http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4214160/W4214160.html

ตอนที่แล้ว

==========  

ภาคค่ำ  รายการเฉียด  โดยสมณะชาตวโร  

มีการสัมภาษณ์ชาวต่างชาติ 1 คน  พ่อแม่เขาเลิกกันตอนเขาอายุ 1 ขวบ  แม่ก็ไม่ดูแลสนใจเขาเลย  ทำให้เขาสุขภาพไม่ดี  เคยถูกส่งไปสถานพินิจ  รู้สึกเกลียดทุกคนจนอยากฆ่าตัวตาย  แต่กลัวเจ็บเลยเลิกคิดแบบนั้น  จึงเปลี่ยนความคิดใหม่  เพราะคิดแง่ลบแล้วมีความทุกข์  เลยคิดใหม่เป็นรักทุกคน  ตอนเด็กเขาชอบกินของหวาน  ขนม  คุ้กกี้  ทำให้มีปัญหาเรื่องฟันมาก  ต่อมาเขาจึงมากินอาหารไม่ผ่านไฟ  สุขภาพเขาดีกขึ้น  เขาชอบผลไม้ไทยคือ  ทุเรียน  เพราะช่วยชะล้างสารพิษในร่างกายของเขา  เขาอยากรู้ว่า  ทุกเรียนอยู่ที่ไหน  ก็เลยเปิดอินเตอร์เนท  เลยเดินทางมาประเทศไทยเพื่อค้นหาคนปลูกทุเรียน

มีคนถามว่า  รู้สึกอย่างไรกับชาวอโศก  เขาตอบว่า  รู้สึกปลอดภัยที่สุด  ใจดีที่สุด   ตอนที่ฉันไปเดินเล่นตอนเย็น ๆ  ฉันมองเห็นเขานอนหลับเหยียดยาวอยู่ใต้ต้นไม้  นอนแนบกับพื้นดิน  บนใบไม้แห้ง  โดยไม่มีอะไรปูเลยนะ  เอ…มดแมงไม่ไต่บ้างหรือไง

สมณจิรโส  อายุ 68  ปี  ท่านจารกไปช่องเย็น  จ.กำแพงเพชร  เจอพระ 2 รูปชวนไปอุ้งผาง  ตอนนั้นอายุ 66  ปี  ตอนแรกจะไม่ไปด้วย  เพราะหนทางมันลำบากมาก เป็นป่าทึบ  มีสัตว์ป่าด้วย   แต่พระ 2 รูปนั้นก็ชวนแล้วชวนอีก  จึงตัดสินใจไปในที่สุด  เลยเดินตามทางควายไป  ตอนแรกนึกว่าเป็นควายบ้าน  มีทั้งปิงทั้งทากเกาะตามขาลายไปหมด  ต้องคอยเอาทรายมาจับออก  หนทางก็ตะปุ่มตะป่ำ  โดนแตนต่อยเอย  โดนหนามเอย  เดินไปเดินมาจนรู้สึกเหนื่อยล้ามาก ๆ    แล้วก็รู้สึกว่า  กำลังหลงทาง  ท่านก็เริ่มปลง  เพราะไม่รู้จะออกไปได้หรือเปล่า  เสียดายที่จะไม่ได้เป็นพระอโศก  ฝนก็ตกจัก ๆ   ก็พยายามพูดปลอบใจกัน  ท่านรู้สึกเหนื่อยมาก  หมดแรง  เพื่อนพระเจอคนที่ขับรถมาตากอากาศที่ช่องเย็น  แต่ท่านไปไม่ไหวแล้ว  ท่านขอนอนพัก  ยอมตายอยู่ที่นั่นแล้ว  ท่านก็เลยถูกทิ้งไว้กลางป่า  โชคดีเพื่อนพระที่เดินไปก่อนเจอทางออก  เลยกลับมารับท่าน  พาถูลู่ถูกังกลับออกมาได้  เจ้าหน้าที่บอกว่า  มีพระหลงทางไปตายคาบาตรหลายรูปแล้ว

ทนายรินไท  เดิมเป็นทนาย  แล้ไม่ใส่รองเท้า  ตอนนั้นต้องเข้า ๆ ออก ๆ คุกบ่อย  เพราะผู้ต้องหาไม่มีเงิน  ทำสวนด้วย  เขาใส่ชุดทำสวนไปหาจำเลย  ตำรวจเลยไม่เข้าเรือนจำ  ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่บ้านที่ราชธานีอโศก  อยู่มามีหมายจับส่งไปที่ราชธานีอโศก  คดีร่วมกันลักทรัพย์สาธารณะติดต่อกัน 2-3 เดือน  คดีลักดินขุดไปขายชาวต่างชาติ  คุณรินไทยก็ไปมอบตัว  ทางอำเภอเรียกไปเซ็นต์เอกสารยอมรับ คุณรินไทยก็ไปเซ็นต์ยอมรับ

เมื่อ 20 ปีก่อน เขาได้เป็น ผู้จัดการโรงเจแห่งหนึ่ง  ผู้จัดการแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี  ต้องรับผิดชอบทุกอย่างเกี่ยวกับโรงเจ  ปรากฏว่า  มีคนขุดดินไปขาย  คุณรินไทเลยต้องมารับผิดชอบ ตอนสอบปากคำ  คนที่ดูแลศาลเจ้าก็ให้การว่าคุณรินไทเป็นผู้อนุญาตให้ทำ  เลยถูกฟ้องเป็นจำเลยที่ 1  เขาหาเพื่อนทนายมาเป็นทนายให้  พอสืบพยาน  เพื่อนทนายบอกว่า  ต้องติดคุกแน่ ๆ  เขาเองก็คิดว่าต้องติดคุกเหมือนกัน  เพราะว่าไปเซ็นต์เอกสารยอมรับไปแล้ว  ด้วยความบริสุทธิ์ใจ  เขากลุ้มใจจนนอนไม่หลับ  นึกถึงพ่อท่านว่า  จะปฏิบัติธรรมให้เข้มข้นกว่านี้  คิดไปคิดมาพอปลงได้  เลยสบายใจ  ตอนแรกจะยอมรับผิดไป  จะได้ลดหย่อนโทษครึ่งหนึ่ง  แต่ทนายเพื่อนบอกว่าให้สู้ไปถ้าไม่ได้ทำผิดก็ไม่ต้องยอมรับ  จะให้สมณะไปเป็นพยานให้  เพื่อนก็บอกว่าไม่ได้  เดี๋ยวเกิดศาลไม่ชอบชาวอโศกขึ้นมาจะเสียรูปคดี  คนที่ดูแลศาลเจ้าที่กรุงเทพฯ  อายุมากแล้วยังมาเป็นพยานให้  

ในวันพิจารณาคดี  สมณะอโศกและญาติธรรมมาเป็นกำลังใจให้เต็มห้องพิจารณาคดี  แล้วเกิดพลิกล็อค  จำเลยที่ 2(คนที่ดูแลศาลเจ้า  ที่เป็นคนสั่งให้คนมาจัดการขุดดินไปขาย)  และ 3(คนที่เป็นคนจัดการขุดดินไปขาย)  ให้การไม่ซัดทอดให้คุณรินไท  คุณรินไทเลยพ้นความผิดได้อย่างน่าอัศจรรย์  ศาลแพ่งจะพิจารณาดูตามเอกสาร  ถ้าเป็นศาลอาญาจะพิจารณาดูตามพยานบุคคล  ตอนที่ดำเนินเรื่องอยู่นั้น  คุณรินไทต้องติดคุกอยู่ 2 ชั่วโมง  เพราะไม่มีใครดำเนินเรื่องให้  ทั้ง ๆ ที่เตรียมหลักฐานมาพร้อมแล้ว  แต่อยู่ ๆ ก็มีคนหนึ่งที่ไม่รู้จักกันมาช่วยเดินเรื่องให้  อาจจะเป็นเพราะผลบุญที่ทำงานเสียสละ  ผลบุญจากการปฏิบัติธรรม  ทำให้พ้นผิดในครั้งนี้ได้  มีผลให้จำเลยที่ 2  ผู้กระทำผิดจริง  เปลี่ยนคำให้การในชั้นศาลได้อย่างเหลือเชื่อ

คุณลุงจำลอง  ศรีเมือง  เล่าว่า  ตอนเด็ก ๆ เฉียดตาย  แต่แม่เป็นคนสู้  แม่ไม่เคยร้องไห้  แม่บอกว่า  หมายังไม่อดตายเลย  ตอนที่เป็นนายร้อย  ได้เป็นหัวหน้านักเรียนนายร้อย  สามารถตัดคะแนนนักเรียนได้  เป็นคนเรียนเก่ง  ชอบเอาเรื่องไม่ดีของผู้บังคับบัญชามาเปิดเผย  สมัยนั้น พลเอกสฤษ  ธนรัตน์  ห้ามนักเรียนนายร้อยฉายหนัง  แต่ลุงก็ฉาย  เพราะสมัยรุ่นพี่ก็ทำกันมา  ลุงก็วางแผนเอาลูกนายพล 2 คนมาเป็นคณะกรรมการฉายหนังด้วย  แต่มีคนไปเกลี่ยกล่อมลูกนายพลคนหนึ่งในคณะกรรมการ  ให้ไม่รับว่าร่วมทำผิด  ลุงเกือบจะแย่  แต่โชคดีมีอาจารย์ช่วยไว้

ตอนเป็นวุฒิสภา  ออกมาต่อต้านการแก้กฏหมายให้ผุ้ที่รับราชการจะเป็นนัการเมืองก็การเมืองจะรับราชการก็รับราบการได้ตำแหน่งเดียว  ตอนที่วิกฤตมาก ๆ ต้องเปลี่ยนรถ  เปลี่ยนที่นอน  มีนายทหารจะมาเก็บลุง  แต่คลาดกันไปนิดเดียว

ตอนลุงไปรบที่ลาว  ตอนนั้นเป็นร้อยเอก  อยู่ทีมหาข่าว  ต่อมาต้องฝึกรบพิเศษบนภูเขาเพื่อยึดภูเขาที่มีเรด้าบนภูผาที  ผู้อำนวยการรบเปลี่ยนไปหลายคนแล้ว  ไม่มีใครยอมอยู่  เพราะภูผาทีเป็นภูเขาที่ถูกข้าศึกล้อมไว้หมดแล้ว   ต่อมาผู้บังคับบัญชาเลยให้ลุงไป  ลุงก็เลยไป  มั่นใจว่า  ถ้าไม่ถึงคราวตายก็ไม่ตาย  ก็วางแผนกันว่า  ข้าศึกจะบุกขึ้นมาทางไหน  ปรากฏว่า  ข้าศึกขึ้นทางแม้ว  ลุงเห็นข้าศึกมี 50 คน  แม้วตายไป  200 กว่า  ทหารอเมริกันตายไป 11 คน  ลุงสั่งให้ทหารยิงระเบิดมาหาลุง  แต่ต้องตั้งระยะให้ดี  อย่ายิงเลยไม่งั้นลงหัวลุงแน่  หรือถ้าเครื่องยิงขัดข้องก็ลงหัวลุงอีก  แต่โชคดีเป็นไปตามเป้าหมาย  ลงข้าศึกพอดี  ข้าศึกก็หนีหัวซุกหัวซุน

ตอนพฤษภาทมิฬ  ลุงถูกจับไปขังที่ดอนเมือง  เกือบถูกขึ้นเฮรีคอปเตอร์ไปทิ้งในป่าแล้ว  แต่ผู้มีอำนาจลังเล  ต่อมาในหลวงจึงรับสั่งให้เข้าเฝ้าฯ

จบรายการกลับมาอ่านหนังสือเป็นเพื่อนน้องต่าย  แล้วไปนั่งสมาธิเล็กน้อย  เข้านอน  หลับไปอย่างง่ายดาย  วันนี้ดีมาก ๆ  เพราะหลับน้อยมาก  ไม่มีนั่งสัปหงกเลยล่ะ  ดีใจจัง

15-2-49
เช้านี้ตื่นก่อนระฆัง  ได้ยินเสียงปลุกจากนาฬิกาข้อมือที่ตั้งไว้  ที่ผ่านมายังไม่เคยได้ยินเลย  

-เมื่อเราเห็นสัมมาทิฐิ  เมื่อเราต้องเห็นความไม่เที่ยงให้ได้  ต้องเห็นทุกข์ถึงจะละสักกายะทิฐิได้  ต้องเห็นความเป็นอนัตตาถึงจะละอัตตาได้

ทำวัตรเช้าไม่ผ่าน  หลับตะพึดตะพืออีกแล้ว  จากนั้นไปช่วยแยกอาหาร  เข้าศาลาฟังธรรม  มีแบบฟอร์มการทำวิจัยของมหาวิทยาลัยนิด้า  เกี่ยวกับการประเมินผลปรับปรุงพฤติกรรมของตัวเอง  ให้ทุกคนช่วยกรอก  เพื่อทำวิจัย  ใช้เวลา 1 เดือน

เทศน์ก่อนฉัน  กว่าจะถึงวันนี้  สมณะรวิวัณโณ  เป็นคนนครศรีธรรมราช  มีพี่น้อง 11 คน  ตอนเด็กไม่เคยเข้าวัด  ไม่รู้จักศาสนาพุทธคืออะไร  ไม่รู้จักศีล  ไหว้เจ้าตามประเพณีจีน  มีน้องสาวซื้อเทปเสียงปลุกเสียงธรรมมาให้ฟัง  ฟังแล้วปิ๊งเลย  คิดว่า  เจอแล้วทางออกของชีวิต  ก็ไปหาเทปฟังอีก  จนได้มาที่สันติอโศก  กรีดยางไปก็ฟังธรรมะไปด้วย  ฟังไม่มีเบื่อเลย  ฟังแล้วฟังอีก  ฟังหลายรอบ  อยากพิสูจน์ว่า  ศาสนาพุทธช่วยให้คนพ้นทุกข์ได้จริงหรือ?  เริ่มปฏิบัติด้านการรักษากาย  วาจา  ใจ  ให้สุจริต  เทียบกับศีล 5  ท่านรู้สึกว่า  เคยฆ่าสัตว์มาเยอะ   เลยกลัววิบากกรรม  เลยรีบปฏิบัติธรรม  เนื่องจากมีภาระอยู่จึงปฏิบัติธรรมอยู่บ้านโดดเดี่ยวคนเดียว  8 ปี  จนทางบ้านยอมรับ  อนุญาตให้มาบวชได้

สังคมอุดมคตีดีจริงหนอ  สมณะวินยธโร  ทำบุญใส่บาตรแต่เด็ก ๆ เคยไปฆ่านกเพราะอยากได้ลูกนก  รู้สึกเสียใจมาก  ตอนนั้นอายุ 10 ขวบ  เลยเลิกฆ่าสัตว์  ตอนเรียนอยู่มหาลัยธรรมศาสตร์  ได้เจออโศก  ชอบมาก  ท่านไปศึกษาสถานที่เกิดตรัสรู้  วันเชตวัน  เมืองพราณศรี  ได้ประโยชน์  คือ  ได้ศรัทธามากขึ้น  ได้เห็นความเพียรของพระพุทธเจ้า  เห็นความยิ่งใหญ่ของศาสนาพุทธ  นั่งสมาธิที่นั่นจิตสงบมากมีพลัง  อาหารที่นั่นมีแกงถั่ว  จาปาตี  เคอรี่ปั๊บ  แต่ไม่มีอะไรอร่อยเลย  แสดงว่าเขากินเพื่ออยู่จริง ๆ  ห้องน้ำหายากมาก  ต้องอาศัยข้างทางตามทุ่งนา  ข้างทางจะมีนกยูงเยอะ  นกเยอะ  ไม่มีห้างซักห้างเดียว  รถยนต์มียี่ห้อเดียวของแขก  แต่ที่ไม่ดีคือ  สกปรก  ถ่ายไม่เป็นที่เป็นทาง  คนอเมริกัน  กินอาหารมากกว่าชาวอินเดียทั้งประเทศ  ชาวอินเดียส่วนใหญ่กินมังสวิรัติหมด  ถ้าชาวอินเดียวกินเนื้อสัตว์จะเสียทรัพยากรโลกมากมาย  เพราะมีประชากรเยอะมาก  ศาสนาพุทธในอินเดียไม่เจริญรุ่งเรือง   เพราะเป็นเทวนิยม  ต้องหยุดความคิดที่เป็นอกุศลให้เร็วที่สุด

ความง่วงผ่านฉลุยเลย  เยี่ยม!!