เสียใจ เพราะเก็บมาคิดเองนี่....



ฉันคุยกับเพื่อนสนิท
ทำไมนะ...
เราถึงไม่เกิดมาบนกองเงินกองทองแบบชาวบ้านเขาบ้าง
จะได้มีโอกาสได้เรียนสูงๆ มีรถหรูๆขับ ไปกินอาหารแพงๆ
นึกอยากไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ไป

ทำไมนะ เราถึงไม่มีแฟนรวยๆแบบชาวบ้านเขาบ้าง
อยู่บ้านอย่างเดียวก็มีกินมีใช้
ไม่ต้องคิดเรื่องงานให้มันปวดหัว
ไม่ต้องขนงานกลับมาทำที่บ้าน อดหลับ อดนอน อยู่ทั้งคืน
ไม่ต้องเอาใจลูกค้าให้มันเหนื่อบขนาดนี้

นอกจาก..จะหาแฟนรวยไม่ได้แล้ว
ยังเสือกมีแฟนเฮงซวยเข้าให้อีก

เพื่อนตอบว่า..ถ้าเราเกิดมาบนกองเงินกองทอง
เราอาจจะไม่รู้ถึงความเหนื่อยยากของพ่อแม่
กว่าจะมีเงินให้เราใช้จ่ายแต่ละบาท

ถ้าพ่อแม่มีเงินส่งเสียให้เรียนสูงๆ โดยเราไม่ต้องลำบาก
เราอาจจะไม่ยอมตั้งใจเรียน
เท่ากับที่ต้องทำงานหาเงินมาจ่ายค่าเทอมเอง

ถ้าอยากกินอะไรก็ได้กิน อยากไปไหนก็ได้ไป
เราอาจจะเป็นคนติดหรู ฟุ่มเฟือย
กลายเป็นคนไม่รู้จักค่าของเงิน
แล้วอาจต้องลำบากในอนาคต

พ่อแม่ก็ไม่ได้อยู่ให้ขอไปตลอดชีวิต
ที่พ่อแม่สร้างไว้ให้...ก็รักษาเอาไว้ไม่ได้
สักวัน...สิ่งที่มีอยู่ก็ต้องหมดไปอยู่ดี

ถ้ามีแฟนรวย แล้วไม่ต้องทำงาน
นั่งๆ นอนๆ อยู่กับบ้านทั้งวัน
เราก็อาจจะไม่ขวบขวายหาความก้าวหน้าในชีวิต
ไม่แน่ว่า...
ชีวิตของเราอาจจะมาไม่ถึงจุดที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ได้

ส่วนเรื่อง แฟนเฮงซวยน่ะ เก็บเอามาคิดเองนี่

คนเรามีเวลา 24 ชั่วโมงต่อวันเหมือนกันหมด
ขณะที่เธอเอาเวลามาคิด..เรื่องความเฮงซวยของแฟน
คนอื่นเขาคิดว่าจะเดินไปหาความสำเร็จในชีวิตได้อย่างไร

ขณะที่เธอนอนซมเพราะพิษรักอยู่บนเตียง
รู้ไหมว่า ทิ้งโอกาสอะไรในชีวิตไปบ้าง
โอกาสมันไม่เคยลอยมาหาใคร
มีแต่เราต้องคิดหาทางไขว่คว้ามัน

ชีวิตของคนเราไม่ได้มีด้านเดียว
ลองมองดูด้านอื่นรอบตัวดูบ้างสิ
มองดูว่าเราแบกความรับผิดชอบอะไรไว้บนบ่าบ้าง
มีเลาให้ล้มฟุบอยู่นานแค่ไหน

ชีวิตมีวันล้มก็ต้องมีวันที่ลุกได้
อยู่ที่เธอจะเลือก ว่าจะล้มตลอดไป
หรือจะลุกขึ้นมาสู้ใหม่อีกครั้ง
แค่มีแฟน (เฮงซวย) คนเดียว เธอยังลุกขึ้นมาสู้ไม่ได้
แล้วชีวิตเธอ..
จะรับผิดชอบใคร หรือเรื่องอะไร ที่ใหญ่กว่านั้นได้อีก