CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ผู้ชายฮอร์โมนเน่าๆ

    “สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้พี่แมน ผู้ชายหน้าตาเฉิ่มๆ ใส่แว่นตาหนาเตอะๆ ตามคำสั่งของแม่บุญธรรม

    “สวัสดีครับ” มันรับไหว้ฉัน พร้อมด้วยรอยยิ้มที่แสนจะอบอุ่นซะเหลือเกิน แว่บแรกที่ฉันเห็นหน้ามัน ก็รู้สึกว่ามันช่างดูเป็นผู้ชายที่สุภาพคนหนึ่งเชียวนะ

    ด้วยเหตุผลที่ว่าแม่มันเป็นแม่บุญธรรมฉัน เราเลยมีโอกาสได้พบเจอกันบ่อย โดยที่แม่ฉันก็ไม่ได้กีดกันอะไรออกหน้าออกตา และการที่ฉันยอมให้มันขับรถมาส่งที่บ้านบ่อยๆ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกพิศวาสอะไรมันซักนิดเลยนะ ก็แหม! หน้าตาซะขนาดนั้น เชยบรมสุดๆ แต่เป็นเพราะว่าฉันขัดคำสั่งผู้ใหญ่ไม่ได้ต่างหากหล่ะ ส่วนไอ้เรื่องพูดคุยกับมันช่วงที่ขับรถมาส่งนะเหรอ แทบไม่ค่อยมีเลย ถ้าจะเปรียบเทียบง่ายๆ ก็เหมือนกับว่าเรานั่งรถแท็กซี่กลับบ้านนั่นแหล่ะ มันมีหน้าที่ขับ ส่วนฉันมีหน้าที่นั่ง พอถึงจุดหมาย ก็คอนเวิร์ส ทางใครทางมัน แต่ของฉันดีหน่อย ตรงที่ไม่ต้องจ่ายกะตังค์ค่ารถ

    “ขอบคุณค่ะพี่” ฉันพูดคำนี้จนติดปาก เมื่อรถมันจอดเทียบหน้าประตูบ้านฉัน

    แต่ผู้ชาย โดยเฉพาะไอ้ผู้ชายที่ลงทะเบียนว่าเป็น “ผู้ชายฮอร์โมนเน่าๆ” หากมันคิดจะทำอะไรให้ผู้หญิงซักคนหนึ่งแล้ว ก็เหมือนบรรดานักเล่นหุ้นนั่นแหล่ะ ครั้นลงทุนแล้ว ก็อยากได้ผลตอบแทนกลับเป็นของธรรมดา หรือคุณกำลังจะบอกว่าคุณเล่นหุ้นโดยที่ไม่หวังอะไรกลับมาเลยนะเหรอ ไม่มีน้ำหน้าไหนเชื่อคุณหรอกนะ

    “ฮัลโหล จะคุยกับใคร อ๋อ! ฟ้านอนแล้ว”

    “อ้าว! แม่ ใครโทร.มา ทำไมไม่ให้ฟ้ารับสายหล่ะ”

    ทุกครั้งที่มันโทร.มาหาฉัน แม่ฉันมักจะตอบปฏิเสธอย่างนี้แทบทุกครั้งไป ทำให้ฉันอดสะใจไม่ได้ เพราะฉันก็ไม่อยากคุยกับมันเลย “แม่ไม่อยากให้คุยด้วยหรอก หน้าตาเชยๆ เฉิ่มๆ แบบนั้น จะไปคบกับเค้าทำไม ยิ่งตัวแม่เค้า พูดมากจนน่ารำคาญ”

    ก็ไม่รู้เป็นอะไรนะ ผู้ใหญ่แทบทุกคนที่พบเจอฉัน ก็มักจะเอ็นดูฉันกันทุกคนนะ อาจจะเป็นเพราะว่าฉันเป็นเด็กนอบน้อม มีสัมมาคารวะกับผู้ใหญ่ก็เป็นไปได้นะ และการพูดจาของฉันแต่ละคำ ก็จะมีคะและค่ะลงท้ายเสมอ แม่มันก็เป็นหนึ่งในผู้ใหญ่กลุ่มนั้นด้วย แต่การเอ็นดูของแม่มัน คงเรียกว่าเอ็นดูเป็นพิเศษกว่าคนอื่น จนถึงกับอยากได้ฉันเป็นลูกสะใภ้จนตัวสั่นเลย

    เวลาที่เจอแม่มัน ท่านก็จะเล่าเรื่องดีๆ ของมันให้ฉันฟังเสมอ จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ฉันกำลังนั่งฟังท่านเล่าอย่างเซ็งๆ อยู่นั้น ก็ตกใจกับประโยคนี้ “ถ้าลูกแต่งงานกับพี่แมน แม่ก็จะปลูกบ้านให้อีกหลังหนึ่งใกล้ๆ กัน”

    ตอนนั้นฉันก็เพิ่งอายุ 19 ปีเอง ส่วนมันหรือ ก็เพิ่งจะอายุ 21 ปี เรียกว่าเด็กกันทั้งคู่ อยู่ๆ ก็แม่มันก็มาจับให้แต่งงานกัน ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้คบกันเป็นแฟนเลย ฉันจึงโทร.ไปคุยเรื่องนี้กับมัน พร้อมกับปฏิเสธความต้องการของแม่มัน

    และหลังจากนั้นเพียงไม่กี่เดือน มันก็โทร.บอกฉันว่า “เอ่อ.. ฟ้า พี่กำลังจะแต่งงานนะ”

    “ห๊า!!” ฉันงงกับประโยคของมันมาก “แต่งงาน?” ฉันทวนประโยคของมันอีกครั้งหนึ่ง

    มันบอกว่าฉันไม่ยอมแต่งงานกับมัน “ก็เลยไปแต่งงานกับคนอื่นซะเลยนะหรือ” ฉันนึกด่ามันในใจ

    “พี่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่ง พี่ทำเค้าท้อง”

    “ไม่เชื่อหรอก มือฟ้าพี่ยังไม่เคยจับเลย”

    เมื่อมันโดนฉันคาดคั้นมากๆ เข้า ในที่สุด มันก็ยอมรับสารภาพว่ามันเจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอท้องไม่มีพ่อ มันก็เลยรับอาสาเป็นพ่อเด็กให้ ซึ่งเรื่องนี้ ยอมรับว่าฉันแอบชื่นชมในความดีของมันนะ ทำให้อดนึกเสียดายในใจไม่ได้ว่าเราเสียของดีไปหรือเปล่านะเนี่ย

    จากคุณ : นรัลดา - [ 10 มี.ค. 49 13:19:32 A:202.57.129.108 X: TicketID:085108 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป