CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    * + ~ + * หวานใจ ... ยัยทอมบอย * + ~ + * ตอนที่ 2 (เฮ้...ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันชอบผู้ชาย -__-'')

    สวัสดีค่ะ เอาตอนที่สองมาฝากค่ะ

    ^^

    ลิงค์ตอนก่อน>>

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4165695/W4165695.html





    ตอนที่ 2  (เฮ้...ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันชอบผู้ชาย -__-'')  




    เช้าวันต่อมา ระหว่างที่อุรชาเดินตามหาเพื่อนสาวไปทั่วคณะ ก็ปรากฏว่าได้ยินเสียงของคนที่ตนกำลังตามหาดังอยู่ใกล้ๆ พอหันมองก็พบว่าแพรดาวกำลังยืนถกเถียงกับชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่ ท่าทางเคร่งเครียด

    “ดาวบอกแล้วไงคะว่าดาวไม่ไป!” นักศึกษาสาวหน้าหวานทำหน้ามุ่ยปฏิเสธเสียงแข็ง

    ทว่าอีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมเลิกราไปเสียที
    “โธ่แพรดาวครับ แค่ไปดูหนังกับผมรอบเดียวเอง เปิดโอกาสให้ผมมั่งไม่ได้เลยเหรอ”

    แพรดาวยังยืนคำเดิม แม้เสียงที่ได้ยินจะออดอ้อนมากสักขนาดไหนก็ไม่ยอมตบปากรับคำ
    “ไม่ค่ะ เลิกยุ่งกับดาวสักทีเถอะค่ะ ดาวจะขอปฏิเสธเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ”
    ก่อนจะเดินหนีออกมา

    แต่ชายหนุ่มยังคงเดินตามตื๊อแพรดาวไม่หยุด และเมื่อแพรดาวไม่ยอมหยุดฟัง ร่างสูงจึงพยายามจะคว้าแขนของแพรดาวเอาไว้ โชคดีนักที่อุรชาเดินเข้าไปขวางไว้ได้ทัน

    ปึก!

    อุรชาเดินเข้าไปขวางคนที่กำลังจะมาทำกริยารุ่มร่ามใส่แพรดาว นัยน์ตาสาวหล่อมองชายหนุ่มที่เตี้ยกว่าเธอดุๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร

    “แกเป็นใครวะ!” คนโดนขัดจังหวะตะโกนถาม ดูเหมือนว่าเขาจะนึกไม่ถึงว่าอุรชาเป็นผู้หญิง เพราะเหตุนั้นจึงถามมาด้วยคำพูดกระโชกโฮกฮาก ซึ่งอุรชาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร หันไปคว้าแขนแพรดาวพาออกไปจากที่ตรงนั้น

    แต่ชายหนุ่มคนเดิมก็ยังคงตามมาราวีไม่เลิก
    “แพรดาว เดี๋ยวก่อนสิครับ ผมอยากคุยกับคุณนะ...”

    หากเมื่ออุรชาหันไปจ้อง ท่าทีบอกว่า ถ้าขืนยังตามมาอีกล่ะก็...มีเรื่องแน่!

    ด้วยความสูงที่สูงกว่า และรัศมีความข่มมีมากกว่า ทำให้ชายหนุ่มได้แต่สบถฟึดฟัด ก่อนจะยอมร้างลาไปจนได้

    แพรดาวผ่อนลมหายใจออกมาเมื่อเห็นว่าคนตามตื๊อยอมเดินจากไปแล้ว
    “เฮ้อ! ดีนะที่อุนมาช่วย ไม่งั้นดาวไม่รู้จะโดนตามไปถึงไหน”

    อุรชาหันมองดูเพื่อนสนิทด้วยแววตาเป็นห่วง
    “ดาวไม่เป็นอะไรนะ ไอ้นั่นไม่ได้ทำอะไรดาวใช่ไหม”

    คนฟังส่ายหน้าไปมา พร้อมทั้งตอบเสียงหวานให้เพื่อนตัวสูงได้สบายใจ
    “ดาวไม่ได้โดนทำอะไรจ้ะ นอกจากโดนตื๊อเท่านั้น ขอบใจอุนมากเลยนะ”

    “ไม่เป็นไร ไม่ได้โดนทำอะไรก็ดีแล้ว” สาวหล่อคลายยิ้มโล่งอก ด้วยเมื่อครู่เห็นว่าแพรดาว เพื่อนสาวที่ตนสนิทด้วยกำลังอยู่ในภาวะไม่น่าไว้ใจ เธอเลยอดเป็นห่วงไม่ได้

    ก็แพรดาวน่ะทั้งตัวเล็ก บอบบาง น่าทะนุถนอม อุรชาเลยเป็นห่วงมากๆเวลาที่คนตัวเล็กกว่าคลาดจากสายตา
    แถมยังเป็นดาวเด่นประจำคณะอีก เลยยิ่งเป็นเป้าสายตาหนุ่มไปทั่ว

    “ไปเรียนกันเถอะนะ” อุรชาเอ่ยชวนเพื่อนตัวเล็ก และเมื่อคนฟังพยักหน้าตอบ ทั้งสองจึงเดินจูงมือกันไปทางตึกเรียนที่อยู่ไม่ไกลไปนัก

    และแล้วภาพเกี่ยวแขนกันเดินของทั้งสองก็ทำให้คนที่ถูกขัดจังหวะเมื่อครู่ยิ่งออกอาการแค้นใจหนัก
    หันมองดูร่างของอุรชาด้วยสายตาเคียดแค้น พลันนึกในใจว่า ไม่ว่าอย่างไรตนจะต้องได้แพรดาวมาเป็นของตนให้ได้




    เมื่ออุรชากับแพรดาวเดินถึงห้องเรียนแล้ว อุรชาก็นึกถึงธุระที่ทำให้ตนต้องเดินหาแพรดาวไปเสียทั่วมหาวิทยาลัยเมื่อเช้า ไม่รอช้า พอหย่อนก้นลงนั่งก็เอ่ยถามออกมาทันที

    “จริงสิดาว เมื่อวานดาวเป็นคนเอาไอ้นี่ใส่กระเป๋าอุนใช่ไหม”

    อุรชาว่าพลางหยิบใบปลิวงานประกวดพริตตี้ประจำงานกิจกรรมมหาวิทยาลัยที่จะจัดขึ้นทุกปีมาวางบนโต๊ะ แพรดาวพยักหน้ายอมรับง่ายดาย

    “ใช่ ดาวเอง ก็ดาวอยากให้อุนไปประกวด” แต่พลันก็ทำหน้าละเหี่ยเสียแล้ว เมื่อคนพูดนึกถึงความน่าจะเป็น
    “แต่มาคิดๆดูแล้ว อุนไม่ยอมแน่ๆ ช่างมันเถอะจ้ะ”

    “ดาว คือ...มันจะตลกไหม ถ้าอุนจะประกวดไอ้นี่จริงๆ”

    ประโยคคำถามของอุรชาเหมือนลมวูบหนึ่งที่ผ่านหูคนฟังไป หากเมื่อลมวูบนั้นเข้าสู่ประสาทและตีความออกมา คนฟังก็ร้องออกมาอย่างไม่เชื่อหู

    “ห๊า!! ว่าไงนะ อุนจะประกวด?”

    เสียงอันดังของแพรดาวเรียกสายตานับสิบคู่ในห้องเรียนให้หันมอง จนอุรชาต้องหันไปยิ้มเจื่อนๆขอโทษเพื่อนๆเหล่านั้น แต่กับเจ้าของเสียงดังๆนั้นยังคงตกใจไม่เลิก

    “จริงๆเหรอ อุนไม่ได้หลอกดาวนะ” เสียงของแพรดาวแม้จะหรี่ค่อยลงบ้างแล้ว แต่ก็ยังเข้มข้นไปด้วยความตกอกตกใจ

    อุรชาหน้ามุ่ย ก่อนจะตอบน้ำเสียงงอนๆ
    “ทำไมล่ะ นี่ดาวไม่เชื่ออุนหรือว่าอุนพูดจริง”

    แพรดาวรีบส่ายหน้า โบกไม้โบกมือเมื่อได้ยินคำตัดพ้อ
    “เปล่าๆนะ ดาวแค่ตกใจน่ะอุน ดาวขอโทษนะ” มือบางเลื่อนมาจับแขนของอุรชา พลางส่งสายตาหวานๆมาประจบ ก่อนจะถามไถ่ต่อด้วยน้ำเสียงธรรมดา
    “แล้วทำไมอยู่ๆอุนถึงได้สนใจล่ะ”

    อุรชาทำหน้าเหมือนคนกินของเปรี้ยวเมื่อถูกถาม พลันนึกไปถึงเรื่องเมื่อคืน ... นี่ถ้าพ่อ ลุง และพี่ชายไม่มายั่ว อุรชาคงไม่สนใจเรื่องประกวดอะไรพรรคนี้หรอก แต่เพราะพูดไปแบบนั้นแล้วก็เลยต้องทำจริงๆ ไม่งั้นได้เสียหน้า โดนพี่ชายล้อไปจนวันตายแน่

    คนคิด ก้มมองดูใบปลิวแล้วก็ยิ่งหนักใจ ... ปีที่แล้วคนที่ได้รางวัลนี้ก็สวยและหวานดูเป็นผู้หญิงมาขนาดไหนอุรชาจำได้ดี แล้วดูตัวเองสิ...ไม่มีอะไรที่จะตรงสเป็คเหล่าๆกรรมการเลยสักอย่าง แล้วแบบนี้...อย่าว่าแต่เหล่ารุ่นน้องที่เป็นแฟนคลับเลย จะทำให้พี่ชาย พ่อ และลุงมองเธอใหม่ได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เฮ้อ...




    ++ มีต่อค่า ++

    แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 49 05:27:28

    จากคุณ : iNt_GaL - [ 8 มี.ค. 49 05:08:54 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป