ความคิดเห็นที่ 1 ฟ้ามืดแล้ว แสงดาวทอระยับวับเป็นประกายอยู่บนพื้นฟ้าสีดำมืดด้านบน ขณะที่อุรชาและจีรัชยะกำลังจะเดินไปยังรถยนต์ของกัปตันหนุ่มที่จอดอยู่ โทรศัพท์มือถือตัวน้อยของอุรชาก็ส่งเสียงร้องดังขึ้น เมื่อเจ้าของหยิบขึ้นมามองก็พบว่าแพรดาวเป็นคนโทรเข้ามาหาเธอนั่นเอง “ว่าไงจ๊ะดาว” เสียงใสกรอกถามลงไป หากอีกฝ่ายดูจะร้อนรนจนเก็บอาการไม่อยู่จึงแสดงออกมาทางน้ำเสียง “อุน อุนมารับดาวหน่อยได้ไหม ดาวไม่กล้าออกไปคนเดียวน่ะ” แพรดาวดูตื่นกลัวไปทั้งน้ำเสียง อุรชากดหัวคิ้วลง นึกร้อนใจกับคำพูดของเพื่อนสาว “ดาวอยู่ที่ไหนน่ะ แล้วเกิดอะไรขึ้น” “ตอนนี้ดาวอยู่ในห้างฯใกล้ๆมหาวิทยาลัยน่ะอุน พอดีดาวมาซื้อของ แต่ ... อุนยังจำเมื่อวันก่อนได้ไหม ที่มีรุ่นพี่คนหนึ่งมาตามตื๊อดาวน่ะ นี่ตั้งแต่ดาวออกมาจากมหาวิทยาลัย พี่คนนั้นเขาก็ยังตามดาวไม่เลิกเลย ดาวกลัวน่ะอุน” แพรดาวกระสับกระส่ายอยู่ในห้องน้ำหญิงของห้างสรรพสินค้า ไม่นึกเลยว่าแค่แวะเข้ามาซื้อของนิดหน่อยจะทำให้เกิดเรื่องน่ากลัวขึ้นแบบนี้ เธอต้องมาถูกเดินตามตลอดเวลาแบบนี้ ก็จริงอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า คนมากมายขวักไขว่ แล้วยิ่งหัวค่ำแบบนี้คนกยิ่งเยอะ แต่ถ้าออกไปจากห้างฯก็อาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้  เวลาแบบนี้เลยทำให้เธอนึกถึงเพื่อนร่างสูงขึ้นมา เพราะมีอุรชาข้างๆกายครั้งใด เหมือนความน่ากลัวจะมลายหายไปหมดสิ้นทุกครั้ง และเมื่อเป็นเช่นนี้อยู่ทุกเวลา นั่นก็ทำให้อุรชารู้สึกร้อนรนกับเหตุการณ์แบบนี้ไม่น้อย จีรัชยะเลยขันอาสาไปด้วย เพราะอย่างน้อยมีผู้ชายจริงๆอยู่ด้วยน่าจะดีกว่า ตามปากคำที่แพรดาวบอกนั้น เธอรออยู่ในส่วนของห้องน้ำหญิงชั้นที่สองของห้างฯ เมื่ออุรชาไปถึงก็พบว่ารุ่นพี่คนนั้นกำลังยืนด้อมๆมองๆหาแพรดาวอยู่ใกล้ๆห้องน้ำหญิงจริงๆ “บ้าเอ๊ย! ทำไมถึงได้ตื๊อชะมัดนะ” อุรชาเผลอบ่นออกมาเบาๆไม่ได้ ก่อนจะพากายเข้าไปในห้องน้ำหญิงเพื่อไปหาแพรดาวตามที่นัดเอาไว้ พอร่างสูงโผล่เข้าไปเพียงเท่านั้น แพรดาวที่ยืนใจเสียอยู่ก็ถลาเข้ามาหาทันที “อุน ทำไงดี ดาวทนไม่ไหวแล้วนะ ทำไมจะต้องโดนแบบนี้ด้วย” คนถามนึกหน่ายใจนัก อยากจะใช้ชีวิตสงบสุขก็ไม่ได้ ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ตลอด อุรชาลอบถอนหายใจเบาๆเมื่อนึกคำตอบขึ้นมาได้ ก็เพราะน่ารักมากๆน่ะสิเลยโดนแบบนี้ ... นี่คงจะเป็นเคราะห์ของคนหน้าตาน่ารักแบบนี้ ส่วนเธอ...เหมือนผู้ชาย เลยไม่ต้องมาหัวเสียกับเรื่องผู้ชายตามตอแย “มาเถอะดาว ไม่เป็นไรหรอก มากันตั้งหลายคน ไอ้บ้านั่นไม่กล้าทำอะไรหรอก” อุรชาจับมือเพื่อนสาวแน่นเป็นการให้ความมั่นใจ ดวงตากลมๆยังคงสั่นระริกด้วยไม่อยากจะออกไปเจอพฤติกรรมเหมือนคนโรคจิตแบบนั้น แต่เมื่ออุรชาบอกมาถึงขนาดนี้ ทำให้แพรดาวยอมเดินตามออกไป คราแรกที่รุ่นพี่คนนั้นหันมาเห็นแพรดาว คล้ายๆจะอมยิ้มพอใจ ทว่าเมื่อพบว่ามีใครอีกคนเดินขนาบออกมาด้วย สีหน้ายิ้มแย้มนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งในทันใด ตามมาด้วยสายตาคั่งแค้นด้วยความอาฆาต ท่าทางแบบนั้น อดทำให้อีกคนที่ร้องจะตามนึกหวั่นใจแทนสาวทอมอย่างอุรชาไม่ได้ “ไม่เป็นไรแน่หรืออุน พี่ว่าเขาทำท่าเหมือนจะไม่พอใจนะ” จีรัชยะเอ่ยถามขึ้นในรถยนต์ หลังจากขับไปส่งแพรดาวที่บ้านพักแล้ว อุรชาได้ฟังก็นึกชื่นใจที่เขาเป็นห่วงเธอ แต่ก็เข้าใจว่าคงเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องที่จะต้องนึกห่วงใยกันเป็นธรรมดา “ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่จี ไม่มีใครกล้าทำอะไรอุนหรอก ดูสิใครๆก็คิดว่าอุนเป็นพวกทอมบอย ดีแต่ใช้แรง” คนพูดนึกขำในใจ เวทนากับปมด้อยที่ตัวเองมี ที่บางครั้งก็ดูมีประโยชน์ขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยก็ช่วยให้แพรดาวปลอดภัยมาจากพวกคนชอบตื๊ออย่างรุ่นพี่คนนั้น ทว่าจีรัชยะยังคงไม่วางใจ เอ่ยบอกย้ำความจริงที่เธอเป็น “แต่ยังไงอุนก็เป็นผู้หญิงนะ ยังไงก็น่าห่วงอยู่ดี” คำพูดของเขาแทบจะทำเอาคนที่ตาเลื่อนมองไปรอบๆ หันมามองคนพูดแน่นิ่ง โดยที่เขายังคงจับจ้องสายตาไปยังถนนตรงหน้า “ต่อไปนี้ก็ต้องระวังให้มากรู้ไหม กลับดึกๆก็บอกพี่ พี่จะมาส่ง ... เข้าใจไหมคะ” ร่างสูงพูดจบก็หันมารอฟังคำตอบจากคนข้างๆ อุรชาเรียกสติกลับมาจากความตื้นตันใจที่เขาห่วงใยในฐานะที่เธอเป็นผู้หญิง เขามองเธอเหมือนผู้หญิงธรรมดาที่ดูน่าห่วงสำหรับเขา มันจะดูเพี้ยนไปหรือไม่ก็ไม่รู้ แต่ว่าเธอรู้สึกดีใจจัง คนฟังคลี่ยิ้มกว้างกว่าที่เคย จนดวงตากลมๆสุกสดใส ไม่ต่างอะไรกับดวงดารา ที่พร่างพราวอยู่ ณ เบื้องบนเลย “ค่ะ” แล้วก็ยิ่งแน่ชัดในใจเข้าไปใหญ่ว่า ... ต่อให้คนทั้งโลกมองเธอยังไง เธอก็คงจะไม่ใส่ใจ เพียงขอแค่คนเดียวคนนี้เข้าใจในสิ่งที่เธอเป็น เธอก็มีความสุขจนไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว มือบางเทน้ำในถังที่เพิ่งเอาผ้าถูพื้นลงไปซักลงใส่ท่อด้านหลังโรงยิมฯ หากว่ายังไม่ทันจะเสร็จ ก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนเดินเข้ามาใกล้ อุรชาใช้เสียงสายตาที่ปรายไปมอง เห็นเพียงร่างเงาก็รู้แล้วว่าเป็นใคร “แก แกเป็นอะไรกับแพรดาวกันแน่!” ฝ่ายนั้นดูไม่อ้อมค้อมเลย ถามมาตรงๆโจ่งแจ้ง อุรชาวางถังพลาสติกลงบนพื้น ก่อนจะหันไปตอบเขาชัดเจนเช่นกันบ้าง “เป็นอะไรก็ไม่สำคัญหรอก แต่พี่เลิกตามตื๊อดาวเขาสักทีเถอะฮะ” อุรชาพยายามพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็น หากอีกฝ่ายคงไม่ยอมฟังความอะไรจากเธอหรอก “คนที่จะเลิกไม่ใช่ฉัน แต่เป็นแก! เข้าใจไหม?” คนพูดไม่พูดเปล่า ทั้งยังตรงเข้ามากระชากคอเสื้อคนตัวสูงกว่า จ้องนัยน์ตามองอุรชาอย่างมาดร้าย แต่ร่างบางยังคงยืนมองนิ่งๆ นั่นยิ่งทำให้คนหาเรื่องยิ่งรู้สึกเดือดดาลมากขึ้นไปใหญ่ “ทำไม ทำหน้าแบบนั้น คิดจะท้าทายกันใช่ไหม ... จำไว้ ถ้าขืนยังแส่เข้ามาอีกล่ะก็ แกเจ็บแน่!” พูดจบ รุ่นพี่หนุ่มก็ยอมปล่อยมือจากคอเสื้อยืดซ้อมกีฬาของอุรชา เสียแต่ว่าปล่อยแรงไปหน่อย เลยทำให้ร่างบางร่วงลงไปก้นจ้ำเบ้ากับพื้นซีเมนต์ดังปั่ก! คนทำนึกสะใจ หัวเราะร่าเมื่อเห็นอีกฝ่ายลงไปนั่งกองอยู่แบบนั้น ทั้งยังไม่วายทิ้งคำขู่เอาไว้เป็นของต่างหน้า “จำไว้นะแก อย่าได้สะเออะมายุ่งกับแพรดาวอีก” คนหาเรื่องจึงยอมเดินจากไปได้เสียที อุรชาเงยมองตามร่างนั้นก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ “คนอะไร กร่างเสียจริง!” หญิงสาวบ่นเบาๆ แล้วจึงขยับลุก เมื่อเอามือไปปัดกางเกง กลับรู้สึกแสบจี๊ดที่ฝ่ามือ และเมื่อหงายมือออกดูก็พบว่าเป็นรอยแผลถลอกเลือดซิบ อุรชาส่ายหน้าไปมากับแผลถลอกนั้น ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในโรงยิม เพื่อจะไปทำแผลที่ฝ่ามือ ทว่า จีรัชยะเดินตรงมาทางเธอพอดี “อ้าวอุน ไปไหนมาน่ะ พี่ตามหาซะทั่ว” คนถาม ถามไป เท้าก็ก้าวไวๆเข้ามาดู “ตามหาอุนหรือคะ พี่จีมีอะไรหรือเปล่าคะ” อุรชาถามกลับ จีรัชยะคลายยิ้มบางๆให้หญิงสาวก่อนจะตอบให้รู้ว่าทำไมเขาถึงได้เฝ้าแต่ตามหาเธอ “ก็พี่เป็นห่วงอุนนี่ เหตุผลพอไหมคะ” พลางเอียงคอถามกลับมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าน่าเอ็นดูเสียอีก เล่นเอาอุรชาเขินวาบ ทำได้แค่เพียงก้มหน้าหนีแววตาคมๆแสนอ่อนโยนคู่นั้นของเขา และดวงตาคู่นั้นเองก็มองเห็นว่าที่มือบางๆของอุรชามีรอยแผลถลอกอยู่ ไม่รอช้าจีรัชยะก็เอ่ยถามออกไปอย่างเป็นห่วง “อุนเป็นแผลนี่ ไปโดนอะไรมาหรือ” อุรชาเองก็เกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองจะไปทำแผลที่มือ เธอก้มมองรอยแดงฉานที่ฝ่ามือแล้วตอบกลับไป “อ่อ เมื่อกี้มีเรื่องนิดหน่อยน่ะค่ะ คนที่ตามตื๊อแพรดาวเขามาหาเรื่องอุนนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ก็คงแค่โกรธที่อุนไปพาดาวเมื่อวาน” คนพูดพูดหน้าซื่อๆยิ้มๆ ไม่มีแววหวาดกลัวหรือหวาดหวั่นกับภัยที่เกิดขึ้นเลย คนฟังเสียอีกที่ใจหายวาบเมื่อได้ฟังเรื่องนี้ “พี่บอกแล้วใช่ไหม ว่าให้อุนระวังตัว” จีรัชยะตำหนิหญิงสาวเสียงขุ่น โทษฐานที่ทำให้เป็นห่วงและเอาตัวลงไปเสี่ยงกับเรื่องอันตราย หากอีกฝ่ายยังคงยิ้มออก พร้อมทั้งยืนยันว่าตัวเองไม่เป็นอะไรแน่ๆ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่จี ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ อุนสบายมาก” จีรัชยะมองคนพูดนิ่ง แววตาเหนื่อยล้าระอาเสียจริง อุรชา ก็เป็นแบบนี้อยู่เรื่อย เป็นมาตลอดตั้งแต่รู้จักกันเมื่อปีแรกจนมาถึงตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น ที่เห็นเรื่องของคนอื่นล่ะเป็นใหญ่เสมอ ทีกับการดูแลตัวเองทำไมถึงได้ละเลยแบบนี้นะอุรชา รู้บ้างไหมว่าทำแบบนี้ เขาจะเป็นห่วงขนาดไหน ... “จะไม่ห่วงได้ยังไง อุนเป็นผู้หญิงนะ อีกอย่าง .... พี่ก็บอกแล้วนี่ว่าพี่เป็นห่วงอุน วันหลังอุนควรระวังตัวมากกว่านี้หน่อยนะ ถ้าไม่ห่วงตัวเอง ก็ห่วงหัวใจของคนคนนี้บ้าง อย่าทำให้พี่ใจหายแบบเมื่อกี้อีกเลย นะครับ” จีรัชยะแทบจะทำเอาอุรชาตัวแข็งเป็นหินเมื่อได้ฟังคำพูดเสียงนุ่มๆดั่งมนตราของเขา ในขณะที่กายยืนนิ่ง แววตากลมมองใบหน้าหล่อเหลาอยู่นาน และหัวใจดวงน้อยก็เต้นหรี่ยิ่งกว่ารัวกลอง จีรัชยะก็ได้ยื่นมือไปประคองมือน้อยเอาไว้ ในท่าทีเขามิได้แสดงออกว่าจะต้องการล่วงเกินเธอหรืออย่างไร ด้วยแววตาของเขาที่แฝงแววความห่วงหาอาทรณ์ไว้นั้น ทำเอาอุรชาได้แค่ยืนนิ่งๆ ฟังคำที่เขาเอ่ยบอก “พี่ว่า อุนไปทำแผลก่อนเถอะนะ” ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนจากฝ่ามือไปเป็นประคองเบาๆที่ข้อมือบาง แล้วจึงพาเจ้าของมือน้อยไปยังห้องพยาบาลที่ตั้งอยู่อีกฟากของโรมยิมฯ จบตอนที่ 3 ค่ะ ^^ จากคุณ : iNt_GaL - [ 14 มี.ค. 49 04:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องขอโทษด้วยนะคะที่คราวนี้มาสั้น พอดีเพิ่งส่งงานเสร็จ เลยสตอกไว้ได้แค่นี้เอง >__< ต้องขอบคุณเพื่อนๆมากๆค่ะสำหรับทุก คอมเมนท์ ความเห็น และกำลังใจค่ะ ดีใจมาก มาตอบความเห็นเพื่อนๆกันดีกว่านะคะ จากคุณ : nongwin พี่จีอาจจะกำลังจีบในแบบที่พี่จีเป็นก็ได้นะคะ แฮ่ๆ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) เนอะ โรสก็ชอบคนแบบหนูอุนอะ 555+ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) โอ๊ะโอ อย่าเคืองพี่จีเลยน้า ตอนนี้พอจะไถ่โทษ ที่พี่จีไม่ยอมจีบน้องอุนได้หรือเปล่าน้า จากคุณ : oreocream อะนะ พี่จีของโรส เอ้ย ของอุนน่ารักอยู่แล้นนน จากคุณ : :::อาราเร่::: จากคุณ : เม-ดา นั่นจิๆ จากคุณ : OgaRyu - หนูอุนดีใจแย่ มีคนเชียร์มากมายขนาดนี้ อิอิ จากคุณ : ณัฐกร - ขอบคุณค่า อีกไม่นานแล้วนะคะ หนูอุนก็จะขึ้นประกวด แต่ดันมีเรื่องมาซะก่อนนี่สิ เฮ้อ...แล้วหนูอุน จะโดนทำอะไรไหมเนี่ย เฮ้อๆๆ น่ากลัวแทนจริงๆ จากคุณ : Skyline_CII มาส่งยิ้มหวานๆให้หรือคะ ... ระวังคนแถวนี้จะใจละลาย ไปกับรอยยิ้มหวานๆนะค้า เอิ๊กๆๆ จากคุณ : ยัยแก้มป่อง ^^ น่ารักเนอะ บอกแล้ว โรสเขียนหวานก็เขียนได้น่อ 555+ (ปกติแต่งแต่เรื่องเศร้าๆ) จากคุณ : aNISS ขอบคุณค่า ^^ ดีใจมากเลยน้า จากคุณ : GoOsHa!R (join_Eng) ตอนนี้ยัง แต่ตอนหน้าไม่แน่ค่า จากคุณ : scottie ฉุนเลยเหรอคะ ... แหม... ชื่อมันขึ้นๆจมูกไงไม่รู้สิ ชื่อ อุน แหละ น่ารักกว่าไหม แหะๆ จากคุณ : น้ำพลอย สูงแบบนี้ โรสก็แอบอยากได้แบ่งมาบ้าง (เพราะตัวเองเตี้ย - -) แต่สูงขนาดหนูอุน คงไม่ไหวอะ เอิ๊ก! จากคุณ : ไฟเย็น (FaiYeN) อยากแต่งพระเอกหวานๆค่า แต่อย่าให้มีเรื่องขมนะ ... หึหึ แล้ว อย่าหาว่าโรซี่ไม่เตือน เอิ๊ก! จากคุณ : sushii (Sushii) บอกตรงๆก็ไม่ลุ้นจิคะ เอิ๊ก จริงม้าาา~?? จากคุณ : &gt;&gt;&gt;Ann&lt;&lt;&lt; (บัวน้ำใส) ไม่รู้เหมือนกันว่า พี่จีจะเชื่ออุนตลอดไปไหม -___-'' (เอ๊ะ?? ยังไงกัน??) พบกันใหม่ตอนหน้านะคะ ตอนนี้ลาไปก่อนค่ะ บายๆ สวัสดีค่ะ ปล. (edit) โอ๊ยตาย เมื่อคืนสงสัยเบลอหนัก ทั้งๆที่ตอบคอมเม้นไว้ครบแล้ว แต่เอาลงกระทู้ดันยกมาแค่ส่วนเดียว เวรกรรม >_< ขอโทษด้วยนะคะ พอดีโรสเบลอๆง่ะ แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 49 12:04:07 จากคุณ : iNt_GaL - [ 14 มี.ค. 49 04:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มากรี๊ด!!!พี่จีค่ะ น่ารักจัง สงสัยคุณพ่อจะหวงหนูอุนนะเนี่ย ท่าทางคราวนี้พี่จีต้องดูแลหนูอุนไม่ให้คลาดสายตาแล้วมั้ง รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 14 มี.ค. 49 08:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านต่อแล้วค๊าบ... หุหุ พี่จี แมนมั่กๆ ฮ่าๆ รอดูงานประกวดครับ จากคุณ : OgaRyu - [ 14 มี.ค. 49 09:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 14 มี.ค. 49 10:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น่ารักดีค่ะ  รออ่านตอน4อยู่นะจ๊ะ จากคุณ : sasatorn (sasatorn) - [ 14 มี.ค. 49 11:27:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีพี่จีเป็นห่วงเป็นใยขนาดนี้ โอ๊ย...โรแมนติกซ้า จากคุณ : เม-ดา - [ 14 มี.ค. 49 11:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อบอุ่นจริงๆพี่จีขา จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 14 มี.ค. 49 11:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พี่จีพูดให้หนูอุนใจละลายซะแระ จากคุณ : nongwin - [ 14 มี.ค. 49 15:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ้าว อ หรอกเหรอ ฟอนท์มันตัวเล็ก นึกว่า ฉ นะเนี่ย ยังงว่าไม่เหมือนชื่อผู้หญิง จากคุณ : scottie - [ 14 มี.ค. 49 17:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ๊าย..พี่จีขา ไหงน่ารักงี้นี่ >_< อยากได้แบบนี้อ่ะ หนูจาเอาๆ.. ฮี่ฮี่ จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 14 มี.ค. 49 19:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รอตอนที่ 4 หนะค่ะ ชอบวิธีการใช้คำเรื่องนี้จัง เข้าใจง่าย สบายๆ อ่านแล้วมีความสุข....^__^ จากคุณ : >>>Ann<<< (บัวน้ำใส) - [ 14 มี.ค. 49 19:50:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ++ เหอๆ ++ สงสารนู๋ดาวแต่ก็เห็นใจพี่จีนะเนี่ย ++ แต่อยากเห็นพี่อุนตอนแปลงโฉมซะแล้ว ^^ ++ คงจะน่ารัก ^o^ จากคุณ : GoOsHa!R (join_Eng) - [ 14 มี.ค. 49 22:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 นายจีนี่ ชอบอุนแล้วไมไม่บอกให้เค้ารู้ละเด๋วก็แห้วหลอกเหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 16 มี.ค. 49 18:43:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 18 มี.ค. 49 17:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หุหุ น่ารักทั้งพี่จีและน้องอุนเลย รอตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : บัวหิมะ (losmy) - [ 26 มี.ค. 49 21:01:36 ]