ความคิดเห็นที่ 1 เรียน ท่านสหาย ผู้ผ่านพบ กลอนบทนี้ (ซึ่งพลาดไปลงหัวข้อความเรียง) เปนแรงบันดาลใจมาจาก ความวิตกจริตของตาเฒ่าคนหนึ่ง ซึ่งเห็นน้องคู่หนึ่งที่เขารักกันมาก มาก แต่อยู่มาวันหนึ่งก็ขัดแย้งกันด้วยเรื่องไม่เปนเรื่อง แลคุยกันด้วยอารมณ์ต่อกัน ซึ่ง ตาเฒ่า คนนั้น ก็ออกจะกังวล เพราะเคยเห็นมากับตาแล้วว่า น้ำผึ้งหยดเดียว เคยทำให้บ้านเมืองทลายล่มจมมาแล้ว เลยต้องขอเขียนอะไรสักหน่อย เผื่อเขาทั้งสองได้มีโอกาสมาเห็น จักได้หันหน้ามาจับเข่าคุยกันด้วยเหตุผลบ้าง จักได้บังเกิดความสบายใจด้วยกันทุกฝ่าย แลเปนกุศลต่อโลกด้วย ดังนี้ ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 49 04:42:25 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 27 มี.ค. 49 04:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำไมกลอนนี้มาอยู่ในหน้าความเรียงล่ะคะ เลยเพิ่งได้เห็น จิตใจที่เขียนดียิ่งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 5 เม.ย. 49 21:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : moonlike - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 11:22:38 ]