...เรา...เขา...และเส้นขนาน
ทำมัยในชิวิตนี้จะรักใครสักคนมันยากจริงๆ ทำมัยสำหรับผมความรักจึงไม่ใช่สิ่งที่สวยงามเลย การที่เรารักใครสักคนหนึ่ง แต่เขากลับไม่เคยรู้เลย มันอาจจะเป็นเพราะอะไรหลายๆอย่างจึงทำให้เรื่องทุกอย่างเป็นไปเช่นนี้ บางครั้งความรักที่ผมมีให้เขามันอาจเป็นแค่เส้นขนาน ซึ่งหาทางที่จะมาบรรจบกันได้ยาก ทุกๆครั้งผมพยายามที่จะทำให้เส้นขนานสองเส้นนี้ กลายมาเป็นเส้นตั้งฉาก เพื่อที่จะให้เราสองคนได้เจอกันได้พบกับสิ่งที่ใจนั้นเรียกหา แต่ทุกครั้งความพยายามก็ต้องกลายไปเป็นศูนย์เสมอ อาจเป็นเพราะอีกฝ่ายที่พยายามปิดกั้นสิ่งต่างๆที่กำลังจะเข้ามา ไม่พยายามทำอะไรเลย เส้นขนานคู่นี้ยิ่งนานวันจึงยิ่งห่างไกลกันไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน จะหาอะไรที่ลงเอยกันได้ยากมาก ทั้งๆที่ผมทำทุกอย่างให้เค้าเข้ามาใกล้ๆผม
แต่เขาก็ยิ่งกลับหนีห่างผมออกไปทุกที ไม่ว่าจะทำอะไรก็สวนทางกันไปทั้งหมด แต่ทุกอย่างผมก็ยอมรับและทนได้มาเสมอ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ยอมเสีย้ำตา ยอมทำและเฝ้าถนอมทุกๆอย่าง ทุกๆวันจะเฝ้าฟูมฟักความรักที่สวยงาม
แต่ปัญหาใหญ่คือ .. เขาคนนั้นไม่เคยรู้เลย ว่าผมรักเขา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้เลย และผมเองก็ไม่กล้าที่จะบอกเขาว่ารักเหมือนกัน ผมกลัว ผมขอเก็บความเจ็บช้ำความทรมานเอาไว้คนเดียว วันนั้นเขามีปัญหา เขาเสียใจ แต่ผมสิที่เสียใจยิ่งกว่า ผมอยากเข้าไปนั้งข้างๆเขาอยากให้เขาซบที่ไหลผม ระบายความทุกออกมา แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ มันไม่ใช่เลยผมตะโกนเรียกเขาจนสุดเสียง จนเขาหันมามองแต่แล้วก็เดินหนีผมไปเหมือนอย่างเคย ผมอยากรู้ถ้าหากเขารู้ว่าผมรักเขา เขาจะทำยังไงจะดีใจหรือเสียใจ
วันนี้ผมรวบรวมความกล้าที่จะไปบอกรักเขา และพยายามทำใจยอมรับกับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น กุหลาบช่อโตสีแดงเต็มไปด้วยเหงือ หน้าบ้านของเขาประตูเปิดอยู่ ตลอดทางผมได้กลิ้นหอมเย็นๆมาตลอดทาง กุหลาบช่อโตถูกวางลงบนโต๊ะอย่างบอบบาง พร้อมหยดน้ำหยดเล็กๆที่ใหลอาบสองแก้มผม ผมหันไปมองรูปถ่ายเขาอย่างทรมานและเจ็บช้ำที่สุดพร้อมกับคำพูด...เรารักอั้มนะ...ได้ยินมั้ยเรารักอั้ม....
จากคุณ :
ใบไม้ในสายลม
- [
6 มี.ค. 49 11:25:16
A:58.8.151.240 X:
]
หรือแค่เส้นขนาน
