ณ ที่โล่งหลังตึกเรียน เด็กน้อยวัยหกขวบถลกกระโปรงนั่งปัสสาวะอย่างรีบเร่ง หันซ้ายแลขวาเกรงว่าใครจะมาเห็นเข้า เมื่อปัสสาวะเสร็จ เธอกลับหลังหันเพื่อเดินออกจากหลังอาคารอันเปลี่ยวรก แต่ถึงกับผงะด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเด็กนักเรียนมัธยมตัวใหญ่ยืนพิงตึกมองตรงนิ่งมาที่เธอ ทั้งกลัวทั้งประหลาดใจหนูน้อยจึงวิ่งออกไปอีกทางหนึ่ง

           ตะวันเริ่มคล้อย สนามเด็กเล่นเริ่มร้างผู้คน แต่รถรับส่งนักเรียนของเธอยังไม่มา เด็กน้อยนั่งแกว่งชิงช้าเล่นอย่างหงอยเหงา ท้องเธอเริ่มส่งเสียงร้องเรียกหาอาหารมื้อเย็น  สักพักชิงช้าหยุดไกวด้วยฝีมือใครสักคนที่ยืนค้ำอยู่ด้านหลัง พี่ชายตัวจ้อยของเธอนั่นเอง

           "หิวไหมแดง ดำจะหาอะไรให้กิน" พี่ชายถาม

           "หิวจ๊ะดำ แต่แดงไม่มีเงินเหลือเลยสักบาท ดำมีตังค์เหรอ" หนูน้อยตอบ

           "มีสิ แต่แดงต้องทำอะไรให้ดำอย่างหนึ่งก่อนนะ" ดำว่าพลางจูงมือน้องสาว เดินหายไปในกระดานลื่นรูปจรวด แล้วบอกให้เธอปีนขึ้นไปนั่งบนบันได เด็กน้อยนึกว่าจะได้เล่นซ่อนหาจึงนั่งอมยิ้มอยู่อย่างนั้น พี่ชายหายไปได้สักครู่ ใครคนหนึ่งเดินลอดประตูเล็ก ๆ เข้ามา เธอรู้สึกแปลกใจมากจึงส่งเสียงเรียกพี่ชาย "ดำ ๆ อยู่ไหน คนนี้เป็นใครเหรอ"  ดำซึ่งบัดนี้ยืนกระสับกระส่ายมองซ้ายมองขวาอยู่หน้าประตูทางเข้าจรวด บอกให้น้องเงียบ แล้วเธอจะได้กินลูกชิ้นกับน้ำอัดลมของชอบ

           เด็กมัธยมคนนั้นนั่นเอง เขาสอดมือซ้ายเข้าใต้กระโปรง ดึงกางเกงในตัวจิ๋วของเธอลงไปที่ข้อเท้า ส่วนมือขวาล้วงต่ำเข้าไปในซิปกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลของเขา  แดงตัวสั่นด้วยความกลัว ทั้งงุนงงและตกใจไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สายตามองต่ำไปยังพี่ชายที่ยืนระแวดระวังอยู่ข้างล่าง ดำทำท่าปิดปากให้เธอดู  หนูน้อยไม่กล้ามองหน้าเด็กหนุ่ม ไม่รู้ไม่เข้าใจสักนิดว่าเขาเอาอะไรมาทิ่มมาถูที่เนินระหว่างต้นขาของเธอ  แดงนั่งหลับตาแน่นอย่างที่เธอทำทุกครั้งเมื่อกลัวอะไรสักอย่าง  

           เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า แล้วเสียงดำก็ดังขึ้น "เร็ว ๆ หน่อย ครูมา"  แดงรีบลืมตา มองเห็นหน้าเขาอย่างถนัดถนี่ เขาครางเสียงอู้อี้ บิดตัวโก่ง ปล่อยอะไรเปียก ๆ ลงที่ต้นขาเธอ  เมื่อเด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตาหนูน้อย เขาเอ่ยด้วยเสียงสาก ๆ สั่น ๆ ว่า ห้ามบอกใคร ไม่งั้นจะฆ่าให้ตาย พูดพลางเอามือมาบีบคอเธอหลวม ๆ แล้วก็มุดออกจรวดไป  น้ำตาของแดงไหลทะลักท่วมใบหน้าเล็ก ๆ  ดำเอื้อมมือมาพยุงน้องลงจากขั้นบันได พร้อมก้มหน้ายิ้มดูเหรียญห้าบาทในมือ

           "สองคนนั่น ทำอะไรอยู่ในนั้นน่ะ" เสียงครูเวรเฝ้าประตูโรงเรียนตอนค่ำถามอย่างสงสัย

           "ไม่มีอะไรครับครู น้องผมร้องไห้อยากกลับบ้านน่ะครับ" ดำตะโกนตอบ  จูงมือแดงไปหน้าโรงเรียน "มาม่ะ อย่าร้องไห้เลย ดำจะพาไปซื้อหนม"

-----------------------------

           เย็นมากแล้ว ลุงโตคนขับรถรับส่งนักเรียนยังมาไม่ถึงเช่นเคย แดงนั่งม้าโยกเล่นไปมาอย่างสนุกสนาน ถึงแม้จะรู้สึกปวดปัสสาวะมาก ๆ เธอก็กลั้นไว้อย่างนั้น เพราะไม่อยากวิ่งไปเข้าห้องน้ำหลังโรงเรียนซึ่งอยู่ไกลมาก  จนกลั้นไม่ไหวนั่นล่ะ เด็กน้อยจึงวิ่งหน้าตั้งมือกุมหว่างขาไปหลังตึกเรียนที่เธอชอบแอบไปปัสสาวะบ่อย ๆ แต่คราวนี้เธอไม่ลืมที่จะมองไปรอบกายจนแน่ใจแล้วว่า ไม่เห็นเด็กมัธยมตัวโตคนนั้น  แดงนั่งหลับหูหลับตาปัสสาวะอย่างสุดกลั้น สักพักก็ได้ยินเสียงเดินสวบสาบมาทางด้านหลัง เธอรีบหันขวับ เขามาอีกแล้ว เขายืนพิงตึกจ้องมาที่เธออีกแล้ว  คราวนี้หนูน้อยรีบลุกขึ้นวิ่งโดยไม่ใส่ใจว่าจะใส่กางเกงในเรียบร้อยหรือไม่  เมื่อพ้นสายตาเขามาได้เธอจึงหยุดดึงกางเกงในกับกระโปรงให้เข้าที่ แล้วรีบวิ่งตรงดิ่งไปยังศาลารอรถใกล้ประตูโรงเรียนที่คุณครูนั่งอยู่

           "แดง ๆ ไปเล่นกระดานลื่นกันอีกไหม แดงชอบไม่ใช่หรือ" ดำเรียก  

           แดงนั่งส่ายหน้ากอดครูแน่น  ส่วนคุณครูนั่งลูบหัวเธอด้วยความเอ็นดูอย่างไม่ติดใจอะไร  แดงมองผ่านดำไป เห็นเด็กมัธยมคนเดิมยืนมองเธอจากกระดานลื่นจรวดสีแดงเหลือง เธอหลบสายตาก้มหน้ากอดครูต่อไป  "ปิ๊น ๆ" เสียงแตรรถลุงโตดังขึ้น  แดงจำเสียงได้ เธอรีบไหว้ลาคุณครูแล้วคว้ากระเป๋าใบเล็กวิ่งไปขึ้นรถทันที

โดยนามปากกา : เสี่ยวฉือ