ปี Jian’an ที่ 11 206 AD
(27 มกราคม 206 – 14 กุมภาพันธ์ 207)

ในฤดูใบไม้ผลิ เดือนแรก มีดาวหางปรากฏในกลุ่มดาวจระเข้ทางเหนือ

โจโฉนำทัพไปโจมตีโกกัน เขาทิ้งให้โจผี ลูกชายคนโตเฝ้าเมือง Ye พร้อมด้วยนายทหารคนสนิท ซุนต่ำคอยช่วยโจผี

โจโฉล้อมเมือง Huguan และในเดือนที่สามที่เมืองโดนล้อม โกกันไปหาเผ่าซงหนูขอความช่วยเหลือ แต่ Shanyu ไม่ยอมรับเขา โกกันหนีไปพร้อมทหารม้าไม่กี่คน หวังว่าจะสามารถหนีลงใต้ไปเกงจิ๋วได้ แต่ อองต่ำแม่ทัพใหญ่เมือง Shangluo จับเขาได้และสังหารเสีย ทั้งมณฑล เป๊งจิ๋ว จึงตกเป็นของโจโฉ (ในความจริงตอนนั้น โจโฉก็ยังไม่มีอำนาจเหนือแม่น้ำ Fen ทางเหนือ)

โจโฉแต่งตั้ง Liang Xi เป็นนายพันและผู้ตรวจการมณฑล เป๊งจิ๋ว ยังมีการไม่เชื่อฟังคำสั่งอยู่ในพื้นที่นี้และเผ่าคนเถื่อนก็รุกราน ขุนนางและชาวบ้านต่างหนีกันไปเข้าร่วมกับเผ่าต่าง ๆ ตระกูลผู้นำต่าง ๆ ซ่องสุมผู้คนและออกปล้นสะดมชาวบ้าน

เมื่อ Liang Xi มาถึงที่ทำการ เขาสนับสนุนให้ชาวบ้านกลับคืนบ้านเกิด เขาเชิญหัวหน้าผู้นำตระกูลที่มีอำนาจที่เป็นคนดีมีชื่อ แนะนำให้แต่งตั้งพวกเขาและส่งพวกเขาเข้าพบโจโฉที่ส่วนกลาง เมื่อพวกเขาจากไป Liang Xi รวบรวมทหารของพวกเขามาเป็นกองทัพหนุน และเมื่อกองทัพหลักจะออกไปสู้รบ เขาจะจัดการให้นายทหารของเขานำคนเหล่านั้นไปเป็นทหารอาสา เมื่อคนเหล่านั้นติดตามทัพไปรบ เขาก็ส่งครอบครัวทหารอาสาเหล่านั้นไปที่เมือง Ye ในครั้งเดียวหรือหลาย ๆ ครั้ง จนเขาย้ายคนหลายหมื่นคนในเมืองนั้น ถ้าใครไม่เชื่อฟังเขาก็จะนำทัพไปโจมตีพวกเขา และสังหารคนมากกว่าพันคน ผู้คนหลายหมื่นที่เหลือต่างยอมแพ้และยอมรับใช้เขา

Shanyu เวลานี้ต่างเคารพและเชื่อฟัง ผู้นำเผ่าโค้งคำคับลงกับพื้น พวกเขาทั้งหมดยอมเข้าร่วมและรับใช้ทางการทันทีถ้าพวกเขามีชื่อในสำมะโนครัวชาวจีน พื้นที่ชายแดนต่างสงบสุขและผู้คนก็ทำการเพาะปลูกแพร่ออกไป Liang Xi สนับสนุนการทำเพาะปลูกและให้คำแนะนำเรื่องการปลูกต้นหม่อน อะไรที่เขาสั่งการผู้คนก็คล้อยตาม อะไรที่เขาไม่อนุญาตผู้คนก็ไม่กล้าทำสิ่งนั้นอีก เหล่าผู้เฒ่าร้องเพลงสรรเสริญเขาว่า ในบรรดาขุนนางที่พวกเขาเคยได้ยินและรู้จัก ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนผู้ตรวจการอย่าง Liang Xi

Liang Xi เสนอให้แต่งตั้งบัณฑิตเช่น Chang Lin Yang Jun Wang Xiang Xun Wei และ Wang Ling ผู้ซึ่งจากบ้านเกิดมาเร่ร่อนในดินแดนของเขา โจโฉแต่งตั้งพวกเขาเป็นผู้นำตำบล แล้วพวกเขาแต่ละคนก็มีชื่อเสียงในเวลาต่อมา

ก่อนหน้านั้น Zhongchang Tong กลายเป็นบัณฑิตเร่ร่อนมายังมณฑล เป๊งจิ๋ว และได้เข้าเยี่ยม โกกัน โกกัน ต้อนรับเขาอย่างดีที่สุดและถามเขาเรื่องความเป็นไปของบ้านเมือง

Zhongchang Tong พูดกับเขาว่า ตัวท่านค้นหาสถานการณ์ที่จะเป็นวีรบุรุษ แต่ตัวท่านขาดความสามารถ ท่านให้ความเคารพแก่บัณฑิตและสุภาพชน แต่ตัวท่านกลับเลือกคนผิด คำเตือนที่ข้าพูดไว้ ท่านจงจำให้ดี โกกัน ภูมิใจในความสามารถตัวเองและไม่พอใจสิ่งที่ Zhongchang พูด ดังนั้น Zhongchang Tong จึงจากเขาไป

เมื่อ โกกัน เสียชีวิต ซุนฮกได้แนะนำให้แต่งตั้ง Zhongchang Tong เป็นขุนนางอาลักษณ์ เขาเขียนตำราที่ชื่อว่า Changyan ที่อธิบายการปกครองที่ถูกและผิด ใจความโดยย่อมีว่า

คนที่มีอำนาจและได้รับลิขิตสวรรค์ในตอนแรกนั้นไม่มีสิทธิ์ในแผ่นดินเลย เพราะว่าเขาไม่มีเชื้อสายกษัตริย์ คนทั้งแผ่นดินจึงพากันต่อต้านเขา เมื่อคนทั้งหมดที่ใช้สติปัญญาต่อสู้กับเขาอ่อนล้า และคนที่ต่อสู้ใช้กำลังกับเขาแล้วพ่ายแพ้ แล้วพวกเขาก็จะมาถึงจุดที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป ความสามารถของพวกเขาไม่อาจเทียบคน ๆ นั้นได้ ในที่สุดพวกเขาจะก้มหัวโก่งคอคำนับแล้วยอมรับคนผู้นั้นเป็นนายพวกเขา

นี่คือความสำเร็จที่เกิดขึ้นอย่างถูกต้อง แล้วคนที่มีอำนาจผู้นั้นจะลดความทะเยอทะยานของพวกเขา จิตใจประชาชนทุกผู้ต่างก็พอใจ ตำแหน่งที่สูงที่สุดทั้งหลายก็จะถูกครอบครองโดยคนเพียงตระกูลเดียว และอำนาจทั้งหมดจะขึ้นกับคนเพียงผู้เดียว ในเวลานั้น แม้ว่าคนผู้นั้นจะไม่มีความสามารถพิเศษอันใด แต่ความเมตตาของเขาเป็นที่ชอบใจของสวรรค์และแผ่นดิน และอำนาจของเขาก็เทียบเท่าเหล่าเซียนทั้งหลาย แล้วต่อให้ พัน Duke of Zhouหรือพันขงจื้อก้ไม่สามารถแข่งความฉลาดกับเขาได้ และล้าน Meng Ben หรือ Xia Yu ก็ไม่สามารถแข่งความกล้าหาญกับเขาได้

ต่อมา ผู้ปกครองที่โง่เง่าที่ได้อำนาจจากการสืบทอด เขาจะไม่เห็นว่าใครในแผ่นดินที่กล้าต่อกรกับเขา เขาจะเชื่อว่าเขาเองนั่นจะอยู่อย่างมั่นคงเหมือนดังสวรรค์และแผ่นดิน ดังนั้นเขาจึงครองแผ่นดินตามอำเภอใจ ไม่ช้าเขาก็จะนำความชั่วในใจออกมาแสดง เจ้านายและลูกน้องมีส่วนร่วมในความรับผิดชอบความผิดของพวกเขา เมื่อเบื้องสูงและต่ำต่างกระทำผิด การบริหารบ้านเมืองและจิตใจประชาชนถูกละเลย แล้วกิจการบ้านเมืองก็จะถูกละทิ้งและวุ่นวาย

คนที่เขาเชื่อใจแต่งตั้งเป็นขุนนางและปฏิบัติเหมือนเพื่อนก็เป็นเพียงคนที่จะชักจูงไปในทางเลวร้าย คนที่เขาพอใจและให้เกียรติมีเพียงญาติสนิทของฮองเฮาหรือญาติของมเหสีคนอื่น ๆ พวกเขาทำลายความมั่งคั่งของแผ่นดิน พวกเขาทำลายกระดูกสันหลังของแผ่นดินที่หล่อเลี้ยงผู้คนทั้งแผ่นดิน ความไม่พอใจและอาฆาตแค้นของราษฎรทำให้ขุนนางของเขาไม่มีที่จะไป และภัยพิบัติและโจรกบฏจะเกิดขึ้นพร้อมกัน หัวใจของแผ่นดินก็จะสับสนวุ่นวาน พวกคนเถื่อนก็จะโจมตีบุกรุกเข้ามา เหมือนแผ่นดินที่ทรุดลงหรือกระเบื้องที่แตกสลาย แล้วราชวงศ์ก็จะหายไปภายในวันเดียว

คนที่ครั้งหนึ่งข้าเคยใส่ใจเหมือนเป็นลูกหลาน บัดนี้เป็นโจรและศัตรูที่จะมาดื่มเลือดข้า ตอนนี้มาถึงจุดที่ความชอบธรรมจากสวรรค์ได้เคลื่อนจากและอำนาจก็หายไป แต่ผู้นำก็ยังไม่ตื่นและเสียใจ แน่นอนเพราะว่าเขาเกิดมาท่ามกลางความมั่งมีและถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีเกินไป ในขณะที่การไม่รู้จักประมาณตนและการขาดศีลธรรมนำมาความโง่และความชั่วร้าย

การเอาตัวรอดและการล่มสลายเป็นวัฏจักรของหลายราชวงศ์ เพียงแต่การบริหารบ้านเมืองที่ดีและการก่อกบฏนั้นหมุนเวียนสับเปลี่ยนกัน นี่คือวิถีที่มั่นคงของลิขิตสวรรค์

ในฤดูใบไม้ร่วง เดือนที่เจ็ด Zhang Meng เจ้าเมือง Wuwei สังหาร Handan Shang ผู้ตรวจการมณฑลเองจิ๋วกองทัพของมณฑลจึงเข้าโจมตีและสังหารเขากลับ Zhang Meng เป็นบุตรของ Zhang Huan

ในเดือนที่แปด โจโฉเดินทางไปตะวันออกเพื่อจัดการกับโจรสลัด Guan Cheng เมื่อเขามาถึงที่ Chunyu เขาได้ส่ง งักจิ้นและลิเตียนไปโจมตี Guan Cheng พวกเขาจัดการ Guan Cheng พ่ายแพ้จนต้องหนีออกทะเลไปอยู่บนเกาะ

เซียงหู ก่อกบฏอีกครั้ง โจโฉส่ง อิกิ๋ม ไปโจมตีและสังหารเขา

ในปีนั้น เล่าฮี บุตรของเล่าฮก (อดีตอ๋องแห่ง ฮองหลิม) ได้รับการแต่งตั้งเป็น อ๋องแห่ง ฮองหลิม อาณาเขตทั้งแปด Qi, ปักไฮ, Fuling, แห้ฝือ, Changshan, Ganling, Jiyin และ เพงหงวนก้วน ถูกยกเลิก

เผ่า Wuhuan ได้เข้ามาหาผลประโยชน์โดยอาศัยที่แผ่นดินกำลังวุ่นวาย และได้รุกรานแผ่นดินจีนซึ่งทำให้พวกเขาปกครองชาวจีนแสนกว่าครอบครัวในดินแดนที่ยึดได้ อ้วนเสี้ยวเคยแต่งตั้งหัวหน้าพวกเขาเป็น Shanyu แล้วเขาก็ส่งลูกสาวของลูกน้องเขาโดยแกล้งว่าเป็นลูกสาวของตัวเอง ให้พวกนางแต่งกับเหล่าหัวหน้าพวกคนเถื่อน

เป๊กตุ้น หัวหน้าเผ่า Wuhuan แห่ง เลียวซี เป็นผู้นำเผ่าที่ทรงอำนาจและเคยได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากอ้วนเสี้ยว อ้วนซงและอ้วนฮีจึงไปหาเขาขอความช่วยเหลือ เป๊กตุ้น จึงได้นำทัพโจมตีชายแดนหลายครั้งเพื่อช่วยเหลืออ้วนซงยึดดินแดนกลับคืน

เพื่อต้องการโจมตี เป๊กตุ้น โจโฉขุดคู Pinglu และ Quanzhou เพื่อใช้ขนส่งสัมภาระกองทัพ

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kazama&date=06-02-2006&group=11&blog=1