.^ _ __ _ _ _ __ _ _ _ __ _ _ _ _ __ ^
'กร๊อปแกร๊ป' เสียงหักข้อนิ้วรัวรวบห้านิ้ว สัญญาณเตรียมพร้อมของการเริ่มเขียนอะไรสักอย่างของฉัน
งานสัปดาห์หนังสือที่จัดขึ้นทุกปี ฉันรู้จักงานนี้เกือบ 3 ปีแล้ว จากพี่ๆและเพื่อน เขาบอกว่าเป้นงานใหญ่มาก เดินกันจนเหนื่อยชนิดขาลาก แถมมือยังลากหนังสือตั้งใหญ่ ไม่มีใครไปงานนี้โดยไม่เสียเงิน จะมากหรือน้อยก็แล้วแต่กิเลสความโลภ (555)
ปีแรกนั้น เริ่มด้วยความตื่นเต้น และเสียงโทรศัพท์จากเพื่อนๆด้วยความห่วงใย อยากให้ได้ยินได้ฟัง และเห็นบรรยากาศ (รึมันจะโทรมาเยาะเย้ยว่าไม่ได้ไปกะเขามั่ง ก็ไม่รุ้แฮะ) และเป็นปีแรกที่พี่น้องชาวบ้านมิตรภาพได้เจอ ได้เห็นตัวเป็นเป็นกันสักที จากที่กิ๊กกั๊กกันทางmsn มาแรมเดือนปี
ยังจำรูปถ่าย (สารรูป) ของแต่ละคนได้ ดูไม่จืดจริงๆ ฮ่าๆ แตกตื่นเหมือนบ้านนอกเข้ากรุง มีที่ไหน พกกล้องไปงานหนังสือ เอาไปทำไร ไปถ่ายรูปหนังสือ? ชาวบ้านเขาคงนึกว่าเป็นงานรวมรุ่นสมัยประถม ฮ่า
พอปีที่สอง ทุกคนเริ่มรู้จัก มีโทรนัดประจำปี ต้องมาไม่งั้นเจอดี ไม่ใช่ๆ ปีนี้ยายหนูยีกลายร่างเป็นเด็กเชียร์เบียร์ เอ๊ย เชียร์หนังสือไปเรียบร้อย เชียร์จนเจ้าของบู๊ทต้องขอร้องให้มาทำงานต่อจนหมดงาน เพราะคุณเธอทำให้ยอดขายทะลุเป้าได้ เหอๆ
แถมปีนั้นยังมีการเอาแฟนมาอวดชาวบ้าน เรียกว่าเปิดตัว จับมือกันมาแต่ไกล จะใครถ้าไม่ใช่น๋อนหนังสือตัวอ้วนแต่ดูท่าจะเพราะอาถรรพ์สายตาร้อนๆของคนโสดรึเปล่าที่มองไป เลยทำให้เรือล่มก่อนถึงปากอ่าว เอิ๊กๆ
ปีนี้ หลายทวงถาม จะมาได้ไหม งานหนังสือปีนี้ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรจะเที่ยวเผื่อ นี่มันจะปลอบใจรึเยาะเย้ยฟร่ะ แต่นั่นแหละนะ ถึงจะไปกะเขาไม่ได้ แต่ก็รู้สึกดีกับการมาถึงของงานหนังสือแต่ละครั้ง นั่นหมายถึงสมาชิกจะมาพบกันอีกครั้ง แม้จะอยู่ไกลก็มาเที่ยว
มิตรภาพกับงานสัปดาห์หนังสือ
// ด้วยรักและคิดถึง
เอ่อ่อ่ะนะคะ
๓๑.o๓.๔๙
จากคุณ :
เอ่อ่อ่ะนะคะ 
- [
31 มี.ค. 49 10:04:22
]
มันมาจาก...งานสัปดาห์หนังสือ
