ความคิดเห็นที่ 1 ๏ หนึ่งน้ำตาหยดนี้         ตกใน กลืนเก็บเกินกว่าใคร       รับรู้ กี่เจ็บห่อนขานไข             ขมขื่น ยิ้มรับเชิดหน้าสู้              กลับแพ้ใจตัว ๚ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -                    . จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 28 มี.ค. 49 01:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 2 น้ำตาที่เอ่อล้น ท่วมท้นจากหทัย เกินเก็บกักกลั้นไหว ปล่อยไปให้ระบาย รักนั้นใช่ทั้งหมด เหมือนกรดกร่อนทำลาย กัดใจให้สลาย จักตายหากรีรอ ร้องไห้เสียวันนี้ ล้างหนี้ให้เพียงพอ วันพรุ่งเดินทางต่อ ถักทอฝันสวยงาม จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 28 มี.ค. 49 09:52:00 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:115960 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น้ำตาหยดนี้หลั่ง...............อาลัย สิ้นสุดข้อสงสัย.................สนิทแล้ว คืนดีคิดอาศัย..................ใยเยื่อ มิตอบสนองบ่แคล้ว........ขาดสะบั้นสัมพันธ์ สวัสดี........แม่หญิง ศาลาไทย แม่หญิง ซอมพอแดง จากคุณ : Knight - [ 28 มี.ค. 49 19:27:26 A:124.120.96.28 X: TicketID:109986 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น้ำตาหยดที่เร้น               รินลง สิ้นหมดแล้วยอมปลง        ชีพนี้ คืนวันผันวนเวียน             เลยผ่าน ซุกซบหลบหลีกลี้              โลกหล้ามืดมน .... ฉันทลักษณ์ผิดไปบ้างไม่ว่ากันค่ะ สมัยเรียน... สอบตกก็โคลงเนี่ยแหละ เพราะบังคับเอกโท.. แจมมีคลังศัพท์น้อยมาก เลยลำบากในการจับคำมาแต่งโคลง ถือว่าแวะมาทักค่ะ.. นาน ๆ ที..   แบบว่าเจอกระทู้โคลง ป่วนไม่ค่อยออก ^___^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 5 เม.ย. 49 10:36:59 ]