เมื่อลมหนาว...พัดผ่าน...เข้ากลางใจ
กิ่งไม้ใหว...ยิ่งทำให้...ใจอ่อนล้า
ใบไม้ปลิว..ร่วงหล่น...ปนน้ำตา
ดั่งเวลา...ที่เดินไป...ไม่หวนคืน
สายน้ำเย็น...ไหลไป...ไม่หวนกลับ
ไม่อาจนับ...เริ่มต้นใหม่...ไม่อาจฝืน
คำพูดเธอ...ทำให้ฉัน...ทนกล้ำกลืน
ไม่เคยตื่น...จากฝันร้าย...เลยสักครั้ง
ไม่เข้าใจ...ว่าทำมัย...ต้องหวั่นไหว
คิดไปไกล...กับเรื่องราว...แห่งความหวัง
เมื่อรู้ดี...ก้าวต่อไป...ต้องพลาดพลั้ง
แต่ก็ยัง...ฝืนเข้าไป...ในใจเธอ
รั้นจริงจริง...นะใจเรา...ไม่ยอมหยุด
ช้ำสุดสุด...หวังไว้ไกล...ใจพลั้งเผลอ
คิดมากไป...ว่าใกล้ใกล้...ต้องมีเธอ
น้ำตาเอ่อ...หลงรักเธอ...อยู่ฝ่ายเดียว
หวัดดีคับผมขอฝากเนื้อฝากตัวกับเพื่อนๆพี่ๆ
ด้วยนะคับ ผมมือใหม่คับ ชอบแต่งกลอนเป็นงานอดิเรก
ถ้าใครๆชอบกันเดี๋ยวครั้งหน้าผมจะเอามาให้อ่านอีกนะคับ
จาก.....ใบไม้ในสายลม
จากคุณ :
ใบไม้ในสายลม
- [
21 มี.ค. 49 12:07:05
A:61.90.250.13 X:
]