารยาทอย่างยอดที่กล่าวหาด้วย ทางโน้นเป็นฝ่ายโอนมาให้ ต่างหากล่ะ” ปลายสายอธิบายมายืดยาว “ไม่จริงอ่ะ ยัยพลูจะโอนสายฉันทำไม” ยอดพธูเถียงก่อนนึกถึงหน้า เพื่อนเขยหมาดๆ ขึ้นมาได้ “ .. รึว่า .. เพื่อนคุณล่ะสิ ต้องเป็นฝีมือเพื่อนคุณแน่ๆ” “ว่าแต่พี่ แล้วยอดมีมารยาทมากงั้นสิ โทรไปไม่ดูเวร่ำเวลา เค้าเข้า ห้องหอกันไปแล้วจะโทรไปรบกวนเค้าทำไม” “ .. เอ .. รึว่าอยากรู้อะไร” ชายหนุ่มเริ่มกวนต่อ “บ้า .. คิดอกุศล” ยอดพธูหน้าแดงเรื่อขึ้นมาทันที “นั่นแน่คิดอะไรจริงๆ ด้วย ยังไม่ทันบอกเลย ว่าไอ้อะไรน่ะมันคืออะไร ยอดก็คิดไปถึงไหนต่อไหนซะแล้ว เอาน่ายังไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวเรา แต่งกันก็ได้รู้เองแหละ” ชายหนุ่มเห็นคนปลายสายยิ่งเขินจึงยิ่งแกล้งต่อ “บ้า ใครเค้าจะแต่งงานกับคุณ” ยอดพธูรีบวางสายทันทีด้วยความโมโห ปนเขิน .... อีตาบ้า กวนประสาทที่สุด ขอคนแต่งงานอย่างกับขอลูกหมาไปเลี้ยง ทุเรศ .... ส่วนคนที่เพิ่งมีความสุขจากการแกล้งคนไปหยกๆ ก็เดินยิ้มกริ่มเข้าบ้าน อย่างอารมณ์ดี นึกขอบคุณเพื่อนซี้ที่นอกจากทำให้เขาได้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว คู่กับยัยยอดปลาทูจอมดุ แล้วยังรู้ใจโอนสายมาให้อีก ไม่เสียแรงที่สนับสนุน เป็นน้องเขย ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 2 มี.ค. 49 15:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันรุ่งขึ้นหลังเลิกงานกานพลูตรงไปหาเพื่อนที่แผนกโภชนาการของโรงพยาบาล เอกชนชื่อดังทันที แล้วก็อย่างที่เธอพูดไว้ไม่มีผิด ต้องนั่งฟังเพื่อนโวยวายเรื่องเมื่อคืน “เธอก็ยอมใจอ่อน รับปากแต่งงานกับพี่พลซะทีสิ จะได้ไม่ต้องโดนขอแต่งงานอีกไง” กานพลูแนะนำหลังจากฟังเพื่อนเล่าจบ พลางหัวเราะร่า ก่อนค่อยๆ หุบยิ้มลง เมื่อคนตรงหน้าถลึงตาใส่เธอ “เหอะ .. พอแต่งงานแล้วก็เปลี่ยนพรรคเลยนะยะ ใช่สิตอนนี้ฉันมันหัวเดียวกระเทียมลีบ แล้วนี่” ยอดพธูแกล้งทำท่าน้อยใจ “โอ๋ๆ ไม่หรอกฉันไม่ย้ายพรรคหรอก แค่ชวนพี่โอ๊ตออกมาอยู่เป็นกรรมการกลางน่ะ” กานพลูแกล้งแหย่ให้หน้าใสๆ ที่เพิ่งเลิกตีหน้ายุ่งได้กลับมายุ่งกว่าเดิมอีก “แล้วทำไมเธอจงเกลียดจงชังพี่พลนักนะ อย่าบอกนะว่ายังไม่หายเคืองที่พี่พล ชอบเรียกเธอว่ายอดปลาทูน่ะ” “ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก ฉันก็แค่ไม่อยากเปลี่ยนอาชีพไปเป็นคนจับปลา” ยอดพธูเว้นไว้ นิดนึงก่อนพูดต่อเมื่อเห็นเพื่อนรักทำหน้าไม่เก็ตในสิ่งที่เธอพูด “ก็พี่ชายเธอน่ะคงเป็นญาติกับปลาไหลซักสายพันธุ์นึงแหละ ถึงได้ไหลลื่นนัก” คำอธิบายทำเอาคนฟังหัวเราะคิกขึ้นมาทันที “พี่พลรู้จะว่ายังไงนะ” “แต่พี่พลจริงจังกับเธอนะ บอกตั้งหลายหนแล้วก็ไม่ยอมเชื่อ” “ขอแต่งงานพร่ำเพรื่ออย่างงี้เนี่ยนะเธอยังจะบอกว่าพี่เธอจริงจังกับฉันอีก ขอเค้าไปทั่วล่ะสิไม่ว่า ถามจริงเหอะอยากให้เพื่อนตกนรกรึไง” คนฟังยักไหล่ ก่อนพูดสรุป “ตามใจบอกก็ไม่ยอมเชื่อ ยังไม่ยอมเลื่อนตำแหน่งเป็นพี่สะใภ้ก็เป็นเพื่อนรัก ปีที่เจ็ดไปแล้วกัน” ยอดพธูส่งค้อนเล็กๆ ให้สาวหมวยอย่างหมั่นไส้ “คุยแต่เรื่องของฉัน แล้วเรื่องฮันนีมูนของเธอล่ะว่าไง” ยอดพธูเปลี่ยนเรื่องคุย “ลืมไปเลย ที่มานี่ก็จะมาชวนไปเที่ยวด้วยกันนี่แหละ” กานพลูเพิ่งนึกขึ้นได้ “ไม่ไป จะบ้าเหรอ ไปฮันนีมูนกันแล้วจะเอาฉันไปเป็นตัวอิจฉาไร้คู่อยู่คนเดียว ทำไมยะ อีกอย่างนะฉันไม่อยากเป็นตากุ้งยิงเวลาเธอกับตาพี่โอ๊ตสวีทกันให้เห็น ขี้เกียจต้องไปปลูกถั่วเขียวแบบตอนเด็กๆ” กานพลูยิ้มขันกับข้ออ้างของเพื่อน “ฟังก่อนนะ คืออย่างนี้ พี่พลได้บัตรพักฟรีที่รีสอร์ทบนเกาะพะงันมาสองใบ พักได้สี่คนพอดีเลย ไปด้วยกันเถอะนะยอดฉันไปกันสองคนกับพี่โอ๊ตก็คงไม่สนุก” “ฮันนีมูนน่ะเค้าไปสวีทไม่ได้ไปสนุก” ยอดพธูยังคงเถียงทั้งที่ในใจก็สนอยู่เหมือนกัน เกาะพงัน .. ใฝ่ฝันอยากไปมาตลอด จำได้ว่าเมื่อหกปีก่อนตอนที่เรียนอยู่ปี 2 นั้น เธอกับกานพลูแอบวางแผนจะไปเที่ยวทะเลกัน แต่กลับโดนคนจอมยุ่งที่ชื่อกองพล จับได้แล้วก็ขัดขวางไม่ให้ไป แถมยังทำท่าทางโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อได้รู้ว่าสถานที่ ที่จะแอบไปกันนั้นคือเกาะพะงัน “แล้วอย่าบอกนะว่าพี่ชายเธอไปด้วยน่ะ” ยอดพธูถามเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าบัตรเป็นของเขา คนถูกถามพยักหน้ารับ “งั้นฉันยิ่งไม่ไปใหญ่เลย” ยอดพธูยื่นคำขาด ทำเอากานพลูจนปัญญา .... เอาเถอะ กลับไปคุยกับที่ปรึกษาก่อนก็ได้ .... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ แล้ววันเดินทางก็มาถึง หนุ่มสาวสองคู่ซึ่งคู่หนึ่งเพิ่งแต่งงานกันมาหมาดๆ เรียกได้ว่า อยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน แทบจะไม่ยอมห่างจากกันเลยทีเดียว ซึ่งมันส่งผลร้าย มาให้อีกคู่ต้องมาอยู่ด้วยกันอย่างช่วยไม่ได้ “ไปคันเดียวกันแหละดีแล้ว เอาไปทำไมตั้งสองคันเปลืองน้ำมัน” ยอดพธูโวยวายขึ้นมา เมื่อสองนายตำรวจหนุ่มตกลงกันว่าจะเอารถไปสองคัน ซึ่งมันก็หมายถึงเธอต้องไปนั่ง เป็นตุ๊กตาหน้ารถให้ร้อยตำรวจเอกกองพล เพราะว่าเพื่อนเธอนั้นต้องนั่งไปกับ ร้อยตำรวจเอกคฑาวุธผู้เป็นสามีอยู่แล้ว “ไม่ได้หรอก เวลาพี่กับพลูออกไปเที่ยว ยอดกับนายพลก็จะไปไหนกันลำบากน่ะสิ” “หมายความว่าไง ก็ไหนว่าไปไหนไปกันไม่ใช่เหรอ ถ้าอยากจะแยกกันไปฮันนีมูนต่างหาก แล้วมาชวนฉันทำไม ไม่รู้แหละถ้าไม่ไปคันเดียวกันฉันก็ไม่ไปเหมือนกัน” ยอดพธูงง ในสิ่งที่เพื่อนเขยพูด ก็เพื่อนเธอบอกเองถึงสาเหตุที่ชวนเธอกับพี่ชายไปด้วยเพราะ ไม่อยากไปเที่ยวกันสองคนมันเหงา แล้วทำไมเพื่อนเขยพูดเหมือนว่าไปถึงแล้วจะ แยกกันอย่างนั้นล่ะ “เอ่อ .. ก็ไปไหนไปกันนั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก พี่โอ๊ตเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าคะ” ปากอธิบายให้เพื่อนรักฟัง แต่ตานั้นขยิบให้สามีพยักเพยิดเห็นด้วยกับเธอไปก่อน แล้วในที่สุดรถยนต์คันใหญ่ขนาดครอบครัวสีบรอนซ์เงินก็เคลื่อนตัวออกจากกรุงเทพฯ ได้ โดยมี 1 คู่รักนั่งเคียงกันไปข้างหน้า กับอีก 1 คู่กัดที่ดูเหมือนใครบางคนจะพยายาม นั่งห่างจากอีกคนให้ได้มากที่สุด นี่ถ้าไม่เป็นเพราะยัยเพื่อนตัวดียืนยันไม่ไปฮันนีมูนถ้าเธอไม่ยอมไปด้วยกัน แถมยังทำเรื่อง ขอลาพักให้เธอเสร็จสรรพแล้วล่ะก็ เธอไม่มีวันยอมมานั่งหน้าร้อนๆ กับสายตา ที่เดี๋ยวก็หวานเชื่อม เดี๋ยวก็กึ่งขันๆ กวนๆ เดี๋ยวก็เจ้าเล่ห์จับทางไม่ถูกของคนข้างๆ อย่างนี้แน่ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 2 มี.ค. 49 15:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ระยะทางที่ยาวไกลจากกรุงเทพฯ ถึงสุราษฎร์ธานีทำให้ต้องมีการผลัดเวรคนขับกันบ้าง เพราะไม่อย่างนั้นจะทำให้เหนื่อยล้าเกินไป จนในที่สุดรถสีบรอนซ์เงินคันใหญ่กับคนทั้งสี่ ก็มาถึงท่าเรือดอนสักได้อย่างปลอดภัย ทันเวลา 10.00 น. ซึ่งเป็นเวลาที่เรือเฟอรี่ข้าม ไปยังเกาะพะงันจะออกจากท่าพอดี คฑาวุธจึงอาสานำรถลงเรือไปเอง ส่วนคนอื่นๆ นัดพบกันบนเรือ “อ่ะ .. ทาซะเดี๋ยวจะดำแย่” ครีมกันแดดหลอดสีส้มถูกยื่นมาตรงหน้าคนที่กำลังจะหลับ   นอกจากไม่ยอมรับมาแล้วยังทำท่าฉุนใส่เขาอีก “คุณเห็นฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนถึงคิดว่าไม่พกครีมกันแดดมาทะเล” กองพลถึงกับงง ที่คุณเธอตีความหวังดีของเขาเป็นอย่างนั้นไปซะได้ “คิดมากจัง คนหวังดีแท้ๆ” แอบบ่นเบาๆ “ไม่ต้องมาหวังดีอะไรทั้งนั้นแหละ ขออย่างเดียวเลย อย่ามายุ่งกับฉันก็พอ” ยอดพธูย้ำชัดๆ ใส่หน้ากองพล ทำเอาหน้าขาวนั้นมีแววสลดไปนิดนึงก่อนหันหลังเดินกลับไปเงียบๆ ยอดพธู เห็นอย่างนั้นก็อดรู้สึกผิดเล็กๆ ไม่ได้ .... ทำไมเราต้องพูดแรงๆ กับเค้าทุกที ก็ไม่ได้ตั้งใจ ให้เป็นแบบนี้ซะหน่อย .... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เมื่อไปถึงที่พักปัญหาก็ตามมาอีก เพราะยอดพธูยืนยันไม่ยอมพักกับกองพลเพียงลำพังสองคน “จะว่าฉันเรื่องมากรึอะไรก็ตามนะ แต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมอยู่ห้องเดียวกับคุณหรอก” “เรื่องมากจริงๆ นั่นแหละ ก็แจ้งมาแล้วว่าสองหลังสำหรับบัตรสองใบนี้” “ไม่รู้แหละที่แน่ๆ ฉันไม่อยู่กับคุณเด็ดขาด” ยอดพธูยังคงยื่นคำขาด “แล้วไง จะอยู่กับยัยพลูงั้นเหรอ ลืมไปรึเปล่าว่ายัยพลูกับนายโอ๊ตเพิ่งแต่งงานกัน จะให้เค้า แยกห้องนอนกันเหรอ” กองพลอธิบายอย่างเซ็งๆ ในความเรื่องมากของคุณเธอ ก็ไม่รู้ว่า จะอะไรนักหนา กลัวเขาจะทำอะไรงั้นเหรอ .. เรื่องนั้นน่ะไม่ต้องห่วง เพราะกับเธอคนที่รักจริง หวังแต่งอย่างนี้เนี่ย เขาไม่ทำการหักหาญน้ำใจกันเป็นอันขาด แต่ถ้าเต็มใจด้วยกันนั่นมันก็อีกเรื่อง “แล้วคุณกับฉันล่ะ เราไม่ได้แต่งงานไม่ได้เป็นอะไรกันนะ จะให้อยู่ห้องเดียวกันได้ไง” ยอดพธูเถียงต่อ “แล้วจะเอายังไง” กองพลเถียงไม่ออกเพราะมันก็จริงอย่างที่เธอพูด เขาแค่คิดอะไรง่ายไปนิด โดยลืมข้อสำคัญไปว่าเธอเป็นผู้หญิง ผู้หญิงต้องคิดมากเรื่องอย่างนี้มากกว่าผู้ชาย อย่างเขาอยู่แล้ว และต่อให้เขารับปากแข็งขันถึงความปลอดภัยของเธอยังไง แต่ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนก็คงไม่ยอมไว้ใจค้างกับผู้ชายได้ง่ายๆ อยู่ดี “เปิดอีกหลังนึง ฉันจ่ายเองก็ได้” “ตกลงตามนั้นแล้วกันครับ” กองพลหันมาบอกพนักงานที่หน้าเคานท์เตอร์ “ทางเราต้องขออภัยด้วยนะคะช่วงนี้เป็นวันหยุดยาวบ้านพักเต็มหมดทุกหลังแล้วค่ะ ตอนนี้ว่างแค่สองหลังตามที่คุณแจ้งล่วงหน้ามาเท่านั้นค่ะ” พนักงานหน้าตาจิ้มลิ้ม ในชุดสีฟ้าสดใสตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้ม (ให้ตายเถอะ ทั้งโรงแรมเอย รีสอร์ทเอย จะต้องเป็นใจให้พระเอกพักห้องเดียวกับนางเอกไปซะทุกเรื่องสิ) “ทีนี้จะเอาไงล่ะ” กองพลหันไปถามคนข้างๆ อย่างจนปัญญาจริงๆ “อย่ามามองเหมือนฉันเป็นตัวปัญหานะ” ยอดพธูแหวขึ้นมาเมื่อเห็นเขามองอย่างที่ เธอคิดเอาเองว่าคงจะเบื่อหน่ายเธอแย่แล้ว “พลูจะพักกับยอดเองค่ะ” เสียงหวานกล่าวแทรกขึ้นมา ทั้งกองพลและยอดพธูหัน ไปมองคนพูดอย่างงงๆ แล้วตาคมก็มองเลยไปยังเพื่อนซี้ที่พยักหน้าให้เขา อย่างจะบอกว่าเจ้าตัวนั้นตกลงตามที่ภรรยาพูดนั่นแหละ “พลู ..” ยอดพธูรู้สึกไม่ค่อยดี เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ ถ้าที่นี่มีห้องว่าง เธอก็แค่แยกไปแค่นี้ก็จบ เพื่อนรักก็ไม่ต้องแยกกันกับสามี และเธอก็ไม่ต้องอยู่ ห้องเดียวกับคู่ปรับจอมกะล่อนนั่น “ไม่เป็นไรหรอกยอด ฉันชวนเธอมาเที่ยวด้วยกัน ฉันก็อยากให้เธอสนุก เรื่องเล็กๆ แค่นี้อย่าให้มันทำลายบรรยากาศดีๆ เลยนะ” กานพลูบอกเมื่อเห็นสีหน้าเจื่อนๆ ของเพื่อนรัก เพราะเธอรู้ดีว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ “แต่เธอมาฮันนีมูนนะ .. พี่โอ๊ตอีกล่ะ” ยอดพธูถาม มองเลยไปยังหน้าคมเข้ม ของเจ้าของชื่อก็เห็นเขายิ้มรับรองแข็งขัน “พี่โอ๊ตเข้าใจจ้ะ เอาน่าฉันกับพี่โอ๊ตน่ะยังได้อยู่ด้วยกันไปอีกนาน แต่กับเธอนี่สิ ต่อไปเราคงไม่ได้นอนห้องเดียวกันอีกเหมือนเมื่อก่อนแน่” กานพลูบอกให้เพื่อน คลายความไม่สบายใจลงก่อนหันไปบอกพี่ชายให้ติดต่อเรื่องห้องพักให้เสร็จ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เมื่อพนักงานยกกระเป๋ามาส่งถึงที่หน้าบ้านพักหลังที่เป็นของหนุ่มๆ “พลู .. เธอพักกับพี่โอ๊ตที่หลังโน้นเถอะ” ยอดพธูเอ่ยออกมาในที่สุด หลังจากที่ คิดเงียบๆ อยู่คนเดียวในระหว่างทางเดินมาบ้านพัก กานพลูมองหน้าเพื่อน ก็เห็นแววตาจริงจังอย่างที่เห็นจนเคยชินแล้ว ก็แววตาดื้อรั้นแบบนี้แหละที่จะเอา อะไรแล้วเป็นต้องได้ทุกที จึงพยักหน้าก่อนถามย้ำอีกครั้ง “เธอแน่ใจนะว่าจะอยู่กับพี่พลจริงๆน่ะ” ถามทั้งๆ ที่รู้ในคำตอบดี “อืม” ยอดพธูตอบสั้นๆ ก่อนยกกระเป๋าของเธอเดินตามกองพลไป “แล้วอย่าร้องเปลี่ยนห้องกลางดึกแล้วกัน หึหึ” กองพลแกล้งทิ้งระเบิด ก่อนเดินนำเข้าบ้านพักไปก่อน โดยมีร่างบางเดินกระทืบเท้าตามเข้าไป “หวังว่าคู่นี้คงไม่ทะเลาะกันบ้านแตกนะคะ” กานพลูกล่าวยิ้มๆ ขณะเดินเคียงข้างสามีตามพนักงานไปยังบ้านพักของตนบ้าง ~ จบตอนที่ 1 ค่ะ ~ จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 2 มี.ค. 49 15:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แหม ไม่ฉุกใจคิดเรื่องห้องก่อนมาหรอเนี่ย ยอดปลาทู ชื่อน่ารัก :) จากคุณ : scottie - [ 2 มี.ค. 49 17:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แหม่... รีบคลิกเข้ามา คิดว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกะแมว ชื่อผู้หญิงนี่แยกลำบากจัง เพราะคล้ายกัน จากคุณ : Canossa - [ 2 มี.ค. 49 18:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาจากยอดพธู ฮา ฮ่า จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 2 มี.ค. 49 19:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ยอดปลาทู.. ก๊ากกกกกกก.. แต่ก็น่ารักดีนะ ช่างคิดจัง เหอๆ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 2 มี.ค. 49 20:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องขำๆ น่ารักดีค่ะ จากคุณ : nongwin - [ 2 มี.ค. 49 21:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แวะมาตอบกระทู้ค่ะ ^o^ คุณscottie.. นางเอกคิดว่าจะหาห้องว่างได้ค่ะ แต่นะ ลึกๆ แอบอยากอยู่กะพระเอกอยู่แล้ว รึเปล่าเนี่ย หุหุ คุณCanossa.. มาอ่านคห.ของคุณCanossa ก็นึกขึ้นมาได้ นั่นสิ มันน่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกะ เจ้าเหมียวนะเนี่ยชื่อเรื่องแบบนี้ ต้องยอมรับค่ะ ว่าคิดชื่อไม่ออกจริงๆ คิดมาเกือบเดือนแล้ว .... ง่ะ ..... คุณKwan (1688tkw).. ถูกต้องนะค๊า .. ยอด ปลาทูมาจากยอดพธูจริงๆ คุณมะกอกช่อ (makokchor).. เหอๆ ขอบคุณ นะค๊า คิดอยู่ค่ะว่าจะให้พระเอกเป็นยอดน้ำพริก จะได้เข้ากันได้ดียิ่งขึ้นค่ะ .. ขำๆ ค่ะ คุณnongwin.. ขอบคุณค่า แล้วแวะมาอีกนะคะ แต่ไม่รับประกันความขำนะคะ แบบว่าคนแต่งมุข มะเยอะน่ะค่ะ .. ขอบคุณทั่นผู้มีอุปการะคุณที่แวะมาอ่าน และทักทายกันนะคะ ตอนต่อไปจะลงวันจันทร์ค่ะ จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 2 มี.ค. 49 21:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^_______^ จากคุณ : Meif - [ 3 มี.ค. 49 00:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : Bralee - [ 3 มี.ค. 49 07:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืมมมมมม ยอดพธู กับ ยอดปลาทู ถ้าไม่บอกคิดไม่ออกนะเนี่ย --' จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 3 มี.ค. 49 12:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 น่ารักดีครับ ปลาทู ปลาทู ปลาทู ไปอ่านต่อไปล่ะ จากคุณ : OgaRyu - [ 8 มี.ค. 49 18:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 15 มี.ค. 49 14:16:59 ]