ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 4 ก๊อกๆ!!  ก๊อกๆ!!   “มีอะไรเหรอ” ยอดพธูถามเมื่อเปิดประตูออกไปเห็นสองสามีภรรยามายืนออกัน อยู่หน้าห้องพักของเธอ “ฉันจะมาทำแผลให้พี่พลน่ะ” กานพลูบอก “เขายังอาบน้ำอยู่เลย .. เดี๋ยวฉันทำให้ก็ได้นะ” ยอดพธูเสนอขึ้นมาแล้วก็ต้องตี หน้าขรึมเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักกับสามีแอบอมยิ้มอย่างล้อเลียน “ดีเลย ได้ยอดดูแลอย่างนี้ นายพลคงอ้อนเจ็บไปอีกนาน เอ้ย.. ไม่สิ คงจะต้อง หายไวขึ้น” คฑาวุธแซวเมื่อยอดพธูรับกล่องอุปกรณ์ทำแผลไปจากมือภรรยาของตน “แหม .. คิดอะไรออกไปคะพี่โอ๊ต” กานพลูเสริมให้อีก เป็นผลให้ยอดพธูทำที จะส่งกล่องเล็กนั้นคืน “เปลี่ยนใจแล้ว เป็นพี่เป็นน้องก็ดูแลกันไปเองแล้วกัน” “ไม่ได้หรอกตอนนี้ฉันมีสามีต้องดูแลจ้ะ น่านะ .. ไหนๆ ก็อยู่ห้องเดียวกันแล้ว ก็ช่วยดูแลเขาหน่อยแล้วกัน” คนฟังหมั่นไส้สองสามีภรรยาคู่นี้ซะจริง ส่งค้อนวง ใหญ่ๆ ให้ไปทีนึงก่อนที่ทั้งคู่จะพากันจากไปด้วยใบหน้าเกลื่อนยิ้ม กองพลอาบน้ำเสร็จก็ทำทีเป็นเดินขโยกเขยกออกมาจากห้องน้ำ ยอดพธูเห็น อาการนั้นก็รู้ทันว่าเพื่อนร่วมห้องจำเป็นกำลังพยายามเรียกร้องความสนใจ จากเธออยู่ .. เหอะ .. กะอีแค่แผลนิดนึงทำมาเป็นเดินไม่สะดวก ..  จึงทำเป็น ไม่เห็นไม่ได้สนใจอาการนั้น เพราะขืนเธอนั่งมองอยู่เฉยๆ ก็จะดูแล้งน้ำใจ แต่หากเข้าไปช่วยมีหวังผู้กองหนุ่มได้ใจคิดว่าเธอเป็นห่วงเป็นใย ผู้กองหนุ่มเมื่อเรียกร้องความสนใจครั้งแรกไม่สำเร็จก็เริ่มแผนสอง โดยการ ทิ้งตัวลงนั่งลงอย่างแรงข้างๆ ร่างบางที่นั่งอยู่ก่อนแล้วบนโซฟาตัวนุ่มหน้า ทีวีก่อนครวญเบาๆ “แสบชะมัดเลย สงสัยแผลจะลึกมากด้วยเนี่ย” ตาคมแอบมองปฏิกิริยาของ หญิงสาวที่ทำเป็นสนใจรายการทีวีอยู่ แต่ .. นิ่ง เธอยังคงไม่มีปฏิกิริยาใด ตากลมยังคงเอาแต่จับจ้องหน้าจอทีวี กองพลเหลือบไปเห็นกล่องเครื่องมือ ทำแผลพอดีจึงเอ่ยปาก “สงสัยต้องทำแผลเองมั้งเรา น้องนุ่งแต่งงานไปแล้วก็ไม่มาเหลียวแลพี่มั่งเล้ย ..” คราวนี้คนข้างๆ เริ่มทนนั่งไม่รู้ไม่ชี้กับคำพูดและอาการของเขาไม่ได้แล้ว “พลูเอากล่องเครื่องมือมาจะทำแผลให้ แต่คุณอาบน้ำอยู่ฉันเลยบอกให้เขากลับ ไปก่อนก็ได้ ฉันทำให้ก็ได้นะ” เธอกล่าวเรียบๆ เสมือนว่าจำใจทำให้เขา พลางหยิบเครื่องมือทั้งหลายออกมาจากกล่องใบเล็ก “ไม่เป็นไรหรอกพี่ทำเองก็ได้” เขาแกล้งพูดอย่างน้อยใจ กับคำพูดและท่าทาง ที่เหมือนไม่ค่อยเต็มใจของเธอ “ไม่เป็นไร ฉันรับปากยัยพลูแล้วว่าจะทำให้” แล้วเธอก็จัดการคีบสำลีชุบยา ล้างแผลอย่างไม่ค่อยถนัดนัก จ่อมาตรงหน้าเขา อย่างบอกให้รู้กลายๆ ว่า ให้ส่งขามาได้แล้ว กองพลนึกขันอาการเก้ๆ กังๆ นั้น แต่ก็ยื่นขาส่งไป ให้เธอพลางกล่าวขอโทษ “ไม่ค่อยได้ทำแผลให้ใครเหรอ” เขาแซว “ส่วนใหญ่ทำให้คนเป็นแผลน่ะ” ยอดพธูตอบโดยไม่ได้มองหน้าหล่อที่ฉีกยิ้มกว้าง กว่าเดิมที่โดนย้อนเอาแบบนั้น .. เชื่อจ้า .. แม่ยอดปลาทูจอมดุ เมื่อทำแผลเสร็จ ยอดพธูก็จัดการเก็บอุปกรณ์ทำแผลเหล่านั้นลงกล่องเล็ก อย่างเดิม หันมาสนใจกับรายการทีวีต่อ “ต้องหัดไว้นะ อาชีพของพี่นี่เสี่ยงต่อการบาดเจ็บอยู่บ่อยๆ” เขาหยอด “บอกแล้วไงว่าถนัดทำให้เป็นแผล อยากได้อีกแผลเหรอ” กองพลแกล้งทำ เป็นหวาดกลัวคำขู่กับน้ำเสียงเย็นๆ นั้น อย่างล้อเลียน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จยอดพธูก็เดินเล่นริมชายหาดไปเรื่อยเปื่อย เพราะยัง ไม่อยากกลับห้องพัก กลับไปก็ไม่รู้จะทำอะไร จะอ่านหนังสือก็คงไม่มีสมาธินัก เนื่องจากใครบางคนมักคอยส่งสายตาแวววิบวับมาให้อยู่ตลอด จะทำได้อย่าง เดียวก็คือนอน ทั้งๆ ที่ยังไม่ง่วงซักนิด ออกมาเดินเล่นกินลมชมดาวอย่างนี้ นี่แหละดีที่สุด “สวยมั้ยคะคุณพล” เสียงผู้หญิงดังมาจากชิงช้าตัวที่เธอนั่งเมื่อตอนสายๆ นี่ ว่าแต่ชื่อที่หญิงสาวคนนั้นเรียกนี่มันพลไหนกันนะ ด้วยความอยากรู้ยอดพธู จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ อีกนิดโดยอาศัยเงามือของต้นไม้ใหญ่เป็นที่กำบังตัว “สวยครับ สวยมากจริงๆ” น้ำเสียงนี้ ชื่อนี้ และหุ่นแบบนี้ใช่ที่สุดอ่ะ ถึงจะเห็น จากข้างหลังก็เถอะ .... เหอะ ผู้ชายเจ้าชู้ เจอผู้หญิงเป็นไม่ได้เลยนะ .. ดี .. งั้นคืนนี้นอนที่โซฟา หน้าระเบียงไปเถอะ .... เจ้าตัวไม่รู้ตัวหรอกว่าโมโหฉุนเฉียวเรื่องอะไร รู้อย่าง เดียวว่าผู้ชายคนนี้เจ้าชู้กะล่อนไม่เลิกจริงๆ กองพลเดินกลับไปยังบ้านพักหลังจากแยกกับเพื่อนบ้านสาวสวยที่เอารูปถ่ายคู่ กับมิสยูนิเวอร์สคนล่าสุดมาอวด ซึ่งดูเหมือนเธอจะอวดไปทุกคนที่พบเพราะ ตอนที่เขาแยกมาก็เห็นเธอมุ่งหน้าไปยังกลุ่มเด็กมหา’ลัยที่ล้อมวงกันร้อง เพลงเบาๆ อยู่หน้าบ้านพักหลังที่อยู่ถัดจากของเขาไปสองหลัง เมื่อมาถึงระเบียงหน้าบ้านพักก็ต้องแปลกใจที่เห็นหมอนและผ้าห่มถูกนำมา กองไว้บนเก้าอี้หวายตัวยาว .... อย่าบอกนะว่าแม่ยอดปลาทูเกิดกลัวว่าเราจะทำอะไร เลยหนีมานอนหน้า บ้าน .. เอ .. รึว่าอยากเปลี่ยนบรรยากาศมานอนดูดาววะ .. เออ .. เดี๋ยวไปเอา หมอนมานอนด้วยดีกว่า บรรยากาศเป็นใจ อย่างงี้น่า .. (อย่าคิดลึ้กกก) น่าขอแต่งงานอีกซักที .... ชายหนุ่มนึกครึ้มอกครึ้มใจขณะเดินไปเปิดประตูห้องแต่ .. ประตูเปิดไม่ได้ .. เขาบิดไปมาอยู่สองสามทีเห็นว่าล๊อคแน่จึงเปลี่ยนเป็นเคาะเรียกเบาๆ ครั้งที่ 1 .. เงียบ ครั้งที่ 2 .. เงียบ  .... อะไรวะหลับแล้ว?? ยังหัวค่ำอยู่เลย .... ครั้งที่ 3 + “ยอด ยอดปลาทู เอ้ย .. ยอดพธู เปิดประตูให้พี่หน่อย ยอด ยอด ..” ชายหนุ่มยังคงเรียกไปเรื่อยๆ ส่วนหญิงสาวที่นอนหันหลังให้ประตูนั้นนึกฉุนหนัก ขึ้นกว่าเดิมอีกเมื่อได้ยินเขาแกล้งเรียกเธออย่างผิดๆ อีกแล้ว กองพลเห็นเงียบผิดปกติ ก็เริ่มคิดได้ ถ้าหลับคงต้องตื่นแล้ว เขาทั้งเคาะทั้งร้อง เรียกอย่างงี้ไม่ตื่นก็ขี้เซาเกินไปละ ถ้างั้นก็ .. นี่จงใจไม่ให้เขาเข้าไปในห้อง งั้นสิ .. แล้ว .. หมอนกับผ้าห่มที่อยู่หน้าระเบียงก็ .. ไม่ต้องสงสัย เป็นของเขา แน่นอน หลงคิดไปซะไกลที่ไหนได้กลายเป็นตัวเขาเองที่โดนไล่ออกจากห้อง .. ว่าแต่มันเรื่องอะไรอีกล่ะเนี่ย กองพลคิดจะไปบอกให้กานพลูช่วยหน่อย แต่ก็ดูกระไรอยู่ เดี๋ยวโดนคฑาวุธ หัวเราะเยาะเอา จึงจำใจกลับมาล้มตัวนอนที่เก้าอี้หวายตัวยาวนั้น .... ก็ยังดี ที่ยังเมตตาเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้ .. พรุ่งนี้มีเอาคืนแน่คอยดู .... กองพลนึก วางแผนการเอาคืนอยู่จนเผลอหลับไปในที่สุด ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ตตตตตตต ตั๊บแก ตั๊บแก “กรี๊ดดดดดดดด” ร่างบางวิ่งออกมาจากห้องน้ำอย่างร้อนรนราวกับหนีอะไรมา คนที่รออยู่แล้วก็แอ่นอกกว้างรับร่างบางนั้นเข้ามากอด “เป็นอะไรจ๊ะยอด หนีอะไรมา” กองพลถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย แต่สีหน้านั้น เจ้าเล่ห์สุดๆ “ตุ๊กแก ตุ๊กแกค่ะตัวใหญ่มากอยู่ในห้องน้ำน่ะ ทำไมถึงมีได้เมื่อวานยังไม่มีเลย” ระล่ำระลักบอกด้วยความกลัว “ไม่ต้องกลัวนะเดี๋ยวพี่จะจัดการมันให้เอง” แล้วก็ฉวยโอกาสนั้นกระชับอ้อมแขน แน่นขึ้น “แต่ตุ๊กแกน่ากลัวจังค่ะ ตัวมันใหญ่มาก ร้องเสียงก็ดังยอดกลัวค่ะ” หญิงสาวเอง ก็กอดเขาแน่นไม่ยอมปล่อย ตัวสั่นเทาเป็นลูกนก “โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวจ้ะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว” กองพลสวมกอดร่างบางนิ่งอยู่อย่างนั้น แล้วหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข “เฮ้ย! ทำไมมานอนตรงนี้วะเพื่อน แล้วนั่นเป็นอะไรกอดหมอนซะแน่นอย่างกะ กอดสาว” เสียงหัวเราะเยาะปลุกให้เขาตื่น ซึ่งพอลืมตาขึ้นมาก็เจอเข้ากับสายตา ของน้องสาวและเพื่อนซี้ผู้ควบตำแหน่งน้องเขยที่มองมาอย่างสงสัยกึ่งขัน พอรู้สึกตัวจึงรีบวางหมอนหนุนที่เปลี่ยนตำแหน่งมาอยู่ในอ้อมกอดได้อย่างไร ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ทันที “อยากเปลี่ยนบรรยากาศ” เขาตอบเลี่ยงๆ แล้วรีบลุกเดินหนีคนทั้งคู่ไปยังประตู ห้องพัก วัดใจลองหมุนลูกบิดดูอีกครั้ง ปรากฏว่าเปิดได้ กองพลจึงเปิดเข้าไป ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ยอดพธูเห็นผู้กองหนุ่มเดินเข้ามาหน้าตาบอกบุญไม่รับ ไม่บ่นไม่ว่า ไม่ถามอะไร สักคำ ก็ลอบยิ้มอย่างสะใจ แต่กองพลมีรึจะไม่เห็นอาการนั้น ก็เลยยิ่งอยาก หาวิธีเอาคืนกับคุณเธอซะบ้าง . เดี๋ยวใช้แผนในฝันซะเลยนี่ .. แต่ไม่รู้ว่าคุณเธอกลัวตุ๊กแกจริงรึเปล่านี่สิ เท่าที่รู้จักกันมาก็ไม่เคยเห็นกลัวตัวอะไรซักอย่าง .... “พี่จะอาบน้ำ ยอดออกไปข้างนอกก่อน” คนฟังหันมามองอย่างงงๆ ก็ประโยค นั้นน่ะมันต้องเป็นของเธอนี่ .... ผีเข้ารึไง เกิดนึกจะหวงเนื้อหวงตัวอะไรขึ้นมา .... “น้อยๆ หน่อยคุณ ฉันอยู่คุณก็ไม่เดือดร้อนอะไรไม่ใช่เหรอ” ยอดพธูพูดขึ้นมา อย่างหมั่นไส้ “ใช่ .. พี่น่ะไม่เดือดร้อน ยอดอย่าเดือดร้อนเองก็แล้วกัน” กองพลพูดเป็นนัยๆ ก่อนคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป ยอดพธูได้แต่มองตามงงๆ เวลาผ่านไปไม่นานร่างสูงก็ออกมาจากห้องน้ำโดยที่ทั้งตัวมีเพียงผ้าขนหนูผืน ใหญ่พันท่อนล่างไว้เท่านั้น ยอดพธูมองตาค้างอย่างตกใจ อีกแล้ว .. ตานี่ทำ อะไรไม่นึกถึงเลยว่ามีมนุษย์ผู้หญิงอยู่ในห้องอีกคน แล้วก็อ้าปากร้องห้ามแทบ จะไม่ทัน เพราะอยู่ๆ เขาก็ทำท่าจะแกะผ้าที่นุ่งอยู่ออกต่อหน้าต่อตาเธออย่าง หน้าตาเฉย “กรี๊ดดดด อย่าทำบ้านะ” ลุกขึ้นหลับหูหลับตาร้องไม่สนใจอะไร ทำให้คนที่รอ จังหวะอยู่แล้ววิ่งเข้ามารวบร่างบางจากข้างหลังไว้ในอ้อมแขนทันที เอาวะ .. แผนในฝันนี่แหละ “มีอะไรเหรอ ยอดกลัวอะไรจ๊ะ” กองพลถามหน้าตาย “ปล่อย คนลามกปล่อยฉันนะ” คราวนี้เปลี่ยนจากร้องมาดุแทน พอรู้ตัวว่า พลาดท่าอีกแล้วก็นึกโมโหคนฉวยโอกาสนัก พลางดิ้นขลุกขลักอยู่ในวงแขน แข็งแรงที่ทำท่าว่าจะไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ “อย่าดิ้นสิเดี๋ยวผ้านุ่งพี่หลุดพอดี” เขาแกล้งแหย่คนในอ้อมแขน “อี๊ ทุเรศ อย่ามาทำอนาจารนะ ปล่อยฉันแล้วก็ห้ามผ้าหลุดด้วย” ยอดพธูยังคง หลับหูหลับตาโวยวาย กองพลจึงยิ่งแกล้งกระชับอ้อมแขนแน่นเข้าไปอีก จมูกโด่งเป็นสันของเขาเคลีย อยู่กับเรือนผมนุ่มที่ยังไม่แห้งสนิทดี กลิ่นยาสระผมหอมเตะจมูกจนอดใจไว้ไม่ อยู่ต้องถือโอกาสกดจมูกลงไปสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ นั้นซะหนึ่งที “หอมชื่นใจจัง ยอดยังไม่ยอมบอกพี่เลยว่าใช้ยาสระผมยี่ห้ออะไร” ยอดพธูก็ หน้าแดงก่ำทั้งเขินทั้งโกรธที่โดนเขาทำแบบนี้ “บอกให้ปล่อยฉัน” ดูเหมือนว่ายิ่งใช้ไม้แข็งก็ยิ่งโดนเขากอดรัดแน่นขึ้น ยอดพธู จึงเริ่มคิดใช้ไม้อ่อนมางัดให้แขนแข็งแรงคู่นี้ออกไปจากตัวเธอ .. ตอนนี้ใจเต้นไม่ เป็นส่ำแล้ว และก็เหมือนคนที่โอบเธอจากข้างหลังนั้นจะรู้ดี ยิ่งแกล้งมากระซิบ เสียงเบาข้างๆ หูอีก “ไม่ปล่อย พี่อยากรู้อีกด้วยว่าเจลล้างหน้ากลิ่นหอมเหมือนยาสระผมรึเปล่า ขอพิสูจน์กลิ่นหน่อยนะจ๊ะ” ปลายจมูกโด่งยื่นเข้ามาแทบชิดแก้มใสที่เป็นสีแดงก่ำ ราวลูกตำลึงสุกไปแล้ว เจ้าตัวเบี่ยงหลบก่อนเปลี่ยนมาใช้ไม้อ่อนโดยการพูดเสียงหวาน “ฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืน คุณปล่อยฉันก่อนนะ” กองพลอมยิ้มอย่างรู้ทัน .... ฉลาดนักนะ เอาน้ำเย็นเข้าลูบเหรอ .. ดี .. จะให้เย็นเป็นน้ำแข็งเลย .... แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 49 11:17:52 จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 15 มี.ค. 49 11:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ขอโทษพี่เรื่องอะไรจ๊ะ เมื่อคืนยอดทำไมเหรอ” เขาแสร้งทำไขสือ “เรื่อง .. ที่ให้คุณนอนข้างนอก” หญิงสาวตอบเสียงเรียบ พลางพยายามแกะ แขนที่โอบรอบตัวเธอออก “ใครนะ คุณไหน คนนี้ชื่อพี่พลต่างหาก” “ปล่อยค่ะ” ยอดพธูไม่ยอมเรียกตาม “ไม่ปล่อย บอกมาก่อนว่าใครขอโทษใคร” “ฉัน .. เอ่อ ยอด .. ขอโทษ เอ่อ พี่พลค่ะ ปล่อยฉัน เอ้ย .. ปล่อยยอดก่อนนะคะ มันไม่ดี” หญิงสาวกัดฟันพูดออกไปอย่างที่เขาต้องการฟัง ขืนยืดเยื้อกว่านี้ก็เธอ นั่นแหละที่ขาดทุน “จริงๆ กอดกันไว้อย่างนี้อุ่นดีออก” กองพลยังเสียดายอยู่นิดๆ ไม่อยากจะปล่อย ร่างบางในอ้อมแขนเลย แต่ก็จำใจคลายวงแขนออก เพราะแค่นี้ก็แกล้งกันมาก พอแล้ว ขืนมากไปกว่านี้คะแนนหัวใจที่คุณเธอเริ่มเทมาให้จะกลายเป็น ติดลบไปซะเปล่าๆ ยอดพธูพอเป็นอิสระแล้วก็รีบฉวยของใกล้มือขว้างใส่คนเจ้าเล่ห์ทันที “โอ๊ย!!! พี่เจ็บนะยอด” กองพลร้องลั่นเมื่อเจ้าของสิ่งนั้นกระทบตัวเขาแล้วร่วง หล่นลงไปโดนเท้าขวาที่เป็นแผลอยู่พอดี “สมน้ำหน้า จำไว้นะทีหลังอย่าฉวยโอกาสกับฉันอีก ไม่งั้นจะโดนมากกว่านี้” พูดแล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องพักไปโดยไม่สนใจคนที่ได้ทั้งกำไรและความเจ็บ ตัวเลย กองพลนั่งรอไม่ยอมออกไปข้างนอกเพราะคิดว่าเดี๋ยวเธอคงกลับมาทำแผล ให้เขา จะถือโอกาสนั้นปรับความเข้าใจแล้วขอแต่งงานอย่างจริงจังซะเลย แต่รออยู่นานจนเลยเวลาทานข้าวแล้วก็ไม่เห็นเธอกลับเข้ามาเสียทีจึงจำใจ ออกไปยังห้องอาหาร โดยที่ไม่ยอมทำแผลเองเหมือนกัน .... ใจดำ .. ให้เค้ารู้กันให้หมดว่าคนสวยใจดำ .... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “พวกเราจะอิ่มกันอยู่แล้วพี่พลมัวทำอะไรอยู่ จะเอาข้าวต้มรึว่ากาแฟดีคะ” คำถามแรกเป็นเชิงบ่นมากกว่าอยากได้คำตอบจริงจังจากพี่ชาย พลันสายตา เลื่อนลงไปเห็นแผลบนเท้าข้างขวาที่ไม่ได้ถูกปิดไว้ด้วยผ้าก๊อซอย่างเรียบร้อย อย่างเมื่อวาน “พี่พลทำไมไม่ปิดแผลซะล่ะคะ เปิดมาอย่างงี้เดี๋ยวเชื้อโรคก็เข้าหรอก” กองพลมองหน้าคนที่ทำเป็นสนใจอยู่กับถ้วยข้าวต้มตรงหน้าอย่างเคืองๆ ก่อนบอกน้องสาว “คนใจดำ .. รับปากว่าจะดูแลแล้วก็ไม่ยอมทำตามที่พูด” กานพลูมองตามสายตา พี่ชายไปก็นึกรู้ว่าพี่ตนกำลังพูดถึงใคร .. จริงๆ แล้วต้องเรียกว่าพูดกระทบใครดีกว่า “แผลแค่นี้ทำเป็นใจเสาะ .. มันอ้อนจนต้องไล่ออกมานอนนอกห้องเลยเหรอยอด” คฑาวุธจงใจแซวเพื่อนซี้มากกว่าถามเจ้าของชื่อ “นั่นก็อีก ใจร้าย ใจดำ” กองพลแกล้งว่าอีก แต่ยอดพธูไม่ตอบโต้อะไร ได้แต่ ตวัดตามองดุๆ “วันนี้เราจะไปหาดริ้นกันนะ ไปทานข้าวเที่ยงที่โน่นกัน” คฑาวุธเอ่ยขึ้นมา หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว “เช็ครถรึยัง” กองพลถาม เพราะรู้ดีว่าเส้นทางไปหาดริ้นนั้นวิบากเหลือเกิน ทั้งสูงชัน ทั้งโค้งเยอะ ถ้าขับรถไม่เก่งก็แนะนำว่าควรไปกับรถโดยสารท้องถิ่น ที่มีอยู่จะดีกว่า ปลอดภัยกว่ากันเยอะทีเดียว “ยังเลย งั้นพี่ไปดูรถก่อนแล้วกัน สาวๆ ไปเตรียมของรอได้เลย” คฑาวุธบอก สองสาว ก่อนชวนกองพลตรงไปที่รถด้วยกัน “พี่พลทำอะไรให้อีกเหรอ ถึงไม่ยอมให้นอนด้วย” กานพลูถามขึ้นมาเมื่ออยู่ กันสองคน “ไม่ใช่ไม่ให้นอนด้วย ไม่ให้เข้าไปนอนในห้องพักต่างหากพูดให้ถูกด้วยย่ะ” ยอดพธูแย้ง ส่วนคนฟังหัวเราะคิกที่เห็นเพื่อนเธอเป็นคนช่างคิดมากจัง จริงๆ เธอก็หมายความอย่างนั้นแหละ ไม่ได้ตั้งใจพูดให้เพื่อนเสียหาย แต่ก็ละๆ คำพูดไว้บ้างในฐานะที่น่าจะรู้ๆ กัน “ก็พี่ชายเธอน่ะ .. “ พอจะพูดก็นึกขึ้นได้ .... จะให้บอกได้ไงล่ะ เดี๋ยวโดนหาว่าหึงตานั่น .... ....‘หึง’งั้นเหรอ อาการนั้นมันเรียกว่าหึงเหรอ ไม่มีทางล่ะ ใครจะบ้าไปหึงคน กะล่อนอย่างนั้น .... กานพลูเห็นอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดของเพื่อนก็งง “พี่พลทำไม พูดต่อสิ .. พี่พลทำอะไรให้จ๊ะ” “ป่าว ไม่ได้ทำ เอาเป็นว่ามีความประพฤติไม่ดีบางอย่างแล้วกัน” ทีแรกที่จะ ปฏิเสธ แต่พอเห็นสีหน้าของเพื่อนรักที่บอกว่าไม่เชื่อก็เลยต้องเลี่ยงตอบ ไปอย่างนั้น “อย่างงี้ต้องสั่งสอนซะมั่งแล้ว มาทำเพื่อนรักของน้องอย่างงี้ได้ยังไง” กานพลูพูดเอาใจ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “ตกลงเมื่อคืนนี้เรื่องอะไรวะ ทำไมถึงต้องมานอนอยู่ข้างนอก” “ไม่รู้ว่ะ ตอนเย็นก็ยังดีๆ กันอยู่ พอหัวค่ำแม่ปลาทูเกิดเผ็ดเป็นน้ำพริกขึ้น มาซะนี่” กองพลบ่นขำๆ “คิดไปเองรึเปล่าที่ว่าตอนเย็นยังดีๆ กันอยู่น่ะ ฉันไม่เห็นยอดเค้าจะยอมดี กับนายเลยนี่หว่า” คฑาวุธแกล้งขัดคอ “ใจอ่อนลงตั้งเยอะแล้ว เหลือแต่ปากน่ะยังแข็งอยู่” กองพลพูดอย่างมั่นใจ “เพราะยอดเชื่อใจ และไว้ใจฉันน่ะสิไม่งั้นหัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอมพักด้วยกัน หรอก” คฑาวุธคิดตามที่เพื่อนพูดก็ต้องยอมพยักหน้าอย่างเห็นด้วย .. ถ้าคุณเธอคิดจะรั้นขึ้นมาล่ะก็ไม่มีฟังใครทั้งนั้นแหละ .. สองหนุ่มต่างรู้ ดีในเรื่องนี้ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เส้นทางไปหาดริ้นนั้นชวนให้คนนั่งต้องหวาดเสียวอยู่บ่อยๆ ยิ่งคนเมารถ เมาเรือง่ายอย่างยอดพธูนั้นก็จะพาลเป็นลมขึ้นมาดื้อๆ ทำให้คนข้างๆ ที่แอบมองอย่างห่วงใยอยู่ค่อยๆ แอบกระเถิบเข้าไปนั่งซะชิด “ไหวมั้ย” อีกครั้งที่เธอรับรู้กระแสความห่วงใยที่มากับน้ำเสียง “ฉันไม่เป็นไร” มองเห็นแววห่วงใยฉายชัดในดวงตาสีสนิมคู่นั้นก็เป็นเธอ ที่ต้องถอนสายตาออกมาก่อนไม่กล้าสู้สายตานาน ใจแกว่งอีกแล้ว ระยะทางอีกไม่ไกลก็จะถึงหาดริ้น แต่ฝนก็ดันเทลงมาอย่างไม่เป็นใจ ทำให้ ถนนลื่นมาก จนมีรถบางคันต้องหยุดแล้วจอดหลบอยู่ข้างทางก่อนเพื่อรอให้ ฝนหายแล้วค่อยเดินทางต่อ แต่โชคดีที่รถของคฑาวุธเป็นระบบขับเคลื่อนสี่ล้อ จึงไม่มีปัญหามากนัก ก็มีอยู่บ้างบางช่วงที่มันเกือบๆ จะร่อแร่ เมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์เร่งอย่างหนักขณะที่กำลังปีนอยู่บนทางที่ชันสุดๆ ยอดพธูก็ยิ่งนั่งตัวแข็งทื่อ กองพลจึงยื่นมือมากุมมือบางเอาไว้ น่าแปลกที่จู่ๆ ความอบอุ่นความรู้สึกปลอดภัยก็ค่อยๆ ถ่ายทอดมาสู่หัวใจที่กำลังลุ้นระทึก ของเธอได้เอง จึงเผลอจับมือหนานั้นไว้แน่นอย่างไม่รู้ตัว กองพลมองหน้าซีดๆ ของคนข้างๆ ก็ยิ้มเห็นมีแต่เรื่องนี้เรื่องเดียวแหละมั้ง ที่ยอดพธูคนนี้ไม่เก่ง เรื่องเกี่ยวกับรถกับเรือ ยอดพธูรู้สึกตัวอีกทีว่าแทบจะอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างๆ ที่เอาแต่ยิ้มหน้าระรื่นก็ เมื่อรถมาอยู่บนทางราบเรียบร้อยแล้ว จึงรีบผลักเขาออกห่างทันที กองพลไม่ว่าอะไร แต่ก็แอบชำเลืองมองหน้าใสที่เปลี่ยนจากสีซีดมาเป็น แดงเรื่ออยู่บ่อยๆ “แหม .. ฟ้าฝนช่างเป็นใจมาถึงก็หยุดตกพอดี” กองพลเอ่ยขึ้นทันทีที่รถจอด หน้าร้านอาหารที่ตกแต่งด้วยไม้ทั้งหลังในย่านที่มองดูแล้วแทบทุกร้านตกแต่ง ด้วยสไตล์ใกล้เคียงกัน คือสไตล์ฝรั่ง มองไปทางไหนก็เจอแต่ชาวต่างชาติ จนเหมือนกับว่าตอนนี้อยู่ต่างประเทศอย่างนั้นแหละ “ลงไปที่ชายหาดกันพลู เค้าว่าสวยนักหนาเพราะเป็นหาดปิด” ยอดพธูชวน “สาวๆ ครับ เชิญทางนี้สักครู่ก่อนครับ” คฑาวุธเรียกรั้งไว้เมื่อเห็นสองสาวเริ่ม จูงมือกันมุ่งหน้าไปยังชายหาด “ขอแนะนำให้รู้จักเจ้าของร้านก่อน เพราะเดี๋ยวมื้อเที่ยงเราต้องมาฝากท้อง ไว้กับเค้า นี่เกดเป็นน้องสาวของนายภูเพื่อนกระผมครับ” คฑาวุธแนะนำ ให้ทุกคนได้รู้จักสาวสวยผมหยิกยาวบุคลิกเรียบร้อยน่ารักอายุน่าจะราวสัก ยี่สิบต้นๆ เท่านั้น ที่ยืนยิ้มรอต้อนรับอยู่หน้าร้าน “นี่พลูภรรยาพี่ ส่วนนี่ยอดเพื่อนของพลู แล้วก็นายพลเพื่อนพี่ เกดจำได้มั้ย” หญิงสาวยกมือไหว้ทุกคนพร้อมยิ้มต้อนรับอย่างเป็นมิตร “สวัสดีค่ะพี่พลู พี่ยอด พี่พล เกดจำพี่พลได้ค่ะ ที่เคยมาเมื่อหกปีก่อน” หญิงสาวทักก่อน “ครับ แต่พี่เกือบจำเกดไม่ได้ โตแล้วสวยขึ้นเยอะเลย” กองพลหยอดตามประสา คนปากหวาน ทำเอาคนถูกชมอายม้วน แต่ก็ส่งผลไปให้คนฟังบางคนตวัด สายตามองไปทางอื่นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ด้วยความลืมตัว หากแต่อาการ นั้นไม่หลุดรอดสายตาสองสามีภรรยาไปได้ “ขอบคุณนะคะ แต่พี่ภูเคยบอกไว้ว่าเวลาพี่พลพูดอะไรให้หารสิบ” กองพล ได้แต่ยิ้มเก้อๆ เมื่อโดนดักทางเช่นนั้น “เป็นงั้นไป ว่าแต่นายภูไปไหนซะล่ะ” กองพลถาม “ขึ้นฝั่งค่ะ พี่มาลงมาจากกรุงเทพฯ อย่างด่วนน่ะค่ะ” เกศประภาตอบ แต่คำตอบนั้นกลับทำเอาสองหนุ่มงงหนักเข้าไปอีก “มานี่ใครกันจ๊ะ” “แฟนใหม่พี่ภูค่ะ” สองหนุ่มถึงบางอ้อแล้วก็ไม่ได้ติดใจอะไร นอกจากเสียดายที่ไม่โทรเช็คก่อน ทำให้มาแล้วไม่ได้เจอเพื่อนเก่า “เข้าไปข้างในก่อนมั้ยคะ รึว่าจะลงไปที่หาดกัน” “อืม .. เราเข้าไปในร้านกันก่อนมั้ย หรือสาวๆ ว่าไง” คฑาวุธหันมาทางสองสาว “ฉันอยากไปเดินเล่นหน่อย” ยอดพธูบอกขึ้นมาก่อน “พลูก็จะไปเดินเล่นกับยอดค่ะ” คนถามพยักหน้ารับรู้ แต่อีกหนึ่งหนุ่มทำหน้า ยุ่งอย่างขัดใจที่น้องสาวจะตามเพื่อนไปด้วย แทนที่จะอยู่กับสามีแล้วเปิด โอกาสให้พี่ชายได้ทำคะแนนต่อ “นั่งกันก่อนนะคะ เกดขอตัวเดี๋ยวค่ะ” สองหนุ่มยิ้มรับ “พล .. นายรักยอดจริงๆ รึว่าแค่อยากเอาชนะกันแน่วะ” คฑาวุธถามขึ้น เมื่อเกศประภาไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว “ทำไมวะ” กองพลมองหน้าเพื่อนอย่างสงสัยว่าไม่รู้จริงๆ งั้นหรือ ก็ทุกสิ่ง ทุกอย่างที่เขาทำมันออกจะชัดเจน “เออ .. ถามก็ตอบสิวะ” คนถามก็แค่อยากได้คำยืนยันอย่างหนักแน่นจาก ปากเจ้าตัว “ก็  .. นายจะถามทำไมวะ” เกือบจะหลุดปากบอกไปแล้ว “ถ้านายรักยอดจริง ฉันว่าฉันพอมีวิธีช่วยนายได้ว่ะ” คฑาวุธยิ้มตาเป็นประกาย ก่อนเล่าสิ่งที่จับสังเกตได้ให้เพื่อนซี้ฟัง “ถ้างั้นฉันก็พอจะรู้แล้วว่าทำไมเมื่อคืนแม่ยอดปลาทูถึงไม่ให้ฉันเข้าไปนอนในห้อง” กองพลกล่าวยิ้มๆ อย่างมีความสุขเมื่อคิดเหตุผลออก “ยอดคงไปเห็นตอนอยู่กับสาวเข้าว่ะเลยหึง” กองพลพูดหน้าตาเฉย เกศประภาเดิน ออกมาได้ยินเข้าพอดีถึงกับชะงัก .... คุณยอดหึงพี่พล .. สองคนนี่เป็นอะไรกัน .... จบตอนที่ 4 ---ลิงค์ตอนที่แล้วค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4183567/W4183567.html แล้วสุดท้าย1 คู่กัดที่ร่วมฮันนีมูนไปกับ 1 คู่รัก จะเป็นอย่างไร ติดตามได้ในตอนหน้า ตอนจบค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 49 11:28:33 จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 15 มี.ค. 49 11:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 1 คู่รักนี่ไม่ค่อยห่วงค่ะ แต่ว่า 1 คู่กัดนี่สิ  ลุ้นจริง ๆ จากคุณ : polyj - [ 15 มี.ค. 49 11:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เกศประภา คิดอะไรป่าว จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 15 มี.ค. 49 16:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่าจะปล่อยให้ผ้าหลุด หึๆ จากคุณ : scottie - [ 15 มี.ค. 49 16:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รอลุ้นคู่กัดอีกคู่เหมือนกันค่ะ ปล คนเขียนก็น่ารักค่ะ อิอิ ลืมชมไปได้ไงน้อ เรื่องคำผิด ไม่เป็นไรค่ะ ตอนที่ 4 มีน้อยลงจริงด้วย ^__^ จากคุณ : nongwin - [ 15 มี.ค. 49 16:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หนูปลาทูเอ๋ย เสียรู้พี่พลแล้วเน้อ สมน้ำหน้าให้นอนตากยุง เหอ เหอ รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 15 มี.ค. 49 17:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เอาอีกหลายๆแผลก็ดีนะคะ เลือดเจ้าชู้ของนายแมวซ่าเนี่ยท่าจะไม่หมดง่ายๆ จากคุณ : Bralee - [ 15 มี.ค. 49 17:50:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น่ารักครับผม... ลุ้นๆ พระเอกกะนางเอก อิอิ จากคุณ : OgaRyu - [ 15 มี.ค. 49 18:01:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อุ้ย ตัวละครใหม่ ชื่อเหมือนเค้าเลย อิอิ.. จะเป็นตัวช่วยประสานหรือช่วยให้แตกหักนิ (แต่น่าจะประสานนะ จะจบแล้วนี่เนอะ) จากคุณ : มะกอกช่อ (makokchor) - [ 15 มี.ค. 49 18:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นายพลนี่น้า... ก็เป็นซะอย่างเงี้ย ตอนหน้ามันจะจบลงเหรอครับ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 15 มี.ค. 49 18:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มัวแต่หวานกับสาวอื่น ก็สมแล้วที่ต้องนอนนอกห้อง จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 15 มี.ค. 49 19:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 oh i want to see ผ้าหลุด  55555 imagination about พล 5555 จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 15 มี.ค. 49 23:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 นางเอกปากแข็งจัง แต่ก็เข้าใจละนะ จากคุณ : chocolate-gateau - [ 16 มี.ค. 49 00:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาบอกว่าตอนจบจะเอามาลงวันพุธนะคะ และขอรวบยอดไปตอบความเห็นในตอนจบ เลยแล้วกันค่ะ .. ตอนนี้ขอแก้ไขอีกนิดหน่อย จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 18 มี.ค. 49 20:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ลุ้น 1 คู่กัดที่ร่วมฮันนีมูนไปกับ 1 คู่รัก  ดีกว่า  ท่าทางสนุก หุๆ..... ปล.ไม่คุ้นๆนามแฝงแต่วงเล็บมาด้วย  อ้อ.....คนที่ไม่ได้ คุยกันวะนานนี่เอง  มาช่วยลุ้นคู่กัดจ้า จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 18 มี.ค. 49 21:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นางเอกสุดเซี้ยวจังนะคะ ทั้งดุทั้งโหด แต่ได้ใจเลยอะ จากคุณ : หนูยี - [ 19 มี.ค. 49 21:29:22 ]