ความคิดเห็นที่ 1 วันนี้เป็นเวรที่ฉันต้องเข้าร้านเร็วกว่าคนอื่น   ฉันกับปลายไม้จะมีเวรสลับกันมาร้านก่อนเพื่อมาเตรียมของและวัตถุดิบ  พี่ไม้คงเล่นบาสเกตบอลซักพักกว่าจะมา “ Good  afternoon , Meena ” “ หย่ะ “ ฉันมองเจ้าของเสียงตาขวางแทนการทักทาย   เป็นอันว่าปราสาทหลังนี้โดยนายคริสยึดเป็นฐานทัพที่พักอาศัยเรียบร้อย  เจ๊แคนดี้ปลื้มนักหนาหล่ะว่านอกจะได้คนเฝ้านร้านไม่ต้องมาคอยกังวลแล้ว  นายคริสยังแสนจะสารพัดประโยชน์  เช้ามานอกจากเป็นจับกังปัดกวาดเช็ดถูทำความสะอาดร้านและจานชามเตรียมพร้อมให้แล้ว  ตอนเย็นยังเป็นเชฟมือหนึ่ง  ทำอาหารอร่อยเลิศนุ่มลิ้นเหมือนบินไปกินที่ประเทศต้นตำรับก็ไม่ปาน  ลูกค้าฝรั่งยังออกปากชมนักหนา “ กวาดสนามหญ้าตามที่ฉันสั่งรึยัง ” ฉันเดินสำรวจสนามหญ้ารอบ ๆ เพื่อจับผิดหาเรื่องด่านายคริส  แต่ก็ผิดหวังเพราะไม่พบขยะหรือใบไม้ตกซักใบ “ เดินตรวจจะหาเรื่องผมหรือ  มานี ”   คริสถาม  ฉันเพิ่งค้นพบสาเหตุไม่นานนี้ว่าทำไมถึงเกลียดใบหน้ายิ้มกวนโอ๊ยของนายคริสนัก   เพราะมันเป็นรอยยิ้มของคนที่รู้ทันว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่นั่นเอง “ ชั้นชื่อมีนา ”  ฉันค้อนให้หนึ่งวงใหญ่  ก่อนจะเดินขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า   เครื่องแบบร้านนี้ก็คือใส่ชุดนิสิตเนี่ยแหล่ะ แต่เปลี่ยนเป็นกางเกง  ใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วก็รวบผมโพกผ้าให้มิดชิด  เจ๊แคนดี้ถึงจะแม้จะดูภายนอกเป็นคนเฮฮาบ้าบอหาสาระไม่ได้  แต่ในเรื่องการทำงานจะเป็นคนที่เข้มงวดเรื่องคุณภาพของอาหารและรักความสะอาดมาก  จะให้ลูกค้ามาบ่นเรื่องมีขาปีเตอร์อยู่ในอาหาร  หรือเส้นผมในซุปแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด “ ทำไมเวลาผ่านไปเร็วอย่างงี้    ชีวิตมันยุ่งเหยิงจัง ”  ฉันบ่นกับลมกับฟ้าเรื่อยเปื่อยขณะที่อยู่ในครัว  เงยหน้าขึ้นดูนาฬืกาเกือบจะห้าโมงอยู่แล้ว  แต่ยังเตรียมของไม่เสร็จเรียบร้อยดี “ ดีแล้ว  ถ้าเวลาผ่านไปเร็ว  แปลว่า มีนามีความสุขที่ได้ทำ ” คริสซึ่งตอนนี้แปลงร่างเป็นเชฟก้นครัวแล้วเช่นกันพยายามจะพูดปลอบใจ นายสมคิดพูดภาษาไทยได้ช้า แถมติดเสียงเหน่อแบบฝรั่ง  ได้เฉพาะคำง่ายไม่ซับซ้อนบางครั้งก็เรียงไวยากรณ์สลับที่หรือพูดวลีที่แปลความหมายไม่ออก  ต้องซักขยายความกันอีกต่อหนึ่ง    แต่ฉันพบข้อดีตรงที่คำพูดทื่อ ๆ ง่าย ๆ เหมือนเด็กของคริสมันสื่อความหมายออกมาตรงกับใจ  ไม่เหมือนศัพท์แสงเข้าใจยากเป็นทางการแบบที่ผู้ใหญ่ใช้กัน  พอโตขึ้นเรื่อย ๆ   รู้สึกตัวอีกทีก็ชักจะไม่เข้าใจแล้วว่าตัวเองหรือคนอื่นกำลังพูดอะไรอยู่ “ ฟังไม่รู้เรื่อง “ ฉันอดขำกับปรัชญาประหลาดต่างดาวของนายคริสไม่ได้ “ ถ้าทำสิ่งที่ไม่ชอบ  เวลาจะผ่านไปช้า  ถ้ามีความสุข  เวลาจะผ่านไปเร็วครับ ” “ ยุ่งเกินละไม่ว่า ”  ฉันมองคริสอย่างอารมณ์ดี นายนี่พูดดีกับฉันก็เป็นเหมือนกันนี่ อยู่ ๆ ฉันก็สนใจอยากรู้เรื่องของคริสขึ้นมา  จะว่าไปเราไม่เคยคิดจะถามพื้นเพหรือความเป็นมาของกันและกันเลย  เจอหน้ากันได้พูดจิกกัดหาเรื่องมาทะเลาะแทบทุกวัน   “ นายนี่ทำอาหารเก่งนะ  เรียนทำอาหารมารึเปล่า ” ฉันวางมือจากงานที่ทำ  เริ่มทำการซักประวัติคริสอย่างละเอียดราวกับเป็นนักโทษโดนตำรวจเอาไฟส่องหน้าในห้องสืบสวน “ เปล่าครับ  สมัยเรียนที่อเมริกาผมเคยทำงานเป็นเชฟ ” “ แล้วนายอายุเท่าไหร่  มาเที่ยวอย่างงี้ไม่ต้องเรียนรึไง ” “ จบแล้ว ตอนอยู่มหาวิทยาลัยผมทำงานหลายอย่างเก็บเงิน  อยากออกเที่ยวรอบโลก   ผมชอบถ่ายรูป อชอบเจอผู้คน  สถานที่แปลก  ไกล ๆ ”  คริสดูมีความสุขเวลานึกถึงอดีต “ ดีจัง   พ่อแม่นายไม่ว่าอะไรเรอะ ”   ฉันถามอย่างตื่นเต้น มองคริสเท่ขึ้นมาทันตา นักท่องเที่ยวแบกกระเป๋าใบเดียวตระเวณเที่ยวทั่วโลกเพียงลำพัง  ได้เจอธรรมชาติและวัฒนธรรมที่หลากหลาย  แค่คิดก็เกินความสามารถของมีนาแล้ว “ ทำไมต้องห้าม  ผมอายุ 22 แล้ว ”  ฝรั่งทำหน้างง “ พ่อแม่ฉัน  แค่ไปทะเลยังถามโน่นถามนี่แทบตาย  เกือบจะไปส่ง  นอนค้างเฝ้าฉันด้วยซ้ำ ” ฉันถอนหายใจปลงชีวิต   ส่วนคริสขมวดคิ้ว  ทำท่าประหลาดใจมากมายราวกับพ่อแม่คนทั้งโลกไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ฉันซักคน “ ที่อเมริกา  อายุเกิน 15 ถือว่าเป็นผู้ใหญ่   ต้องดูแลตัวเองแล้วครับ ”   คริสมองตะกร้าผักของฉัน  คงเห็นว่างานยังไม่มีความคืบหน้าเท่าไหร่เลยดึงเอาไปทำซะเอง “ งั้นเหรอ ” จากคุณ : อันปังแนน - [ 22 มี.ค. 49 17:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันตอบอยู่แค่นั้น  รู้สึกว่าสิ่งที่คริสพูดน่าสนใจ จนไม่พยายามขัด พูดรวนให้เสียบรรยากาศอย่างที่เคยทำ “ ไปมาหลายประเทศ  ทั้งฟรานซ์  เวนนิซ   เมดิเตอร์เรเนียน  ทิเบต  คัมโบเดีย มาหยุดที่นี่  ผมชอบประเทศไทย ” “ อยู่เมืองไทยนานรึยัง  ฉันว่านายพูดไทยใช้ได้เลยนะ ” “ ครึ่งปี  ผมรักทะเลภาคใต้มาก สวยครับ ” “ติดใจจนไม่อยากไปที่อื่นแล้วละซี่ ”   ฉันเอาศอกไปกระทุ้งพูดล้อ  แต่คริสกลับอมยิ้มมองหน้าฉันอย่างยาวนานก่อนจะเอ่ยว่า “ ครับ ชอบมาก ”   สายตาของนายสมคิดชักจะหวานซึ้งจนคนถูกจ้องเอะใจ  สมองเลยสั่งการว่าต้องพยายามคุยเปลี่ยนเรื่องเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดเขินอะไรบางอย่าง “ เอ่อ ... วันนี้อากาศดีเนอะคริสเนอะ  ” “ มีนาอยากให้ผมอยู่ต่อหรือเปล่า ” “ เอ๋า า  เอาฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย ”     ฉันงง  กระเถิบหนีไปเองโดยไม่รู้สึกตัว ... นายนั่นไม่สนใจที่ฉันพูดหรือทำเป็นไม่สนก็ไม่รู้ ... “ ผมอยากอยู่ที่นี่นาน  ๆ ได้ใช่ไหมครับ ”   คริสโน้มตัวลงมาเอียงคอมองมีนาที่กำลังก้มหน้าก้มตาไม่กล้าสบสายตาคมซึ้งชวนละลายของเขา ... แปลกดีที่สีตาของนายคริสเปลี่ยนได้ตามแสงในระยะเวลาช่วงนั้น  ดวงตาคู่ที่จ้องฉันอยู่ตอนนี้เป็นดวงตาสีเทาควันบุหรี่  ดูลึกลับมีอำนาจจนต้องหลบตาหนี  รอยยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์แบบตัวโกงในหนังเหมือนเดิมแต่ไม่รู้ทำไมฉันเกิดหน้าร้อนวูบ  ทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา “ ...ขะ ... . ...  ข่อยสิรู้เจ้าจังได๋  !   ว่างนักก็ทำงานไปซะ  ฉันมาแล้วงานต้องเสร็จนะ ~! ”  ฉันส่งเสียงดังโวยวาย  ยัดตะกร้าใส่มือไปให้นายคริสทำแทน ไม่เอาแล้ว    พอตัดบทเสร็จก็รีบเดินลุกหนีไปที่อื่นทันที  เห็นนายคริสนั่งอมยิ้มแก้มตุ่ยไม่ขยับมองฉันอยู่อย่างงั้นยิ่งสติแตก   เลยตัดสินใจหนีออกมานอกห้องครัว  สงบสติอารมณ์ข้างนอกซะเลย ฮึ่ม ม  นายนั่นต้องแกล้งฉันเล่นอีกแน่   เจ็บใจจริง ๆ ทำไมฉันต้องเป็นฝ่ายแพ้หมดรูปเดินหนีกระเซอะกระเซิงออกมาอย่างงี้ด้วยเนี่ย “ อยากดูรูปที่ผมถ่ายมั้ย มานี ”  คริสชะโงกหน้ามาถามยั่วอย่างสนุกสนานร่าเริง “ ช้านชื่อมีนาเฟ้ย ย ~!! ”   ฉันเถียงเสียงดังทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน  หน้าแดงเพราะความ โ ก ร ธ ( คิดว่านะ ) “ สองคนนี้คุยกันดี ๆ ไม่เป็นรึไง ” ปลายไม้เปิดประตูเข้าร้านมาถึงได้ยินเสียงเอะอะเอ็ดตะโร  ณัชกับเจ๊แคนดี้มาถึงในระยะไล่เลี่ยกัน ณัชมาถึงก็เดินตรงไปทักนายคริสในห้องครัว  ยื่นกระดาษแผ่นเล็กเต็มไปด้วยลายมือภาษาอังกฤษขยุกขยิกของตัวเองให้นายฝรั่งสมคิดดู “  ฉันมีเรื่องมาถามอีกแล้ว   เพลงนี้แปลแล้วไม่เห็นเข้าใจเลย   คำในประโยคตรงนี้หมายถึงอะไร  ”   “ ขอดูผมครับ ”  คริสผายมือออกอย่างสุภาพบุรุษ เดินนำหญิงสาวไปนั่งยังโต๊ะมุมร้าน ณัชชาเป็นคนชอบดูหนังฟังเพลงต่างประเทศ   แถมยังรู้จักหาประโยชน์จากเรื่องบันเทิงแบบนี้ด้วยการพยายามพูดและเรียนภาษาอังกฤษไปด้วย เวลามีอะไรที่ไม่เข้าใจก็จะจดใส่เศษกระดาษมานั่งถามครูฝรั่งจำเป็นในร้าน  นายคริสก็ดูตั้งอกตั้งใจสอนดี   ปลายไม้รีบเดินเข้าไปถามณัช “ ไหนขอดูมั่งสิ  เดินมาด้วยกันตั้งนานไม่เห็นพูดถึง  ถามผมก็ได้นี่ ”  พอคว้ากระดาษไปดูชายหนุ่มก็ทำหน้าเอ๋อ “ โธ่ไม้  มันเป็นศัพท์แสลงกับสำนวนทั้งนั้น   ถึงเปิดดิคชั่นนารีดูก็ไม่รู้เรื่องหรอก ” ณัชทำเสียงจึ้กจั้กในลำคอแสดงความไม่พอใจ  ดึงกระดาษกลับโดยไม่หันไปชำเลืองดูปลายไม้แม้แต่ปลายหางตา   แวบหนึ่งฉันเห็นใบหน้าของผู้ชายที่ฉันไม่รู้จักปรากฏขึ้นมา   มันเป็นแววตาเศร้าสร้อยปนน้อยใจแบบที่ฉันไม่เคยพบเห็นจากเขามาก่อน   คนที่ร่าเริงเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิตชีวาอยู่เสมออย่างปลายไม้มักจะส่งความรู้สึกด้านบวกเผื่อแผ่ถึงคนรอบข้างให้มีความสุขไปด้วย  น้อยครั้งที่ฉันจะเห็นพี่ไม้เศร้าหรือโกรธใคร “ พี่ไม้ ” ฉันแตะแขนปลายไม้   มองคนตรงหน้าอย่างเห็นใจทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปทำไม .  อาการของพี่ไม้ก็ทำใจฉันให้เจ็บแปล๊บที่หน้าอกอย่างไม่ทราบสาเหตุเช่นกัน “ มี่  ”  รุ่นพี่มองหน้าฉันซักพักก็พยายามปรับสีหน้าให้แช่มชื่นเป็นปลายไม้คนเดิม “ เข้าครัวกันเถอะ  เวลายังเหลืออีกนิดหน่อย  จะสอนทำเมนูใหม่ ” พี่ไม้ยิ้มให้เหมือนอย่างเคยแต่ฉันอิจฉาณัชนิด ๆ    อันที่จริงอยากให้พี่ไม้ทำสีหน้าน้อยใจแบบที่ทำกับณัชชากับฉันบ้างด้วยซ้ำ เป็นครั้งแรกที่รอยยิ้มของปลายไม้ไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุขและยิ้มตามไปด้วยเลย ------------------------------------------------------------ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 49 20:33:39 จากคุณ : อันปังแนน - [ 22 มี.ค. 49 17:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ------------------------------------------------------------ เรื่องนี้มีหลายอย่างที่ค่อนข้างจะไกลตัวเหมือนกัน บางเรื่องก็ไม่ได้ค้นคว้าลึกซึ้งเท่าไหร่ ถ้าท่านผู้อ่านเห็นว่าตรงไหนมันไม่สมจริงก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่า น่าดีใจมากที่มีคนอ่านเยอะขึ้นเรื่อย ๆ เลยใจชื้นขึ้น ติชมกันได้ตามสบาย ฝากนิยายน้อย ๆ ไว้ในอ้อมใจคนอ่านด้วยค่า ( แหวะ ) ----------------------------------------------------------- >> ครัวของมีนา : บทที่ 1- กระเป๋าหลุยส์ในนั้น ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4096739/W4096739.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 2 - ผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลก ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4100735/W4100735.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 3 - อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4116135/W4116135.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 4 - พลาสเตอร์หมีพูห์ ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4131729/W4131729.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 5 - การเคารพตัวเอง ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4161187/W4161187.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 6 - ABC jingle Bell .I'm fine,thank you... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4181477/W4181477.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 7 - นายสมคิด ... ฉันขอประกาศสงครามกับนาย ! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4201450/W4201450.html ------------------------------------------------------------ scottie - คนต่างจังหวัดเพิ่งเข้ากรุงก็ประมาณนี้แหล่ะค่ะ 55 5 ( ประสบการณ์ตรง ) ต้นหอมไข่เจียว - ชอบชื่อนี้จัง ...อิอิ ดูออกเลยเหรอคะว่าใครคู่กะใคร ว้า ... กะเขียนให้มีลุ้นซะหน่อย =FriEnDiY= - ขอบคุณค่า ติดตามอ่านกันไปนาน ๆ นะค้า cool mint - เอาตอนต่อไปมาต่อให้ทันควัน บทนี้หวานมั้ยคะ  เขียนเองยังเลี่ยนเองเลย 55 5 ป้อจาย - มารวบยอดตอบกระทู้นี้เลยนะคะ นางเอกที่เราวาดภาพไว้ก็  ตัวเล็ก ผิวขาวเหลือง  ซอยผมแบบเด็กแนว หูบาน ไม่มีดั้ง หน้าตาเก๋แบบแปลก ๆ หน่ะค่ะ ( อธิบายไม่ถูก ) ประมาณ เปรี้ยว AF2 ( ถ้าเคยดูนะ ) ส่วนเรื่อง ผู้หญิงเถียงกันนี้มีมาให้สะใจเรื่อย ๆ อยู่แล้ว เผอิญว่าคนแต่งปากจัด .. BAYROCKU - ยังไม่ลืมคนเก่า ๆ นะจ๊ะ เบ่เบ๊ 55 5 เดี๋ยวอาทิตยนี้จะไปทะเล  จะถ่ายรูปมาฝาก :::อาราเร่:::  - อุ้ย เราคงอธิบายไม่เคลียร์เองแหล่ะค่ะ  นางเอกแอบตั้งชื่อพระเอกว่าสมคิด เชยดีมั้ยคะ (^   ^) yyswim - ชอบหม่ำเท่งโหน่งเหรอคะ เราก็ดูชะชะช่านะ เมื่อก่อนไม่ชอบ แต่เดี๋ยวนี้ติด  ต้องดูทุกอาทิตย์เลย  หัวเราะลั่นบ้านอยู่คนเดียวตอนกลางคืน ( น่ากลัวมั่ก ๆ ) ------------------------------------------------------------ จากคุณ : อันปังแนน - [ 22 มี.ค. 49 17:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาลองอ่าน เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 22 มี.ค. 49 17:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 งานนี้มีลุ้น ๆ ..ใครจะคู่กะใครหว่า จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 22 มี.ค. 49 19:11:31 A:58.10.182.191 X: TicketID:117619 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จับคู่ได้สองคู่.. แล้วเจ๊แคนล่ะ จะคู่ใคร จากคุณ : Bangkokian - [ 23 มี.ค. 49 06:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คริส = สมคิด ไม่เชยจ้า ก็ สเตฟาน ณ หลงเงาจันทร์ พี่ท่านยังชื่อไทยว่า สันติ เลย (ว๊า เค้ารู้หมดเลยว่าติดละคร --') สลับคู่กันก็เศร้างี๊แหละเมื่อไหร่คู่จะลงล็อคน๊า จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 23 มี.ค. 49 08:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เฮ้ยอยากมีฝาหรั่งมาสบตาหวานบ้างจัง จามีฟามสุขขนาดไหนเนี้ย อิจฉานางเอกจังเย้ย จากคุณ : ต้นหอม (ต้นหอมไข่เจียว) - [ 23 มี.ค. 49 17:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอ่านครับ จากคุณ : นายเบียร์ - [ 28 มี.ค. 49 00:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มารายงานตัวๆสงสารนายไม้อ่ะ จากคุณ : =FriEnDiY= - [ 28 มี.ค. 49 22:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อไร..ตอนใหม่จะมา เอาแบบมีนาไปเที่ยวทะเลก็ได้นะ จากคุณ : ป้อจาย - [ 29 มี.ค. 49 21:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อันปังแนน...ผมขอร้องได้ไหมี อย่าให้หนุ่มไทย เสียดุลการค้าได้ไหม๊อ่ะ... 55+ แวะมาเยี่ยมและรออ่านอย่างใจจดใจจ่อเช่นเดิม จากคุณ : tongdigy - [ 31 มี.ค. 49 00:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนต่อไปค่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4246602/W4246602.html จากคุณ : อันปังแนน - [ 1 เม.ย. 49 13:09:48 ]